Diariusz Senatu RP: spis treści, następny fragment

W dniach 3 i 4 listopada 2004 r. odbyło się 71. posiedzenie Senatu. Obradom przewodniczyli marszałek Longin Pastusiak oraz wicemarszałkowie - Jolanta Danielak, Ryszard Jarzembowski i Kazimierz Kutz. Na sekretarzy posiedzenia wyznaczono senatorów Krystynę Doktorowicz i Mariana Lewickiego; listę mówców prowadził senator M. Lewicki.

- stanowisko Senatu w  sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw,

- stanowisko Senatu w  sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw*,

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o finansowym wspieraniu inwestycji,

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej**,

________________________

** Ustawa zawiera przepisy dostosowujące polskie prawodawstwo do prawa Unii Europejskiej.

Sprawozdanie komisji w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw przedstawiła senator Genowefa Ferenc. Senator zaznaczyła, że uchwalona 22 października br. ustawa to wynik prac Sejmu nad rządowym oraz poselskim projektem. Konieczność przygotowania nowelizacji w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynikła przede wszystkim po wydaniu 4 maja br. wyroku Trybunału Konstytucyjnego dotyczącego preferencyjnego sposobu opodatkowania dochodów małżonków. Ustawa zawiera także niezbędne przepisy o charakterze porządkowym i uściślającym, wynikające z praktyki.

Senator sprawozdawczyni przypomniała, że Trybunał Konstytucyjny w swym orzeczeniu uznał, iż art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pozbawia on prawa do określenia wysokości podatku łącznie od sumy dochodów małżonków, między którymi istniała wspólność majątkowa, podatnika, który zawarł związek małżeński przed początkiem roku podatkowego, a którego małżonek zmarł w trakcie roku podatkowego, oraz podatnika, który pozostawał w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, a którego małżonek zmarł po upływie roku podatkowego, nie złożywszy wspólnego rocznego zeznania podatkowego) jest niezgodny z art. 2, art. 18 i art. 71 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Doprowadzenie zakwestionowanych przepisów do stanu zgodnego z konstytucją może być osiągnięte wyłącznie dzięki uchwaleniu nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Senator wskazała też, że w omawianej ustawie zwiększono z 350 zł do 6% dochodu limit odliczeń od podstawy obliczenia podatku z tytułu darowizn przekazywanych na cele pożytku publicznego i kultu religijnego. Wydłużono okres wpłat na rzecz organizacji pożytku publicznego, które podlegają odliczeniu od podatku w ramach limitu jednoprocentowego - od 1 maja do 31 grudnia roku podatkowego. Wprowadzono nowe odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków ponoszonych z tytułu użytkowania sieci Internet w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł oraz wprowadzono czwarty przedział skali podatkowej z podstawą obliczenia podatku przekraczającą 600 tysięcy zł i pięćdziesięcioprocentową stawką podatkową.

Do spraw porządkujących ustawę senator zaliczyła także zwolnienie dotyczące przychodów uzyskanych z tytułu umorzenia udziałów lub akcji w spółce mającej osobowość prawną. Senator sprawozdawczyni podkreśliła, że proponowane zmiany nie wywołują negatywnych skutków podatkowych dla podatnika. Dochód uzyskany z tego tytułu będzie nadal opodatkowany dziewiętnastoprocentowym zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Do katalogu zwolnień przedmiotowych dodano dwa nowe tytuły: odsetki od papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa oraz obligacji emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego w części odpowiadającej kwocie odsetek zapłaconych przy nabyciu tych papierów wartościowych od emitenta oraz odszkodowania wypłacone na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego z tytułu ustanowienia służebności gruntowej, rekultywacji gruntów, szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie. Obecnie te odsetki i odszkodowania są wolne od podatku dochodowego, ale zwolnienia te wynikają z rozporządzenia ministra finansów.

Senator G. Ferenc poinformowała, że podczas posiedzenia komisji dyskutowano m.in. nad wprowadzeniem czwartego przedziału skali podatkowej z podstawą obliczenia podatku przekraczającą 600 tysięcy zł i pięćdziesięcioprocentową stawką podatkową. Członkowie komisji zwrócili się do ministra finansów z prośbą o przekazanie przed posiedzeniem Senatu dodatkowych informacji dotyczących grup zawodowych, których ta stawka podatkowa miałaby dotyczyć, spodziewanych korzyści oraz możliwości ucieczki przed nową stawką, co mogłoby wywołać odwrotne do zakładanych skutki i zamiast zwiększyć dochody budżetu, zmniejszyć wpływy od tej grupy podatników.

