U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 14 kwietnia 2000 r.

w sprawie ustawy - Prawo własności przemysłowej

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 17 marca 2000 r. ustawy - Prawo własności przemysłowej, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

  1. w art. 1 w ust. 1 w pkt 1 skreśla się wyrazy "a także nazw handlowych,";
  2. w art. 3 w ust. 1 w pkt 2, w art. 40, art. 246 w ust. 3 oraz w art. 252 w ust. 1 w pkt 1 wyrazy "w Polsce" zastępuje się wyrazami "na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej";
  3. w art. 6:
    a) skreśla się ust. 2,
    b) w ust. 3 wyrazy "ust. 1 i 2" zastępuje się wyrazami "ust. 1";
  4. skreśla się art. 7;
  5. w art. 8:
    a) skreśla się ust. 2,
    b) w ust. 3 wyrazy "Przepisy ust. 1 i 2" zastępuje się wyrazami "Przepis ust. 1";
  6. w art. 9 skreśla się wyrazy "przed organami wymiaru sprawiedliwości oraz";
  7. w art. 22 w ust. 3 skreśla się wyrazy ", jednak nie dłużej niż przez 5 lat";
  8. w art. 63 w ust. 1, w art. 95 w ust. 2, w art. 105 w ust. 2, w art. 153 w ust. 1 oraz w art. 221 wyraz "Państwa" zastępuje się wyrazami "Rzeczypospolitej Polskiej";
  9. w art. 68 w ust. 1 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "a zwłaszcza, gdy wymaga tego interes publiczny a wyrób jest dostępny społeczeństwu w niedostatecznej ilości lub jakości albo po nadmiernie wysokich cenach.";
  10. w art. 69 w ust. 1 w pkt 3 po wyrazie "doświadczalnych" dodaje się przecinek;
  11. w art. 70:
    a) w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
    "Nie stanowi również naruszenia patentu import wyrobu według wynalazku lub wytworzonego sposobem według wynalazku, wprowadzonego uprzednio do obrotu, zgodnie z prawem, na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o utworzeniu strefy wolnego handlu.",
    b) skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1;
  12. w art. 72 w ust. 2 wyrazy "jednej czwartej" zastępuje się wyrazami "jednej drugiej";
  13. w art. 81 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
    "2. Jeżeli strony nie postanowiły inaczej, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, wykonawca pracy ma prawo do dodatkowej zapłaty w wysokości 5% efektów uzyskanych z korzystania z wynalazku w ciągu pierwszych 5 lat korzystania.";
  14. w art. 82 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
    "1) jest to konieczne dla:
    a) zapobieżenia lub usunięcia stanu zagrożenia bezpieczeństwa Państwa, w szczególności w dziedzinie obronności, porządku publicznego oraz ochrony środowiska naturalnego,
    b) zabezpieczenia ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, w szczególności w przypadku ograniczonego dostępu społeczeństwa do leków z pow
    odu niedostatecznej ich ilości lub jakości albo nadmiernie wysokich cen,";
  15. w art. 94 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
    "2. Wzór użytkowy uważa się za rozwiązanie użyteczne, jeżeli pozwala ono na osiągnięcie celu mającego praktyczne znaczenie przy wytwarzaniu lub korzystaniu z wyrobów.";
  16. w art. 107 w ust. 1 i 2 oraz w art. 114 w ust. 1 wyrazy "na wzór przemysłowy" zastępuje się wyrazami "wzoru przemysłowego";
  17. w art. 108 w ust. 2 po wyrazie "fotografie" dodaje się wyrazy "lub próbki materiału włókienniczego";
