W dniu 22 września bieżącego roku w Sejmie odbyło się pierwsze czytanie projektów trzech ustaw uchwalonych jako inicjatywa legislacyjna Senatu: ustawy o obywatelstwie, ustawy o repatriacji i ustawy o karcie Polaka. Wszystkie projekty zostały poparte przez kluby poselskie i przesłane do właściwych komisji. W tym samym dniu rząd pospiesznie przyjął własny projekt ustawy o obywatelstwie, zawierający również przepisy o repatriacji.

Z tego pospiesznego przyjęcia własnego projektu ustawy oraz wypowiedzi ministra Stachańczyka, udzielającego w tym dniu odpowiedzi na pytania posłów, wynika, że rząd, a przynajmniej resort spraw wewnętrznych, nie jest przychylny inicjatywie Senatu zmierzającej do przeprowadzenia zorganizowanej repatriacji Polaków z azjatyckich terenów Związku Radzieckiego, głównie z Kazachstanu, między innymi z powodu wiążących się z tym wydatków budżetowych państwa.

Po drugie, jakie środki rząd zapreliminował w latach 1998-1999 na repatriację i jakie było ich wykorzystanie?

Ta sprawa jest bardzo istotna, ponieważ kwestia zagwarantowania odpowiedniego poziomu środków na repatriację jest kwestią wiarygodności koalicji posierpniowej, odwołującej się w programach do zadośćuczynienia krzywdom rodaków rzuconych przez historię na nieludzką ziemię. Stanowi to także realizację zapisu konstytucyjnego, gwarantującego prawo powrotu do ojczyzny jako prawo podmiotowe człowieka, chronione zresztą przez międzynarodowe standardy ochrony praw człowieka.

W związku z tym, że parlament rozpoczyna dyskusję na tematy budżetowe, a jednocześnie rozpoczyna się praca w komisjach sejmowych na temat inicjatywy legislacyjnej Senatu dotyczące trzech ustaw, bardzo proszę o wyjaśnienie i podanie szczegółowych kwot oraz kalkulacji dotyczącej planowanych przez rząd na przyszły rok wydatków na repatriację.