1) wyroby akcyzowe - wyroby podlegające akcyzie określone w załączniku nr 1 do ustawy;

2) wyroby akcyzowe zharmonizowane - paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 2 do ustawy;

3) wyroby akcyzowe niezharmonizowane - wyroby akcyzowe inne niż wyroby akcyzowe zharmonizowane;

4) terytorium kraju - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

5) terytorium państwa członkowskiego - terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej, które według prawa Wspólnoty jest traktowane jako terytorium tego państwa członkowskiego dla celów stosowania przepisów dotyczących wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, z wyłączeniem terytorium kraju;

7) terytorium państwa trzeciego - terytorium państwa nienależącego do Wspólnoty Europejskiej;

8) eksport - wywóz wyrobów akcyzowych z terytorium kraju poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej potwierdzony przez graniczny urząd celny państwa członkowskiego, z którego dokonano faktycznego wyprowadzenia tych wyrobów poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej; nie jest eksportem wywóz tych wyrobów, jeżeli są oznaczone znakami akcyzy;

9) import - przywóz wyrobów akcyzowych z terytoriów państw trzecich na terytorium kraju;

10) dostawa wewnątrzwspólnotowa - przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego;

11) nabycie wewnątrzwspólnotowe - przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju;

12) skład podatkowy - miejsce określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego, podlegające szczególnemu nadzorowi podatkowemu na podstawie przepisów o służbie celnej, w którym wyroby akcyzowe zharmonizowane są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy i mogą być poddane czynnościom zgodnie z ustalonymi warunkami;

13) zarejestrowany handlowiec - podmiot, któremu wydano zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych z innego państwa członkowskiego z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;

14) niezarejestrowany handlowiec - podmiot, któremu wydano jednorazowe zezwolenie na nabycie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych z innego państwa członkowskiego z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;

15) administracyjny dokument towarzyszący - dokument, na podstawie którego przemieszcza się wyroby akcyzowe zharmonizowane z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy;

16) uproszczony dokument towarzyszący - dokument, na podstawie którego przemieszcza się wyroby akcyzowe zharmonizowane z zapłaconą akcyzą;

17) znaki akcyzy - znaki służące do oznaczania wyrobów akcyzowych lub opakowań jednostkowych wyrobów akcyzowych, podlegających obowiązkowi oznaczania;

1. Do celów poboru akcyzy i obowiązku oznaczania wyrobów znakami akcyzy na terytorium kraju stosuje się klasyfikację wyrobów akcyzowych w układzie odpowiadającym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

2. Do celów poboru akcyzy i obowiązku oznaczania znakami akcyzy w imporcie oraz w dostawie i nabyciu wewnątrzwspólnotowym stosuje się klasyfikację wyrobów akcyzowych w układzie odpowiadającym Scalonej Nomenklaturze (CN).

3. Zmiany w klasyfikacjach statystycznych, o których mowa w ust. 1 i 2, nie powodują zmian w opodatkowaniu wyrobów akcyzowych, jeżeli nie zostały określone w ustawie.

3. Opodatkowaniu akcyzą podlega także nabycie lub posiadanie przez podatnika wyrobów akcyzowych, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

4. Czynności, o których mowa w ust. 1-3, podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

5. Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1-3, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności określonej w tych przepisach, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

1. Akcyzie podlegają ubytki lub niedobory wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powstałe w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu.

2. Zwalnia się od akcyzy ubytki lub niedobory powstające podczas wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, do wysokości ustalonej przez właściwego naczelnika urzędu celnego dla danego podatnika akcyzy.

3. Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala dla poszczególnych podatników akcyzy, z urzędu lub na wniosek podatnika:

4. Właściwy naczelnik urzędu celnego ustalając normy dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalne normy zużycia, o których mowa w ust. 3, uwzględnia:

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych oraz szczegółowy zakres i sposób ich ustalania, uwzględniając rodzaj wyrobów, specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, o których mowa w ust. 1, a także technologię produkcji wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i terminy ogłaszania norm, o których mowa w ust. 3, uwzględniając konieczność zapewnienia dostępu do informacji o decyzjach wydawanych przez właściwych naczelników urzędów celnych ustalających normy dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych dla poszczególnych podatników akcyzy.

1. Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności podlegających opodatkowaniu, chyba że ustawa stanowi inaczej.

2. Jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają obowiązek potwierdzania fakturą czynności, o których mowa w ust. 1, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później jednak niż w terminie 7 dni, licząc od dnia wykonania czynności.

3. Jeżeli czynności, o których mowa w ust. 1, zostały wykonane z naruszeniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, obowiązek podatkowy powstaje z dniem dokonania tych czynności, a jeżeli dnia tego nie można określić - z dniem, w którym uprawniony podmiot stwierdził dokonanie takiej czynności.

4. W przypadku ubytków lub niedoborów wyrobów akcyzowych zharmonizowanych obowiązek podatkowy powstaje z dniem ich powstania, a jeżeli tego dnia nie można ustalić - z dniem ich stwierdzenia przez uprawniony podmiot.

5. W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem jej wydania.

6. Jeżeli nie można określić dnia, w którym powstaje obowiązek podatkowy dla wyrobów akcyzowych, za datę jego powstania uznaje się dzień, w którym uprawniony podmiot stwierdził dokonanie czynności podlegających opodatkowaniu.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, późniejszy termin (moment) powstania obowiązku podatkowego niż wymieniony w ust. 1-6 oraz szczegółowy sposób ustalania i dokumentowania terminu (momentu) powstania obowiązku podatkowego, uwzględniając:

1. W eksporcie wyrobów akcyzowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem potwierdzenia przez urząd celny dokonania eksportu.

4. W przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później jednak niż w terminie 7 dni, licząc od dnia wykonania czynności.

1) procencie podstawy opodatkowania;

3) procencie maksymalnej ceny detalicznej;

4) kwocie na jednostkę wyrobu i w procencie maksymalnej ceny detalicznej.

2. Podstawą dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do obniżenia stawek akcyzy określonych w dziale III są założenia ustawy budżetowej na dany rok oraz wysokość stawek minimalnych wynikających z przepisów prawa Wspólnoty Europejskiej.

1. Podstawą opodatkowania w przypadku wyrażenia stawki akcyzy w procencie podstawy opodatkowania jest:

2. Kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych wyrobów akcyzowych, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

3. Podstawą opodatkowania w przypadku wyrażenia stawki akcyzy w kwocie na jednostkę wyrobu jest ilość wyrobów akcyzowych.

4. Podstawą opodatkowania w przypadku wyrażenia stawki akcyzy w procencie maksymalnej ceny detalicznej jest cena detaliczna wyznaczona i wydrukowana na opakowaniu jednostkowym.

5. Podstawą opodatkowania w przypadku wyrażenia stawki akcyzy w kwocie na jednostkę wyrobu i w procencie maksymalnej ceny detalicznej jest ilość wyrobów akcyzowych oraz cena detaliczna wyznaczona i wydrukowana na opakowaniu jednostkowym.

6. Jeżeli nie można określić kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, to podstawę opodatkowania ustala się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na rynku krajowym w obrocie wyrobami akcyzowymi tego samego rodzaju, w dniu powstania obowiązku podatkowego pomniejszonych o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.

7. Jeżeli przedmiotem dopuszczenia do obrotu są produkty kompensacyjne powstałe w wyniku procedury uszlachetnienia biernego, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu, a wartością wyrobów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło.

8. Podstawą opodatkowania w imporcie wyrobów akcyzowych objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych lub procedurą przetwarzania pod kontrolą celną jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby wyroby te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu.

9. Podstawa opodatkowania w imporcie wyrobów akcyzowych obejmuje również prowizję oraz koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały do niej włączone, a już poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie którego wyroby są importowane.

10. Do podstawy opodatkowania w imporcie wyrobów akcyzowych dolicza się określone w odrębnych przepisach opłaty oraz inne należności, jeżeli organy celne mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu wyrobów.

1. Podatnikami akcyzy są osoby fizyczne, osoby prawne, oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu, zwane dalej "podatnikami".

1. Organami podatkowymi w zakresie akcyzy stosownie do ich właściwości są naczelnik urzędu celnego i dyrektor izby celnej, właściwi ze względu na miejsce wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

2. Jeżeli czynności podlegające opodatkowaniu są wykonywane na terenie właściwości miejscowej dwóch lub więcej organów podatkowych, właściwość miejscową ustala się dla:

3. W przypadku importu organem podatkowym w zakresie akcyzy jest naczelnik urzędu celnego właściwy, na podstawie przepisów prawa celnego, do wymiaru należności celnych.