  18. w art. 114 w ust. 2 po wyrazie "fotografie" dodaje się wyrazy "i próbki materiału włókienniczego";
  19. w tytule III:
    a) nazwa tytułu otrzymuje brzmienie:
    "Znaki towarowe i oznaczenia geograficzne",
    b) skreśla się dział III;
  20. w art. 120 w ust. 3 w pkt 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
    "3) znakach towarowych powszechnie znanych - rozumie się przez to znaki, które nie są zarejestrowane.";
  21. w art. 132 w ust. 1:
    a) skreśla się pkt 1,
    b) w pkt 3 wyrazy "stanowi odtworzenie, naśladownictwo lub tłumaczenie znaku lub istotnej części" zastępuje się wyrazami "jest identyczny lub podobny do";
  22. w art. 132 w ust. 1 w pkt 4 wyrazy "w Polsce" zastępuje się wyrazami "w Rzeczypospolitej Polskiej";
  23. w art. 132 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
    "2. Nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy:
    1) identyczny do znaku towarowego zarejestrowanego lub zgłoszonego do rejestracji (o ile znak taki zostanie zarejestrowany) z wcześniejszym pierwszeństwem na rze
    cz innej osoby dla identycznych towarów,
    2) identyczny lub podobny do znaku towarowego zarejestrowanego lub zgłoszonego do rejestracji (o ile znak taki zostanie zarejestrowany) z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla towarów identycznych lu
    b podobnych, jeżeli jego używanie spowodować może wśród części odbiorców błąd polegający w szczególności na skojarzeniu między znakami,
    3) identyczny lub podobny do renomowanego znaku towarowego zarejestrowanego lub zgłoszonego z wcześniejszym pierwszeństw
    em do rejestracji (o ile znak taki zostanie zarejestrowany) na rzecz innej osoby dla jakichkolwiek towarów, jeżeli mogłoby to przynieść zgłaszającemu nienależną korzyść lub być szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku wcześniejszego. Przepis ten stosuje się odpowiednio do znaku powszechnie znanego.";
  24. w art. 132 skreśla się ust. 3;
  25. w art. 155 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
    "Nie stanowi naruszenia prawa ochronnego na znak towarowy import towarów oznaczonych tymi znakami towarowymi, jeżeli towary te zostały uprzednio, zgodnie z prawem, wprowadzone do obrotu na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o utworzeniu strefy wolnego handlu.";
  26. w art. 155 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
    "3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli przemawiają za tym uzasadnione względy, które pozwalają uprawnionemu sprzeciwić się dalszej dystrybucji towarów, w szczególności, jeżeli po wprowadzeniu do obrotu zmieni się lub pogorszy stan towarów.";
  27. art. 160 otrzymuje brzmienie:
    "Art. 160. Osoba, która prowadząc działalność gospodarczą używała w dobrej wierze oznaczenia zarejestrowanego następnie jako znak towarowy na rzecz innej osoby, ma prawo używać go nadal bezpłatnie w zakresie nie większym niż dotychczas, jednakże przez okres nie dłuższy niż 1 rok od daty zawiadomienia jej przez osobę na rzecz której przyznane zostało prawo ochronne na znak towarowy.";
  28. w art. 189 oraz w art. 192 w ust. 5 wyrazy "rejestracji oznaczenia geograficznego" zastępuje się wyrazami "rejestracji na oznaczenie geograficzne";
  29. w art. 213 w ust. 1-3, w art. 215, 227 oraz w art. 231 w ust. 1 i 2 wyrazy "na topografię" zastępuje się wyrazem "topografii";
