Minister Gospodarki przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Jerzego Suchańskiego, złożone na 40. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 43):
Warszawa, dnia 9 sierpnia 1999 r.
Pan
Jerzy Suchański
Senator Rzeczypospolitej Polskiej
Z treści oświadczenia Pana Senatora złożonego na 40 posiedzeniu Senatu w dniu 23 lipca 1999 r. w którym prosi Pan mnie o "informację dotyczącą rozważenia możliwości
wprowadzenia koncesji warunkowych na import broni, kiedy stosunek eksportu do importu będzie wynosił na przykład 2:1" rozumiem, że ma Pan na myśli powiązanie możliwości otrzymania koncesji na obrót bronią z zagranicą z wynikami w eksporcie.Przedsiębiorca otrzymywałby koncesję "pod warunkiem", że eksport broni przez niego realizowany byłby, na przykład dwa razy większy od importu.
Uprzejmie informuję Pana Senatora, że nie przewiduję wprowadzenia w najbliższym okresie tego typu koncesji. Porządek prawny w Polsce nie daje mi takich uprawnień.
Mając okazję korespondencji, chciałbym skierować uwagę Pana Senatora na inne kwestie związane z obronnością i zakupami jakie są niezbędne w związku z wyłączeniem się naszego kraju do struktur NATO.
To co polskiej armii jest niezbędne, aby mogła współdziałać z Sojuszem to odpowiednie uzbrojenie, sprzęt wojskowy, dowodzenie, kontrola przestrzeni, łączność, komputery, system obserwacji i rozpoznania.
Osiągnięcie współdziałania z NATO w tych dziedzinach jest pierwszym i podstawowym warunkiem członkos
twa.Krok drugi w reformowaniu polskich sił zbrojnych to przezbrojenie armii i dopasowanie jej do zadań obronnych Sojuszu, wytypowanie jednostek wojskowych, które byłyby w stanie realizować te zadania.
By polska armia stała się w ciągu najbliższych lat pełnowartościową trzeba zapewnić jej nowoczesne uzbrojenie i sprzęt wojskowy.
Konieczna restrukturyzacja i modernizacja polskiej armii sprawia, że w najbliższym czasie kluczową rolę ma do spełnienia współpraca z państwami-członkowskimi NATO w zakresie zakupów oraz dostaw sprzętu wojskowego, współpracy przemysłów obronnych Polski i krajów Paktu Północno-Atlantyckiego, transferów technologii militarnych i technicznej myśli wojskowej.
Modernizacja armii i restrukturyzacja przemysłu obronnego są to sprawy od siebie wzajemnie uzależnione. Polskie wojsko powinno w jak największej części zaopatrywać się w sprzęt polskiej produkcji. Krajowe zakłady zbrojeniowe mogą i powinny produkować podstawowe uzbrojenie Nie stać ich jednak na produkcję np. samolotów bojowych..
Obecnie w naszym kraju istnieje 31 zakładów produkujących na potrzeby wojska. Ich kondycja finansowa utrudnia tym przedsiębiorstwom restrukturyzację produkcji i dostosowanie się do zaostrzonych wymagań odbiorców. Szansy uporania się z kłopotami upatruje się przede wszystkim w rozwoju kooperacji z partnerami zagranicznymi, głównie z państw NATO. Stąd większość zakładów pracujących na rzecz wojska poszukuje sposobów zawiązania współpracy z renomowanymi firmami zachodnimi, oznaczającej wzmocnienie kapitałowe i technologiczne polskich firm, a także nowe zamówienia.
Możliwościami współpracy z Polską interesują się również państwa Sojuszu. Świadczy o tym wiele odwiedzających nasz kraj misji sondażowych i promocyjnych wysyłanych przez poszczególne koncerny, a także aktywny udział zachodnich firm zbrojeniowych w odbywających się w Polsce specjalistycznych targach, wystawach i salonach.
Nie ulega wątpliwości, że państwa NATO widzą w Polsce interesujący rynek zbytu.
Rozwój współpracy przemysłu obronnego z partnerami zagranicznymi wymaga spełnienia przez stronę polską kilku warunków, w tym przede wszystkim unowocześnienia bazy wytwórczej sektora, dostosowania produkcji do zmienionych wymagań rynku, a także znaczącej poprawy ekonomiczno-finansowej producentów.
Proces restrukturyzacji przemysłu obronnego jest dobrą okazją do poszukiwania i wdrożenia rozwiązań, które - z jednej strony - gwarantują zaspokojenie potrzeb sił zbrojnych oraz zwiększenie eksportu broni, z drugiej zaś - umożliwiają poprawę efektywności, innowacyjności oraz konkurencyjności polskiej produkcji uzbrojenia i sprzętu wojskowego.
Polski przemysł obronny, w chwili obecnej, niestety nie produkuje szeregu typów podstawowego uzbrojenia w które jesteśmy zobligowani wyposażyć nasze siły zbrojne aby zbliżyć się do standardów obowiązujących w NATO.
Przez najbliższą dekadę wydawać będziemy na zakupy uzbrojenia zdecydowanie więcej niż wyniosą wpływy z eksportu.
Wpłyną na to m.in. zakupy samolotów wielozadaniowych czy systemów rakietowych a także zakupów części zamiennych do eksploatowanego w dalszym ciągu sprzętu pochodzącego z krajów byłego Układu Warszawskiego.
Celem powiązania zwiększonych zakupów uzbrojenia i sprzętu wojskowego z eksportem wyrobów pochodzących z przedsiębiorstw polskiego przemysłu obronnego, Ministerstwo Gospodarki przygotowało projekt Ustawy "o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa".
Celem tej inicjatywy legislacyjnej jest stworzenie podstaw do trwałych powiązań kooperacyjnych pomiędzy polskimi przedsiębiorstwami przemysłu obronnego a zagranicznymi dostawcami uzbrojenia i technologii. Projekt przewiduje, że zakupy za granicą uzbrojenia, sprzętu wojskowego lub technologii dla jego produkcji będą realizowane pod warunkiem lokowania kapitału zagranicznego w wybranych sektorach gospodarki i importu z Polski produkcji polskich przedsiębiorstw.
Projekt ww. ustawy jest obecnie przedmiotem dyskusji w Parlamencie. Mam nadzieję, że w osobie Pana Senatora znajdę orędownika rozwiązań w niej zaproponowanych.
MINISTER
Z up.
Henryk Ogryczak
Podsekretarz Stanu