4. W przypadku osób fizycznych, które dokonują nabycia wewnątrzwspólnotowego poza prowadzoną działalnością gospodarczą lub dokonują tego nabycia, nie prowadząc działalności gospodarczej, organem podatkowym jest naczelnik urzędu celnego właściwy ze względu na ich miejsce zamieszkania.

5. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej w sposób określony w ust. 1-4, organem podatkowym jest Naczelnik Urzędu Celnego I w Warszawie.

6. Zadania w zakresie akcyzy na terytorium kraju wykonują odpowiednio naczelnicy urzędów celnych i dyrektorzy izb celnych wyznaczeni przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz urzędów celnych i izb celnych, których odpowiednio naczelnicy i dyrektorzy są właściwi do wykonywania zadań w zakresie akcyzy na terytorium kraju, oraz terytorialny zasięg ich działania, z uwzględnieniem liczby podatników prowadzących działalność na danym obszarze.

1. Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych są obowiązani przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu dla podatnika naczelnikowi urzędu celnego. Zgłoszenie rejestracyjne zawiera w szczególności dane identyfikacyjne podatnika, jego siedzibę i adres (miejsce zamieszkania) oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.

2. Właściwy naczelnik urzędu celnego pisemnie potwierdza przyjęcie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika.

3. Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę naczelnikowi urzędu celnego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.

1. Naczelnik urzędu celnego prowadzi rejestr podatników. Rejestr ten zawiera w szczególności dane identyfikacyjne podatnika, jego siedzibę i adres (miejsce zamieszkania) oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.

2. Na wniosek zainteresowanego właściwy naczelnik urzędu celnego jest obowiązany do wydania zaświadczenia stwierdzającego, że podatnik jest zarejestrowanym podatnikiem. Zainteresowanym jest każdy mający interes prawny w uzyskaniu informacji o zarejestrowanym podatniku.

2. W przypadku zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej przez podatnika zgłoszenia o zaprzestaniu działalności dokonuje jego następca prawny lub inne osoby, które na podstawie odrębnych przepisów przejmują prawa i obowiązki podatnika.

3. W przypadku gdy zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu lub zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej nie zostało zgłoszone zgodnie z ust. 1 i 2, właściwy naczelnik urzędu celnego, który dokonał rejestracji, z urzędu wykreśla podatnika z rejestru. Właściwy naczelnik urzędu celnego powiadamia podatnika o wykreśleniu go z rejestru.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zgłoszenia rejestracyjnego, wzór potwierdzenia zgłoszenia oraz wzór zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu lub zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowej identyfikacji podatników.

1. Jeżeli postępowanie dotyczy towaru, którego rodzaj lub ilość wskazuje na przeznaczenie do działalności gospodarczej pełnomocnikiem podatnika w postępowaniach w zakresie akcyzy prowadzonych przed organami podatkowymi może być wyłącznie: pracownik podatnika, agent celny, adwokat, radca prawny lub doradca podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób przeprowadzenia egzaminu uzupełniającego przez komisję, o której mowa w art. 261 Kodeksu celnego, a także wysokość opłat egzaminacyjnych przeznaczonych na pokrycie działalności i wynagrodzenia jej członków.

1. Podatnicy są obowiązani składać w urzędzie celnym deklaracje dla podatku akcyzowego, zwane dalej "deklaracjami podatkowymi", za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy podatników w przypadku dokonywanego przez nich importu.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, uwzględniając konieczność przedstawienia objaśnień co do sposobu prawidłowego składania deklaracji podatkowych, terminu i miejsca ich składania, pouczenia podatnika o odpowiedzialności za niezłożenie deklaracji podatkowej, jak również zapewnienia prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy.

1. Podatnicy są obowiązani do obliczenia i zapłaty akcyzy za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek właściwej izby celnej, chyba że z przepisów ustawy wynika inny termin płatności.

4. Wpłaty dzienne dokonywane w miesiącu rozliczeniowym są pomniejszane o:

5. Pomniejszenie wpłat dziennych, o których mowa w ust. 4 pkt 1, może być dokonane nie wcześniej niż następnego dnia po naniesieniu znaków akcyzy na dany wyrób zgodnie z przepisami szczególnymi.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i warunki dokonywania rozliczeń oraz dłuższe niż wymienione w ust. 1-5 okresy płatności akcyzy, uwzględniając sytuację gospodarczą państwa oraz poszczególnych grup podatników, a także częstotliwość powstawania obowiązku podatkowego w akcyzie.

1. Podatnicy dokonujący importu wyrobów akcyzowych są obowiązani do obliczenia i wykazania kwoty akcyzy w zgłoszeniu celnym, z uwzględnieniem obowiązujących stawek.

2. Jeżeli w wyniku weryfikacji zgłoszenia celnego organ celny stwierdzi, że kwota akcyzy została wykazana nieprawidłowo, naczelnik urzędu celnego wydaje decyzję określającą kwotę akcyzy w prawidłowej wysokości. Naczelnik urzędu celnego może określić kwotę akcyzy w decyzji dotyczącej należności celnych.

3. Po przyjęciu zgłoszenia celnego podatnik może wystąpić do naczelnika urzędu celnego, w trybie i na zasadach określonych w przepisach prawa celnego, o uznanie zgłoszenia celnego za nieprawidłowe w części dotyczącej kwoty akcyzy. Prawidłowego określenia kwoty akcyzy dokonuje naczelnik urzędu celnego w drodze decyzji.

4. W przypadkach innych niż określone w ust. 1-3 naczelnik urzędu celnego określa kwotę akcyzy należnej z tytułu importu wyrobów akcyzowych w drodze decyzji.

5. W przypadku określenia kwoty akcyzy w decyzji naczelnika urzędu celnego podatnik jest obowiązany w terminie 10 dni, licząc od dnia doręczenia tej decyzji, zapłacić różnicę między akcyzą wynikającą z tej decyzji a akcyzą pobraną przez ten organ.

2. Podatnik jest obowiązany do zapłaty należnej akcyzy również wtedy, gdy towary zostały zwolnione od cła lub stawki celne zostały zawieszone albo obniżone do zerowej stawki celnej.

3. Naczelnik urzędu celnego zabezpiecza kwotę akcyzy, jeżeli nie została ona uiszczona, w przypadkach i trybie stosowanych przy zabezpieczaniu należności celnych na podstawie przepisów prawa celnego.

1. W zakresie nieuregulowanym w ustawie w odniesieniu do importu stosuje się odpowiednio przepisy prawa celnego o terminach i sposobach uiszczania należności celnych, z wyjątkiem przepisów dotyczących przedłużenia terminu zapłaty, odroczenia płatności oraz innych ułatwień płatniczych określonych tymi przepisami.

2. Jeżeli, zgodnie z przepisami prawa celnego, powiadomienie dłużnika o wysokości długu celnego nie może nastąpić z uwagi na przedawnienie, a istnieje podstawa do zweryfikowania należności podatkowych, naczelnik urzędu celnego może wydać decyzję w sprawie zgłoszenia celnego dla potrzeb prawidłowego określenia kwoty akcyzy z tytułu importu wyrobów akcyzowych.

3. W przypadku gdy w wyniku weryfikacji zgłoszenia celnego okaże się, że kwota akcyzy została nadpłacona, podatnikowi przysługuje zwrot nadpłaconej akcyzy w trybie i na zasadach określonych w przepisach Ordynacji podatkowej.

4. Do przedawnienia należności z tytułu akcyzy stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej.

3. Zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wytwarzaną z odnawialnych źródeł energii.

4. Ulgi i zwolnienia podatkowe udzielone na podstawie odrębnych ustaw nie mają zastosowania do akcyzy.

1. Zwalnia się od akcyzy dodatki lub domieszki do paliw silnikowych oraz towary przeznaczone do użycia jako paliwa silnikowe inne niż paliwa silnikowe lub oleje opałowe wymienione w poz. 5 załącznika nr 1 do ustawy, w przypadku gdy są zużywane do innych celów niż napędowe, opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie muszą spełnić podmioty w celu stosowania zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając;

2. Zwolnienie od akcyzy może być stosowane w przypadku gdy na podstawie przepisów prawa celnego wyroby akcyzowe są objęte zawieszającą procedurą celną lub zwolnione od cła.

