Diariusz Senatu RP, spis treści, poprzedni fragment, następny fragment
Z prac komisji senackich
W Medyce odbyło się posiedzenie wyjazdowe
Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą, podczas którego senatorowie rozpatrywali problemy związane z projektem budowy Szkoły Polskiej w Mościskach na Ukrainie z filią w Strzelczyskach. Do tej pory nie udało się podpisać umowy dotyczącej budowy tam szkoły średniej z polskim językiem nauczania. Wpływ na to ma powściągliwa postawa strony ukraińskiej.Jak stwierdziła przewodnicząca komisji senator Janina Sagatowska, sprawa ta dyskutowana jest na różnych szczeblach od 1995 r. i teraz okazuje się, że znów jesteśmy w punkcie wyjścia.
Mimo wielokrotnych rozmów prowadzonych przez polskie i ukraińskie zespoły robocze do tej pory nie udało się podpisać umowy, gdyż władze lwowskiej obwodowej administracji państwowej wciąż znajdowały przeszkody.
Zdaniem uczestniczącego w posiedzeniu prezesa Zarządu Krajowego Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" prof. Andrzeja Stelmachowskiego, główną przyczyną takiego stanu jest brak woli politycznej ze strony ukraińskiej. "Nie korzystamy z istniejącej w prawie międzynarodowym zasady wzajemności" - podkreślił A. Stelmachowski.
Podczas posiedzenia podkreślono, że w Polsce istnieje już kilka szkół z ukraińskim językiem nauczania i powstają kolejne obiekty, wznoszone z naszych funduszy. Także szkoła w Mościskach, dla 250 uczniów, ma powstać z pieniędzy pochodzących z polskiego budżetu. W opinii senatorów, sprawą powinny zająć się także nasze służby dyplomatyczne, głównie MSZ, a ponadto należy podjąć rozmowy z ukraińskimi parlamentarzystami.
Senator Witold Kowalski zwrócił uwagę, że np. w Przemyślu są dwie szkoły z ukraińskim językiem nauczania, wybudowane za polskie pieniądze, i to powinno stanowić ważny argument w dalszych rozmowach ze stroną ukraińską.
Na zakończenie posiedzenia Komisja Spraw Emigracji i Polaków za Granicą podjęła uchwałę w sprawie odbudowy szkoły polskiej w Mościskach i Strzelczyskach na Ukrainie
(jej tekst przesłano prezydentowi RP i ministrowi spraw zagranicznych):
"Senacka Komisja Spraw Emigracji i Polaków za Granicą, na posiedzeniu wyjazdowym w Medyce w dniu 4 maja 1999 r. poświęconym problemowi budowy Szkoły Polskiej w Mościskach i Strzelczyskach na Ukrainie, w związku z niemożnością sfinalizowania porozumienia polsko-ukraińskiego z powodu braku zgody władz obwodu lwowskiego na tę budowę, postanowiła upoważnić przewodniczącą Komisji do wystąpie
nia w tej sprawie do Prezydenta RP oraz Ministra Spraw Zagranicznych RP z apelem o włączenie się najwyższych czynników politycznych w tę sprawę, celem doprowadzenia do sfinalizowania porozumienia i zgody władz obwodu lwowskiego na budowę szkoły.Jednocześnie Komisja uznała, iż pomyślne załatwienie tej sprawy może w zasadniczy sposób wpłynąć na poprawę przygranicznych i międzypaństwowych relacji pomiędzy Polską i Ukrainą".
Podczas posiedzenia Komisja Spraw Emigracji i Polaków za Granicą rozpatrzyła skierowany przez marszałka Senatu wniosek Prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej o dofinansowanie z polonijnych środków kancelarii Senatu w kwocie 200 000 zł zorganizowania Światowego Kongresu Polonii Medycznej, który ma odbyć się w czerwcu 2000 r.
Komisja po dyskusji ustosunkowała się pozytywnie do wniosku, z zastrzeżeniem, że Naczelna Rada Lekarska jako organizator kongresu wcześniej powinna dostarczyć Kancelarii Senatu dokładny preliminarz wydatków, sprecyzowanie liczby lekarzy polskich ze Wschodu oraz określenie, jakimi kryteriami organizatorzy kongresu będą się kierowali przy ich zapraszaniu. Komisja wyraziła wątpliwości, czy wszyscy lekarze polscy na Wschodzie aktywnie działają na rzecz polskiego środowiska w krajach zamieszkania i dlatego do uczestnictwa w Światowym Kongresie Polonii Medycznej należałoby zaprosić poszczególne osoby po zasięgnięciu w tej kwestii opinii miejscowych organizacji polonijnych.
Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej zebrała się na nadzwyczajnym posiedzeniu z okazji 50-lecia Rady Europy. W posiedzeniu, które miało charakter konferencji, uczestniczyła marszałek Alicja Grześkowiak, a także zaproszeni przedstawiciele rządu, posłowie oraz reprezentanci zainteresowanych instytucji. W wystąpieniu otwierającym posiedzenie marszałek Alicja Grześkowiak powiedziała m.in.:
(...) To już pięćdziesiąt lat upływa od utworzenia Rady Europy. Pięćdziesiąt lat, czyli pół wieku, pół wieku, w trakcie którego cywilizacja europejska bardzo szybko się rozwijała, w trakcie którego Europa zmieniła swoje oblicze. Rada Europy liczy obecnie czterokrotnie więcej członków niż na początku. To poszerzenie był możliwe dzięki zmianom, jakie rozpoczęła "Solidarność" w Polsce, a które potem rozprzestrzeniły się w innych krajach Europy Środkowowschodniej.
I choć w naszej świadomości to rok 1989 był rokiem przełomu, to jednak do Rady Europy nasz kraj został przyjęty w listopadzie 1991 r., a więc dopiero po tym, jak odbyły się pierwsze, w pełni wolne wybory parlamentarne, a właściwie pierwsze wolne wybory do Sejmu - do Senatu odbyły się bowiem w roku 1989. Wcześniej Polska otrzymała status gościa specjalnego i od 1989 r. uczestniczyła w pracach Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. Już państwo wiedzą, dzięki uprzejmości pana przewodniczącego, że
jako senator OKP byłam członkiem pierwszej delegacji parlamentarnej, która po wyborach w 1989 r. wzięła udział w lipcu w tym posiedzeniu. Myślę, że pan profesor to pamięta - akurat wtedy, na tym posiedzeniu, był Gorbaczow. Było to nasze pierwsze zetknięcie z Radą Europy. Wzięłam więc udział w lipcowym posiedzeniu w 1989 r. w sesji Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. Może jeszcze raz przypomnę, warto to pamiętać, że wybory do Senatu, tylko do Senatu, wtedy były całkowicie wolne.Jedną z głównych idei założycieli Rady Europy było: "służyć ludzkości, w końcu wyzwolonej z nienawiści i strachu, ludzkości, która po tak długo trwającym rozdarciu uczy się od nowa chrześcijańskiego braterstwa". To był cytat. "Wspomnienie wojny światowej, w trakcie której z taką gwałtownością łamano najbardziej podstawowe prawa człowieka, mobilizowało ojców Europy do szukania rozwiązań, które na trwałe zapewniłyby zbliżenie narodów tego kontynentu w celu umacniania pokoju opartego na sprawiedliwości, w celu ochrony społeczności
ludzkiej i cywilizacji". To też cytaty. "W niezachwianym przywiązaniu (to też cytat) do duchowych i moralnych wartości wspólnego dziedzictwa".Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy stało się miejscem, gdzie to wspólne dziedzictwo było i jest przez pięćdziesiąt lat na nowo odnajdywane. Tym wspólnym i najbardziej podstawowym dziedzictwem jest chrześcijańska wizja człowieka, która pozwoliła Europejczykom rozwinąć głębokie poczucie godności osoby ludzkiej, pozostające podstawową wartością dla wierzących i dla
niewierzących.Dla wypełnienia tego dziedzictwa Rady Europy już rok od swego powstania przyjęła Europejską Konwencję o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Taka konwencja nie tylko głosi prawa człowieka, ale daje także możliwości egzekucji w chwili ich naruszenia. Później przyszły inne akty dotyczące praw człowieka. Można więc powiedzieć, że prawa człowieka są dla Rady Europy podstawową wartością.