  30. w art. 228:
    a) wyrazy "na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej przez uprawnionego lub za jego zgodą" zastępuje się wyrazami ", przez uprawnionego lub za jego zgodą, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o utworzeniu strefy wolnego handlu",
    b) skreśla się zdanie drugie;
  31. w art. 232 w ust. 1 skreśla się wyrazy ", a także prowadzeniem wykazu i sprawdzaniem nazw handlowych";
  32. w art. 233 w ust. 2 po wyrazach "może być" dodaje się wyraz "również";
  33. w art. 238 skreśla się ust. 2;
  34. w art. 240 skreśla się wyrazy "i wykazu nazw handlowych";
  35. art. 264 przyjmuje brzmienie:
    "Art. 264. Na prawomocne orzeczenie Urzędu Patentowego, kończące postępowanie w sprawie, a rażąco naruszające prawo, Prezes Urzędu Patentowego, Prokurator Generalny RP oraz Rzecznik Praw Obywatelskich mogą wnieść skargę do Naczelnego Sądu Administ
    racyjnego w terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia stronie orzeczenia.";
  36. w art. 265 w pkt 8 skreśla się wyrazy "wniosku o dokonanie";
  37. w art. 265 skreśla się pkt 9;
  38. w art. 266 w ust. 1 wyrazy "ust. 2" zastępuje się wyrazami "ust. 1a i 2" oraz po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
    "1a. W kwestii kosztów postępowania stosuje się odpowiednio przepisy obowiązujące w postępowaniu cywilnym.";
  39. treść art. 267 oznacza się jako art. 268 a treść art. 268 oznacza się jako art. 267;
  40. w art. 270 w ust. 1 przecinek po wyrazach "podlega Radzie Ministrów" zastępuje się kropką;
  41. w art. 271 w ust. 2 skreśla się pkt 5;
  42. w art. 274 w ust. 1 skreśla się wyrazy "oraz wykazu nazw handlowych";
  43. w art. 274 w ust. 1 wyraz "samodzielnie" zastępuje się wyrazem "jednoosobowo";
  44. w art. 275 w ust. 3 w pkt 2 wyrazy "udziału ekspertów w nagrodach z" zastępuje się wyrazami "podziału środków";
  45. w art. 276 w ust. 3 skreśla się wyrazy "zgodnie z ust. 2 pkt 3";
  46. w art. 277 w ust. 1 wyrazy "do 1,5 roku" zastępuje się wyrazami "do 1 roku i 6 miesięcy";
  47. w art. 279:
    a) w ust. 1 wyrazy "Przy orzekaniu" zastępuje się wyrazami "W zakresie orzekania",
    b) w ust. 8 wyrazy "w orzekanie" zastępuje się wyrazami "w zakres orzekania";
  48. w art. 280 w ust. 4 wyrazy "nie powinien" zastępuje się wyrazami "nie może";
  49. w art. 282 w ust. 3 i 4 wyrazy "będącej na stanowisku" zastępuje się wyrazami "zajmującej stanowisko";
  50. w art. 291 w ust. 2 wyrazy "o której mowa" zastępuje się wyrazami "o których mowa";
  51. w art. 294:
    a) w pkt 6 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem,
    b) w pkt 12 przecinek na końcu zastępuje się kropką;
  52. w art. 297 w ust. 2 po wyrazach "na rzecz" dodaje się wyrazy "uprawnionego lub";
  53. w art. 299 w ust. 1 po wyrazach "o naruszeniu swego prawa" dodaje się wyrazy "i o osobie, która naruszyła patent";
  54. w art. 301 wyrazy "ma prawo do otrzymania zwrotu wniesionej zapłaty oraz żądania" zastępuje się wyrazami "może żądać zwrotu wniesionej zapłaty oraz";
  55. w art. 301 wyrazy "są wyższe od zapłaty" zastępuje się wyrazami "są wyższe od wniesionej zapłaty";
  56. w art. 306:
    a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
    "2. Naruszenie prawa ochronnego na znak towarowy polega na bezprawnym używaniu w obrocie gospodarczym:
    1) znaku identycznego do zarejestrowanego znaku towarowego w odniesieniu do identycznych towarów,
    2) znaku identycznego lub podobnego
    do zarejestrowanego znaku towarowego w odniesieniu do towarów identycznych lub podobnych, jeżeli takie używanie spowodować może wśród części odbiorców błąd polegający w szczególności na skojarzeniu między znakami,
    3) znaku identycznego lub podobnego do re
    nomowanego znaku towarowego, zarejestrowanego w odniesieniu do jakichkolwiek towarów, jeżeli takie używanie może przynieść używającemu nienależną korzyść lub być szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku wcześniejszego.",
    b) skreśla się ust
    . 3 i 4,
    c) w ust. 5 skreśla się wyrazy "i 4";
  57. w art. 309 w ust. 3 wyraz "dziesieciu" zastępuje się wyrazem "dziesięciu";
  58. w art. 309 w ust. 3 skreśla się wyrazy ", mimo należytej staranności wnioskodawcy,";
  59. w art. 309 w ust. 3 wyrazy "w terminie właściwym do dostarczenia go" zastępuje się wyrazami "w terminie zapewniającym możliwość dostarczenia go";
  60. w art. 309 w ust. 6 po wyrazie "Wywóz" dodaje się wyrazy "poza polski obszar celny";
  61. art. 311 otrzymuje brzmienie:
    "Art. 311. Korzystający ze znaku powszechnie znanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie będącego przedmiotem prawa ochronnego, może żądać zaprzestania używania znaku identycznego lub podobnego w odniesieniu do towarów identycznych lub podobnych, gdy używanie takie może wprowadzać odbiorców
    w błąd. Do znaku powszechnie znanego i renomowanego art. 306 ust. 2 pkt 3 stosuje się odpowiednio.";
  62. w art. 315 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
    "2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie.";
  63. w art. 317 w ust. 1 wyrazy "na wzór przemysłowy, topografię układu scalonego lub oznaczenie geograficzne" zastępuje się wyrazami "wzoru przemysłowego, topografii układu scalonego lub rejestracji na oznaczenie geograficzne";
  64. w art. 319 wyrazy "art. 313 ust. 2" zastępuje się wyrazami "art. 313";
  65. w art. 322 w pkt 4 po wyrazach "rzecznik patentowy" dodaje się wyrazy "mający wykształcenie prawnicze";
  66. w art. 323 wyrazy "w art. 16 w ust. 23 " zastępuje się wyrazami "w art. 16 w ust. 2";
  67. skreśla się art. 324;
  68. w art. 325 w pkt 2 wyrazy "Minister Pracy i Polityki Społecznej" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw pracy i zabezpieczenia społecznego";
  69. w art. 325 w pkt 2, w art. 57 w ust. 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "jeżeli orzeczenie rażąco narusza prawo lub interes Rzeczypospolitej Polskiej.";
  70. w art. 329 w ust. 4 po wyrazach "od odwołań" dodaje się wyrazy "i zażaleń";
  71. w art. 331 po wyrazach "Do odwołań" dodaje się wyrazy "i zażaleń";
  72. po art. 332 dodaje się art. 332a w brzmieniu:
    "Art. 332a. Znak towarowy zarejestrowany w kraju lub za granicą na rzecz państwowych central handlu zagranicznego, państwowo-spółdzielczych central handlu zagranicznego lub ich następców prawnych podlega w Polsce i za granicą przeniesieniu na rzecz producenta, jeżeli był używany do oznaczania w sposób cią
    gły wytwarzanych przez niego wyrobów przez okres co najmniej 10 lat przed dniem wejścia w życie ustawy.";
  73. art. 337 otrzymuje brzmienie:
    "Art. 337. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.".

