Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment


Z prac komisji senackich

1 października 1998 r.

Odbyło się posiedzenie Komisji Praw Człowieka i Praworządności, podczas którego przystąpiono do rozpatrywania ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Rozpatrywana ustawa reguluje ewidencjonowanie, gromadzenie i udostępnianie dokumentów organów bezpieczeństwa państwa powstałych od 22 lipca 1944 r. do 31 grudnia 1989 r., a także organów bezpieczeństwa Trzeciej Rzeszy Niemieckiej i ZSRR. Ustawa odnosi się m.in. do dokumentów dotyczących zbrodni nazistowskich i komunistycznych, innych przestępstw stanowiących zbrodnie przeciwko ludzkości lub zbrodnie wojenne oraz represji z motywów politycznych, jakich dopuścili się funkcjonariusze polskich organów ścigania na Polakach lub osobach innych narodowości.

W celu realizacji tych zadań powstanie Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Finansowanym z budżetu instytutem będzie kierować prezes powoływany na 7 lat przez Sejm, na wniosek 9-osobowego kolegium instytutu. Członków kolegium powołuje Sejm na 9 lat.

Ustawa stanowi, że prezesem instytutu nie może być osoba, która w przeszłości pełniła służbę lub była współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa. Nie może on należeć do partii politycznej, związku zawodowego ani pełnić funkcji posła lub senatora. Prezes jest niezależny od organów administracji państwowej i odpowiada jedynie przed Sejmem.

W skład instytutu wejdzie dotychczasowa Główna Komisja Badania Zbrodni Przeciw Narodowi Polskiemu, która otrzyma prawo prowadzenia własnych śledztw w sprawie zbrodni komunistycznych i hitlerowskich. Prokurator Głównej Komisji będzie mógł zrezygnować ze ścigania sprawców tych zbrodni. Warunkiem jest dobrowolne ujawnienie współsprawców przestępstwa, jeżeli umożliwi to wszczęcie śledztwa przeciw określonej osobie.

W 90 dni od planowanego na styczeń 1999 r. utworzenia Instytutu Pamięci Narodowej mają być mu przekazane akta służb specjalnych PRL, sądów, prokuratur oraz więziennictwa ze spraw politycznych, archiwów PZPR nt. bezpieczeństwa, a także dostępnych w Polsce akt NKWD i Gestapo. Każdy, kto ma tego typu akta, a nie jest ich właścicielem, musi je oddać instytutowi pod groźbą kary do 8 lat więzienia. Taka kara grozi też za niszczenie akt. Do instytutu trafią też akta zakończonych spraw lustracyjnych.

Ustawa przewiduje, że dostęp do swych akt będą mieli pokrzywdzeni, tj. ci, o których służby specjalne PRL zabierały informacje. W aktach udostępnianych im przez Instytut Pamięci Narodowej jawne będą nazwiska agentów oraz oficerów, nawet jeśli pełnią dziś ważne stanowiska lub współpracują z obecnymi służbami.

Nie ujawnione będą dane innych pokrzywdzonych, osób postronnych i agentów ze spraw o przestępstwa pospolite. W wypadkach uzasadnionych bezpieczeństwem państwa (np. nie zakończone sprawy szpiegowskie) akta pozostaną tajne.

Ustawa stanowi, że byli funkcjonariusze służb PRL mogą uzyskiwać tylko kopie świadectw i opinii ze swej służby. Oni oraz agenci tych służb mogą jedynie dowiadywać się o dotyczących ich dokumentach znajdujących się w instytucie, i to pod warunkiem złożenia oświadczenia, że byli funkcjonariuszami lub agentami.

Za publiczne zaprzeczanie zbrodniom nazistowskim i komunistycznym grozi grzywna lub kara więzienia do 3 lat.

Podczas posiedzenia Komisji Praw Człowieka i Praworządności senatorowie wysłuchali opinii przedstawionych przez sekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta Ryszarda Kalisza, ministra - koordynatora służb specjalnych Janusza Pałubickiego, dyrektora Głównej Komisji Badania Zbrodni Przeciw Narodowi Polskiemu Witolda Kuleszy, naczelnego dyrektora Archiwów Państwowych Darię Nałęcz, posła sprawozdawcę Marka Biernackiego, sędziów Sądu Najwyższego Bogusława Nizieńskiego i Krzysztofa Kaubę. oraz inspektora komisji prof. Andrzeja Replińskiego.