Ale wartością fundamentalną jest dla Rady Europy także demokracja i państwo prawa. Wszystkie razem nadają treść współczesnym standardom prawnym i modelom państw. Wśród nich jednak wartością naczelną dla Rady Europy pozostaje zawsze człowiek. Dorobek prawny Rady Europy jest imponujący. To przeszło sto siedemdziesiąt konwencji ustanawiających standardy w
różnych dziedzinach życia i choć wprowadzenie w życie tych konwencji nie we wszystkich państwach członkowskich wygląda tak samo, to wartość tego dorobku jest olbrzymia.Przed Zgromadzeniem Parlamentarnym Rady Europy staje teraz, pod koniec wieku, wiele nowych wyzwań. Rozwojowi nauki, zwłaszcza dyscyplin biologicznych i medycznych, towarzyszyć musi i towarzyszy refleksja natury etycznej o granice dopuszczalności eksperymentów na człowieku. Konwencja o biomedycynie jest w tym względzie pewnym osiągnięciem, osiągnięciem Rady Europy i całej społeczności europejskiej, choć trzeba powiedzieć, że nie do końca realizuje zasadę poszanowania życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci. Wiele można by mówić o dorobku prawnym Rady Europy. Znaczny jest również udział polskiej delegacji do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy w pracach nad kolejnymi dyrektywami i zaleceniami czy konwencjami. Przez osiem lat, proszę państwa, miałam przyjemność brać udział w pracach Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, w tym ponad pięć lat jako wiceprzewodnicząca grupy chrześcijańskich demokratów. Było to dla mnie bardzo ważne doświadczenie, ponieważ w sposób bezpośredni, przez zgłaszane wnioski czy zabierany głos, mogłam wpływać na kształty niektórych aktów prawnych.
Rada Europy jest wspólnotą państw świadomych więzów, wspólnej historii i pokładanych nadziei w jedności i solidarności godnej tego kontynentu, kontynentu europejskiego.
Państwa, które przystąpiły do Rady Europy, mają zobowiązania wobec siebie nawzajem, ale także wobec reszty świata. Są to zobowiązania do szukania porozumienia, do poszanowania kulturowej i duchowej odrębności każdego z narodów, do głoszenia praw człowieka wypływających z uznania przyrodzonej godności osoby ludzkiej.
Zebraliśmy się dzisiaj tutaj również dzięki staraniom pana przewodniczącego, za które chciałam pięknie podziękować. Chciałam za to posiedzenie podziękować także całej Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej. Zebraliśmy się dzisiaj, aby uczcić pięćdziesiątą rocznicę powstania Rady Europy, aby uczcić jej dorobek i wyrazić nasze podziękowanie dla ojców założycieli i dla wszystkich, którzy przez tyle lat pracowali na rzecz rozszerzania tych pięknych idei ojców Europy.
Wielkie pokładamy nadzieje w Europie Zjednoczonej, ale także dużo przed nami pracy. Ostatnie wydarzenia w Kosowie, gdzie prawa człowieka są tak brutalnie łamane, pokazują, iż wiele mamy do zrobienia w kwestii respektowania praw człowieka.(...)
Na zakończenie posiedzenia Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej przyjęła oświadczenie następującej treści:
Oświadczenie
Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej
Senatu Rzeczypospolitej Polskiej
z dnia 5 maja 1999 r.
z okazji
50-lecia Rady Europy
Senacka Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej w pięćdziesiątą rocznicę podpisania w Londynie przez dziesięć państw zachodnioeuropejskich traktatu powołującego do życia Radę Europy, pragnie przypomnieć zasadniczą rolę jaką organizacja ta odegrała na obszarze Starego Kontynentu w obronie i umacnianiu tożsamości europejskiej, wspartej na fundamencie demokracji i poszanowania praw człowieka, jak też przywiązania do ojczystej kultury i tradycji.
Rada Europy:
- zainicjowała proces integracji zachodnioeuropejskiej i stworzyła dla tego procesu podstawę w postaci Europejskiej Konwencji Praw Człowieka;
- w ciągu pięćdziesięciu lat swojego istnienia występowała w obronie ładu demokratycznego i konstytucyjnego państw Starego Kontynentu, jak też prawa do kultywowania dziedzictwa kulturowego narodów i wspólnot lokalnych Europy; krzewiła jednocześnie świadomość wspólnej tożsamości europejskiej;
- podejmowała wysiłki w celu rozwiązania zasadniczych problemów dotykających społeczeństwa europejskie, takich jak: ochrona środowiska naturalnego, nietolerancja, czy też marginalizacja społeczna powodowana bezrobociem;
- była pierwszą organizacją Zachodu, która po załamaniu się bloku wschodniego w 1989 roku, otworzyła się na postkomunistyczne kraje Europy Środkowej i Wschodniej.