MARSZAŁEK SENATU

Alicja GRZEŚKOWIAK


Uzasadnienie

Senat, w dniu 14 kwietnia 2000 r. po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm ustawy - Prawo własności przemysłowej, zadecydował o wprowadzeniu do niej 73 poprawek.

Grupa poprawek oznaczonych numerami 1, 3, 31, 33, 34, 37, 41 i 42 to zmiany będące konsekwencją przyjęcia poprawki nr 19. Polega ona na usunięciu z ustawy kwestii nazwy handlowej i postępowania przedrejestracyjnego. Zdaniem Senatu, kwestia nazwy jest wyczerpująco uregulowana w obowiązujących aktach prawnych - Kodeksie handlowym i Kodeksie cywilnym. Senat stwierdził ponadto, że postępowanie przedrejestracyjne stworzy dodatkową barierę w rozpoczynaniu działalności gospodarczej przez nowe przedsiębiorstwa. Przed złożeniem wniosku o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego znaczna część przedsiębiorców musiałaby dodatkowo umyślnie przejść (i ponieść koszty) postępowania przedrejestracyjnego. Senat uznał za niewskazane mnożenie utrudnień biurokratycznych, których przejawem jest pojawienie się w ustawie art. 196-205.

Wprowadzenie poprawek nr 4 i 5 Senat uznał za wskazane, ze względu na stwierdzenie, że projekty racjonalizatorskie, wprowadzone do prawa polskiego w 1950 roku, (na wzór prawa radzieckiego) nie są przedmiotem własności przemysłowej, nie powinny być regulowane ustawą poświęconą własności przemysłowej lecz przepisami prawa pracy.

Senat proponując zmianę art. 9 ustawy chciał zaznaczyć, że kwestie występowania przez organizacje społeczne przed organami wymiaru sprawiedliwości są uregulowane w odrębnych przepisach i nie powinna o tym decydować niniejsza ustawa.

Kierując się dobrem mniej przedsiębiorczych twórców wynalazków, wzorów użytkowych albo wzorów przemysłowych, Senat przedkłada poprawkę nr 7, która usuwając ograniczenie do 5 lat czasu wypłacania wynagrodzenia dla twórcy daje mu prawo otrzymywania dochodów z wynalazku przez cały czas gdy wynalazek przynosi korzyści.

Bardzo ważną dla społeczeństwa polskiego zmianę proponuje Senat do treści art. 68 ustawy w poprawce oznaczonej nr 9. Jej wejście w życie umożliwi korzystanie z wynalazku przez osobę trzecią, przed upływem 3 lat od dnia udzielenia patentu, jeżeli wymaga tego interes publiczny a wyrób jest dostępny społeczeństwu w niedostatecznej ilości lub jakości lub po nadmiernie wysokich cenach.

Do najważniejszych zmian należy zaliczyć te oznaczone nr 11, 25 i 30. Senat zauważył, że przyjęte w art. 70, 155 i w art. 228 rozwiązania godzą dotkliwie w interes polskich konsumentów, polskich przedsiębiorstw i polskiej gospodarki. Powołane przepisy, jak to wynika expresis verbis z ich treści, ustanawiają zasadę tzw. krajowego wyczerpania prawa z patentu, z rejestracji znaku towarowego i z rejestracji topografii. W rezultacie z chwilą wejścia w życie ustawy podmiot uprawniony z rejestracji w Polsce będzie mógł blokować już na granicy lub na obszarze kraju z chwilą dokonania wwozu, import towarów ze znakiem towarowym, nawet jeżeli to on właśnie lub przedsiębiorca z nim związany wprowadził ten towar w innym kraju do obrotu. Ustawodawca mając do wyboru międzynarodowe wyczerpanie prawa z rejestracji oraz krajowe wyczerpanie prawa z rejestracji zdecydował się wiązać skutek wyczerpania z pierwszym wprowadzeniem towaru do obrotu na terytorium Polski.

Przeciwko takiemu rozwiązaniu przemawia, zdaniem Senatu, przede wszystkim interes polskich konsumentów. Skutkiem przyjętego przez Sejm rozwiązania będzie możliwość kontroli eksportu towarów markowych do Polski. Właściciele znaków towarowych zarejestrowanych w Polsce, zagraniczni przedsiębiorcy, będą mogli rozstrzygać czy w ogóle dany produkt wprowadzać na rynek polski i na jakich warunkach. Skutkiem tego będzie znaczące podwyższenie cen na rynku krajowym, a także znaczące pogorszenie polskiego ujemnego bilansu handlowego i płatniczego.