Propozycje zmian w ustawie omówił przedstawiciel Kancelarii Prezydenta minister R. Kalisz. Podkreślił on, że na obecnym etapie prac parlamentarnych prezydent nie ma uprawnień legislacyjnych, może jedynie apelować o poprawki.

Jedna z poprawek dotyczyła zastąpienia w całej ustawie słowa "poszkodowany" sformułowaniem "każdy obywatel". Jeśli ustawa zakłada powszechny dostęp obywateli do akt, to czemu nie zapisać w niej "każdy obywatel ma dostęp do akt", a jedynie "poszkodowany" - pytał senatorów minister R. Kalisz.

Zdaniem sekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta, słowo "poszkodowany" ma tutaj znaczenie moralno-emocjonalne, a w rzeczywistości nie ogranicza nikomu - oprócz szczególnych przypadków - dostępu do swoich akt, bo poszkodowanym w rozumieniu tej ustawy jest każda osoba, na którą tajne służby komunistycznego reżimu zbierały materiały. Jeśli więc ktoś nie będzie miał swojej teczki, nie jest poszkodowanym i nie ma swoich akt w archiwum bezpieki.

Według drugiej propozycji prezydenta, 9 członków kolegium instytutu byłoby - tak jak w obecnym projekcie - wybieranych przez Sejm na 9-letnią kadencję, ale spośród kandydatów zgłoszonych przez prezydenta, za kontrasygnatą premiera.

"Francuzi bardzo chwalą polską kohabitację, myślę, że również obecna większość parlamentarna może się podzielić odpowiedzialnością za działanie IPN z prezydentem. Zagrożeń tu nie ma, nic nie stało się przecież z powołaną na drugą kadencję panią prezes NBP Hanną Gronkiewicz-Waltz" - przekonywał minister R. Kalisz.

Podczas posiedzenia Komisja Praw Człowieka i Praworządności nie ustosunkowała się do propozycji Kancelarii Prezydenta. Omówiono natomiast i zgłoszono zmiany do 11 artykułów rozpatrywanej ustawy. Nad pozostałymi komisja będzie kontynuować obrady na posiedzeniu 6 października br.

2 października 1998 r.

Posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej zwołano w celu rozpatrzenia ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną.

Ustawa sejmowa precyzuje m.in. sposób przekazywania kompetencji rządowej administracji specjalnej nowym wojewodom i starostom, a także tryb przejmowania przez jednostki samorządowe mienia rządowego i finansów.

Podczas posiedzenia senatorowie wysłuchali wiceministra spraw wewnętrznych i administracji Józefa Płoskonki. Zapoznali się także z opiniami przedstawicieli związków zawodowych - Sekcji Krajowej Pracowników Administracji Rządowej i Samorządowej NSZZ "Solidarność" oraz Ogólnopolskiej Federacji Związków Zawodowych Pracowników Administracji Rządowej. Proponowali oni wprowadzenie poprawek do ustawy sejmowej, m.in. poszerzenie Zespołu ds. wdrożenia reformy administracji publicznej o przedstawicieli związków zawodowych. Propozycja ta uzyskała w rezultacie poparcie mniejszości Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, jak również inne ze zmian proponowanych przez związki zawodowe, dotyczące opiniowania przez ich przedstawicieli wykazu osób podlegających przejęciu przez jednostki samorządu terytorialnego.

W dyskusji senator Jerzy Mokrzycki zaproponował, by od 1 stycznia 1999 r. wszyscy pracownicy dotychczasowej administracji mieli przez pierwsze sześć miesięcy zapewnioną pracę w nowych urzędach wojewódzkich, marszałkowskich (obsługujących samorząd województwa) i urzędach powiatowych. Dla niektórych 31 maja 1999 r. byłby jednak ostatnim dniem pracy, jeśli do końca lutego 1999 r. nie zostałyby im przedstawione nowe umowy o pracę.