Obecnie Rada Europy jest jedyną organizacją paneuropejską, zrzeszającą czterdzieści jeden państw ze Wschodu i Zachodu Starego Kontynentu, jednoczących swoje wysiłki w działaniu na rzecz pełniejszej jedności społeczeństwa europejskiego.
Komisja pragnie wyrazić uznanie dla dorobku Rady Europy, jaki osiągnęła ona w ciągu pięćdziesięciu lat swojego istnienia.
Senacka Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej świadoma wyzwań jakie stają przed Europą u progu XXI wieku, z uwagą śledzi zainicjowaną przez Zgromadzenie Parlame
ntarne Rady Europy debatę na temat "Projektu dla Wielkiej Europy".Komisja widzi potrzebę zaangażowania Rady Europy, organizacji o tak ogromnym dorobku w zakresie budowania instytucji demokratycznych, w proces transformowania ogarniętych tr
agicznym konfliktem krajów bałkańskich w kierunku systemu demokracji parlamentarnej.* * *
Tematem posiedzenia Komisji Ochrony Środowiska była ochrona wilka i rysia w Polsce.
Informacje na ten temat przedstawił senatorom prof. Bogusław Bobek z Instytutu Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W posiedzeniu wzięli również udział przedstawiciele Generalnej Dyrekcji Lasów Państwowych, Ministerstwa Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.
Prof. B. Bobek poinformował, że populacja wilków w Polsce jest stabilna i wynosi obecnie około1120-1260 sztuk, natomiast populacja rysiów z roku na rok spada i jest ich około 154.
Przypomniał, że w latach 50. i 60. wilki w Polsce traktowano jako szkodniki i zwalczano drastycznymi metodami, wykładając truciznę, wybierając młode szczenięta z nor i stosując różnego rodzaju pułapki. W efekcie tzw. "akcji wilczej" liczebność wilków na początku lat 70. obniżyła się drastycznie - z 1000 do około 100 sztuk w całym kraju.
Radykalna poprawa statusu wilków nastąpiła w 1976 r., kiedy wpisano je na listę gatunków łownych. Spowodowało to wzrost liczebności wilków do około 800-900 sztuk, pomimo że odstrzał sięgał wtedy średnio około 100 sztuk rocznie.
Obecnie obszar Polski zamieszkują dwa odrębne ekotypy wilków. Wilk "nizinny" (Polska Północno-Wschodnia) oraz wilk "górski", występujący licznie na terenie całych Karpat, a u nas na terenach południowo-wschodnich.
Prof. B. Bobek krytycznie odniósł się do obowiązującej od roku ustawie o całorocznej ochronie wilka na terenie Polski. Jego zdaniem, spowodowała ona, że "wilk przestała mieć respekt dla człowieka" i zaczął podchodzić pod zagrody wiejskie, wyrządzając szkody wśród zwierząt domowych. Według niego, w rejonach, gdzie są duże skupiska wilków, powinien być prowadzony odstrzał, a tam, gdzie jest ich mało, wilki powinny być chronione.
Pierwsze oficjalne dane statystyczne o liczebności rysi w Polsce pochodzą z 1956 r.; wówczas było ich 250. W kolejnych latach populacja wzrastała - w 1980 r. było 640 sztuk. Od 1981 r. jest notowany systematyczny spadek liczebności rysi; w 1998 r. oszacowano, że jest ich około 154. Od 1995 r. ryś stał się gatunkiem chronionym.
Wśród głównych przyczyn spadku liczebności rysi w Polsce prof. B. Bobek wymienił: kłusownictwo, nielegalny odstrzał, a także znaczny wzrost populacji wilków w ciągu ostatnich 20 lat.
Zdaniem prof. B. Bobka, konieczne jest prowadzenie reprodukcji rysia, żeby odbudować ten gatunek.
W dyskusji największe kontrowersje wywołała kwestia ochrony wilka. Senatorowie zastanawiali się, czy wilki powinny być chronione, czy nie. Zdania na ten temat były podzielone i nie osiągnięto w tej sprawie konsensusu.
Senatorowie zgodzili się natomiast, że należy zająć się sprawą ginięcia rysia i podjąć działania służące odbudowie tego gatunku.
