Druk nr 624

Druk nr 624

27 kwietnia 2001 r.

SENAT

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
IV KADENCJA

MARSZAŁEK SEJMU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Pani
Alicja GRZEŚKOWIAK
MARSZAŁEK SENATU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Zgodnie z art. 121 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej mam zaszczyt przesłać Pani Marszałek do rozpatrzenia przez Senat uchwaloną przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej na 107. posiedzeniu w dniu 26 kwietnia 2001 r. ustawę o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych.

Z poważaniem

(-) Maciej Płażyński

USTAWA

z dnia 26 kwietnia 2001 r.

o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

1. Ustawa określa środki ochronne przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych, zwane dalej "środkami ochronnymi", oraz zasady i tryb postępowania w sprawie stosowania tych środków, zwany dalej "postępowaniem ochronnym".

2. Przepisy ustawy stosuje się do towarów tekstylnych i odzieżowych objętych listą stanowiącą Załącznik nr 1 do ustawy.

3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, będzie ogłaszać listy towarów tekstylnych i odzieżowych wyłączonych spod działania ustawy, mając na względzie wykonanie zobowiązań podjętych przez Rzeczpospolitą Polską w ramach Porozumienia w sprawie tekstyliów i odzieży (Dz.U. z 1996 r. Nr 9, poz. 54) stanowiącego załącznik do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO), sporządzonego w Marakeszu dnia 15 kwietnia 1994 r. (Dz.U. z 1995 r. Nr 98, poz. 483), zwanego dalej "Porozumieniem".

4. Zgodnie z Porozumieniem przepisów ustawy nie stosuje się wobec towarów, których listę zawiera Załącznik nr 2 do ustawy.

5. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania ochronnego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

6. W wypadku gdy krajem eksportu towarów tekstylnych i odzie¿owych bêd¹cych przedmiotem postêpowania jest cz³onek WTO, przepisy ustawy stosuje siê zgodnie z wymogami Porozumienia.

Art. 2.

1. Postanowienia, decyzje i rozporządzenia, o których mowa w ustawie, przed ich wydaniem opiniowane są przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Przepisów art. 106 § 2 i 5 Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się.

2. Postanowienia, decyzje i rozporządzenia, o których mowa w ust. 1, obowiązują od dnia ich ogłoszenia.

3. Obwieszczenia o postanowieniach i decyzjach wraz z uzasadnieniem, są ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski B" .

4. Minister właściwy do spraw gospodarki doręcza niezwłocznie ogłoszone rozporządzenia właściwym organom kraju eksportu, natomiast postanowienia oraz decyzje doręcza stronom uczestniczącym w postępowaniu.

5. W wypadku gdy liczba uczestniczących stron jest większa niż 50, minister właściwy do spraw gospodarki może zastąpić doręczenie publicznym obwieszczeniem w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim.

Art. 3.

Przywóz towarów na polski obszar celny uważa się za nadmierny, jeżeli występuje w tak zwiększonych ilościach, że wyrządza poważną szkodę lub zagraża wyrządzeniem takiej szkody przemysłowi krajowemu wytwarzającemu towar podobny lub towar bezpośrednio konkurencyjny.

Art. 4.

1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) towar podobny - towar, który jest jednakowy pod każdym względem w stosunku do towaru objętego postępowaniem ochronnym lub w razie braku takiego towaru, inny towar, który pomimo że nie jest jednakowy pod każdym względem, ma cechy ściśle odpowiadające cechom towaru objętego tym postępowaniem,

2) towar bezpośrednio konkurencyjny - towar, który chociaż nie spełnia wymogów określonych w pkt 1, ze względu na możliwość użycia go do tych samych celów i spełniania przez niego tych samych funkcji oraz ze względu na jego cenę może być uznany za substytutywny w odniesieniu do towaru objętego postępowaniem ochronnym,

3) poważna szkoda - znaczące i ogólne pogorszenie sytuacji przemysłu krajowego,

4) zagrożenie poważną szkodą - sytuację, w której na podstawie faktów ustalono, że wystąpienie poważnej szkody jest wysoce prawdopodobne oraz bliskie w czasie,