Dyskutowano także nad sprawą odliczania darowizn. W ustawie zaproponowano, aby wysokość odliczenia była uzależniona od dochodu uzyskanego przez podatnika, co spowodowało zwiększenie limitu odliczanych darowizn. Według nowych zasad maksymalne odliczenie może wynieść do 6% dochodu uzyskanego przez podatnika (do końca br. darowizna podlega odliczeniu od dochodu w wysokości 350 zł rocznie). Ustawa wprowadza też korzystne dla organizacji pożytku publicznego zmiany, pozwalające na dokonywanie wpłat na organizacje pożytku publicznego przez cały rok podatkowy, a nie, jak miało to miejsce dotychczas, od 1 stycznia do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Przyjęte rozwiązania winny wpłynąć korzystnie na płynność finansową organizacji pożytku publicznego.

Kolejnym szczegółowo omawianym tematem była kwestia rent strukturalnych, które w ustawie przyjętej przez Sejm zostały opodatkowane. W dyskusji wykazano jednak, że ponieważ środki na renty strukturalne w 80% pochodzą z Unii Europejskiej, więc nie powinny podlegać opodatkowaniu. W związku z tym komisja postanowiła zaproponować zmianę powodującą wyłączenie rent strukturalnych z opodatkowania.

Sprawozdanie mniejszości Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych przedstawił senator Andrzej Chronowski. Senator przypomniał, że z ubiegłorocznej nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych parlament wykreślił zapisy dotyczące kuponów i bonów finansowanych z funduszu socjalnego. Ministerstwo Finansów tłumaczyło, że z tego tytułu wypływa dużo środków, gdyż pracodawcy nadużywają tej możliwości. Ze szczegółowych analiz, opracowanych również przez instytuty, wynikało jednak, że w sytuacji kiedy tak duża jest skala ubóstwa - a zjawisko to dotyczyło głównie pracowników, którzy mieli najniższą pensję, i głównie tych terenów, gdzie było największe bezrobocie - dla tych ludzi, dla tych rodzin bony czy kupony żywnościowe finansowane z funduszu socjalnego odgrywały olbrzymią rolę.

W ubiegłorocznej ustawie zostawiono zapis powodujący, że pracodawca mógł kupować tak zwane paczki świąteczne do kwoty 380 zł. W efekcie pracownikowi praktycznie narzucano w okresie funkcjonowania tego zapisu paczki żywnościowe, głównie w okresie świąt. Pracodawca podpisywał umowy z dużymi sieciami sklepów. Najczęściej były to towary, którym kończył się już termin ważności. Pracownik nie miał żadnej możliwości wyboru, nie mógł pójść do innych sklepów i zadecydować o nabywaniu towarów, które otrzymywał od pracodawcy.

Sprawozdanie Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw przedstawił senator Bogusław Mąsior.

Senator podkreślił, że nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma na celu między innymi dostosowanie jej do nowych dyrektyw unijnych oraz orzeczeń Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Na uchwalenie tej nowelizacji wpłynęło wprowadzenie dyrektywy 2003/123 z 22 grudnia 2003 r., która zmieniła dyrektywę 90/435 EWG w sprawie tak zwanego wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w odniesieniu do spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich Unii Europejskiej.

Rozpatrywana ustawa wprowadza bezterminowe przywrócenie lub przedłużenie funkcjonowania niektórych zwolnień podatkowych, dostosowuje do nowej ustawy o podatku od towarów i usług, wprowadza dodatkowe obowiązki dla podatników otrzymujących darowizny podlegające odliczeniu i je przekazujących. Ustawa umożliwia bankom, które od 1 stycznia 2005 r. będą sporządzały sprawozdania finansowe zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości, zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów odpisów aktualizujących z tytułu utraty wartości kredytów oraz gwarancji ich spłaty.

Ustawa wprowadza bezterminowo, a właściwie przywraca zwolnienie od podatku dochodów związków zawodowych, społeczno-zawodowych organizacji rolników, izb rolniczych, organizacji pracodawców i partii politycznych w części związanej z działalnością statutową. Senator sprawozdawca zaznaczył, że w czasie posiedzenia członkowie komisji korzystali z opinii konfederacji pracodawców i zastanawiali się nad wnioskiem Związku Rzemiosła Polskiego, który wystąpił o to, aby również organizacje samorządu gospodarczego rzemiosła były zwolnione z podatku od wpływów w części dotyczącej działalności statutowej. Opinia ministra finansów była w tym wypadku negatywna.