4. Wyroby akcyzowe zharmonizowane zwolnione od akcyzy mogą podlegać szczególnemu nadzorowi podatkowemu na podstawie odrębnych przepisów.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres zwolnień od akcyzy oraz warunki i tryb ich stosowania, w tym rodzaje energii wytwarzanej z odnawialnych źródeł, uwzględniając specyfikę obrotu wyrobami akcyzowymi, przeznaczenie tych wyrobów oraz możliwość sprawowania szczególnego nadzoru podatkowego, a także wpływ czynników losowych i sił wyższych na powstawanie ubytków wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.

1. Pobór akcyzy od wyrobów akcyzowych zharmonizowanych jest zawieszony, jeżeli wyroby są:

2. Pobór akcyzy od wyrobów akcyzowych zharmonizowanych jest również zawieszony, jeżeli wyroby są:

3. Pobór akcyzy od wyrobów akcyzowych zharmonizowanych:

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób stosowania i dokumentowania procedury zawieszenia poboru akcyzy w przypadku, o którym mowa w ust. 1-3, uwzględniając specyfikę poszczególnych wyrobów akcyzowych, międzynarodowe przepisy celne dotyczące procedur zawieszających, przepisy prawa Wspólnoty Europejskiej oraz przepisy dotyczące ułatwień transportowych.

1. Jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy jest związana z prowadzeniem składu podatkowego, to warunkiem zawieszenia poboru akcyzy jest zezwolenie na prowadzenie przez podmiot składu podatkowego wydane przez właściwego naczelnika urzędu celnego.

2. Jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy zarejestrowanego handlowca lub niezarejestrowanego handlowca w dostawie wewnątrzwspólnotowej, to warunkiem zawieszenia poboru akcyzy jest upoważnienie wydane przez właściwy organ podatkowy państwa członkowskiego do odbioru przez nabywcę wyrobów akcyzowych zharmonizowanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

3. Warunkiem zawieszenia poboru akcyzy od wyrobów akcyzowych zharmonizowanych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie jest zaświadczenie potwierdzające zamówienie na odbiór przez podatnika wyrobów akcyzowych zharmonizowanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, wydane przez właściwego naczelnika urzędu celnego.

4. Jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy jest związana z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, to warunkiem zawieszenia poboru akcyzy jest łączne spełnienie przez podatnika następujących warunków:

5. Warunkiem zawieszenia poboru akcyzy od wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, które są objęte zawieszającą procedurą celną albo otrzymały inne przeznaczenie celne na podstawie przepisów prawa celnego jest złożenie we właściwym urzędzie celnym zabezpieczenia akcyzowego.

6. Procedura zawieszenia poboru akcyzy nie ma zastosowania wobec wyrobów akcyzowych zharmonizowanych oznaczonych znakami akcyzy w dostawie wewnątrzwspólnotowej i obrocie na terytorium kraju, z wyjątkiem przemieszczania wyrobów akcyzowych zharmonizowanych między składami podatkowymi tego samego podatnika.

7. Podatnicy wykonujący czynności z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy są objęci przepisami o szczególnym nadzorze podatkowym.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, inne przypadki, w których następuje zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy, sposób dokumentowania i terminy uzyskania potwierdzenia odbioru wyrobów akcyzowych zharmonizowanych oraz szczegółowe warunki i tryb zwrotu akcyzy w przypadku otrzymania potwierdzenia odbioru po upływie wyznaczonego terminu, uwzględniając:

1. Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje również w przypadku:

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, podatnicy są obowiązani do sporządzenia spisu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień, odpowiednio, cofnięcia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu lub likwidacji przedsiębiorstwa podatnika.

4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, obowiązek podatkowy powstaje w dniu sporządzenia spisu z natury, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia cofnięcia zezwolenia, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu lub likwidacji przedsiębiorstwa podatnika.

5. Jeżeli spis z natury nie został sporządzony w terminie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, lub został sporządzony w sposób nierzetelny, właściwy naczelnik urzędu celnego określa:

- przy zastosowaniu najwyższej dla danego wyrobu akcyzowego zharmonizowanego stawki akcyzy, obowiązującej w dniu, w którym powstał obowiązek podatkowy w akcyzie.

1. W składzie podatkowym może być prowadzona działalność polegająca na produkcji, przetwarzaniu lub magazynowaniu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych oraz na ich przyjmowaniu i wysyłce.

2. Produkcja i przetwarzanie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych mogą odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.

3. Prowadzącym skład podatkowy może być wyłącznie podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego.

4. W składzie podatkowym miejsce przeznaczone do magazynowania wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powinno być wyodrębnione i przeznaczone tylko do przechowywania tych wyrobów.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki dotyczące prowadzenia składów podatkowych, w tym dotyczące miejsca, w którym wyroby akcyzowe zharmonizowane będą magazynowane, uwzględniając:

2. Podmiot prowadzący działalność polegającą na magazynowaniu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych wyprodukowanych lub przetworzonych przez inny podmiot, poza warunkami określonymi w ust. 1, obowiązany jest dodatkowo spełniać warunki w zakresie:

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, w przypadku podatników, o których mowa w ust. 2, wymagane minimalne wysokości obrotu wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi dla poszczególnych grup wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, sposób ustalania wysokości składanego zabezpieczenia akcyzowego oraz sposób i minimalny okres magazynowania wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, uwzględniając:

1. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego wydaje właściwy naczelnik urzędu celnego na pisemny wniosek zainteresowanego podmiotu.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności dane identyfikacyjne podatnika, jego siedzibę i adres (miejsce zamieszkania), numer w rejestrze przedsiębiorców, numer identyfikacyjny REGON oraz określenie rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, na którą jest wydawane zezwolenie.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się w szczególności plan składu podatkowego oraz dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych w art. 31.

4. Prowadzący skład podatkowy jest obowiązany do powiadamiania właściwego naczelnika urzędu celnego o zmianach danych zawartych we wniosku w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.

1) numeru akcyzowego;

3) rodzaju wyrobów akcyzowych zharmonizowanych;

4) miejsc, w których będzie prowadzona działalność wraz z numerami akcyzowymi tych miejsc;

5) rodzaju i wysokości zabezpieczenia akcyzowego, a także terminu obowiązywania zabezpieczenia.

1. Właściwy naczelnik urzędu celnego wydając zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego nadaje numer akcyzowy.

3. Podatnik jest obowiązany umieszczać numer akcyzowy w dokumencie towarzyszącym oraz innych dokumentach przewozowych.

4. W przypadku gdy podatnik posiada więcej niż jeden skład podatkowy, jest obowiązany w deklaracji podatkowej wykazywać wszystkie numery akcyzowe składów podatkowych, których deklaracja ta dotyczy.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych prowadzi komputerową bazę danych, która zawiera wykaz podatników prowadzących skład podatkowy, miejsc zatwierdzonych jako skład podatkowy oraz zarejestrowanych handlowców.

7. Dane z wykazu w zakresie numerów akcyzowych podatników, o których mowa w ust. 6, są:

1. Właściwy naczelnik urzędu celnego odmawia w drodze decyzji administracyjnej wydania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, w przypadku gdy udzielenie zezwolenia może powodować zagrożenie ważnego interesu publicznego, a także w przypadku gdy proponowana lokalizacja składu podatkowego, stan lub wielkość pomieszczeń, w których ma być prowadzony skład podatkowy albo stan ich wyposażenia uniemożliwi sprawowanie szczególnego nadzoru podatkowego.

2. Właściwy naczelnik urzędu celnego cofa z urzędu zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego, jeżeli:

3. Naczelnik nie cofa zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, jeżeli podatnik dokona zapłaty zaległości z tytułu cła, podatków stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne w terminie 7 dni, licząc od dnia ujawnienia zaległości, z tym że w przypadku gdy zobowiązanie podatkowe zostało określone przez organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w terminie 7 dni, licząc od dnia doręczenia decyzji określającej kwotę zobowiązania.

4. Właściwy naczelnik urzędu celnego cofa zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego również na wniosek podatnika.

5. W przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego właściwy naczelnik urzędu celnego przesyła informację o cofnięciu tego zezwolenia właściwemu organowi koncesyjnemu lub zezwalającemu na prowadzenie działalności gospodarczej.

1. Prowadzący skład podatkowy jest obowiązany zawiadomić najpóźniej w terminie 3 dni przed dniem dokonania wysyłki właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze wyprowadzenia ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych zharmonizowanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy; zawiadomienie powinno określać odbiorcę, rodzaj i ilość wyrobów akcyzowych zharmonizowanych wyprowadzonych ze składu podatkowego.

2. W przypadku wyprowadzenia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ze składu podatkowego z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy prowadzący skład podatkowy jest obowiązany wystawić administracyjny dokument towarzyszący.