W głosowaniu poprawka ta nie uzyskała jednak akceptacji Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej i zostanie przedstawiona przez senatora J. Mokrzyckiego jako wniosek mniejszości.

W kolejnych głosowaniach komisja postanowiła zaproponować 27 poprawek do ustawy - przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną.

Komisja zaproponowała m.in. wprowadzenie nowego ust. 5 w art. 5, zmierzającego do formalizacji tworzenia delegatur urzędów wojewódzkich, przyspieszenia terminu, w którym samorządy przejmują kompetencje związane ze szkolnictwem artystycznym.

Komisja postuluje również, by gminy mogły otrzymywać bezpłatne akcje w lokalnych przedsiębiorstwach energetycznych oraz miały prawo do nabycia udziałów w Telekomunikacji Polskiej SA.

Komisja zaproponowała także w art. 25 ust. 3 przekazanie wybranych jednostek geodezyjnych powiatom.

Inne z przyjętych przez Komisję Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej poprawek zmierzały do umożliwienia urzędnikom administracji publicznej przechodzenie na wcześniejszą emeryturę.

Do stanowiska komisji, którego sprawozdawcą będzie senator Leon Kieres, zgłoszono jeszcze jeden wniosek mniejszości, zmierzający do przekazania ośrodków doradztwa rolniczego samorządom województw. Wniosek ten przedstawi Izbie senator Zbyszko Piwoński.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o Inspekcji Celnej. Celem zmian dokonanych przez Sejm było dostosowanie przepisów ustawy o Inspekcji Celnej do wymogów zawartych w art. 87 ust. 1 i art. 92 ust. 1 Konstytucji RP. We wszystkich zmienianych przepisach kompetencje do wydania właściwych rozporządzeń otrzymał minister finansów.

Senatorowie wysłuchali generalnego inspektora kontroli skarbowej Jana Wojcieszczuka oraz przedstawicieli Głównego Urzędu Ceł.

W dyskusji ustawa sejmowa nie wzbudziła kontrowersji, nie zgłoszono również zastrzeżeń legislacyjnych.

W głosowaniu Komisja Gospodarki Narodowej postanowiła jednogłośnie zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek nowelizacji ustawy o Inspekcji Celnej. Na sprawozdawcę komisji w tej sprawie wybrano senator Genowefę Ferenc.

6 października 1998 r.

Komisja Praw Człowieka i Praworządności rozpatrzyła ustawę o przedłużeniu kadencji ławników ludowych i członków kolegiów do spraw wykroczeń.

Nowelizacja ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin przesunęła termin wyborów do rad gmin o 120 dni po upływie kadencji, tj. z czerwca na październik. Spowoduje to, że w przewidzianym ustawowym terminie nie będzie możliwe zgłoszenie radom gmin liczby niezbędnych do wyboru ławników i członków kolegiów, zgłoszenie im kandydatów do wyboru oraz dokonanie przez rady gmin wyboru tych grup osób, a nowo ukonstytuowane w październiku br. rady gmin nie będą w stanie dokonać rozeznania wśród zgłoszonych im kandydatur, osób właściwych do wyboru. Stworzyło to konieczność przedłużenia kadencji ławników i członków kolegiów do spraw wykroczeń do 31 grudnia 1999 r. Za takim rozwiązaniem przemawiała dodatkowo przygotowywana obecnie bardzo głęboka transformacja ustrojowa kraju, której wprowadzenie jest planowane na dzień 1 stycznia 1999 r., a także planowana reforma struktury organizacyjnej sądownictwa, szczególnie na szczeblu okręgowym, która w sposób zasadniczy zmieni usytuowanie ławników przy sądzie.

Komisja Praw Człowieka i Praworządności postanowiła nie zgłaszać zastrzeżeń do rozpatrywanej ustawy i zarekomendować Senatowi przyjęcie jej bez poprawek.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia senatorowie kontynuowali prace nad ustawą o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.

W kolejnych głosowaniach Komisja Praw Człowieka i Praworządności postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie 66 poprawek do ustawy.

