Każde zmniejszenie planowanych wydatków jest bolesne i trudno wykazać, że tę a nie inną inwestycję należy wyhamować. Przeniesienie środków do rezerwy, a następnie ich uwolnienie nie jest w świetle działania ustawy o zamówieniach publicznych optymalnym rozwiązaniem dla harmonijnego prowadzenia inwestycji. Przyglądając się zmniejszonym wydatkom w części osiemdziesiątej piątej, odnoszę wrażenie, że dokonano cięć finansowych bez głębszej analizy. Na przykład w przypadku budowy szpitala onkologicznego w Kielcach proponuje się zmniejszenie przeznaczonej na to sumy o kwotę 5 milionów zł. Pragnę zwrócić uwagę Wysokiej Izby na to, że jest to budowa Świętokrzyskiego Centrum Onkologii, które służyć będzie nie tylko miastu Kielcom, nie tylko ziemi kieleckiej, ale również innym ościennym województwom, jako jeden z nielicznych w kraju szpitali specjalistycznych. Brak 5 milionów zł nakładu na 1998 r. spowoduje opóźnienie w oddaniu sal operacyjnych i centralnej sterylizacji, co stanowi integralną część szpitala przy przewidywanych do uruchomienia stu osiemdziesięciu łóżkach na koniec 1998 r. Dlatego zwracam się do Wysokiej Izby o rozważenie możliwości uwzględnienia mojej uwagi przy rozpatrywaniu budżetu w najbliższym czasie.