4. Druki administracyjnego dokumentu towarzyszącego są wydawane przez naczelnika urzędu celnego po uprzedniej ich ewidencji.

5. Zwrot administracyjnego dokumentu towarzyszącego z potwierdzeniem odbioru wyrobów akcyzowych zharmonizowanych stanowi zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy.

6. Prowadzący skład podatkowy jest obowiązany potwierdzić odbiór wyrobów akcyzowych zharmonizowanych przez uzyskanie pieczęci właściwego urzędu celnego na administracyjnym dokumencie towarzyszącym.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia ewidencji ilościowej lub ilościowo - wartościowej, o której mowa w ust. 3, wzór formularza administracyjnego dokumentu towarzyszącego, sposób ewidencji i obiegu kart administracyjnego dokumentu towarzyszącego oraz terminy ich zwrotu, sposób potwierdzania odbioru oraz sposób postępowania w przypadku braku zwrotu administracyjnego dokumentu towarzyszącego, uwzględniając:

1. Naczelnik urzędu celnego może, na pisemny wniosek zainteresowanego podmiotu wydać zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera dane identyfikacyjne podatnika, jego siedzibę i adres (miejsce zamieszkania), numer w rejestrze przedsiębiorców oraz numer identyfikacyjny REGON.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się w szczególności plan miejsca odbioru i przechowywania wyrobów akcyzowych zharmonizowanych nabytych przez zarejestrowanego handlowca oraz dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych w art. 31 ust. 1 pkt 2-6.

5. Zarejestrowany handlowiec jest obowiązany do powiadamiania właściwego naczelnika urzędu celnego o zmianach danych zawartych we wniosku w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.

6. Do odmowy wydania lub cofnięcia zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy stosuje się odpowiednio art. 35.

1) numeru akcyzowego;

3) rodzaju wyrobów akcyzowych zharmonizowanych;

4) miejsc, w których będą odbierane i przechowywane wyroby akcyzowe zharmonizowane, wraz z numerami akcyzowymi tych miejsc;

5) rodzaju i wysokości zabezpieczenia akcyzowego, a także terminu obowiązywania zabezpieczenia.

1. Zarejestrowany handlowiec nie może magazynować ani wysyłać wyrobów akcyzowych zharmonizowanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

3. Za datę nabycia uważa się dzień, w którym wyroby akcyzowe zharmonizowane zostały wprowadzone na miejsce, określone w zezwoleniu, o którym mowa w art. 38 pkt 4.

5. Zarejestrowany handlowiec powinien posiadać wyodrębnione miejsce przeznaczone do odbierania i przechowywania wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określając poziom minimalnej kwoty zabezpieczenia akcyzowego, uwzględni rodzaj wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, a ustalając warunki dotyczące miejsca, w którym będą odbierane i przechowywane wyroby akcyzowe zharmonizowane, konieczność zapewnienia właściwej kontroli i sprawowania szczególnego nadzoru podatkowego.

1. Naczelnik urzędu celnego może na pisemny wniosek zainteresowanego podmiotu wydać jednorazowe zezwolenie na nabycie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy .

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera dane identyfikacyjne podatnika, jego siedzibę i adres (miejsce zamieszkania), numer w rejestrze przedsiębiorców oraz numer identyfikacyjny REGON.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się w szczególności opis miejsca odbioru oraz dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych w art. 31 ust. 1 pkt 2-4 i 6.

4. Jednorazowe zezwolenie jest udzielane podmiotom, które spełniają warunki wymienione w art. 31 ust. 1 pkt 2-4 i 6.

5. Do odmowy lub cofnięcia jednorazowego zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy stosuje się odpowiednio art. 35.

1. Niezarejestrowany handlowiec nie może magazynować ani wysyłać wyrobów akcyzowych zharmonizowanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

2. Obowiązek podatkowy dla niezarejestrowanego handlowca powstaje z dniem nabycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.

3. Za datę nabycia uważa się dzień, w którym wyroby akcyzowe zharmonizowane zostały wprowadzone na miejsce odbioru, określone w zezwoleniu, o którym mowa w art. 41 pkt 3.

4. Niezarejestrowany handlowiec jest obowiązany:

5. Niezarejestrowany handlowiec powinien posiadać wyodrębnione miejsce przeznaczone do odbierania wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określając poziom minimalnej kwoty jednorazowego zabezpieczenia uwzględni rodzaj wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, a ustalając warunki dotyczące miejsca, w którym będą odbierane wyroby akcyzowe zharmonizowane - konieczność zapewnienia właściwej kontroli i sprawowania szczególnego nadzoru podatkowego.

8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym, wzór deklaracji uproszczonej oraz sposób prowadzenia ewidencji nabywanych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości nabywanych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych oraz kwot należnej do zapłaty akcyzy.

1. Prowadzący skład podatkowy, zarejestrowani handlowcy, a także podmioty, które nabywają wyroby akcyzowe zharmonizowane zwolnione z akcyzy ze względu na ich przeznaczenie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz przedstawiciele podatkowi są obowiązani do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej zobowiązanie podatkowe.

2. Zabezpieczenie akcyzowe może być złożone na czas oznaczony lub nieoznaczony.

3. Zabezpieczenie akcyzowe może być stosowane w formie zabezpieczenia generalnego lub ryczałtowego.

4. Naczelnik urzędu celnego może wyrazić zgodę, aby zabezpieczenie akcyzowe zostało złożone przez osobę trzecią zamiast podmiotu, od którego jest wymagane złożenie zabezpieczenia akcyzowego.

1. Właściwy naczelnik urzędu celnego zwalnia podmiot prowadzący skład podatkowy i korzystający z procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz podmiot, który nabywa wyroby akcyzowe zharmonizowane zwolnione z akcyzy ze względu na ich przeznaczenie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli podmioty te spełniają warunki określone w ust. 2.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do podmiotów spełniających następujące warunki:

3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, jest udzielane na czas oznaczony w drodze decyzji na pisemny wniosek podmiotu.

6. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się w przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy dla dostaw i nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz przemieszczania między składami podatkowymi na terytorium kraju wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.

7. Naczelnik urzędu celnego cofa zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy podmiot prowadzący skład podatkowy naruszy którykolwiek z warunków określonych w ust. 2.

8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, tryb i szczegółowy sposób udzielania i cofania zwolnień, o których mowa w ust. 1 oraz wzór wniosku, o którym mowa w ust. 4, uwzględniając rodzaj prowadzonej działalności, wysokość zobowiązania podatkowego oraz konieczność zapewnienia przepływu informacji o zwolnieniach z zabezpieczenia akcyzowego.

1. Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala wysokość zabezpieczenia generalnego na poziomie równym:

3. W przypadku gdy jest przyjmowane zabezpieczenie generalne, którego wysokość może ulec zmianie z upływem czasu, podmioty, o których mowa w art. 43 ust. 1, są obowiązane oszacować wysokość takiego zabezpieczenia na poziomie pozwalającym na pokrycie w każdym czasie ich zobowiązań podatkowych.

4. Na wniosek prowadzącego skład podatkowy właściwy naczelnik urzędu celnego może wyrazić zgodę na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego.

5. Naczelnik urzędu celnego ustala wysokość zabezpieczenia ryczałtowego na poziomie równym:

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których można stosować zabezpieczenie ryczałtowe, oraz szczegółowy sposób ustalania wysokości zabezpieczenia generalnego i ryczałtowego, uwzględniając konieczność zabezpieczenia należności akcyzowych.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i miejsce złożenia zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, oraz dokumentu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, które mogą być przyjmowane przez naczelnika urzędu celnego, uwzględniając warunki zabezpieczenia, w pełnej wysokości kwot wynikających z zobowiązania podatkowego.

1. Gwarant powinien zobowiązać się na piśmie do zapłacenia solidarnie z podatnikiem, bezwarunkowo i nieodwołalnie na każde wezwanie naczelnika urzędu celnego, zabezpieczonej kwoty wynikającej z zobowiązania podatkowego, jeżeli jej zapłacenie stanie się wymagalne.

2. Gwarantem może być tylko osoba trzecia mająca swoją siedzibę (miejsce zamieszkania) na terytorium kraju lub działający w kraju oddział banku zagranicznego lub innej instytucji finansowej, które ze względu na swoją sytuację finansową gwarantują realizację zobowiązań wynikających z zabezpieczenia akcyzowego.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, wykaz gwarantów, o których mowa w ust. 2, uwzględniając możliwość realizacji zobowiązań przez gwarantów.

1. Naczelnik urzędu celnego odmawia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli stwierdzi że nie zapewni ono pokrycia w całości kwoty wynikającej z zobowiązania podatkowego.