Komisja zaproponowała m.in. zwiększenie roli Senatu w powoływaniu prezesa Instytutu. Jej zdaniem, prezes powinien składać co roku sprawozdanie nie tylko przed Sejmem, ale i przed Senatem, a odrzucenie tego sprawozdania większością 2/3 głosów składu obu izb powinno powodować odwołanie prezesa.

Komisja zaproponowała, by do powołania prezesa była wymagana także zgoda Senatu. Zapisy sejmowe stanowią, że prezesa IPN powołuje Sejm na wniosek kolegium instytutu.

Komisja Praw Człowieka i Praworządności zaproponowała również, by zakazać kierowania instytutem osobom, które współpracowały z organami bezpieczeństwa i sędziom, którzy "orzekając sprzeniewierzyli się zasadom niezawisłości sędziowskiej".

Komisja uwzględniła zastrzeżenia środowisk dziennikarskich dotyczące tzw. kłamstwa oświęcimskiego. Senatorowie zaproponowali, by karać tych, którzy "w zamiarze wprowadzenia w błąd" rozpowszechniają informacje zaprzeczające zbrodniom komunistycznym i nazistowskim.

Na sprawozdawcę stanowiska Komisji Praw Człowieka i Praworządności w sprawie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu wybrano senator Annę Bogucką-Skowrońską.

* * *

Na swym posiedzeniu Komisja Obrony Narodowej opiniowała ustawę o systemie ubezpieczeń społecznych w zakresie zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych.

W posiedzeniu wzięli udział: przedstawiciele Ministerstwa Obrony Narodowej, Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej, Biura Bezpieczeństwa Narodowego w Kancelarii Prezydenta RP. Senatorowie zapoznali się również z opiniami przedstawicieli środowisk wojskowych żołnierzy służby czynnej i rezerwy, którzy negatywnie oceniali włączenie służb mundurowych do powszechnego systemu ubezpieczenia społecznego. Przedstawiciele środowisk wojskowych opowiadali się za utrzymaniem dotychczasowego systemu zaopatrzenia emerytalno-rentowego służb mundurowych.

Natomiast w opinii Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej, nowe rozwiązanie będzie korzystniejsze dla służb mundurowych. Przedstawiciel ministerstwa zwrócił uwagę na niekompletność ustawodawstwa w zakresie inwalidztwa powstałego wskutek służby wojskowej.

7 października 1998 r.

Komisja Spraw Emigracji i Polaków za Granicą zapoznała się ze stanem prac nad przygotowywanymi przez komisję projektami ustaw o obywatelstwie polskim oraz o repatriacji, a także Karty Polaka.

Podczas posiedzenia przyjęto procedurę legislacyjną. Ustalono, że do końca br. zostaną zakończone prace nad przygotowywanymi projektami i komisja wniesie o podjęcie przez Senat inicjatyw ustawodawczych w tych sprawach.

Ustalono, że w pracach nad projektem ustawy o obywatelstwie polskim komisję reprezentować będzie senator Anna Bogucka-Skowrońska, a w pracach nad projektem ustawy o repatriacji i Karty Polaka - senator Janina Sagatowska.

* * *

Odbyło się posiedzenie Komisji Regulaminowej i Spraw Senatorskich. Porządek dzienny posiedzenia obejmował wyrażenie opinii w sprawie projektu budżetu Kancelarii Senatu na rok 1999 oraz rozpatrzenie pisma marszałka Senatu z 5 sierpnia br. w sprawie zasad dokonywania autopoprawek podczas posiedzenia komisji.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Zdrowia, Kultury Fizycznej i Sportu senatorowie wysłuchali informacji przedstawicieli Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej na temat dalszych prac resortu w br. związanych z reformą ochrony zdrowia po uchwaleniu ustawy o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.

Informacji udzielali: minister zdrowia i opieki społecznej Wojciech Maksymowicz, pełnomocnik rządu ds. wprowadzania powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego Anna Knysok oraz wiceministrowie zdrowia i opieki społecznej Janina Mańko i Jacek Wutzow.