Biorąc pod uwagę, że terytorialne wyczerpanie zawarte w ustawie jest sprzeczne z interesem polskich konsumentów, polskich przedsiębiorstw a tym samym z interesem gospodarczym Polski, Senat opowiedział się stanowczo za rozwiązaniem polegającym na przyjęciu (analogicznie do prawa autorskiego w art. 51 ust. 3) zasady regionalnego wyczerpania praw, rozciągającego się na wszystkie kraje, z którymi Polska podpisała umowę o utworzeniu strefy wolnego handlu.

Kierując się podobnie jak przy poprawce nr 7 dobrem mniej zaradnych twórców wynalazków Senat zadecydował w poprawce nr 12, że w sytuacji gdy jeden ze współuprawnionych osiągnął korzyść z wynalazku, podziałowi pomiędzy pozostałych współuprawnionych z patentu będzie podlegać nie 1/4 lecz 1/2 uzyskanych korzyści.

Kolejna istotna zmiana dotyczy art. 82. Poprawką oznaczoną nr 14 Senat pragnie wyjść naprzeciw żywotnym potrzebom społeczeństwa i wprowadza przepis, który pozwala udzielić zezwolenia na korzystanie z opatentowanego wynalazku innej osoby (czyli udzielić licencji przymusowej) gdy jest to konieczne dla zabezpieczenia ochrony życia lub zdrowia ludzkiego a dany lek jest dostępny społeczeństwu w niedostatecznej ilości lub jakości lub po nadmiernie wysokich cenach.

Przyjmując grupę poprawek oznaczonych numerami 21, 23, 24, 56 i 61 Senat kierował się chęcią dostosowania redakcji przepisów do Dyrektywy o znakach towarowych, która w art. 4 ust. 1 pkt a), wprowadza bezwzględną ochronę przeciwko rejestracji znaków identycznych w odniesieniu do identycznych towarów (bez konieczności wykazywania ryzyka wprowadzenia w błąd). W przyjętej przez Sejm redakcji, zastosowano niejednolitą terminologię opierającą się na sformułowaniach Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej z 1883 r., która wyznacza standardy niższe niż przewidziane w Dyrektywie. Polska jest jednak zobowiązana dostosować swoje prawo do tych wyższych standardów wynikających z Dyrektywy. Senat podkreśla jednocześnie, że określenie "znak cieszący się powszechnie dobrą opinią" nie jest określeniem powszechnie stosowanym w praktyce i literaturze naukowej dotyczącej prawa własności przemysłowej, w odróżnieniu od określenia przyjętego we wprowadzonych poprawkach "znak renomowany".

Te same względy przemawiały za przyjęciem nowej, przejrzystej i zrozumiałej redakcji art. 155 ust. 3 (poprawka nr 26). Poprawka jest dostosowaniem treści art. 155 ust. 3 ustawy do treści odpowiadającego mu art. 7 ust. 2 Dyrektywy z 1988 r. o ujednoliceniu przepisów w dziedzinie znaków towarowych.

W poprawce nr 27 Senat zaproponował wprowadzenie nowego brzmienia art. 160. Przepis, w proponowanej treści obejmie swoim zakresem wszelką działalność gospodarczą a nie tylko tą o charakterze lokalnym, oraz ograniczy, do jednego roku, możliwość korzystania z używanego dotychczas znaku towarowego, który inna osoba zarejestrowała na swoją rzecz.

W poprawce nr 32, Senat zmierzał do doprecyzowania zapisu i wskazania, że termin wniesienia opłaty za zgłoszenie, określony w ust. 2, jest uzupełnieniem zawartej w ust. 1, zasady wnoszenia wszelkich opłat jednorazowych z góry.

Za wskazane uznał Senat wprowadzenie nowego rozwiązania w art. 264. Rozwiązanie to zapobiegnie, zdaniem Senatu, dwutorowości postępowania w sprawach zakończonych wydaniem orzeczenia przed Urzędem Patentowym.