2. Naczelnik urzędu celnego odmawia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego z określonym terminem ważności, jeżeli nie zabezpiecza ono w sposób pełny pokrycia w terminie kwoty wynikającej z zobowiązania podatkowego.

1. Jeżeli naczelnik urzędu celnego stwierdzi, że złożone zabezpieczenie akcyzowe nie zapewnia pokrycia w całości lub w terminie kwoty wynikającej z zobowiązania podatkowego, jest obowiązany zażądać przedłużenia zabezpieczenia, złożenia dodatkowego lub nowego zabezpieczenia akcyzowego.

2. W przypadku niedokonania przez podatnika czynności, o których mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu celnego wzywa gwaranta do zapłaty kwoty wynikającej z zabezpieczenia akcyzowego.

1. Zabezpieczenie akcyzowe nie może zostać zwrócone, dopóki zobowiązanie podatkowe nie wygaśnie lub nie będzie mogło już powstać.

2. Jeżeli zobowiązanie podatkowe wygaśnie częściowo lub nie będzie mogło już powstać do części zabezpieczonej kwoty, złożone zabezpieczenie zostaje niezwłocznie częściowo zwrócone podatnikowi na jego wniosek.

3. Jeżeli zobowiązanie podatkowe wygaśnie lub nie może już powstać, zabezpieczenie zostaje zwrócone w terminie do 7 dni.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb zwrotu zabezpieczenia akcyzowego, uwzględniając konieczność zabezpieczenia należności akcyzowych.

1. Dostawa lub nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, od których została zapłacona akcyza, są dokonywane na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego. Uproszczony dokument towarzyszący może być zastąpiony przez dokument handlowy, w przypadku gdy dokument ten zawiera takie same dane, jakie są wymagane dla uproszczonego dokumentu towarzyszącego.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór oraz sposób obiegu uproszczonego dokumentu towarzyszącego, w tym przypadki, w których urząd celny potwierdza nabycie wewnątrzwspólnotowe, uwzględniając konieczność zapewnienia przepływu informacji dotyczących przemieszczania wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.

1. W przypadku gdy podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabywa wyroby akcyzowe zharmonizowane z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na terytorium kraju, jest obowiązany:

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, obowiązek podatkowy powstaje z dniem otrzymania wyrobów akcyzowych zharmonizowanych przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia dokonania wysyłki określonej w uproszczonym dokumencie towarzyszącym.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym i wzór deklaracji uproszczonej oraz sposób prowadzenia ewidencji nabywanych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości nabywanych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych oraz kwot należnej do zapłaty akcyzy.

1. Nie podlegają akcyzie wyroby akcyzowe zharmonizowane z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego nabywane przez osobę fizyczną i przywożone przez tę osobę osobiście na własny użytek.

2. W przypadku przywozu przez osobę fizyczną wyrobów akcyzowych zharmonizowanych w celach handlowych na terytorium kraju, obowiązek podatkowy powstaje w dniu nabycia tych wyrobów. Jeżeli nie można określić dnia nabycia wyrobów, za datę nabycia uznaje się dzień stwierdzony przez uprawniony podmiot. Przepis art. 55 ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, ilości wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, które wskazują na przeznaczenie tych wyrobów do celów handlowych, uwzględniając:

1. Jeżeli osoba fizyczna nabywa wyroby akcyzowe zharmonizowane z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego i wyroby te są jej dostarczane na terytorium kraju, to takie nabycie może być dokonane wyłącznie za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego.

2. Przedstawiciela podatkowego na terytorium kraju wyznacza sprzedawca.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na przedstawicielu podatkowym i sprzedawcy; obowiązek podatkowy powstaje z dniem dostarczenia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych do odbiorcy na terytorium kraju.

1. Przedstawicielem podatkowym jest prowadzący skład podatkowy albo zarejestrowany handlowiec.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe czynności wykonywane przez przedstawiciela podatkowego oraz sposób prowadzenia ewidencji określonej w ust. 2 pkt 5, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości nabywanych za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego wyrobów akcyzowych oraz kwot należnej do zapłaty akcyzy.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności dane identyfikacyjne sprzedawcy, jego siedzibę i adres (miejsce zamieszkania), określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, dane identyfikacyjne podmiotu wskazanego jako przedstawiciela podatkowego, o których mowa w art. 37 ust. 2, oraz oświadczenie o wyrażeniu zgody przez podmiot wskazany jako przedstawiciel podatkowy.

3. Sprzedawca jest obowiązany do powiadamiania właściwego naczelnika urzędu celnego o zmianach danych zawartych we wniosku w terminie 7 dni, licząc od dnia w którym nastąpiła zmiana.

4. Do odmowy wydania lub cofnięcia zezwolenia na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego stosuje się odpowiednio art. 35.

1. Podmiotowi, który dostarczył wyroby akcyzowe zharmonizowane na terytorium państwa członkowskiego, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy. Zwrot akcyzy następuje na wniosek podmiotu.

2. Zwrot przysługuje również w przypadku eksportu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju.

3. Zwrotowi nie podlega akcyza od dostaw wewnątrzwspólnotowych i eksportu wyrobów oznaczonych znakami akcyzy.

4. Naczelnik urzędu celnego dokonuje weryfikacji wniosku, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając, w szczególności dokumenty towarzyszące przemieszczaniu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych oraz dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy w państwach członkowskich lub eksport.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb zwrotu akcyzy, terminy zwrotu, minimalną kwotę zwrotu, wzór wniosku o zwrot oraz wykaz dokumentów w odniesieniu do dostaw wewnątrzwspólnotowych oraz eksportu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, uwzględniając:

1. Zezwolenia na:

2. Do postępowania w sprawach zezwoleń stosuje się przepisy działu IV Ordynacji podatkowej.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 3, uwzględnia:

2. Olejami opałowymi są również inne wyroby, z wyjątkiem węgla, koksu, torfu i innych porównywalnych z nimi węglowodorów stałych oraz gazu ziemnego, służące do celów opałowych; ciężkimi olejami opałowymi są oleje opałowe, w których zawartość siarki przekracza 3%.

1. Producentem paliw silnikowych w rozumieniu ustawy jest również podmiot, który wytwarza paliwa silnikowe w drodze mieszania lub przeklasyfikowania komponentów paliwowych, a także który dokonuje rozlewu gazu płynnego.

2. Producentem olejów opałowych w rozumieniu ustawy jest również podmiot, który wytwarza oleje opałowe w drodze mieszania lub przeklasyfikowania komponentów paliwowych, a także który dokonuje rozlewu gazu płynnego oraz barwienia i znakowania olejów opałowych.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, obniżać stawki akcyzy określone w ust. 1 oraz różnicować je w zależności od rodzaju wyrobu, a także określać warunki ich stosowania, uwzględniając:

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wprowadzając obowiązek znakowania i barwienia, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, sposób i tryb znakowania i barwienia paliw silnikowych i olejów opałowych, uwzględniając techniczne możliwości zapewniające nieusuwalność znacznika i prawidłowe barwienie.

1. Do piwa w rozumieniu ustawy zalicza się wyroby wymienione w poz. 13 załącznika nr 2 do ustawy oraz wszelkie wyroby będące mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, oznaczone symbolem PKWiU 15.94.10 i kodem CN 2206 00, w których rzeczywista zawartość alkoholu przekracza 0,5% objętości.

2. Producentem piwa w rozumieniu ustawy jest podmiot dokonujący wyrobu lub rozlewu piwa.

3. Podstawą opodatkowania piwa jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na 1 stopień Plato.

4. Stawka akcyzy dla piwa wynosi 4,85 zł od 1 hektolitra za każdy stopień Plato gotowego wyrobu.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania podstawy opodatkowania piwa, uwzględniając podstawy opodatkowania stosowane w państwach członkowskich.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, obniżać stawki akcyzy, określone w ust. 4 oraz różnicować je w zależności od rodzaju wyrobu, a także określać warunki ich stosowania.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, uwzględnia:

3. Podstawą opodatkowania wina jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, obniżać stawki akcyzy określone w ust. 4 oraz różnicować je w zależności od rodzaju wyrobu, a także określać warunki ich stosowania.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, uwzględnia:

2. Producentem napojów fermentowanych w rozumieniu ustawy jest podmiot dokonujący wyrobu lub rozlewu napojów fermentowanych.