Minister W. Maksymowicz poinformował senatorów, że w najbliższym czasie zostanie podpisane rozporządzenie w sprawie dofinansowania wysoko specjalistycznych usług medycznych, na które planowane jest wydanie w przyszłym roku około 1 mld zł. Z tej sumy część będzie przeznaczona na narodowe programy opieki zdrowotnej. Ponadto w MZiOS jest przygotowywany projekt ustawy o zakładach opieki zdrowotnej i transporcie sanitarnym oraz ustawa o opiece zdrowotnej.

Pełnomocnik A. Knysok zapoznała senatorów z przebiegiem prac nad wprowadzeniem powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Obejmują one przejmowanie majątku Skarbu Państwa w celu przygotowania bazy materialnej dla tworzących się regionalnych Kas Chorych, przygotowywanie prawnych dokumentów wewnętrznych, takich jak projekt statusu, wynagrodzenia pracowników, wzory kart, drugi etap szkolenia pracowników i pełnomocników kas chorych oraz wydawanie biuletynu kas chorych.

W polityce lekowej najistotniejszą zmianą będzie likwidacja zielonych recept i rozszerzenie listy chorób przewlekłych, na leczenie których lekarstwa będą refundowane. Podstawowe reguły funkcjonowania opieki lekowej, w odczuciu pacjenta, pozostaną podobne do dotychczasowych. Zmieni się płatnik, którym będzie regionalna i branżowa kasa chorych. Minister W. Maksymowicz poinformował komisję, że w przyszłym roku w budżecie przewidziane jest na ochronę zdrowia 4,614 mld zł.

W drugim punkcie porządku obrad - sprawy różne , przewodniczący komisji senator Maciej Świątkowski poinformował senatorów o najbliższym posiedzeniu, które odbędzie się 20 października br. w siedzibie Instytutu Żywności i Żywienia.

* * *

Na swym posiedzeniu Komisja Ochrony Środowiska opiniowała ustawę - przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną - w zakresie przepisów dotyczących ochrony środowiska.

Główny inspektor ochrony środowiska Teresa Warchałowska wyraziła obawy w związku z likwidacją obecnych wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska i ewentualnym powoływaniem w ich miejsce delegatur terenowych inspektoratów wojewódzkich. W opinii wiceminister, dotychczasowe inspektoraty powinny istnieć w obecnej formie co najmniej przez rok. Inaczej może nastąpić osłabienie systemu inspekcji ochrony środowiska.

Prezes Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Maria Zajączkowska zwróciła uwagę, że wyposażenie inspektoratów było finansowane z pieniędzy publicznych i powinno nadal służyć ochronie środowiska.

W dyskusji najwięcej wątpliwości dotyczyło podziału środków przeznaczonych na ochronę środowiska po wejściu w życie reformy administracji publicznej.

Senatorowie postanowili kontynuować prace nad wypracowaniem opinii w sprawie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną.

8 października 1998 r.

Na swym posiedzeniu Komisja Obrony Narodowej rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o ustanowieniu Warszawskiego Krzyża Powstańczego.

Senatorowie wysłuchali posła sprawozdawcy Edwarda Wendego i podsekretarza stanu w Urzędzie ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych Jerzego Woźniaka.

Rozpatrywana ustawa zmierza do umożliwienia nadania miastu stołecznemu Warszawie Warszawskiego Krzyża Powstańczego. Zgodnie z obecnym brzmieniem ustawy z 3 lipca 1981 r. o ustanowieniu Warszawskiego Krzyża Powstańczego. Krzyż ten może być nadany jedynie określonym osobom fizycznym. Istotne jest, że nadawanie Warszawskiego Krzyża Powstańczego z dniem 8 maja 1999 r. uznane będzie za zakończone - zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z 16 października 1992 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o orderach o odznaczeniach, uchwalające przepisy o tytułach honorowych oraz zmieniające niektóre ustawy.