Ponadto w czasie posiedzenia komisji pozytywnie oceniono zapis, który wprowadzono już w Sejmie, aby do kosztów uzyskania przychodów nie były zaliczane wynagrodzenia, które fizycznie nie nastąpiły, a tylko były zaksięgowane. To, zdaniem komisji, oczywiście korzystne dla pracowników, niejako zmusza pracodawców do wypłacania pensji w terminie.

Dalsze poprawki do ustawy zgłosili senatorowie podczas dyskusji.

Komisja poparła 9 spośród 36 zgłoszonych ogółem poprawek do ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Mniejszość komisji poparła 1 poprawkę.

Uchwała

Komisja poparła 9 spośród 12 zgłoszonych ogółem poprawek do ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Poszczególne poprawki poddano pod głosowanie, a następnie 84 głosami, przy 4 wstrzymujących się, Izba podjęła uchwałę:

Uchwała

Ustawa została uchwalona przez Sejm na 87. posiedzeniu, 22 października br. Do Senatu trafiła 25 października. Marszałek skierował ją do Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, która po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

Przedstawił je senator Jerzy Markowski. Senator zaznaczył, że rozpatrywany projekt nowelizacji ustawy o finansowym wspieraniu inwestycji jest inicjatywą legislacyjną rządu, mającą na celu ułatwienie dostępu do środków unijnych i wprowadzenie czytelniejszego mechanizmu przydzielania tych środków, a także bardziej klarownej formuły rozpatrywania wniosków. Nowelizacja ma charakter porządkujący, doprecyzowujący, adaptujący polskie przepisy do prawa unijnego. Zarówno podczas prac w Sejmie, jak i w trakcie posiedzenia Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych nowelizacja spotkała się z jednomyślną akceptacją.

Senator poinformował, że komisja postanowiła zaproponować poprawkę do ustawy. Poprawka ta zmierzała do rozbudowania uzasadnienia wniosku o finansowe wspieranie inwestycji, w formie opisu czy opinii jednoznacznie stwierdzającej, że to, co ma być przedmiotem tego wsparcia, jest naprawdę nowatorskie i godne uzyskania wsparcia finansowego.

Uchwała

Ustawę uchwalił Sejm na 85. posiedzeniu, 8 października br. Do Senatu ustawa wpłynęła 11 października. Marszałek skierował ją do Komisji Kultury i Środków Przekazu. Komisja przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

W pierwszym chodzi o rozszerzenie ustawy o możliwość prowadzenia jako wspólnej instytucji kultury prowadzonej dotychczas przez jednego organizatora. Zgodnie z art. 10 ustawy organizatorami instytucji kultury są ministrowie, kierownicy urzędów centralnych lub jednostki samorządu terytorialnego. Dotychczasowe zapisy ustawowe przewidywały, że wspólne prowadzenie, a zatem i współfinansowanie instytucji kultury nie jest możliwe bez uprzedniej formalnej likwidacji takiej instytucji, a następnie ponownego jej utworzenia. Dodany do nowelizowanej ustawy art. 21, czyli art. 1 pkt 1 noweli, pozwoli na uniknięcie kosztownych i zwykle długotrwałych procedur likwidacyjnych oraz da szansę lepszego zarządzania mieniem instytucji kultury i środkami finansowymi przeznaczonymi na kulturę w budżetach samorządów terytorialnych. Instytucje kultury, które będą wspólnie prowadzone, na przykład przez samorządy powiatowe i wojewódzkie, są placówkami o znaczeniu regionalnym, a  nawet ogólnokrajowym. Są to bowiem muzea, filharmonie, zespoły artystyczne itp.

Druga regulacja dotyczy zmienionego art. 26b nowelizowanej ustawy, czyli art. 1 pkt 2 noweli. Dostosowuje ona do prawa Unii Europejskiej przepis umożliwiający wydłużenie okresu rozliczeniowego czasu pracy osób zatrudnionych w instytucjach kultury do dwunastu miesięcy, pod warunkiem przestrzegania ogólnych zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników, a ponadto zawarcia układu zbiorowego pracy albo porozumienia pomiędzy pracodawcą i pracownikami, po uprzednim zawiadomieniu właściwego inspektora pracy.

Senator G. Matuszak poinformował, że Komisja Kultury i Środków Przekazu, po wysłuchaniu aprobujących opinii przedstawicieli Ministerstwa Kultury oraz związków zawodowych, po zapoznaniu się ze stanowiskiem Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu i przeprowadzeniu dyskusji, w której uczestniczyło pięcioro senatorów, uznała za zasadną potrzebę wniesienia poprawki dotyczącej solidarnej odpowiedzialności podmiotów prowadzących instytucję kultury w wypadku likwidacji tej instytucji i przejęcia jej zobowiązań oraz wierzytelności.