* * *
Komisja Nauki i Edukacji Narodowej zebrała się, by omówić stan realizacji reformy szkolnej oraz zaawansowanie prac nad ustawą o szkolnictwie wyższym. Stan realizacji reformy szkolnej przedstawił senatorom minister edukacji narodowej Mirosław Handke, powołując się na dokumenty zawarte w tzw. zeszytach reformy. Zapoznał też senatorów z założeniami ustawy o szkolnictwie wyższym. Senatorowie zadawali pytania dotyczące szczegółów reformy edukacji narodowej, zwłaszcza w zakresie tworzenia gimnazjów. Dyskusja nad ustawą o szkolnictwie wyższym została odłożona do czasu przyjęcia przez rząd projektu ustawy.
Komisja Nauki i Edukacji Narodowej odbyła posiedzenie wyjazdowe w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa oraz Instytucie Warzywnictwa w Skierniewicach, w trakcie którego omawiała stan i perspektywy rozwoju jednostek badawczo-rozwojowych działających w obszarze ogrodnictwa. Omawiano również perspektywy rozwoju nauk ogrodniczych. Obecni byli przedstawiciele Ministerstwa Rolnictwa oraz Komitetu Badań Naukowych. Kierownicy Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa oraz Instytutu Warzywnictwa zapoznali senatorów z bieżącymi zadaniami podległych im placówek, strukturą oraz kierunkami zmian organizacyjnych. Mówiono m.in. o planach przekształcenia resortowych instytutów badawczych w spółki prawa handlowego. Senatorowie zadeklarowali pomoc w rozwiązywaniu problemów legislacyjnych związanych z działalnością placówek naukowo-badawczych
* * *
Senatorowie z Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej spotkali się z delegacją Prezydium Rady Nordyckiej pod przewodnictwem Svenda Erika Hovmanda z Danii. Rada Nordycka, utworzona w 1952 roku, jest forum współpracy między parlamentami i rządami 5 krajów nordyckich: Danii, Finlandii, Islandii, Norwegii i Szwecji. Podczas spotkania w Senacie RP goście interesowali się kwestiami dotyczącymi przyszłego członkostwa Polski w Unii Europejskiej oraz współpracy krajów basenu Morza Bałtyckiego.
Przewodniczący posiedzeniu senator Krzysztof Majka zapoznał gości ze stanem przygotowań Polski do integracji z Unią Europejską.
W dalszej części posiedzenia Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej rozpatrzyła ustawę o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Estońską o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, pracowniczych i karnych, podpisanej w Tallinie dnia 27 listopada 1998 r. Po zapoznaniu się z opiniami ekspertów, dyskusji oraz głosowaniu Komisja postanowiła rekomendować Senatowi przyjęcie ustawy bez poprawek. Sprawozdawcą Komisji będzie senator Edmund Wittbrodt.
W ostatnim punkcie porządku posiedzenia komisja rozpatrzyła ustawę o ratyfikacji Protokołu dodatkowego do Konwencji o przekazywaniu osób skazanych. Konwencja Rady Europy z 21 marca 1983 roku została ratyfikowana przez większość państw europejskich, a także USA i Kanadę. W stosunku do Polski weszła w życie 1 marca 1995 roku. Konwencja reguluje warunki i tryb przekazywania skazanych do państwa, którego są obywatelami, w wypadku skazania ich w innym państwie - stronie konwencji. Po rozpatrzeniu ustawy o przekazywaniu osób skazanych komisja wniosła o jej przyjęcie bez poprawek. Sprawozdanie komisji na posiedzeniu plenarnym Senatu przedstawi senator Krzysztof Majka.
* * *
Senatorowie z Komisji Obrony Narodowej spotkali się z delegacją Prezydium Rady Nordyckiej pod przewodnictwem Svenda Erika Hovmanda.
Podczas posiedzenia goście interesowali się stanem przygotowań do udziału polskich wojsk w strukturach NATO. Rozmawiano także o różnych aspektach polskiej polityki zagranicznej, przede wszystkim w kontekście polskiego członkostwa w NATO i stosunków z najbliższymi sąsiadami - Rosją, Białorusią i Ukrainą oraz z państwami regionu bałtyckiego.
Członkowie delegacji prezydium Rady Nordyckiej pytali również senatorów o wizję systemu bezpieczeństwa państw europejskich nie będących członkami NATO.