Komisja Obrony Narodowej zapoznała się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, w której zwrócono uwagę, że w nowelizacji nie przewidziano odpowiedniego trybu postępowania, tzn. brak jest określenia, kto może wystąpić z wnioskiem o nadanie krzyża m.st. Warszawie. Wydaje się, że nie jest tutaj możliwe zastosowanie art. 3 ustawy z 3 lipca 1981 r., regulującego tryb nadania krzyża - bez odpowiedniej zmiany jego brzmienia.

W głosowaniu senatorowie postanowili nie zgłaszać zastrzeżeń do ustawy o zmianie ustawy o ustanowieniu Warszawskiego Krzyża Powstańczego i zarekomendować Senatowi przyjęcie jej bez poprawek.

* * *

Na swym posiedzeniu Komisja Ochrony Środowiska zaopiniowała ustawę - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną. Komisja upoważniła senatorów Janusza Okrzesika i Marka Waszkowiaka do zgłoszenia w debacie senackiej nad opiniowaną ustawą kilku poprawek. Dotyczą one m.in. zmiany brzmienia ust. 2 w art. 43, zmierzającej do tego, by siedzibą wojewódzkiego funduszu była siedziba tego z dotychczasowych funduszy, który miał największe wpływy w 1997 r.

13 października 1998 r.

Odbyło się wspólne posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych. Senatorowie i posłowie spotkali się z prezydentem Słowenii Milanem Kučanem.

Jednym z podstawowych tematów poruszonych podczas spotkania była sytuacja w Kosowie.

Prezydent Słowenii M. Kučan wyraził pogląd, że porozumienie w sprawie Kosowa zawarte z prezydentem Jugosławii Slobodanem Miloszeviciem należy oceniać ostrożnie. Zdaniem M. Kučana, otwarte pozostaje pytanie, czy prezydent Jugosławii, zgadzając się na ustanowienie w Kosowie autonomii albańskiej oraz na przybycie do tego regionu misji OBWE, miał na myśli trwałe rozwiązanie problemu Kosowa, czy też tylko zapobieżenie interwencji zbrojnej NATO.

Prezydent Słowenii przestrzegł przed powtórką wydarzeń w Bośni. Wtedy także toczyły się dyskusje, kto ma wysłać misję obserwatorów, a gdy już do tego doszło, okazało się, że stała się ona zakładnikiem obu stron konfliktu - mówił M. Kučan.

Według M. Kučana, sytuacja w Kosowie wymaga zasadniczych rozwiązań. "Kryzys w Kosowie zostanie zakończony, jeżeli wprowadzimy demokratyczny porządek życia państwowego i narodowego we wszystkich państwach powstałych na terenie byłej Jugosławii" - podkreślił M. Kučan. Uważa on, że podstawą szukania trwałych rozwiązań dla kryzysu kosowskiego jest zapewnienie wszelkich praw zarówno mniejszości albańskiej w Jugosławii, jak i mniejszości serbskiej w Kosowie.

Jednym z tematów rozmów było także przygotowanie Polski i Słowenii do negocjacji z UE, które rozpoczynają się 10 listopada br. Według M. Kučana, współpraca w ramach CEFTA czy Grupy Wyszehradzkiej krajów aspirujących do UE jest niewystarczająca i wymaga wsparcia ze strony państw unijnych w postaci "współczesnego planu Marshalla".

Kontakty międzynarodowe

7 października br. wizytę w Senacie złożył przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych Zgromadzenia Państwowego Republiki Słowenii Jelko Kačin wraz z delegacją. Gości przyjęła marszałek Alicja Grześkowiak.

W czasie spotkania marszałek A. Grześkowiak wyraziła zadowolenie z faktu, że państwa budujące demokrację - takie jak Słowenia i Polska, coraz ściślej ze sobą współpracują i że ta współpraca udowadnia rosnącą rolę parlamentów, także w polityce zagranicznej.

Przewodniczący Jelko Kačin stwierdził, że nie przypadek zrządził, iż delegacja słoweńskiego parlamentu składa wizytę w Polsce akurat teraz. Polska - jak powiedział - jest koordynatorem wśród państw dążących do integracji z Unią Europejską. Dla Słowenii polskie doświadczenia są bardzo cenne.