Poprawkę do ustawy zgłosił także senator Ryszard Sławiński.

Uchwała

Sejm uchwalił tę ustawę na 85. posiedzeniu, 8 października br. Do Senatu ustawa trafiła 11 października, a marszałek skierował ją do Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego. Komisja rozpatrzyła ustawę i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Zgodnie z ustawą minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek komendanta głównego Straży Granicznej może wyróżnić tym medalem osoby zawodowo niezwiązane ze Strażą Graniczną, zarówno obywateli polskich, jak i cudzoziemców oraz funkcjonariuszy i pracowników Straży Granicznej. Przesłanki, na podstawie których komendant główny Straży Granicznej występuje do ministra spraw wewnętrznych i administracji o nadanie medalu w wypadku osób niezwiązanych zawodowo ze Strażą Graniczną, wyznaczone są przez następujące kategorie wymogów: medal może być nadany obywatelowi polskiemu lub cudzoziemcowi, który podejmował działania lub uczestniczył w działaniach mających na celu zapobieganie przestępstwom lub wykroczeniom, których zwalczanie należy do ustawowych zadań Straży Granicznej; przyczynił się do podniesienia sprawności działania lub poziomu wyposażenia technicznego Straży Granicznej; przyczynił się do rozwoju współpracy Straży Granicznej z organami ochrony granic innych państw; działał na rzecz Straży Granicznej lub wspierał jej działania w instytucjach międzynarodowych. Osoby związane zawodowo ze Strażą Graniczną, to jest funkcjonariusze oraz pracownicy, mogą być uhonorowane medalem za nienaganną służbę lub pracę oraz za przyczynienie się w ten sposób do zwiększenia sprawności działania lub podniesienia poziomu wyposażenia technicznego Straży Granicznej.

Podczas dyskusji senator W. Pietrzak zgłosił wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Taką kontrolę przeprowadzono w roku 1998 i w jej wyniku stwierdzono konieczność drobnych zmian przebiegu granicy w trzech miejscach. We wszystkich wypadkach zmiany zaprojektowano w ten sposób, aby żadne z umawiających się państw nie poniosło uszczerbku w wielkości jego terytorium.

Pierwsze miejsce znajduje się w rejonie wieży widokowej w Przełęczy Dukielskiej. Propozycja zmiany granicy w tym wypadku jest podyktowana brakiem możliwości przywrócenia do poprzedniego stanu wspólnej drogi granicznej między odpowiednimi znakami. Zmiana ta dotyczy powierzchni 376 m².

Drugi obszar to wyspa Nokiel i bezimienna wyspa na granicznym cieku wodnym Dunajca. Propozycja w tej sprawie jest podyktowana brakiem możliwości osadzenia znaków granicznych 101/1 i 112/3 w odpowiednich miejscach, ze względu na zmianę kształtu wyspy. W tym wypadku powierzchnia jest nieco większa - wynosi 2289 m².

Trzecia zmiana dotyczy drogi polnej między znakami granicznymi 197/1 i 197/5 we wsiach Jaworzynka, po stronie polskiej, i Skalite, po stronie słowackiej.

Zawarcie umowy nie spowoduje dla budżetu państwa skutków finansowych oprócz tych, które zostały przewidziane w ustawie budżetowej.

Podczas dyskusji senator Franciszek Bachleda-Księdzularz zwrócił uwagę na błąd w tytule ustawy, gdzie nazwa miejscowości zapisana jest po słowacku - Stara Lubownia. Po polsku miasto nazywa się Stara Lubowla. Senator zwrócił się do marszałka i służb senackich o rozważenie możliwości skorygowania tego błędnego zapisu.

Ustawa została uchwalona przez Sejm na 85. posiedzeniu, 8 października br., a do Senatu wpłynęła 11 października. Marszałek skierował ją do Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego oraz Komisji Spraw Zagranicznych. Komisje rozpatrzyły ustawę i przygotowały swoje sprawozdania w tej sprawie.