3. Podstawą opodatkowania napojów fermentowanych jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, obniżać stawki akcyzy określone w ust. 4 oraz różnicować je w zależności od rodzaju wyrobu, a także określać warunki ich stosowania.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, uwzględnia:

1. Produktami pośrednimi w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu od 1,2% do 22% objętości, oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.93.11, 15.93.12, 15.94.10 i 15.95.10 oraz kodami CN 2204 10, 2204 21 10, 2204 29 10, 2204, 2206 00 i 2205, z wyjątkiem wyrobów określonych w art. 68-70.

2. Producentem produktów pośrednich w rozumieniu ustawy jest podmiot dokonujący wyrobu lub rozlewu produktów pośrednich.

4. Stawka akcyzy na produkty pośrednie wynosi 300 zł od 1 hektolitra gotowego wyrobu.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, obniżać stawki akcyzy określone w ust. 4 oraz różnicować je w zależności od rodzaju wyrobu, a także określać warunki ich stosowania.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, uwzględnia:

1. Alkoholem etylowym w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 1,2% objętości oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.91.10, 15.92.11 i 15.92.12 oraz kodami CN 2208 i 2207, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego grupowania PKWiU i kodu CN oraz napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony spirytus oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.91.10 i 15.92.11 oraz kodami CN 2208 i 2207 10 00, a także wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 22% objętości, oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.93.11, 15.93.12, 15.94.10 i 15.95.10 oraz kodami CN 2204 10, 2204 21 10, 2204 29 10, 2204, 2206 00 i 2205.

2. Producentem alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest podmiot dokonujący wyrobu, oczyszczania, skażania, wydzielania z innego wyrobu lub odwadniania alkoholu etylowego, a także podmiot dokonujący wyrobu lub rozlewu napojów alkoholowych destylowanych.

3. Podstawą opodatkowania alkoholu etylowego jest liczba hektolitrów czystego alkoholu o temperaturze 20^oC zawartego w gotowym wyrobie.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, obniżać stawki akcyzy określone w ust. 4, a także określać warunki ich stosowania.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, uwzględnia:

- oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 16.00.11 i 16.00.12-30 oraz kodami CN 2402 i 2403 10.

2. Producentem wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy jest podmiot wytwarzający je lub dokonujący ich pakowania.

4. Za maksymalną cenę detaliczną przyjmuje się cenę wyznaczoną i wydrukowaną przez producenta, importera lub podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego na opakowaniu jednostkowym wyrobu tytoniowego.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, minimalną stawkę akcyzy na papierosy w wysokości 90% całkowitej kwoty podatku akcyzowego naliczonego od ceny równej najpopularniejszej kategorii cenowej, uwzględniając:

6. Najpopularniejszą kategorią cenową jest kategoria cenowa, na którą istniał największy popyt rynkowy i która osiągnęła najwyższą sprzedaż w okresie poprzedniego roku kalendarzowego, obliczona według ilości sprzedanych papierosów, na podstawie maksymalnych cen detalicznych, w przeliczeniu na 1000 sztuk, ustalana na dzień 1 stycznia każdego następnego roku.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, obniżać stawki akcyzy na wyroby tytoniowe, a także określać warunki ich stosowania, uwzględniając:

8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, obniżając stawki akcyzy w przypadku papierosów, obniża stawkę kwotową i procentową, przy czym stawka procentowa nie może być niższa niż 25% maksymalnej ceny detalicznej.

2. W przypadku sprzedaży wyrobów tytoniowych w opakowaniach nieoznaczonych ceną detaliczną stosuje się stawkę akcyzy w wysokości 400%, liczoną od podstawy opodatkowania określonej w art. 10 ust. 1 pkt 1.

3. Do sprzedaży wyrobów, o której mowa w ust. 1 pkt 2-4, stosuje się stawkę akcyzy w wysokości 70% maksymalnej ceny detalicznej, wydrukowanej na opakowaniu jednostkowym.

1. Stawka akcyzy na wyroby akcyzowe niezharmonizowane wynosi 65% podstawy określonej w art. 8 lub art. 10, z wyjątkiem stawki na energię elektryczną.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, obniżać stawki akcyzy określone w ust. 1 i 2 oraz różnicować je w zależności od rodzaju wyrobu, a także określać warunki ich stosowania.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, uwzględnia:

1. Podatnicy dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej są obowiązani posiadać dokumenty potwierdzające wykonanie dostawy tych wyrobów do innego państwa członkowskiego.

2. Dokumentami potwierdzającymi dokonanie przez podatnika dostawy wewnątrzwspólnotowej w szczególności są: dokumenty przewozowe, faktura i specyfikacja dostawy oraz inne dokumenty handlowe związane z dostawą.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i rodzaje dokumentów potwierdzających dostawę wewnątrzwspólnotową, szczegółowe warunki i tryb zwrotu akcyzy od wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych w przypadku dostaw wewnątrzwspólnotowych oraz terminy zwrotu akcyzy, uwzględniając:

1. Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych, są obowiązani składać we właściwym urzędzie celnym informacje podsumowujące o dokonanych nabyciach i dostawach wewnątrzwspólnotowych, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu:

2. Informacja podsumowująca zawiera dane identyfikacyjne podatnika, jego siedzibę i adres (miejsce zamieszkania), określenie rodzaju prowadzonej działalności, określenie ilości i rodzaju wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych, dane identyfikacyjne odbiorcy w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz dostawcy w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego, łączną wartość nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz łączną wartość dostawy wewnątrzwspólnotowej.

3. W przypadku stwierdzenia błędów w złożonych informacjach podsumowujących, podatnik, który złożył informację podsumowującą jest obowiązany złożyć niezwłocznie korektę informacji podsumowującej.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji podsumowującej wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego jej wypełnienia, terminu i miejsca składania oraz wzór korekty informacji podsumowującej wraz z objaśnieniami co do sposobu jej wypełnienia, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości nabywanych wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, dane dotyczące samochodów osobowych, w tym dopuszczalną ładowność, dla celów poboru akcyzy, uwzględniając rozwiązania stosowane w odrębnych przepisach podatkowych i konieczność zapewnienia prawidłowego poboru akcyzy.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór deklaracji uproszczonej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 oraz w art. 76 ust. 1, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji dotyczących liczby nabywanych samochodów osobowych oraz kwoty należnej do zapłaty akcyzy.

1. Sprzedający jest obowiązany do wykazania na wystawionej fakturze kwoty akcyzy od dokonywanej odsprzedaży samochodu osobowego.

2. W przypadku wystawienia przez podatnika faktury, w której została wykazana kwota akcyzy, jest on obowiązany zapłacić akcyzę także wówczas, gdy dana sprzedaż nie była objęta obowiązkiem podatkowym albo została zwolniona z podatku.

3. W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego podstawą opodatkowania jest kwota, jaką nabywca jest obowiązany zapłacić.

4. Podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego jest obowiązany przy dokonywaniu rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym przedstawić, wydany przez właściwego naczelnika urzędu celnego, dokument potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju.

5. W przypadku sprzedaży samochodu przed jego pierwszą rejestracją przez podatnika, o którym mowa w ust. 4, podatnik ten jest obowiązany przekazać nabywcy dokument potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 4, uwzględniając zasady rejestracji samochodów osobowych oraz zasady nabycia wewnątrzwspólnotowego.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb obiegu dokumentu, o którym mowa w ust. 4, uwzględniając sytuację na rynku w zakresie obrotu samochodami osobowymi oraz sposoby nabywania samochodów.

1. Obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy podlegają wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 3 do ustawy.

2. Do postępowania w sprawach znaków akcyzy stosuje się przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa.

1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych powierza wykonanie znaków akcyzy wytwórcy zapewniającemu bezpieczeństwo wytwarzania i przechowywania tych znaków.

2. Wytwórca znaków może zbywać znaki akcyzy wyłącznie ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych.

3. Wytwórca znaków może wydawać znaki akcyzy wyłącznie podmiotom upoważnionym przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych lub podmiotom upoważnionym przez właściwych naczelników urzędów celnych.

1. Podatkowe znaki akcyzy są potwierdzeniem wpłaty kwoty stanowiącej wartość podatkowych znaków akcyzy.

2. Legalizacyjne znaki akcyzy są potwierdzeniem prawa podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy do wprowadzenia wyrobu akcyzowego do obrotu.

1. Obowiązek oznaczania wyrobów akcyzowych podatkowymi znakami akcyzy ciąży na producentach, importerach, podmiotach dokonujących nabycia wewnątrzwspólnotowego, przedstawicielach podatkowych oraz na podmiotach dokonujących pakowania, rozlania lub rozważenia wyrobów w opakowania jednostkowe, a także przepakowania, ponownego rozlania lub rozważenia wyrobów akcyzowych w inne opakowania jednostkowe.