Kolejny omawiany w czasie rozmowy temat to Kosowo. Jelko Kačin przedstawił problem Kosowa nie tylko w świetle ostatnich wydarzeń, ale od początku konfliktu w b. Jugosławii. Uczestniczący w spotkaniu przedstawiciel senackiej Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej senator Edmund Wittbrodt poinformował o pracach swojej komisji oraz zadeklarował gotowość stałej współpracy, której celem będzie integracja ze strukturami europejskimi.

* * *

8 października br. wizytę w Senacie złożył przewodniczący Kuwejcko-Polskiej Grupy Parlamentarnej Benyach Al-Khurainij Mubarak raz z delegacją. Gości przyjął wicemarszałek Tadeusz Rzemykowski. W spotkaniu uczestniczył również reprezentujący Komisję Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej senator Andrzej Mazurkiewicz.

W czasie spotkania wicemarszałek przedstawił historię i strukturę polskiego Senatu, omówił sytuację gospodarczą naszego kraju i ambicje Polaków w tej sferze, zapewnił o gotowości Polski do współpracy ekonomicznej z Kuwejtem.

Przewodniczący Kuwejcko-Polskiej Grupy Parlamentarnej, który ostatni raz był w Polsce przed czterema laty, wyraził podziw dla polskiego rozwoju, jakiego dokonano w czasie tych lat.

Benyah Al-Khurainij Mubarak podziękował za stanowisko Polski w czasie agresji irackiej na Kuwejt. Zaapelował również o poparcie żądań respektowania praw człowieka w Iraku, zwłaszcza wobec więzionych cudzoziemców.

Wicemarszałek T. Rzemykowski i senator A. Mazurkiewicz zapewnili o solidarności Polaków z wszystkimi, wobec których pogwałcono prawa człowieka.

* * *

8 października br. wizytę w Senacie złożył przewodniczący Rady Konstytucyjnej Republiki Francji Roland Dumas wraz z delegacją. Przedstawicielom francuskiej Rady towarzyszył prezes Trybunału Konstytucyjnego Marek Safian. Gości przyjęła marszałek Alicja Grześkowiak.

W czasie spotkania marszałek A. Grześkowiak przypomniała, że jako przewodnicząca Komisji Konstytucyjnej Senatu I kadencji właśnie francuskiej Radzie Konstytucyjnej przedstawiła do oceny projekt nowej polskiej konstytucji.

Konsultując zależności między parlamentem i Radą Konstytucyjną, marszałek poprosiła o informację, czy francuska Rada bada zgodność regulaminu Senatu z Konstytucją oraz czy przedmiotem jej prac była prawna interpretacja pojęcia: poprawka.

Relacje między radą i francuskim parlamentem oraz Trybunałem, polskim Sejmem i Senatem były tematem dyskusji, którą rozmówcy określili jako wymianę poglądów fachowców.

* * *

13 października br. wizytę w Senacie złożył prezydent Republiki Słowenii Milan Kučan. Gościa przyjęli wicemarszałkowie Andrzej Chronowski, Tadeusz Rzemykowski i Donald Tusk. W czasie spotkania wicemarszałek A. Chronowski podkreślił, że Polskę i Słowenię łączą dobre, stałe kontakty międzyparlamentarne.

Prezydent M. Kučan stwierdził, że wspólnym celem Polski i Słowenii jest integracja z Unią Europejską. Zdaniem prezydenta, zadania, jakie stoją przed państwami dążącymi do integracji, to nie tylko zmiana ustawodawstwa, ale dostosowanie całego systemu tak, by funkcjonował on zgodnie z dostosowanym prawem.

Kolejny problem, jaki dostrzegł prezydent Słowenii, a z którym będzie musiał uporać się każdy kraj starający się o wejście do UE, to zmiana myślenia politycznego całego społeczeństwa.

W czasie rozmowy była też omawiana sytuacja w Kosowie. Zdaniem M. Kučana, w Kosowie trzeba powstrzymać gwałt, wyegzekwować poszanowanie praw człowieka, i to - jak uznał prezydent - jest najważniejszym zadaniem społeczności międzynarodowej.


Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment