Spis oświadczeń, oświadczenie, odpowiedź 1
Zastępca Prokuratora Generalnego przekazał informację w związku z oświadczeniem senatora Grzegorza Lipowskiego, złożonym na 41. posie
dzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 44):Warszawa, dnia 20.X.1999 r.
Szanowna Pani
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Szanowna Pani Marszałek
W nawiązaniu do pisma Pani Marszałek o nr AG/043/348/99/IV z dnia 16 sierpnia 1999 roku, przy którym nadesłane zostało oświadczenie złożone przez Senatora Grzegorza Lipowskiego podczas 41 posiedzenia Senatu RP w dniu 5 sierpnia 1999 roku w sprawie zaginięcia Ireny Urbańskiej, uprzejmie informuję, iż w Biurze Postęp
owania Przygotowawczego Prokuratury Krajowej zbadano akta ówczesnej Prokuratury Wojewódzkiej w Częstochowie o nr 1 Ds 10/92/Sw.W jego toku ustalono, że w dniu 14 stycznia 1992 roku prokurator Prokuratury Rejonowej dla miasta Częstochowy przyjął od Mariana Kowalika ustne zawiadomienie o przestępstwie, z którego wynikało, że w dniu 26 lutego 1982 roku jego córka Irena Urbańska wyjechała z miejscowości Radostków do Częstochowy i do tej pory nie powróciła do miejsca swojego zamieszkania. Pokrzywdzony podał, że
jego córka krytycznego dnia została zatrzymana przez funkcjonariusza Służby Bezpieczeństwa Romualda Rakocza jako działaczka opozycyjnej organizacji "Solidarność".W sprawie wszczęto i przeprowadzono śledztwo, w trakcie którego dokonano szereg czynności procesowych zmierzających między innymi do wyjaśnienia wszystkich okoliczności podnoszonych przez Mariana Kowalika, a także wyjaśnienia wszelkich możliwych wersji zaginięcia Ireny Urbańskiej m.in. zabójstwa, samobójstwa, wyjazdu z kraju.
Śledztwo niniejsze prowadzone w formie czynności własnych wykonywanych przez prokuratora nadzorowane było przez ówczesny Departament Prokuratury Ministerstwa Sprawiedliwości.
W toku przeprowadzonego w sprawie postępowania nie ustalono losów Ireny Urbańskiej, po jej przybyciu do Częstochowy. Wykonane w sprawie czynności procesowe nie potwierdziły faktu internowania, zatrzymania, tymczasowego aresztowania, lub innego pozbawienia wolności Ireny Urbańskiej. Nie potwierdziła się również wersja, że wymieniona była członkiem organiza
cji opozycyjnej.W dniu 11 grudnia 1992 roku w Prokuraturze Wojewódzkiej w Częstochowie Marian Kowalik został po prawie rocznym prowadzeniu śledztwa zapoznany ze zgromadzonym w postępowaniu materiałem dowodowym i nie zgłosił żadnych nowych wniosków dowodowy
ch.Postanowieniem z dnia 14 grudnia 1992 roku prokurator Prokuratury Wojewódzkiej w Częstochowie umorzył śledztwo w sprawie pozbawienia wolności Ireny Urbańskiej - to jest o czyn określony w art. 165 § 2 d.k.k. - wobec niestwierdzenia przestępstwa.
Na powyższe postanowienie pokrzywdzony Marian Kowalik złożył zażalenie podnosząc między innymi, że w sprawie nie została przesłuchana była prokurator i były naczelnik Wydziału Kryminalnego Komendy Wojewódzkiej Policji w Częstochowie.
Po przyjęciu powyższego zażalenia, prokurator prowadzący śledztwo, przesłuchał w charakterze świadków wyżej wymienione osoby i nadal bieg zażaleniu Mariana Kowalika, przesyłając akta sprawy do Ministerstwa Sprawiedliwości.
Postanowieniem z dnia 14 kwietnia 1993 roku prokurator w Ministerstwie Sprawiedliwości po rozpoznaniu zażalenia pokrzywdzonego Mariana Kowalika na postanowienie prokuratora Prokuratury Wojewódzkiej w Częstochowie z dnia 14 grudnia 1992 roku o umorzeniu śledztwa, zaskarżone postanowienie utrzymał w mocy.
Odpis przedmiotowego postanowienia został doręczony w dniu 21 kwietnia 1993 roku p. Marianowi Kowalikowi.
Tego samego dnia, prokurator zwrócił do Komendy Rejonowej Policji w Częstochowie akta prowadzonej od 27 lutego 1982 roku sprawy poszukiwawczo-identyfikacyjnej Ireny Urbańskiej, celem kontynuowania dalszych czynności poszukiwawczych za wymienioną i udzielenia informacji o poczynionych w sprawie istotnych ustaleniach faktycznych i o wynikach poszukiwań.
Do chwili obecnej taka informacja nie wpłynęła do Prokuratury, co oznacza, że prowadzone czynności poszukiwawcze nie ujawniły nowych okoliczności i nie dały pozytywnych rezultatów.
Nadmienić należy, iż akta śledztwa były także przedmiotem badań Prokuratury Apelacyjnej w Katowicach, które również nie dały podstaw do rewidowania podjętej decyzji ustaleń faktycznych poczynionych w sprawie.
Ponadto w dniu 16 sierpnia 1993 roku wykonano w trybie art. 293 § 3 d kpk czynność procesową w postaci przesłuchania świadka - funkcjonariusza Komisariatu V Policji w Częstochowie na okoliczność przeprowadzonej interwencji w mieszkaniu Stanisława Urbańskiego. Czynność ta nie wpłynęła na zmianę poczynionych w toku postępowania ustaleń i nie uzasadniła podjęcia umorzonego śledztwa na podstawie art. 293 § 1 d. kpk.
W przypadku ujawnienia w toku postępowania poszukiwawczego nowych, istotnych okoliczności sprawy, zostaną podjęte dalsze czynności śledcze mające na celu wszechstronne wyjaśnienie wszystkich aspektów sprawy, z tym iż wpływ czasu od zaistnienia zdarzenia skutecznie tę możliwość ogranicza.
Pomimo tego, uznano za konieczne podjęcie kolejnej próby pełnego wyjaśnienia jeszcze kilku okoliczności mających związek ze sprawą i w tym celu polecono Prokuratorowi Okręgowemu w Częstochowie dokonanie ponownej analizy akt sprawy poszukiwawczej i w zależności od poczynionych ustaleń podjęcie decyzji co do wykonania wskazanych przez tutejsze biuro czynności w trybie art. 327 § 3 kpk.
Dla przedstawienia Pani Marszałek wysiłków podjętych przez Prokuraturę w celu ustalenia miejsca pobytu Ireny Urbańskiej i wyjaśnienia przyczyn jej zaginięcia, pozwolę sobie na załączenie do niniejszego pisma, kopii postanowienia prokuratora w Ministerstwie Sprawiedliwości z dnia 14 kwietnia 1993 roku o nr I Dsn 2158/91H/Cz z uzasadnienia, którego wynika ustalony stan fa
ktyczny w sprawie jak i powody, dla których zdecydowano o utrzymaniu w mocy postanowienia Prokuratora Wojewódzkiego w Częstochowie o umorzeniu śledztwa.W wypadku zaistnienia podstaw do podjęcia na nowo przedmiotowego postępowania o poczynionych ustaleniach i zajętym w tym zakresie stanowisku poinformuję Panią Marszałek odrębnym pismem.
Z poważaniem
Włodzimierz Wolny