5) przemysł krajowy - ogół producentów wytwarzających towar podobny lub bezpośrednio konkurencyjny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub tych spośród nich, których łączna produkcja towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego stanowi znaczącą część całkowitej produkcji krajowej tego towaru,

6) kraj eksportu - kraj pochodzenia towaru w rozumieniu przepisów prawa celnego; jeżeli nie można ustalić kraju pochodzenia, jest nim kraj wysyłki; za kraj eksportu nie może być uznany kraj, przez którego obszar towar jest przewożony,

2. Stronami biorącymi udział w postępowaniu ochronnym mogą być:

1) zagraniczni producenci lub eksporterzy towaru objętego postępowaniem ochronnym, krajowi importerzy tego towaru lub organizacje oraz zrzeszenia przedsiębiorców, jeżeli większość ich członków jest zagranicznymi producentami lub eksporterami albo krajowymi importerami danego towaru,

2) właściwe organy kraju eksportu,

3) krajowi producenci lub organizacje oraz zrzeszenia producentów, jeżeli większość ich członków jest producentami towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego,

4) producenci wykorzystujący w procesie produkcji towar objęty postępowaniem lub ich organizacje, lub organizacje konsumenckie,

5) inne krajowe lub zagraniczne osoby fizyczne lub prawne, które wykażą swój bezpośredni interes materialny lub inny prawem chroniony interes w badanej sprawie.

Rozdział 2

Środki ochronne

Art. 5.

1. Jeżeli w wyniku postępowania ochronnego zostanie stwierdzone, że przywóz na polski obszar celny towarów pochodzących z określonego kraju jest nadmierny, to wobec towarów pochodzących z tego kraju, dopuszczanych do obrotu na polskim obszarze celnym, może zostać zastosowany środek ochronny.

2. Przy ustanowieniu środka ochronnego:

1) kraje najmniej rozwinięte, będące członkami WTO, będą traktowane w sposób znacznie bardziej korzystny niż inne kraje - członkowie WTO,

2) członkowie WTO, których wielkość eksportu towaru objętego postępowaniem ochronnym jest niewielka w porównaniu z wielkością eksportu innych członków WTO i stanowi niewielką część przywozu towaru do kraju objętego postępowaniem, będą traktowani w sposób bardziej korzystny niż inne kraje - członkowie WTO, uwzględniający przyszłe możliwości rozwoju ich handlu i zapewniający im znaczącą poprawę dostępu do rynku.

Art. 6.

Środek ochronny ustanawia się w formie kontyngentu ilościowego w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 grudnia 1997r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami ( Dz. U. Nr 157, poz. 1026, z 1999 r. Nr 55, poz. 587 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 119, poz. 1250).

Art. 7.

W wypadku ustanowienia środka ochronnego, do objęcia towarów, o których mowa w art. 1 ust. 2, procedurą dopuszczenia do obrotu wymagane jest pozwolenie ministra właściwego do spraw gospodarki, wydane zgodnie z przepisami ustawy o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami.

Rozdział 3

Postępowanie ochronne

Art. 8.

1. Minister właściwy do spraw gospodarki wszczyna postępowanie ochronne:

1) na pisemny wniosek osoby fizycznej lub prawnej albo jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, występującej na rzecz przemysłu krajowego; wniosek uważa się za złożony na rzecz przemysłu krajowego, jeżeli popierają go producenci krajowi, których łączna produkcja stanowi co najmniej 25 % produkcji towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, a wnioskodawca przedstawi dane i informacje dotyczące znaczącej części łącznej produkcji krajowej tego towaru.

2) z urzędu, jeżeli dysponuje danymi uzasadniającymi wszczęcie postępowania ochronnego.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinien zawierać w szczególności informacje lub dane dotyczące:

1) wnioskodawcy,

2) nazwy towaru, wobec którego wnioskowane jest postępowanie ochronne,

3) sprzedaży towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego produkcji krajowej,

4) przemysłu krajowego w zakresie:

a) wielkości produkcji krajowej,

b) stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych,

c) relacji przywozu ogółem do produkcji krajowej,

d) stanu zapasów,

e) zysków i strat,

f) eksportu,

g) inwestycji,

h) stanu zatrudnienia, wydajności i wynagrodzenia,

5) udziału produkcji krajowej i importu w rynku,

6) kraju eksportu towaru,

7) importerów,

8) ceny towaru przywożonego na polski obszar celny,

9) istnienia związku przyczynowego zachodzącego między nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny a poważną szkodą lub zagrożeniem wyrządzenia takiej szkody przemysłowi krajowemu.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, a także sposób jego złożenia, uwzględniając dane, o których mowa w ust. 2.

4. W wypadku gdy wniosek nie spełnia wymogów określonych zgodnie z ust. 2 i 3 lub przedstawione dane okażą się niewystarczające, minister właściwy do spraw gospodarki, nie później niż w terminie 15 dni od dnia wpłynięcia wniosku, wzywa wnioskodawcę, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania, do usunięcia braków w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 30 dni od dnia otrzymania wezwania. W razie nieusunięcia braków w wyznaczonym terminie minister właściwy do spraw gospodarki może, gdy uzasadniają to okoliczności sprawy, wyznaczyć dodatkowy termin do usunięcia braków.

5. Za datę wpływu wniosku, o którym mowa w ust. 4, uznaje się datę wpływu wniosku, w którym usunięto braki.

6. W wypadku wycofania wniosku przez wnioskodawcę przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania ochronnego, postępowania nie wszczyna się.

7. Jeżeli wnioskodawca wycofa wniosek po wszczęciu postępowania ochronnego, minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze postanowienia, umorzy postępowanie, chyba że naruszałoby to interes publiczny.

8. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 7, przysługuje zażalenie.

Art. 9.

1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w terminie 30 dni od dnia wpływu wniosku, wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania ochronnego, jeżeli:

1) informacje i dane zawarte we wniosku wskazują, że nie zachodzą warunki,
o których mowa w art. 3,

2) wymaga tego interes publiczny.

2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie.

Art. 10.

Jeżeli z Porozumienia, o którym mowa w art. 1 ust. 3, wynika obowiązek zawiadamiania strony (stron) i Organu Kontrolnego do Spraw Tekstyliów WTO, zwanego dalej "TMB", o wszczęciu postępowania ochronnego, minister właściwy do spraw gospodarki powiadomi strony i TMB.

Art. 11.

1. Minister właściwy do spraw gospodarki wszczyna, w drodze postanowienia, postępowanie ochronne, jeżeli informacje oraz dane, którymi dysponuje, wskazują, że zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 3.

2. W wypadku postępowania wszczynanego na wniosek, o którym mowa w art. 8 ust. l pkt 1, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania ochronnego, nie później niż w terminie 30 dni od daty wpłynięcia wniosku.

3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać w szczególności:

1) datę wszczęcia postępowania,

2) oznaczenie wnioskodawcy,

3) nazwę towaru, opis towaru i kod taryfy celnej,

4) określenie krajowego towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego wobec towaru objętego postępowaniem,

5) określenie skali wzrostu przywozu towaru objętego postępowaniem, zarówno w wielkościach bezwzględnych, jak i w stosunku do produkcji krajowej,

6) określenie czynników, które stanowią podstawę ustaleń dotyczących poważnej szkody oraz związku przyczynowego,

7) określenie okresu badanego,

8) harmonogram postępowania, w tym:

a) termin, w którym strony powinny zgłosić swój udział w postępowaniu,

b) termin posiedzenia wyjaśniającego, o ile zachodzi potrzeba jego zwołania,

c) przewidywany termin zakończenia postępowania.

4. Przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania ochronnego, informacje w tej sprawie nie będą podane do wiadomości publicznej.

5. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje zażalenie.

Art. 12.

Minister właściwy do spraw gospodarki dopuszcza do udziału w postępowaniu ochronnym stronę, która uprawdopodobni, że niedotrzymanie terminu określonego w art. 11 ust. 3 pkt 8 lit. a) nastąpiło z przyczyny od niej niezależnej.

Art. 13.

1. Minister właściwy do spraw gospodarki może wezwać strony do dostarczenia w wyznaczonym terminie informacji lub do złożenia wyjaśnień, jeżeli jest to niezbędne dla prowadzonego postępowania ochronnego.

2. Jeżeli strona odmawia udzielenia w wyznaczonym terminie informacji lub złożenia wyjaśnień, o których mowa w ust. l, lub w inny sposób utrudnia postępowanie ochronne, ustaleń dokonuje się na podstawie dostępnych organowi prowadzącemu postępowanie danych i informacji.