Interesowało ich także społeczne poparcie w Polsce dla członkostwa w NATO i Unii Europejskiej.
* * *
Na wspólnym posiedzeniu Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisja Obrony Narodowej rozpatrzyły ustawę o ratyfikacji Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, Rządem Królestwa Danii i Rządem Republiki Federalnej Niemiec dotyczącej Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego, podpisanej w Szczecinie dnia 5 września 1998 r. Powołanie wspólnego Korpusu Wielonarodowego było konsekwencją zaproszenia Polski do NATO. Zadaniem Korpusu jest realizacja przedsięwzięć obronnych, udział w operacjach pokojowych, utrzymanie stabilności w regionie w ramach realizacji programu "Partnerstwo dla Pokoju", wspieranie i zabezpieczanie operacji pokojowych realizowanych pod egidą ONZ, NATO i innych organizacji międzynarodowych, uczestniczenie w zwalczaniu i likwidacji skutków klęsk żywiołowych i wspieranie akcji humanitarnych. Komisje zapoznały się z opiniami przedstawicieli Ministerstwa Obrony Narodowej i Biura Bezpieczeństwa Narodowego. Z powodu braku kworum nie odbyło się głosowanie. Komisja zbierze się jeszcze raz w celu przegłosowania ustawy.
Komisja Zdrowia, Kultury Fizycznej i Sportu na swym posiedzeniu zapoznała się z informacją przedstawioną przez Aurelię Ostrowską - pełnomocnika ministra zdrowia i opieki społecznej ds. kontaktów ze stowarzyszeniami działającymi na rzecz praw pacjenta. Poinformowała ona członków komisji o planach powołania przy kasach chorych regionalnych rzeczników praw pacjenta. W dyskusji głos zabrali senatorowie: Adam Struzik, Elżbieta Płonka, Dorota Czudowska, Maciej Świątkowski. Wszyscy mówcy poparli ideę powołania rzeczników praw pacjenta, krytykując jednocześnie propozycję jego powiązania z kasami chorych. Proponowano, by rzecznik był prawnie umocowany np. przy sejmiku samorządowym, wojewodzie lub niezależnych instytucjach. Senatorowie będą kontynuować dyskusję na następnym posiedzeniu.
W drugim punkcie porządku posiedzenia, rozpatrywanym wspólnie z Komisją Ustawodawczą, senator Zbyszko Piwoński, wnioskodawca projektu ustawy o zmianie ustawy o publicznej służbie krwi, zwrócił się z prośbą do członków obu komisji o odłożenie rozpatrywania inicjatywy na kolejne posiedzenie, w celu naniesienia poprawek. Komisje w głosowaniu przychyliły się do tego wniosku.
W trzecim punkcie porządku obrad senatorowie dyskutowali o stanie opieki zdrowotnej nad osobami uprawiającymi sport. We wprowadzeniu senator Jerzy Smorawiński przedstawił aktualną sytuację poradnictwa sportowo-lekarskiego oraz regulacje prawne w tej dziedzinie. W dyskusji, w której głos zabierali senatorowie, przedstawiciele rządu oraz zaproszeni eksperci, zwracano m.in. uwagę na brak określenia w normach prawnych - ustawowych i wykonawczych - kwestii opieki medycznej nad osobami uczestniczącymi w zajęciach wychowania fizycznego, a także zajęciach sportowych i rekreacyjnych. Brak także jasno sprecyzowanych zasad finansowania medycyny sportowej. Podkreślano, iż konieczne jest określenie relacji między medycyną sportową a systemem ubezpieczenia zdrowotnego. Obecnie kasy chorych nie są zainteresowane żadnymi świadczeniami ze strony przychodni sportowo-lekarskich.
Przewodniczący posiedzeniu senator Maciej Świątkowski w podsumowaniu dyskusji podkreślił konieczność współpracy organizacji sportowych z MZiOS w celu wypracowania wspólnego stanowiska. Przedstawiciel ministerstwa zapowiedział działania zmierzające do podjęcia prac legislacyjnych w celu uregulowania omawianych problemów.
W czwartym punkcie obrad komisja rozpatrywała ustawę o Polskiej Organizacji Turystycznej. W związku z licznymi zastrzeżeniami Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu do omawianej ustawy senatorowie wysłuchali wyjaśnień przedstawiciela Biura Legislacyjnego i zaakceptowali większość zaproponowanych zmian. Jednak ze względu na brak kworum dalsze prace nad ustawą przełożono na kolejne posiedzenie komisji.