Sprawozdanie Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego przedstawił senator Janusz Konieczny. Senator zaznaczył, że celem rozpatrywanej ustawy jest wyrażenie zgody na dokonanie przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji porozumienia o przekazywaniu odpowiedzialności za uchodźców. Taki tryb związania się przez Polskę tym porozumieniem wynika z art. 89 ust. 1 pkt 5 konstytucji, gdyż dotyczy ono spraw uregulowanych w ustawie z  13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W art. 2 porozumienia określono cztery sytuacje, w których następuje przekazanie odpowiedzialności za uchodźcę między państwami: upływ dwuletniego okresu faktycznego i nieprzerwanego pobytu w drugim państwie za zgodą władz tego państwa; zezwolenie udzielone uchodźcy przez drugie państwo na pobyt stały na jego terytorium; zezwolenie udzielone uchodźcy przez drugie państwo na pobyt na jego terytorium przez czas przekraczający okres ważności dokumentu podróży; niedojście do skutku readmisji, czyli odesłania uchodźcy do państwa, z którego przybył, w ciągu sześciu miesięcy od upływu terminu ważności dokumentu podróży.

Porozumienie rozszerza uprawnienia uchodźców i ułatwia ich migrację. Skutkiem przekazania odpowiedzialności jest ustanie odpowiedzialności pierwszego państwa w zakresie przedłużania lub odnawiania dokumentu podróży, przejęcie przez drugie państwo odpowiedzialności za wydanie nowego dokumentu podróży oraz ułatwienia w przyjmowaniu na terytorium drugiego państwa małżonka i dzieci uchodźcy na przykład w interesie łączenia rodzin i z powodów humanitarnych.

Zjawisko migracji pociąga za sobą konieczność ponoszenia wielu kosztów. Problem ten dotyczy także Polski, w br. jest to już około 23 milionów zł.

Projekt ten został wniesiony przez senatora Sławomira Izdebskiego. Marszałek skierował projekt do Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego. Pierwsze czytanie projektu uchwały zostało przeprowadzone na wspólnym posiedzeniu komisji, 13 października br. Komisje po rozpatrzeniu projektu uchwały przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

Senator J. Dziemdziela, odnosząc się wprost do projektu uchwały, przedstawionego przez wnioskodawców, poinformował Izbę, że projekt ten został bardzo nieprzychylnie przyjęty przez większość senatorów z uwagi na niektóre zapisy w poszczególnych artykułach, a także nieadekwatność ich treści do tytułu uchwały. Krytykę wywołał również fakt podważania zgodności z polskim porządkiem prawnym oraz prawem międzynarodowym obecności polskich sił zbrojnych w Iraku.

"Śmierć naszych żołnierzy" - powiedział senator sprawozdawca - "jak też osób cywilnych oraz wiele wystąpień niektórych naszych polityków powoduje narastanie w polskim społeczeństwie nastroju niechęci kontynuowaniu polskiego zaangażowania w Iraku. Na polskie zaangażowanie w Iraku oraz ponoszone przez nas ofiary należy spojrzeć również w kontekście wiarygodności Polski jako sojusznika w walce z międzynarodowym terroryzmem, który nie posiada przecież żadnych granic. Polska jest i chce być wiarygodnym i przewidywalnym sojusznikiem. Wycofanie dziś naszych sił miałoby zupełnie inne skutki, niż w przypadku wycofania się innych uczestników. Polacy są dowódcami międzynarodowego kontyngentu, a to oznacza duże zaufanie społeczności międzynarodowej. Wycofanie zostałoby bardzo źle przyjęte przez wszystkich sojuszników misji w Iraku. Nasuwa się również bardzo ważne pytanie, co się stanie ze społeczeństwem w Iraku, gdyby wycofano wszystkie siły międzynarodowe? Czy nie doszłoby do walk wewnętrznych, tak dramatycznych, że ofiary ludzkie można byłoby liczyć w setkach tysięcy?

Chciałbym również ustosunkować się do wypowiedzi osób podnoszących kwestię liczby ludzi, którzy zginęli podczas misji w Iraku. Chodzi mi o ofiary poniesione przez Polaków. Jest to piętnaście osób. I jest to o piętnaście osób za dużo. Każda ofiara ludzka to dramat, szczególnie dla rodzin, których to dotyczy, ale są to przecież działania wojenne. Chciałbym uzmysłowić państwu, że w ostatni weekend, na Wszystkich Świętych, zginęło w Polsce około siedemdziesięciu osób, a siedemset zostało rannych na naszych polskich drogach i przechodzimy koło tego bardzo obojętnie. Nie chcę powiedzieć, że nie szkoda tych ofiar w Iraku, ale skala utraty życia w kraju jest tak duża, że w ciągu roku ginie na drogach małe miasteczko, od czterech do sześciu tysięcy ludzi. Ile podejmujemy działań, by tych tragedii było jak najmniej?".

Diariusz Senatu RP: spis treści, następny fragment