3. Jeżeli w toku postępowania zostanie ustalone, że przedstawione informacje lub wyjaśnienia są nieprawdziwe lub mylące, to takie informacje lub wyjaśnienia pomija się w postępowaniu ochronnym.

Art. 14.

1. Strony w toku postępowania ochronnego mogą składać wyjaśnienia, zgłaszać wnioski oraz dostarczać dowody na ich poparcie.

2. Wyjaœnienia i informacje przekazane ustnie, w toku postępowania ochronnego, mogą być dopuszczone jako dowód, o ile zostaną utrwalone w formie protokołu włączonego do akt sprawy.

Art. 15.

1. W celu ustalenia, czy wzrost przywozu towaru objętego postępowaniem wyrządził poważną szkodę lub też zagraża rzeczywiście wyrządzeniem takiej szkody, minister właściwy do spraw gospodarki zbada w toku postępowania ochronnego, w szczególności:

1) wielkość i tempo wzrostu przywozu ogółem w ilościach bezwzględnych, w tym z kraju, z którego nastąpił nadmierny przywóz, oraz stosunek wielkości przywozu z tego kraju do przywozu ogółem oraz do wielkości krajowej produkcji lub konsumpcji,

2) wpływ przywozu na sytuację producentów krajowych towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, wyrażający się w zmianach:

a) wielkości produkcji,

b) stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych,

c) stanu zapasów,

d) poziomu sprzedaży,

e) udziału w rynku krajowym towarów objętych postępowaniem,

f) wysokości cen towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego na rynku krajowym (obniżenie cen lub zapobieżenie wzrostowi cen, które nastąpiły w normalnych okolicznościach),

g) wysokości zysku lub straty,

h) rozmiarów inwestycji,

i) stanu zatrudnienia,

j) wydajności pracy,

k) wysokości wynagrodzenia,

l) rozmiarów eksportu,

3) istnienie związku przyczynowego pomiędzy przywozem towarów na polski obszar celny, a sytuacją krajowych producentów, o której mowa w pkt 2.

2. W celu stwierdzenia, czy przywóz towaru objętego postępowaniem ochronnym zagraża wyrządzeniem poważnej szkody przemysłowi krajowemu, minister właściwy do spraw gospodarki zbada:

1) wielkość i tempo wzrostu przywozu na polski obszar celny towaru objętego postępowaniem ochronnym,

2) możliwości eksportowe kraju eksportu towaru objętego postępowaniem ochronnym i prawdopodobieństwo wykorzystania tych możliwości dla zwiększenia przywozu na polski obszar celny.

3. W toku postępowania ochronnego minister właściwy do spraw gospodarki zbada także czynniki inne niż przywóz, które wyrządziły lub mogły wyrządzić poważną szkodę przemysłowi krajowemu lub przyczyniły się do powstania takiej szkody. Stwierdzona szkoda wyrządzona przez te czynniki nie będzie przypisywana przywozowi.

Art. 16.

W wypadku gdy zgromadzony materiał daje podstawę do uznania, że powstała poważna szkoda lub istnieje groźba powstania poważnej szkody, minister właściwy do spraw gospodarki wystąpi z wnioskiem do właściwego organu kraju eksportu o podjęcie konsultacji mających na celu osiągnięcie porozumienia odnośnie do ustanowienia środka ochronnego dla towarów objętych postępowaniem ochronnym.

Art. 17.

1. W toku prowadzonego postępowania ochronnego mogą być zwoływane posiedzenia w celu wyjaśnienia budzących wątpliwości okoliczności oraz faktów stanowiących przedmiot badania.

2. Posiedzeniu przewodniczy wyznaczony przez ministra właściwego do spraw gospodarki pracownik ministerstwa. Ustala on porządek posiedzenia, kieruje jego przebiegiem oraz sporządza protokół z przeprowadzonego posiedzenia.

3. Termin posiedzenia powinien być tak wyznaczony, aby informacja o jego zwołaniu umożliwiła stronom, których obecność jest uzasadniona, przygotowanie do udziału w posiedzeniu.

Art. 18.