2. Obowiązek oznaczania wyrobów akcyzowych legalizacyjnymi znakami akcyzy powstaje w przypadku wystąpienia w obrocie wyrobów akcyzowych nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy lub wyrobów akcyzowych z uszkodzonymi znakami akcyzy.

3. W przypadku wyrobów, o których mowa w ust. 2, przeznaczonych do dalszego obrotu, posiadacz tych wyrobów, a w odniesieniu do wyrobów akcyzowych zbywanych przez właściwy organ władzy publicznej - nabywca tych wyrobów, jest obowiązany zakupić znaki akcyzy i oznaczać nimi wyroby.

4. Posiadacz wyrobów, o których mowa w ust. 2, jest obowiązany sporządzić ich spis i przedstawić go do potwierdzenia właściwemu naczelnikowi urzędu celnego wykonującemu zadania w zakresie akcyzy na terytorium kraju.

1. Wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy muszą być prawidłowo oznaczone odpowiednimi znakami akcyzy przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

3. Z uwzględnieniem ust. 1 i 2, wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy nie mogą być przedmiotem obrotu na terytorium kraju bez ich uprzedniego prawidłowego oznaczenia odpowiednimi znakami akcyzy.

2. W przypadku importu z obowiązku oznaczania znakami akcyzy zwalnia się wyroby akcyzowe, które są wolne od cła na podstawie przepisów prawa celnego oraz zwolnione z akcyzy.

4. Producenci, importerzy i podmioty dokonujące nabycia wewnątrzwspólnotowego są obowiązane do prowadzenia ewidencji rodzaju, ilości i wartości wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1.

5. Wyroby akcyzowe określone w ust. 1 pkt 2 i 3 mogą być wydane lub przywiezione na terytorium kraju bez znaków akcyzy, pod warunkiem pisemnego powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego wykonującego zadania w zakresie akcyzy na terytorium kraju, w terminie co najmniej 7 dni przed planowanym dniem wydania wyrobów akcyzowych albo ich przywozu na terytorium kraju. Właściwy naczelnik urzędu celnego wykonujący zadania w zakresie akcyzy na terytorium kraju może zarządzić konwojowanie wyrobów akcyzowych do granicy terytorium kraju w przypadku ich wywozu lub do momentu wprowadzenia do składu celnego, składu wolnocłowego albo wolnego obszaru celnego w przypadku ich przywozu. Konwojowanie odbywa się na koszt producenta lub odbiorcy tych wyrobów.

6. Wyroby akcyzowe określone w ust. 1 pkt 4 nie są oznaczane znakami akcyzy pod warunkiem złożenia zabezpieczenia w kwocie pokrywającej mogące powstać zobowiązanie podatkowe. Zabezpieczenie jest składane w trybie i na zasadach stosowanych przy zabezpieczaniu należności celnych na podstawie przepisów prawa celnego.

2. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1, mogą być stosowane, przez czas oznaczony, w odniesieniu do poszczególnych grup wyrobów akcyzowych lub ze względu na ich przeznaczenie.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres zwolnień, tryb i warunki ich stosowania oraz terminy wprowadzenia obowiązku oznaczania znakami akcyzy dla poszczególnych grup wyrobów akcyzowych, z uwzględnieniem sytuacji rynkowej w obrocie wyrobami akcyzowymi, specyfiki obrotu tymi wyrobami oraz konieczności zapewnienia kontroli nad tym obrotem.

1. Znaki akcyzy mogą mieć w szczególności postać banderol, znaków cechowych lub odcisków pieczęci.

2. Znak akcyzy jest umieszczany na opakowaniu jednostkowym wyrobu akcyzowego lub na wyrobie akcyzowym w ten sposób, aby zdjęcie znaku lub otwarcie opakowania w miejscu przeznaczonym do jego otwierania albo użycie wyrobu powodowały trwałe i widoczne uszkodzenie znaku w sposób uniemożliwiający jego wtórne wykorzystanie, chyba że znak akcyzy jest umieszczony bezpośrednio na wyrobie akcyzowym w sposób trwały.

3. Opakowaniem jednostkowym jest opakowanie bezpośrednio chroniące wyrób akcyzowy, samodzielne, jednorazowego lub wielokrotnego użytku, umożliwiające jego przystosowanie, przystosowane lub przeznaczone do przechowywania, eksponowania i sprzedaży w nim lub z niego wyrobu, posiadające zamknięcie lub wskazane miejsce i sposób otwierania, które umożliwia przystosowanie, jest przystosowane lub umożliwia bezpośrednie lub pośrednie spożycie wyrobu, a także przystosowane do pakowania, przechowywania i przewożenia go w opakowaniach zbiorczych lub transportowych.

1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia:

1. Znaki akcyzy mogą być zdjęte z wyrobów oznaczonych tymi znakami, jeżeli wyroby akcyzowe nie będą wprowadzane do obrotu na terytorium kraju.

2. Zgodę na zdjęcie znaków akcyzy wydaje właściwy naczelnik urzędu celnego na pisemny wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy lub właściciela wyrobów oznaczonych znakami akcyzy.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, uwzględnia przypadki zwrotu wyrobów akcyzowych w związku z występującymi w nich wadami fizycznymi lub niewykonaniem zobowiązań wynikających z zawartych umów sprzedaży tych wyrobów oraz przypadki wyprowadzenia wyrobów poza terytorium kraju, a także konieczność zapewnienia bezpieczeństwa systemu znaków akcyzy.

1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może wprowadzić obowiązek kasowania nanoszonych na wyroby akcyzowe znaków akcyzy w celu uniemożliwienia ich powtórnego wykorzystania.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wprowadzając obowiązek kasowania znaków akcyzy, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, sposób i tryb kasowania znaków akcyzy, uwzględniając konieczność zapewnienia bezpieczeństwa systemu znaków akcyzy.

3. Podmioty obowiązane do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy składają wstępne zapotrzebowanie na te znaki.

4. Niezłożenie wstępnego zapotrzebowania powoduje, że wynikające z tego skutki braku znaków akcyzy obciążają podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, który nie dopełnił obowiązku w tym zakresie.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, termin i sposób składania wstępnego zapotrzebowania na znaki akcyzy oraz wzór wstępnego zapotrzebowania, uwzględniając konieczność zapewnienia podmiotom obowiązanym do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy odpowiedniej liczby i rodzajów tych znaków.

1. Decyzję w sprawie wydania podatkowych znaków akcyzy lub sprzedaży legalizacyjnych znaków akcyzy wydaje właściwy naczelnik urzędu celnego na pisemny wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy.

2. Składając wniosek, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca dołącza odpowiednio dokumenty o:

3. Przed wydaniem decyzji w sprawie wydania albo sprzedaży znaków akcyzy podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, który złożył wniosek o:

4. Kwota wpłacana na pokrycie kosztów wytworzenia znaków akcyzy stanowi co najmniej 80% całkowitych kosztów ich wytworzenia.

5. Wpływy uzyskane ze sprzedaży legalizacyjnych znaków akcyzy oraz wpływy z tytułu kwot wpłacanych na pokrycie kosztów wytworzenia znaków akcyzy stanowią dochód budżetu państwa.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość:

- uwzględniając konieczność zabezpieczenia wpływów z tytułu akcyzy oraz nadzoru nad wpływami z tytułu sprzedaży legalizacyjnych znaków akcyzy i kwot wpłacanych na pokrycie kosztów wytworzenia znaków akcyzy.

1. Naczelnik urzędu celnego odmawia wydania lub sprzedaży znaków akcyzy, jeżeli:

2. Naczelnik urzędu celnego, kierując się możliwością ponoszenia przez wnioskodawcę obciążeń z tytułu należności publicznoprawnych stanowiących dochód budżetu państwa, może odmówić wydania podatkowych znaków akcyzy wnioskodawcy, który:

3. W przypadku odmowy wydania podatkowych znaków akcyzy lub sprzedaży legalizacyjnych znaków akcyzy odpowiednio kwota stanowiąca wartość podatkowych znaków akcyzy i kwota na pokrycie kosztów wytworzenia znaków akcyzy albo należność za legalizacyjne znaki akcyzy podlegają zwrotowi przez naczelnika urzędu celnego, do którego zostały wpłacone, w terminie 7 dni, licząc od dnia wydania decyzji o odmowie.

2. Wydanie znaków akcyzy przez właściwego naczelnika urzędu celnego, ich wytwórcę lub podmiot wskazany przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych następuje na podstawie upoważnienia do odbioru znaków wydanego przez właściwego naczelnika urzędu celnego, na wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy.

