Warszawa, 1 czerwca 1999 r.

W odpowiedzi na oświadczenie złożone przez pana senatora Tadeusza Lewandowskiego na 34 posiedzeniu Senatu, w dniu 22 kwietnia 1999 r., dotyczące porozumień zawartych przez przedstawicieli Rządu RP z Zespołem Negocjacyjnym Ochrony Zdrowia KK NSZZ "Solidarność" i niewypełnienia przyjętych postulatów, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów informuję, że zgodnie z punktem pierwszym wyżej wymienionego porozumienia zostały powołane wojewódzkie Zespoły ds. Monitorowania Reform w Ochronie Zdrowia. Dnia 23 kwietnia 1999 r. wystosowałam pismo do wszystkich Wojewodów z prośbą o przesłanie informacji o efektach działalności tych zespołów. Na podstawie otrzymanych danych możliwe będzie opracowanie analizy w tym zakresie.

W odpowiedzi na punkt drugi, dotyczący dodatkowego rocznego wynagrodzenia tzw. "trzynastek" informuję, że zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wymagań i kryteriów jakim powinni odpowiadać świadczeniodawcy oraz zasad i trybu zawierania umów ze świadczeniodawcami na pierwszy rok działalności kasy chorych aneksują umowy zawarte na 1999 r. z publicznymi zakładami opieki zdrowotnej, które przekształciły się w samodzielne zakłady opieki zdrowotnej po 1 stycznia 1998 r. W wyniku podpisanych aneksów umowa przewiduje jednorazową wypłatę kwoty niezbędnej dla wypłacenia dodatkowego rocznego wynagrodzenia, dla tych pracowników publicznych ZOZ-ów, którym to wynagrodzenie przysługuje za 1998 r. na podstawie ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym rocznym wynagrodzeniu dla pracowników jednostek sfery budżetowej. Przed podpisaniem aneksu zostały przeanalizowane dane, na podstawie, których została ustalona wartość umowy. Z posiadanych danych wynika, że wśród kosztów stanowiących podstawę ustalania wartości wynagrodzenia za świadczenia zdrowotne kasa chorych kalkulowała w ubiegłym roku nakłady ponoszone przez publiczne ZOZ-y na "trzynastkę". Aneks do umowy będzie przewidywał jednorazowe wypłacenie kwoty niezbędnej dla wypłaty przedmiotowego wynagrodzenia, z równoczesnym odpowiednim zmniejszeniem kolejnych miesięcznych kwot dla świadczeniodawcy - czyli bez zwiększenia ogólnej kwoty zawartej w umowie.

Z zebranych przez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej informacji dotyczących stanu realizacji wypłat "trzynastej pensji" wynika, że kasy przekazały odpowiednie kwoty zakładom opieki zdrowotnej, które były jednostkami budżetowymi choćby w części 1998 r.

Trzeci postulat dotyczący prac nad Ponadzakładowym Układem Zbiorowym Pracy dla Pracowników Zatrudnionych w Państwowych Publicznych Zakładach Opieki Zdrowotnej Utworzonych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej i Wojewodów. Gotowy projekt był dyskutowany w dniu 17 maja 1999 r. na kierownictwie MZiOS została podjęta decyzja aby w trybie pilnym skonsultować projekt z Ministerstwem Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwem Finansów i Ministerstwem Pracy i Polityki Socjalnej. W czerwcu odbędzie się Spotkanie Plenarne zespołu negocjującego Układ.

Odnośnie postulatu piątego dotyczącego programu osłonowego dla zwalnianych pracowników wyjaśniam, iż był on tematem rozmów prowadzonych w ramach prac ministerialno-związkowego Zespołu ds. Osłon powołanego w czasie spotkania negocjacyjnego w Jachrance w dniach 24-26 luty 1999 r. Efektem pracy Zespołu jest "Program działań wspierających dla pracowników zakładów opieki zdrowotnej jako element restrukturyzacji zatrudnienia związany z reformą ochrony zdrowia", który został zatwierdzony przez Radę Ministrów 27 kwietnia 1999 r.

W odpowiedzi na zapytanie dotyczące statusu prawnego pracownika stacji sanitarno-epidemiologicznych wyjaśniam, że zgodnie z art. 16 ust. 1 i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. 133 poz. 872) wojewódzkie i powiatowe stacje sanitarno-epidemiologiczne z dniem 1 stycznia 1999 r. stały się jednostkami stanowiącymi aparat pomocniczy odpowiednich kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży w województwie lub powiecie. Jak wynika z postanowień art. 54 tejże ustawy pracownicy stacji sanitarno-epidemiologicznych będących dotychczas jednostkami organizacyjnymi wchodzącymi w skład terenowych organów rządowej administracji specjalnej, wykonujący zadania i kompetencje, które z dniem 1 stycznia 1999 r. stały się zadaniami i kompetencjami służb, inspekcji i straży działających pod zwierzchnictwem wojewody lub starosty, z tym dniem stali się pracownikami jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników odpowiednich służb, inspekcji i straży wojewódzkich lub powiatowych. Zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej zmienionym przez art. 51 pkt 5 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U. z 1998 r., Nr 106, poz. 668) wojewódzkie, powiatowe, portowe i kolejowe stacje sanitarno-epidemiologiczne są zakładami opieki zdrowotnej, co oznacza, że dla zatrudnionych tam pracowników są one zakładami pracy w rozumieniu kodeksu pracy. W związku z powyższym pracodawcy zatrudniający tych pracowników byli zobowiązani na podstawie art. 57 ust. 2 powołanej na wstępie ustawy do podania na piśmie pracownikom danych dotyczących nazwy i siedziby nowego pracodawcy, co uczynili w stosownych zawiadomieniach wyrażając w nich swoje oświadczenia woli.