1. Protokół, o którym mowa w art. 17 ust. 2, sporządza się tak, aby z niego wynikało, jakie budzące wątpliwości okoliczności oraz fakty stanowiące przedmiot badania zostały omówione i wyjaśnione, kto i w jakim charakterze składał wyjaśnienia, jakie uwagi zgłosiły obecne na posiedzeniu strony.

2. Protokół doręcza się niezwłocznie uczestniczącym w posiedzeniu stronom.

3. Stronom, o których mowa w ust. 2, przysługuje prawo do zgłaszania na piśmie zastrzeżeń, w terminie 7 dni od dnia doręczenia protokołu. Zastrzeżenie powinno zawierać uzasadnienie wraz z danymi i informacjami na jego poparcie.

Art. 19.

1. Jeżeli w wyniku postępowania ochronnego minister właściwy do spraw gospodarki stwierdzi, że przywóz na polski obszar celny jest nadmierny, to wobec przywozu takiego towaru, po konsultacjach z właściwym organem kraju eksportu, ustanowi, w drodze rozporządzenia, środek ochronny.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki wydaje rozporządzenie, o którym mowa w ust. l, nie później niż przed upływem 90 dni od dnia wystąpienia z wnioskiem do władz kraju eksportu o podjęcie konsultacji i nie wcześniej niż po upływie 60 dni od tej daty, z zastrzeżeniem art. 22.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli w wyniku konsultacji osiągnięto porozumienie w sprawie zasadności ustanowienia w innym terminie środka ochronnego wobec towarów objętych postępowaniem.

4. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno w szczególności określać:

1) nazwę kraju eksportu,

2) nazwę towaru, opis towaru i kod taryfy celnej,

3) okres, na jaki ustanowiono środek ochronny, jego wielkość i sposób rozdysponowania,

4) warunki liberalizacji, jeżeli środek ochronny został ustanowiony na okres dłuższy niż 12 miesięcy,

5. Środek ochronny może być ustanowiony na okres nie dłuższy niż 3 lata lub do czasu wyłączenia z listy towarów tekstylnych i odzieżowych, o której mowa w art. 1 ust. 2, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki może uchylić lub zmienić rozporządzenie o ustanowieniu środka ochronnego, jeżeli TMB uzna, że ustanowienie środka ochronnego nie było zasadne.

7. Środka ochronnego nie stosuje się w odniesieniu do towaru objętego kontraktami zawartymi przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, pod warunkiem że dokumenty przewozowe zostały wystawione przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, a towar został przywieziony na polski obszar celny nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie tego rozporządzenia.

Art. 20.

1. Wielkość kontyngentu, stanowiącego środek ochronny, nie może być niższa od wielkości przywozu towaru w okresie 12 miesięcy, kończącym się na 2 miesiące przed wystąpieniem do władz kraju eksportu z wnioskiem, o którym mowa w art. 17.

2. W wypadku ustanowienia środka ochronnego obowiązującego dłużej niż 12 miesięcy, poziom kontyngentu dla każdego następnego roku będzie wyższy o co najmniej 6% niż dla roku poprzedniego.

3. Na wniosek właściwego organu kraju eksportu wielkość kontyngentu, o którym mowa w ust. 2, może być zwiększona:

1) w drugim roku o nie więcej niż 5% kontyngentu roku następnego,

2) w drugim i trzecim roku - o wielkość niewykorzystanych kontyngentów lat poprzednich.

4. Zwiększenia, o których mowa w ust. 3, nie mogą w każdym roku przekraczać łącznie 10% kontyngentu dla danego roku.

5. Zwiększenie, o którym mowa w ust. 3, dopuszczalne jest po dokonaniu oceny jego wpływu na sytuację przemysłu krajowego.

Art. 21.

Jeżeli w wyniku postępowania ochronnego zostanie stwierdzone, że:

1) przywóz na polski obszar celny towarów objętych postępowaniem nie wyrządził poważnej szkody przemysłowi krajowemu ani nie zagraża powstaniem takiej szkody, lub

2) przemawia za tym interes publiczny,

minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję o zakończeniu postępowania ochronnego bez zastosowania środka ochronnego.

Art. 22.