* * *
Komisja Ustawodawcza rozpatrzyła ustawę o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli. Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997 roku wprowadziła uprawnienie dla grupy obywateli polskich do występowania z inicjatywą ustawodawczą, pozostawiając określenie trybu wykonywania tego prawa ustawie. Uchwalona przez Sejm 7 maja br. ustawa jest realizacją Konstytucji w tym zakresie. W posiedzeniu Komisji uczestniczył m.in. przedstawiciel Krajowego Biura Wyborczego Kazimierz Czaplicki. Po dyskusji senatorowie przyjęli część poprawek zawartych w opinii Biura Legislacyjnego. W sprawozdaniu komisja wniosła o uchwalenie ustawy przez Senat z 12 poprawkami. Sprawozdawcą komisji na posiedzeniu plenarnym będzie senator Marian Cichosz.
* * *
Komisja Regulaminowa i Spraw Senatorskich rozpatrywała ustawę o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora. W trakcie dyskusji wicemarszałek Tadeusz Rzemykowski zgłosił poprawkę, która została zaakceptowana przez komisję.
Po rozpatrzeniu ustawy komisja wniosła o jej przyjęcie z jedną poprawką. Zmienia ona art.2 ustawy, który otrzymuje brzmienie: "Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 1999 roku". Sprawozdanie komisji na posiedzeniu plenarnym przedstawi senator Tadeusz Lewandowski.
* * *
Odbyło się posiedzenie Komisji Ochrony Środowiska, podczas którego zaproszeni eksperci przedstawili możliwości wykorzystania odnawialnych źródeł energii w Polsce na tle światowych tendencji oraz przeszkody, jakie obecnie uniemożliwiają ich szeroki rozwój w Polsce.
Dr Stanisław Pietruszko z Instytutu Mikroelektroniki i Optoelektroniki Politechniki Warszawskiej omówił udział odnawialnych źródeł energii w bilansie energetycznym krajów Unii Europejskiej i USA.
Prof. Maciej Nowicki, prezes Eko-Funduszu przedstawił rolę odnawialnych źródeł energii w realizacji polityki zrównoważonego rozwoju w Polsce.
O potencjale i stanie obecnym tych źródeł mówiła dr Dorota Chwieduk z Instytutu Podstawowych Problemów Techniki. Natomiast bariery ich rozwoju przedstawił Andrzej Gawrylczyk z Krajowej Agencji Poszanowania Energii
.O perspektywach rozwoju odnawialnych źródeł energii i bilansie energetycznym kraju mówił prof. Wiesław Gogół z Instytutu Techniki Cieplnej Politechniki Warszawskiej.
Z przedstawionych informacji wynika m.in., że w Polsce udział produkcji energii z wiatru, słońca i wody w bilansie energetycznym kraju sięga 1,5%. Średnia w krajach UE wynosi 6%. W 2010 r. w Europie udział czystych źródeł wzrośnie do 15%.
Podczas posiedzenia eksperci przedstawili postulaty, których realizacja wydaje się konieczna do usunięcia barier intensywnego rozwoju odnawialnych źródeł energii w kraju. Zmierzają one do:
- zobowiązania rządu RP do opracowania strategii rozwoju energetyki w Polsce z uwzględnieniem znaczącego udziału odnawialnych źródeł energii w bilansie energetycznym kr
W opinii ekspertów, konieczność wzrostu efektywności systemów energetycznych, wykorzystanie ich w sposób chroniący obywateli i naturalne środowisko oraz zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii stawia Polskę przed nowymi wyzwaniami. Przyjęcie przez nasz kraj zobowiązań dotyczących redukcji emisji gazów szklarniowych wynikających z podpisania protokołu z Kyoto oraz perspektywa przystąpienia do UE i wymagania stawiane krajom członkowskim co do udziału odnawialnych źródeł energii w ic
h bilansie energetycznym zmuszają Polskę do zajęcia się rozwojem energetyki odnawialnych źródeł energii.W chwili obecnej odnawialne źródła energii stanowią marginalną część sektora energetycznego, w przeciwieństwie do wielu krajów Unii Europejskiej i USA. Wynika to z istnienia wielu barier utrudniających lub uniemożliwiających osiągnięcie istotnych korzyści ekonomicznych, społecznych i ekologicznych. Jednakże energetyka odnawialna powinna i może dać w przyszłości znaczący wkład do bilansu energetycznego kr
aju.Podczas posiedzenia senatorowie zapoznali się również z opinią prezesa Towarzystwa Rozwoju Małych Elektrowni Wodnych. Przedstawił on bardzo trudną sytuację producentów po wejściu w życie nowego Prawa wodnego. Jego zdaniem, spowodowana jest ona dowolną, a w konsekwencji błędną interpretacją przepisów dotyczących zasad zakupu energii pochodzącej z niekonwencjonalnych, odnawialnych źródeł energii.
