Spis oświadczeń, oświadczenie, odpowiedź 1, odpowiedź 2


Informację w związku z oświadczeniem senatora Zbigniewa Gołąbka, złożonym na 42. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 47), przekazał Minister Zdrowia i Opieki Społecznej:

Warszawa, dnia 3 listopada 1999 r.

Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu RP

Szanowna Pani Marszałek

W związku z oświadczeniem złożonym przez Senatora Zbigniewa Gołąbka podczas 42 posiedzenia Senatu RP w dniu 23 września 1999 roku i otrzymanym przy piśmie z dnia 30 września 1999 r. Nr DT-043/388/99/IV uprzejmie informuję:

1. Osoby niewidome mają prawo do korzystania ze świadczeń zdrowotnych stosownie do zapisów ustawy z dnia 6 lutego 1997 roku o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.

Rehabilitacja lecznicza jest prowadzona w systemie opieki stacjonarnej w oddziałach rehabilitacji szpitali ogólnych, specjalistycznych i klinicznych. W warunkach ambulatoryjnych w ramach specjalistycznego leczenia rehabilitacyjnego udzielane są świadczenia z zakresu kinezyterapii, fizykoterapii itp. w gabinetach, pracowniach, działach zabiegowych przychodni rehabilitacji - stosownie do potrzeb zdrowotnych osoby ubezpieczonej (na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego).

Osobom niepełnosprawnym w wyniku uszkodzenia wzroku przysługuje także zaopatrzenie w pomoce optyczne i inne środki pomocnicze na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 6 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego wykazu przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych i leczniczych środków technicznych oraz udziału własnego ubezpieczonego w cenie ich nabycia (Dz. U. Nr 140, poz. 912).

Odnośnie sprzętu rehabilitacyjnego, czyli różnego rodzaju pomocy technicznych ułatwiających osobom z uszkodzeniem wzroku samodzielne funkcjonowanie, zgodnie z § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. nr 35, poz. 173 z późn. zm.) - odliczeniu od dochodu podlegają wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. I tak np. ust. 3 cytowanego rozporządzenia uwzględnia zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności wynikających z niepełnosprawności, a ust. 7 uwzględnia opłacanie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa. Osoby korzystające z odpisów, powinny posiadać orzeczenie o zaliczeniu do jednego z trzech stopni niepełnosprawności (znacznego, umiarkowanego lub lekkiego lub decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy albo rentę szkoleniową).

Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej w ramach współdziałania ze stowarzyszeniami zajmującymi się problematyką ochrony zdrowia zleca Polskiemu Związkowi Niewidomych zadania i przeznacza na ich realizację konkretne środki finansowe.

W 1999 roku Polski Związek Niewidomych otrzymał dotację w wysokości 2 079 000,00 zł z przeznaczeniem na:

1) specjalistyczne turnusy rehabilitacyjne dla nowoociemniałych,

2) turnusy rehabilitacyjne dla dzieci niewidomych i słabowidzących,

3) prowadzenie poradnictwa z zakresu terapii widzenia,

4) poradnictwo dla niewidomych lub słabowidzących chorych na cukrzycę,

5) opłacenie kadry organizatorów działalności poradniczej i rehabilitacyjnej w Okręgach Polskiego Związku Niewidomych w Polsce.

2. W ramach powołanego w Ministerstwie Zdrowia - Zespołu do spraw Standardów i Procedur utworzone zostały w 42 specjalnościach grupy robocze, które opracowały standardy świadczenia usług zdrowotnych. Wyniki tych prac przekazywane były na bieżąco Kasom Chorych w celu ich wykorzystania w trakcie postępowania konkursowego i kontraktowania świadczeń zdrowotnych. Materiały te będą pomocne przy szacowaniu przez Kasy Chorych kosztów świadczeń zdrowotnych. Materiały publikowane są głównie w wersji elektronicznej (strona Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej www. mzios. gov.pl).

3. W związku z wdrożeniem w 1999 roku w Polsce trzech reform: - ubezpieczeń zdrowotnych, administracji publicznej oraz oświaty i wychowania zmieniły się kompetencje i zadania organów centralnych odpowiadających za zapewnienie świadczeń zdrowotnych i warunków w jakich mają być wykonywane, przekazując tym samym większą liczbę kompetencji na szczeble samorządowe.

Zgodnie z ustawą z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 z późn. zm.) świadczenia zdrowotne wszystkim osobom ubezpieczonym, w tym całej populacji wieku rozwojowego od 0 do 18 roku życia w zakresie profilaktyki, a w szczególności: powszechne lekarskie badania profilaktyczne, badania przesiewowe, obowiązkowe szczepienia ochronne, orzekanie o stanie zdrowia dzieci zostały zakontraktowane w samodzielnych publicznych zakładach lecznictwa otwartego, niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej, praktycznych grupowych i indywidualnych do 31 grudnia 1999 roku na terenie działania Kasy Chorych. Świadczenia te realizowane są zgodnie z zakresem kompetencji lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (rodzinnego), pielęgniarki środowiskowej rodzinnej. W związku z tym nie może wystąpić podwójne finansowanie świadczeń to jest w podstawowej opiece zdrowotnej i jednocześnie w środowisku nauczania i wychowania.

Organizacja miejsc, w których świadczenia zdrowotne są wykonywane należy do kompetencji świadczeniodawcy, który podpisując kontrakt z Kasą Chorych odpowiada za jakość i sposób ich wykonania. Część zadań realizowanych w szkołach przez pielęgniarki środowiskowe środowiska nauczania i wychowania z zakresu promocji zdrowia powinna być finansowana przez samorządy terytorialne z budżetu przeznaczonego na realizację zadania własnego jakim jest ochrona i promocja zdrowia, w tym sprawowanie opieki nad uczniami z problemami zdrowotnymi, szkolnymi, społecznymi, udział w planowaniu i realizowaniu edukacji zdrowotnej uczniów, pracowników szkoły i rodziców, nadzór nad kontrolą warunków sanitarno-higienicznych szkoły, współpraca z wychowawcami, psychologiem, pedagogiem szkolnym, z rodzicami.

Kasa Chorych zapewnia uczniom świadczenia, nie wspomaga finansowania etatów pielęgniarek środowiskowych w środowisku nauczania i wychowania, za które odpowiada pracodawca.

Zapewnienie bezpieczeństwa uczniom w szkole zależy do organu założycielskiego szkoły, który deleguje uprawnienia na dyrektorów szkół. Personel jaki zatrudnia dyrektor do realizacji tego zadania jest w jego kompetencji, może to być przygotowana do wypełniania tych zadań pielęgniarka w środowisku nauczania i wychowania, finansowana przez organ założycielski.

4. Umieszczenie w planie budżetu na 2000 rok kwoty 50 mln zł jako dotacji do inwestycji budowy Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Radomiu nie mieści się w kompetencjach Ministra Zdrowia.

Szpital w Radomiu-Józefowie jest inwestycją wieloletnią (do 1998 roku zwaną centralną), dla której inwestorem jest Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego.

Przy podziale limitu wydatków budżetowych na 2000 rok Wojewoda Mazowiecki na realizację tego zadania w roku przyszłym zaplanował środki w wysokości 7.600 tys. zł. Kwota ta została zapisana w wykazie inwestycji wieloletnich, stanowiących załącznik Nr 7 do projektu ustawy budżetowej.

Projekt ustawy budżetowej na 2000 rok został zaakceptowany przez Radę Ministrów w dniu 30 września 1999 r. i przesłany do rozpatrzenia przez Parlament RP. Zwiększenia środków na kontynuację budowy Szpitala będą mogli dokonać parlamentarzyści w trakcie prac nad projektem budżetu na rok przyszły.

5. W sprawie finansowania wynagrodzeń pielęgniarek świadczących pracę w Domu Dziecka w Kozienicach udzieliłam odpowiedzi Pani Marszałek w piśmie z dnia 22 października Nr RS/PUZ/K(5660/99 (w załączeniu).

Z wyrazami szacunku

Franciszka Cegielska


Spis oświadczeń, oświadczenie, odpowiedź 1, odpowiedź 2