1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, gdy poważna szkoda mogłaby stać się trudna do naprawienia wskutek opóźnienia wprowadzenia środka ochronnego, minister właściwy do spraw gospodarki może wprowadzić środek ochronny przed podjęciem konsultacji, o których mowa w art. 16.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki może uchylić albo zmienić środek ochronny wprowadzony na podstawie ust. 1, jeżeli w wyniku konsultacji, o których mowa w art. 16, uzna, że wymaga tego interes publiczny.

Rozdział 4

Postępowanie w sprawie obejścia środka ochronnego

Art. 23.

1. Jeżeli nastąpiło naruszenie zasad realizacji ustanowionego kontyngentu poprzez przeładunek, zmianę kierunku przywozu, fałszowanie świadectw pochodzenia lub innych oficjalnych dokumentów, co sprawiło, że towar został dopuszczony do obrotu na polskim obszarze celnym z naruszeniem ustanowionych ograniczeń, minister właściwy do spraw gospodarki wystąpi bezzwłocznie do właściwego organu kraju eksportu o podjęcie konsultacji w celu likwidacji powstałych nieprawidłowości.

2. Konsultacje będą prowadzone w okresie 30 dni od dnia doręczenia wniosku.

3. W wypadku nieprzystąpienia przez stronę, w terminie określonym w ust. 2, do konsultacji lub jeżeli konsultacje nie doprowadzą do pozytywnych rezultatów, zostaną zastosowane środki mające na celu przeciwdziałanie naruszaniu ustalonych ograniczeń.

Art. 24.

1. Środki, o których mowa w art. 23 ust. 3, polegają na:

1) wprowadzeniu przez Radę Ministrów zakazu przywozu towaru na polski obszar celny na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami, albo

2) ustanowieniu przez ministra właściwego do spraw gospodarki opłaty celnej dodatkowej, albo

3) pomniejszeniu obowiązującego kontyngentu o ilość towaru dopuszczonego do obrotu na polskim obszarze celnym z pominięciem kontyngentu.

2. Opłata celna dodatkowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2, stanowi należność celną przywozową w rozumieniu przepisów prawa celnego.

3. Wymiaru i poboru opłaty celnej dodatkowej dokonuje organ celny.

Art. 25.

1. W wypadku ustanowienia kontyngentu, warunkiem dopuszczenia do obrotu towaru klasyfikowanego według takiego kodu taryfy celnej, jak towar objęty środkiem ochronnym, jest udokumentowanie pochodzenia towaru na zasadach określonych w przepisach prawa celnego. Jeżeli warunek ten nie zostanie spełniony, przepis art. 59 Kodeksu celnego stosuje się odpowiednio.

2. Jeżeli ustanowiona zostanie opłata celna dodatkowa, warunkiem dopuszczenia do obrotu towaru klasyfikowanego według takiego kodu taryfy celnej, jak towar objęty środkiem ochronnym, jest udokumentowanie pochodzenia towaru na zasadach określonych w przepisach prawa celnego. Jeżeli warunek ten nie zostanie spełniony, stosuje się opłatę celną dodatkową.

3. Do opłaty celnej dodatkowej stosuje się odpowiednio przepisy art. 31 ustawy z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny (Dz.U. Nr ..., poz. ...).

Rozdział 5

Kontrola Naczelnego Sądu Administracyjnego

Art. 26.

l. Decyzje ministra właściwego do spraw gospodarki wydane w postępowaniu ochronnym oraz postanowienia tego organu o: pozostawieniu wniosku o wszczęcie postępowania ochronnego bez rozpoznania, umorzeniu postępowania ochronnego, odmowie wszczęcia postępowania ochronnego i zakończeniu postępowania ochronnego bez zastosowania środka ochronnego, podlegają zaskarżeniu przez stronę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w przypadku ich niezgodności z prawem, w terminie 30 dni od dnia doręczenia aktu.

2. Wniesienie i rozpoznanie skargi następuje w trybie określonym ustawą z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071), z wyłączeniem przepisów art. 34.

3. Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego postanowienia, chyba że sąd tak postanowi.

Rozdział 6

Przepisy końcowe

Art. 27.

Postępowanie wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy podlega rozpatrzeniu według dotychczasowych przepisów.

Art. 28.

Traci moc ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych (Dz. U. Nr 157, poz. 1029).

Art. 29.

Ustawa wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia.

Załączniki do ustawy