Do pana senatora Augusta Chełkowskiego, jako przewodniczącego Komisji Nauki i Edukacji Narodowej, jak również i do mnie, jako wiceprzewodniczącego tej komisji, wpłynęło pismo naczelnika Związku Harcerstwa Polskiego, harcmistrza Ryszarda Pacławskiego, do którego to pisma naczelnik Związku Harcerstwa Polskiego dołącza list skierowany w imieniu Związku Harcerstwa Polskiego między innymi do senatorów.

Panie i Panowie Posłanki i Posłowie! Senatorowie Rzeczypospolitej!

Tragiczne wydarzenia w Słupsku ujawniły wysoki poziom alienacji i frustracji wśród części młodzieży, odkryły ważną, dotychczas lekceważoną lub niedostatecznie dostrzeganą sferę niedostatku w naszym życiu społecznym: niedostatku wychowania, niedostatku wartości moralnych, niedostatku wrażliwości, przede wszystkim zaś niedostatku akceptacji przez młodych ludzi sensu i celu przynależności do społecznej wspólnoty. Ujawniły też, co jest szczególnie dramatyczne, kryzys wypełniania misji wychowawczej przez rodzinę.

"Syndrom słupski" w tragiczny sposób ilustruje, jak brak lub niedostatek środków publicznych na sferę wychowawczą oznacza konieczność wydatkowania sum dużo poważniejszych na porządek publiczny i walkę z alkoholizmem, narkomanią, chorobami cywilizacyjnymi, sutkami agresji społecznej, demoralizacji i przestępczości.

Wydarzenia w Słupsku, tak zresztą jak i inne akty przemocy i agresji, w jakich biorą udział młodzi ludzie, potwierdzają nasz od dawna publicznie wyrażany pogląd o konieczności wzmocnienia obecności organizacji powołanych do wychowania. Trzeba, by szkoła, Kościół, wszystkie państwowe, samorządowe i pozarządowe organizacje, a także ruchy i stowarzyszenia mogły koordynować swoje wysiłki w celu pomocy rodzinie odbudowywania jej autorytetu, wspomagania rodziców w wychowaniu, tworzenia pozytywnej alternatywy nie tylko spędzania czasu wolnego, ale sensu życia i działania.

Ponad 90 lat obecności skautingu w świecie i ponad 85 lat obecności harcerstwa wśród polskiej młodzieży pozwala nam stwierdzić, że nasz system wychowawczy oparty na spójności podstawowych wymiarów wychowania: duchowego, społecznego, fizycznego i intelektualnego sprawdził się, stanowiąc, tak w przeszłości jak i obecnie, dla wielu tysięcy kobiet i mężczyzn dobrą podstawę społecznego i obywatelskiego wychowania. Jak ujął to Ojciec św. Jan Paweł II, obecność harcerstwa polega na wychowaniu młodych ludzi do osobistej odpowiedzialności i społecznej dojrzałości.

Dla rzetelnego wypełnienia zadań służby - jako instruktorzy-wychowawcy, ale także jako obywatele i, nierzadko, rodzice - oczekujemy, aby władza publiczna określiła sferę powinności w stosunku do organizacji prowadzących działalność wychowawczą i oświatową na rzecz dzieci i młodzieży. Oczekujemy uregulowań prawnych, określających status stowarzyszeń "pożytku społecznego" oraz zakres obowiązków władzy publicznej w celu stworzenia warunków dla ich skutecznego działania. Obowiązujący system prawny nie posiada bowiem dostatecznych mechanizmów, które naszą pracę mogłyby uczynić skuteczniejszą.

Warszawa, dnia 17 stycznia 1998 roku

Podpisano:
Czuwaj!

Naczelnik ZHP

harcmistrz"