W opinii Wiesława Wójcika, wiceprezesa Urzędu Regulacji Energetyki, problem polega na tym, że w Polsce obowiązują zbyt niskie ceny energii.
Podczas posiedzenia Komisji Praw Człowieka i Praworządności senatorowie nie zgłosili zastrzeżeń do ustawy o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa. Dotychczas odpowiedzialność materialna funkcjonariuszy tych służb regulowana była przepisami dekretu z 5 października 1955 r. o odpowiedzialności materialnej żołnierzy za szkody wyrządzone jednostce wojskowej. Ustawa sejmowa z 7 maja br. poprzez przyjęcie nowego unormowania dotyczącego odpowiedzialności funkcjonariuszy dostosowała przedmiotową materię do obowiązującego systemu prawnego. Przyjęta regulacja w dużej mierze odpowiada unormowaniom zawartym w przepisach działu piątego Kodeksu pracy dotyczącego odpowiedzialności materialnej pracowników.
Podczas posiedzenia senatorowie postanowili również zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek dwóch ustaw upoważniających prezydenta do ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Estońską o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, pracowniczych i karnej, podpisanej w Tallinie dnia 27 listopada 1998 r. oraz Protokołu dodatkowego do Konwencji o przekazaniu osób skazanych.
Szereg wątpliwości zgłoszono natomiast do ustawy o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli. Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997 r. wprowadziła uprawnienie dla grupy obywateli polskich do występowania z inicjatywą ustawodawczą, pozostawiając określenie trybu wykonywania tego prawa odrębnej ustawie. Uchwalona przez Sejm 7 maja 1999 r. ustawa jest właśnie realizacją konstytucji w tym zakresie.
Zgodnie z art. 118 ust. 2 Konstytucji prawo wniesienia projektu ustawy przysługuje grupie obywateli polskich liczącej co najmniej 100 tys. osób mających prawo wybierania do Sejmu. Procedura wykonywania prawa inicjatywy ustawodawczej przez obywateli uregulowana ustawą jest kilkuetapowa i rozpoczyna się od utworzenia Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej, który dokonuje czynności związanych z przygotowaniem i rozpowszechnianiem projektu ustawy, a przede wszystkim organizacją zbierania podpisów obywateli popierających projekt. Komitet zawiadamia marszałka Sejmu o swoim utworzeniu. Ustawa reguluje tryb postępowania w zakresie wydawania przez marszałka Sejmu postanowienia o przyjęciu zawiadomienia lub odmowie przyjęcia (wraz z trybem odwoławczym). Następnym etapem po zebraniu odpowiedniej liczby podpisów pod projektem jest wniesienie go wraz z wykazem podpisów do Marszałka Sejmu, przy czym Komitet ma na tą czynność 6 miesięcy od daty przyjęcia zawiadomienia o utworzeniu Komitetu lub uwzględnienia zawiadomienia na skutek odwołania. Po dokonaniu prawidłowo wszystkich czynności odbywa się I czytanie w Sejmie. Do udziału w pracach Sejmu i Senatu uprawniony jest wskazany przez komitet przedstawiciel lub osoba go zastępująca.
W dyskusji senatorowie zgłosili szereg zastrzeżeń do rozpatrywanej ustawy, dotyczących przede wszystkim art. 5, 6, 7, 9, 17, 18, i 20. W kolejnych głosowaniach zdecydowano o wprowadzeniu około dwudziestu poprawek do ustawy o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli. Stanowisko Komisji Praw Człowieka i Praworządności w tej sprawie przedstawi Izbie senator Zbigniew Romaszewski.
Diariusz Senatu RP, spis treści, poprzedni fragment, następny fragment