Kolejna z omawianych tutaj zmian dotyczy art. 276, oznaczona jest nr 45 i Senat usuwa w niej odesłanie. Odesłanie to jest właściwe, lecz zamieszczenie go w ust. 3 powoduje powstanie błędu logicznego, gdyż z obecnej redakcji przepisu ust. 3 wynika, że "zgodnie z ust. 2 pkt 3 ekspert powinien posiadać znajomość więcej niż jednego języka obcego" podczas gdy z redakcji ust. 2 pkt 3 wynika, że ekspert powinien posiadać znajomość nie mniej niż jednego języka obcego (czyli w odniesieniu do pewnych osób znajomość jednego języka obcego będzie wystarczająca).

W poprawce nr 52, Senat proponuje przyznanie uprawnionemu z patentu, którego prawo zostało naruszone, prawa żądania zadośćuczynienia na swoją rzecz, analogicznie do rozwiązań przyjętych w art. 24 i 448 Kodeksu cywilnego.

Również kolejna poprawka oznaczona nr 53 jest konsekwencją założeń przyjętych w Kodeksie cywilnym (art. 442). Senat uzupełnia przepis stanowiąc, że bieg przedawnienia roszczeń rozpoczyna się od tego dnia, w którym uprawniony dowiedział się nie tylko o naruszeniu jego prawa ale także o osobie, która dopuściła się tego naruszenia.

Poprawka oznaczona nr 62 wynika z kolei, z zasad określonych Kodeksem karnym. Sformułowany w art. 315 czyn zabroniony jest przestępstwem umyślnym i może być popełniony tylko z zamiarem bezpośrednim gdyż zawiera znamię podmiotowe charakteryzujące szczególne nastawienie sprawcy - zwrot "w celu" (Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. K. Buchała, A. Zoll Zakamycze 1998 str. 94).

Senat uznał za wskazane wprowadzenie pewnego minimum wymagań wobec rzeczników patentowych przy występowaniu przez nich w roli pełnomocników przed organami wymiaru sprawiedliwości i proponuje w poprawce nr 65 obowiązek posiadania przez rzeczników patentowych wnoszących kasację wykształcenia prawniczego.

Za konieczne uznał Senat wniesienie poprawki do art. 325 pkt 2, przywracającej w zmienianym przepisie art. 57 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym podstawy wniesienia rewizji nadzwyczajnej.

Za jedną z najważniejszych zmian uznał Senat zmianę polegającą na wprowadzeniu nowego art. 332a. Senat uznał, że spośród kwestii gospodarczych, których uregulowanie lub brak regulacji w ustawie budzi sprzeciw, należy wymienić problem sytuacji prawnej polskich znaków towarowych, które zostały zarejestrowane za granicą na rzecz byłych central handlu zagranicznego, a obecnie należą do ich następców prawnych. W roku 1951 wprowadzono w Polsce obowiązek zgłaszania znaków towarowych w Polsce i za granicą na rzecz central handlu zagranicznego. Od września 1971 r. polskie centrale handlu zagranicznego miały już rejestrować znaki towarowe za granicą na rzecz producentów krajowych. Pomimo tego, niektóre centrale handlu zagranicznego lub ich następcy prawni nadal jednak rejestrowali znaki towarowe na swoją rzecz. Senat uznał, że przywrócenie przedsiębiorstwom produkcyjnym praw do ich znaków towarowych będzie realizacją zasady słuszności i ważnym elementem reprywatyzacji. Zdaniem Senatu przywrócenie znaków towarowych producentom towarów nimi oznaczonych nie narusza jakichkolwiek polskich, krajowych lub międzynarodowych zobowiązań.

Ostatnią poprawką nr 73, Senat wprowadza do ustawy 3 miesięczny okres vacatio legis, przez co wychodzi naprzeciw zasadom prawidłowej legislacji oraz umożliwia wszystkim zainteresowanym podmiotom zaznajomienie się z tym obszernym i skomplikowanym aktem prawnym. Ponadto daje obowiązanym podmiotom czas na wykonanie obowiązku sporządzenia przez nie na czas rozporządzeń wykonawczych.