1. Organem właściwym w sprawach wydawania i sprzedaży znaków akcyzy oraz wydawania upoważnień do odbioru znaków są naczelnicy urzędów celnych wyznaczeni przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, których właściwość miejscową ustala się ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz urzędów celnych, których naczelnicy są właściwi w sprawach wydawania i sprzedaży znaków akcyzy oraz wydawania upoważnień do odbioru znaków, a także terytorialny zasięg ich działania, uwzględniając terytorialne rozmieszczenie podmiotów obowiązanych do oznaczania wyrobów znakami akcyzy.

1. Znaków akcyzy oraz upoważnień do odbioru znaków akcyzy nie można zbywać lub na jakichkolwiek innych zasadach odstępować lub przekazywać odpłatnie lub nieodpłatnie innym podmiotom.

3. Importerzy, podmioty dokonujące nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz przedstawiciele podatkowi mogą przekazać znaki akcyzy podmiotowi mającemu siedzibę poza terytorium kraju w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub wyroby akcyzowe, będące przedmiotem importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego.

3. Znaki akcyzy muszą być przechowywane i przewożone w sposób zapewniający zabezpieczenie przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem.

5. Za zniszczone znaki akcyzy uważa się oryginalne znaki akcyzy, w których trwałe i widoczne naruszenie właściwości fizycznych uniemożliwia identyfikację znaku co do jego rodzaju, nazwy, serii, numeru identyfikacyjnego oraz daty wytworzenia.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, mając na celu zapewnienie odpowiedniej kontroli nad wydanymi znakami akcyzy, określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób prowadzenia ewidencji znaków akcyzy, sposób ich przewozu i przechowywania oraz sposób sporządzania protokołu i jego wzór.

1. Importer, podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz przedstawiciel podatkowy są obowiązani uzyskać od podmiotu mającego siedzibę poza terytorium kraju rozliczenia z przekazanych mu znaków akcyzy.

2. Dokument rozliczeniowy powinien zawierać informacje o rodzaju i ilości znaków akcyzy zużytych do naniesienia na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe oraz znaków akcyzy utraconych, zniszczonych, uszkodzonych i niewykorzystanych.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, tryb i termin dokonywania rozliczeń, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego i terminowego rozliczania znaków akcyzy.

1. Uszkodzone znaki akcyzy nie mogą być użyte do naniesienia na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub wyroby akcyzowe.

2. W przypadku gdy uszkodzenie znaku akcyzy nastąpiło u podmiotów dokonujących obrotu wyrobami akcyzowymi oznaczonymi tymi znakami, innych niż producenci, importerzy, podmioty dokonujące nabycia wewnątrzwspólnotowego, przedstawiciele podatkowi, podmioty dokonujące pakowania, rozlania, rozważenia wyrobów akcyzowych w opakowania jednostkowe albo przepakowania, ponownego rozlania lub rozważenia wyrobów akcyzowych w inne opakowania jednostkowe, wyroby te nie mogą być zbywane. Wyroby akcyzowe z uszkodzonymi znakami muszą być oznaczone nowymi znakami. Z czynności tej sporządza się protokół.

1. W przypadku wprowadzenia nowego wzoru znaku akcyzy podmioty posiadające dotychczasowe znaki są obowiązane, w terminie 14 dni, licząc od dnia wprowadzenia tego wzoru, zwrócić niewykorzystane znaki organowi, który je wydał.

2. Dotychczasowe znaki akcyzy naniesione na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe przed wprowadzeniem nowego wzoru znaku akcyzy zachowują ważność przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, licząc od dnia wprowadzenia nowego wzoru.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, dłuższy termin niż określony w ust. 2, do jakiego znaki akcyzy naniesione, przed wprowadzeniem nowego wzoru, na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe zachowują ważność, uwzględniając konieczność zapewnienia bezpieczeństwa systemu znaków akcyzy i kontroli nad obrotem wyrobami akcyzowymi.

1. Zwracającemu niewykorzystane i nieuszkodzone znaki akcyzy, przysługuje, z zastrzeżeniem art. 107 ust. 4, bezzwłocznie odpowiednio zwrot wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy lub należności za legalizacyjne znaki akcyzy.

2. Zwrotowi nie podlegają kwoty wpłacone na pokrycie kosztów wytworzenia znaków akcyzy.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, inne przypadki zwrotu wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy, uwzględniając zasady dotyczące przemieszczania wyrobów akcyzowych zharmonizowanych oraz przypadki, w których wyrób akcyzowy nie będzie wprowadzany do obrotu na terytorium kraju.

1. Podmioty obowiązane do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy mają obowiązek, w okresie 12 miesięcy od dnia otrzymania znaków, nanieść je na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyrób, a w przypadku importu i nabycia wewnątrzwspólnotowego - sprowadzić na terytorium kraju wyroby oznaczone tymi znakami lub zwrócić znaki akcyzy organowi, który je wydał.

2. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, znaki akcyzy tracą ważność i nie mogą być nanoszone na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe.

3. Znaki, o których mowa w ust. 2, podlegają zwrotowi w terminie 30 dni, licząc od dnia utraty ich ważności, organowi, który je wydał.

4. Zwracającemu znaki, o których mowa w ust. 2, nie przysługuje zwrot wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy, kwot wpłaconych na pokrycie kosztów wytworzenia znaków akcyzy ani należności za legalizacyjne znaki akcyzy.

1. W razie wystąpienia strat znaków akcyzy wskutek ich utraty, uszkodzenia lub zniszczenia w procesie oznaczania wyrobów akcyzowych tymi znakami, w granicach dopuszczalnej normy strat, producentom, a także podmiotom dokonującym pakowania, rozlania lub rozważenia wyrobów akcyzowych w opakowania jednostkowe albo przepakowania, ponownego rozlania lub rozważenia wyrobów akcyzowych w inne opakowania jednostkowe przysługuje odpowiednio zwrot wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy albo prawo do otrzymania w zamian nowych znaków, pod warunkiem przedstawienia protokołu stwierdzającego utratę, uszkodzenie lub zniszczenie znaków oraz zwrotu uszkodzonych lub zniszczonych znaków.

2. W zamian za znaki akcyzy utracone, uszkodzone lub zniszczone w procesie oznaczania wyrobów akcyzowych, wydaje się znaki akcyzy odpowiadające co do rodzaju i serii znakom utraconym, uszkodzonym i zniszczonym.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

- uwzględniając konieczność kontroli prawidłowości wykorzystania znaków akcyzy przez podmioty obowiązane do oznaczania wyrobów znakami akcyzy.

1) w art. 1 w ust. 2 w pkt 4 lit c otrzymuje brzmienie:

2) w art. 9e w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

a) w ust. 2 pkt 7d otrzymuje brzmienie:

b) w ust. 3 pkt 7 otrzymuje brzmienie:

a) w ust. 1 pkt 4f otrzymuje brzmienie:

b) w ust. 4 pkt 10 otrzymuje brzmienie:

a) pkt 6 otrzymuje brzmienie:

1) w art. 6a w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

2) w art. 6d w ust. 1 pkt 11 otrzymuje brzmienie:

3) w art. 6g:

2) art. 63 otrzymuje brzmienie:

"3. Organ zezwalający cofa zezwolenie w przypadku cofnięcia przez właściwego dla podatnika naczelnika urzędu celnego, w trybie i na zasadach określonych w przepisach odrębnych, zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego.".

a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1;

2. Znaki skarbowe akcyzy uszkodzone lub niewykorzystane, pobrane w urzędzie skarbowym jako organie właściwym przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302), powinny być zwrócone w terminie 14 dni, licząc od dnia stwierdzenia ich uszkodzenia lub od dnia ich otrzymania od producenta zagranicznego do właściwego organu celnego w sprawach znaków akcyzy.

1. Legalizacyjne znaki akcyzy wydane na podstawie dotychczasowych przepisów podmiotom dokonującym pakowania, rozlania, rozważenia wyrobów w opakowania jednostkowe oraz przepakowania, ponownego rozlania, rozważenia wyrobów w inne opakowania jednostkowe i naniesione przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują ważność.

2. W przypadku określonym w ust. 1 nie powstaje obowiązek oznaczania wyrobów akcyzowych podatkowymi znakami akcyzy.

3. Za cygara lub cygaretki przeznaczone do palenia uznaje się:

6. Produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 3 są traktowane jako cygara i cygaretki, pod warunkiem że posiadają odpowiednio:

7. Produkty składające się w całości lub w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 1, 2 lub 4, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia.