Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Powracamy do rozpatrzenia punktu trzynastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o systemie oceny zgodności.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam też, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta, i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, pana senatora Mieczysława Mietłę, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Mieczysław Mietła:

Pani Marszałek! Państwo Senatorowie!

W dniu wczorajszym odbyło się posiedzenie dwóch połączonych komisji: Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych. Uczestniczyli w nim przedstawiciele rządu, Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

Połączone komisje poddały ponownej analizie uchwaloną przez Sejm w dniu 25 lipca 2002 r. ustawę o systemie oceny zgodności. Wiele miejsca w dyskusji poświęcono poprawkom wniesionym przez pracujące nad ustawą komisje, jednakże ze szczególną starannością omówione zostały poprawki wniesione przez senatorów podczas wczorajszej debaty plenarnej i problemy przez nich zgłoszone.

Do omawianej ustawy zostały zgłoszone ogółem trzydzieści dwie poprawki, w tym dziewiętnaście - wspólnie przez połączone komisje. W trakcie dalszych prac dwie ze zgłoszonych wcześniej poprawek nie uzyskały poparcia senatorów. Cztery poprawki zgłoszone zostały przez Komisję Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, ale tylko trzy uzyskały poparcie obu komisji.

Senatorowie: Gerard Czaja, Józef Dziemdziela, Genowefa Ferenc, Mieczysław Mietła, Henryk Stokłosa i Krzysztof Szydłowski zgłosili dziewięć poprawek, z czego pięć zostało przyjętych przez obie komisje.

Państwo Senatorowie! Połączone komisje przedkładają dwadzieścia pięć poprawek z pełnym przekonaniem, że ich przyjęcie przez Wysoki Senat znacznie podniesie jakość, czytelność i jasność proponowanych w omawianej ustawie rozwiązań. Wniesione poprawki nie mają wyłącznie charakteru redakcyjnego, lecz stanowią o wielu ważnych obszarach regulowanych przez ustawę, dają pewność, że przyjęte regulacje spełnią oczekiwania ustawodawcy i zainteresowanych stron. Nie będę omawiał przedłożonych poprawek, gdyż były one przedmiotem dyskusji plenarnej, a ponadto będą jeszcze prezentowane przez panią marszałek.

Zwracam się do państwa senatorów również o wyrażenie zgody na łączne głosowanie nad poprawkami przyjętymi i rekomendowanymi przez obie komisje. Dotyczy to zawartych w druku nr 192Z poprawek: drugiej, piątej, siódmej, ósmej, piętnastej, siedemnastej, osiemnastej, dziewiętnastej, dwudziestej, dwudziestej pierwszej, dwudziestej czwartej, dwudziestej szóstej, dwudziestej siódmej, dwudziestej ósmej, dwudziestej dziewiątej, trzydziestej, trzydziestej pierwszej. Gdyby była zgoda Wysokiego Senatu, to przegłosowalibyśmy łącznie poprawki, które zostały przyjęte przez jedną i drugą komisję. Dziękuję za uwagę.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo.

Czy senatorowie wnioskodawcy lub senator sprawozdawca chcą jeszcze zabrać głos?

Pan senator Gerard Czaja?

(Senator Gerard Czaja: Dziękuję.)

Pan senator Józef Dziemdziela?

(Senator Józef Dziemdziela: Dziękuję.)

Pan senator Mieczysław Mietła?

(Senator Mieczysław Mietła: Dziękuję.)

Pani senator Genowefa Ferenc?

(Głos z sali: Nieobecna.)

Pan senator Henryk Stokłosa?

(Senator Henryk Stokłosa: Dziękuję.)

Pan senator Krzysztof Szydłowski?

(Senator Krzysztof Szydłowski: Dziękuję.)

Ponadto sprawozdawcą Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej była pani senator Genowefa Ferenc. Czy pani senator... Nie ma pani senator.

Zgodnie z zapowiedzią senatora sprawozdawcy, przedstawiam Wysokiej Izbie wniosek o głosowanie łączne nad wymienionymi przez senatora sprawozdawcę poprawkami. Jeżeli nie zostanie zgłoszony sprzeciw, to przyjmiemy, że będziemy nad wymienionymi poprawkami głosować łącznie.

Czy jest wniosek przeciwny? Nie ma.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o systemie oceny zgodności. Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisja oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu, za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami, według kolejności przepisów ustawy.

Poprawka pierwsza zmierza do wyłączenia z katalogu wyrobów objętych ustawą jedynie artykułów rolno-spożywczych oraz środków żywienia zwierząt niewytwarzanych w systemie przemysłowym. Jest to poprawka senatora Czai.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników.

Na 84 obecnych senatorów 16 głosowało za, 59 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu.

(Głosowanie nr 104)

Poprawka nie uzyskała akceptacji.

Nad poprawkami: drugą, piątą, siódmą, ósmą, piętnastą, siedemnastą, osiemnastą, dziewiętnastą, dwudziestą, dwudziestą pierwszą, dwudziestą czwartą, dwudziestą szóstą, dwudziestą siódmą, dwudziestą ósmą, dwudziestą dziewiątą, trzydziestą i trzydziestą pierwszą, będziemy głosować łącznie. Są to poprawki obu komisji, poparte przez połączone komisje.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 83 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 105)

Poprawki uzyskały akceptację.

Poprawka trzecia zmierza do nałożenia obowiązku określenia w drodze rozporządzeń szczegółowych wymagań dla wyrobów, które mogą stwarzać zagrożenie lub służą ochronie lub ratowaniu życia, zdrowia, mienia lub środowiska, a także warunków certyfikacji oraz sposobów oznakowania tych wyrobów. Jest to poprawka senatora Dziemdzieli.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 20 głosowało za, 60 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 106)

Poprawka nie uzyskała akceptacji.

Poprawka czwarta zmierza do nałożenia obowiązku określenia, w drodze rozporządzeń, szczegółowych wymagań dla wyrobów, które mogą stwarzać zagrożenie albo służą ochronie lub ratowaniu życia, zdrowia, mienia lub środowiska, a także warunków certyfikacji oraz sposobu oznakowania i wykazu tych wyrobów. Jest to poprawka senatora Dziemdzieli.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników.

Na 85 obecnych senatorów 52 głosowało za, 29 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 107)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka szósta zmierza do tego, aby minister obrony narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych i szef Agencji Bezpieczeństwa Publicznego wskazywali jednostki uprawnione do wykonywania oceny zgodności wyrobów, przeznaczonych na cele obronności i bezpieczeństwa państwa, porządku publicznego, ochrony przeciwpożarowej i ochrony cywilnej oraz służących do ochrony informacji niejawnych z zasadniczymi i szczegółowymi wymaganiami oraz specyfikacjami technicznymi. Jest to poprawka senatora Mietły.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów 32 głosowało za, 39 - przeciw, 13 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 108)

(Wesołość na sali)

(Głos z sali: Ale numer!)

Poprawka nie uzyskała akceptacji.

Poprawka dziewiąta zmierza do ustanowienia zamkniętego katalogu elementów wniosku o udzielenie akredytacji. Jest to poprawka obu komisji.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowań.

Na 85 obecnych senatorów 25 głosowało za, 52 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 109)

Poprawka nie uzyskała akceptacji.

Poprawka dziesiąta zmierza do tego, aby wniosek o udzielenie akredytacji zawierał co najmniej te elementy, o których mowa w art. 15 ust. 2. Jest to poprawka pani senator Ferenc, poparta przez połączone komisje.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 82 głosowało za, 2 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 110)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka jedenasta zmierza do tego, aby centrum akredytacji w terminie nie dłuższym niż sześć miesięcy, a nie trzy miesiące, od dnia złożenia wniosku o udzielenie akredytacji było zobowiązane do zawiadomienia wnioskującej jednostki certyfikującej, kontrolującej lub laboratorium o udzieleniu bądź odmowie udzielenia akredytacji. Jest to poprawka senatora Stokłosy, poparta przez połączone komisje.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowań.

Na 85 obecnych senatorów 77 głosowało za, 5 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 111)

Poprawka dwunasta zmierza do ustanowienia zamkniętego katalogu elementów certyfikatu akredytacji. Jest to poprawka obu komisji.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 20 głosowało za, 58 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 112)

Poprawka nie uzyskała akceptacji.

Poprawka trzynasta zmierza do tego, aby certyfikat akredytacji zawierał co najmniej te elementy, o których mowa w art. 16 ust. 2. Jest to poprawka senator Ferenc, poparta przez połączone komisje.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosowania?

Proszę o podanie wyników głosowań.

Na 85 obecnych senatorów, 84 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu.

(Głosowanie nr 113)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka czternasta zmierza do tego, aby certyfikat akredytacji zawierał oprócz elementów określonych w art. 16 ust. 2 okres jego ważności. Jest to poprawka Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, poparta przez połączone komisje.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 85 głosowało za.

(Głosowanie nr 114)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka szesnasta zmierza do tego, aby przesłankami cofnięcia akredytacji było niepodjęcie w okresie dwunastu miesięcy od dnia udzielenia akredytacji działalności objętej certyfikatem akredytacji lub naruszanie w rażący sposób warunków określonych w certyfikacie akredytacji. Jest to poprawka komisji, poparta przez połączone komisje.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 84 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu.

(Głosowanie nr 115)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka dwudziesta druga zmierza do poszerzenia katalogu organów wyspecjalizowanych, o których mowa w ustawie, o głównego inspektora nadzoru budowlanego. Jest to poprawka senatora Szydłowskiego, poparta przez połączone komisje.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 84 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu.

(Głosowanie nr 116)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka dwudziesta trzecia zmierza do poszerzenia zadań prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o przekazywanie organom wyspecjalizowanym informacji o konieczności przeprowadzania kontroli doraźnych w przypadku powzięcia wiadomości o niespełnieniu przez wyroby wprowadzone do obrotu zasadniczych wymagań, a także niestosowania lub stosowania nieprawidłowo lub niezgodnie z wymaganiami określonymi w rozporządzeniach wydanych na podstawie art. 9 ust. 1 procedur oceny zgodności; wykonywania innych czynności związanych z kontrolą wyrobów wprowadzonych do obrotu, a należących do zakresu zadań danego wyspecjalizowanego organu. Jest to poprawka komisji, poparta przez połączone komisje.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Stwierdzam, że na 85 obecnych senatorów 84 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 117)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka dwudziesta piąta zmierza do tego, aby czyny stanowiące wykroczenia, o których mowa w art. 45-47 były zagrożone karą grzywny do 100 tysięcy zł. Jest to poprawka senatora Szydłowskiego, poparta przez połączone komisje.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Stwierdzam, że na 85 obecnych senatorów 79 głosowało za, 1 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 118)

Poprawka uzyskała akceptację Senatu.

Poprawka trzydziesta druga zmierza do tego, żeby art. 6-8, ustanawiające zasady funkcjonowania oceny zgodności wyrobów, miały zastosowanie z dniem wejścia w życie ustawy, a nie dopiero z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. Jest to poprawka Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Stwierdzam, że na 85 obecnych senatorów 10 głosowało za, 67 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 119)

Poprawka nie została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania nad przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o systemie oceny zgodności w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 82 głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 120)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o systemie oceny zgodności.

Powracamy do rozpatrzenia punktu czternastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, panią senator Alicję Stradomską, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Alicja Stradomska:

Pani Marszałek! Wysoki Senacie!

Mam zaszczyt poinformować Wysoką Izbę, iż w dniu wczorajszym odbyło się wspólne posiedzenie połączonych Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych. Po rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych w trakcie debaty i wysłuchaniu opinii Biura Legislacyjnego połączone komisje rekomendują przyjęcie poprawek pierwszej i czwartej, zawartych w druku nr 185Z. Poprawki te zostały przyjęte jednogłośnie. Poprawki trzecia i druga nie uzyskały akceptacji komisji i zostały odrzucone, również jednogłośnie. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo.

Czy senator wnioskodawca lub pozostały senator sprawozdawca chcą jeszcze zabrać głos?

Przypominam, że wniosek w trakcie dyskusji zgłosił pan senator Gerard Czaja.

Czy pan senator chce zabrać głos?

(Senator Gerard Czaja: Niestety nie, dziękuję.)

Aż tak bardzo się nie zmartwiliśmy, Panie Senatorze.

Sprawozdawcą Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych była pani senator Zdzisława Janowska.

Czy pani senator chce zabrać głos? Nie. Dziękuję.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisje oraz senator wnioskodawca przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Poprawka pierwsza wskazuje trzy terminy, w których przedsiębiorca prowadzący sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych zobowiązany jest okazać dowód uiszczenia opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych przedsiębiorcy zaopatrującemu dany punkt sprzedaży w napoje alkoholowe, oraz precyzuje, że dowodem dokonania opłaty jest zaświadczenie wystawione przez gminę. Jest to poprawka Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia, poparta przez połączone komisje. Przyjęcie tej poprawki wyklucza głosowanie nad poprawką drugą.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Stwierdzam, że na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 121)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka trzecia zmierza do powiększenia kręgu podmiotów, które mogą się ubiegać o wydanie jednorazowego zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych. Jest to poprawka senatora Czai.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 28 głosowało za, 52 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 122)

Poprawka nie uzyskała akceptacji Wysokiej Izby.

Poprawka czwarta zmienia zasadę obliczania wysokości opłaty ponoszonej z tytułu wydania przez gminę zezwolenia na wyprzedaż zinwentaryzowanych napojów alkoholowych. Jest to poprawka obu komisji, poparta przez połączone komisje.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 123)

Poprawka została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania nad przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w całości wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 76 głosowało za, 1 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 124)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Ryszard Jarzembowski)

Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:

Powracamy do rozpatrzenia punktu piętnastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przypominam, że Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Ten właśnie projekt poddamy pod głosowanie.

Przystępujemy do głosowania.

Kto jest za przyjęciem wniosku Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Bardzo proszę o wyniki.

Na 86 senatorów 83 głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu.

(Głosowanie nr 125)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną.

Powracamy do rozpatrzenia punktu szesnastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o portowych urządzeniach do odbioru odpadów oraz pozostałości ładunkowych ze statków.

Pani senator Czesława Christowa już zmierza do nas jako sprawozdawczyni połączonych komisji.

Bardzo proszę, Pani Senator.

Senator Czesława Christowa:

Panie Marszałku! Państwo Senatorowie!

Mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej.

Połączone komisje na posiedzeniu w dniu 7 sierpnia, po rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych w trakcie dyskusji nad ustawą o portowych urządzeniach do odbioru odpadów oraz pozostałości ładunkowych ze statków, poddały pod głosowanie dwadzieścia jeden poprawek wniesionych do ustawy.

Poprawki od pierwszej do dwudziestej uzyskały pełną akceptację wszystkich obecnych członków połączonych komisji. W związku z powyższym w imieniu Komisji Skarbu i Infrastruktury oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej rekomenduję Wysokiej Izbie ustawę, której wdrożenie przyczyni się do ochrony środowiska morskiego.

Jednocześnie zostałam upoważniona przez komisje do złożenia wniosku o przeprowadzenie łącznego głosowania nad dwoma blokami poprawek. Pierwszy z nich obejmowałby poprawki od pierwszej do dziewiętnastej, drugi zaś poprawki dwudziestą i dwudziestą pierwszą. Połączone komisje poparły poprawkę dwudziestą, której przyjęcie wykluczyło głosowanie nad poprawką dwudziestą pierwszą. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:

Czy pani senator chciałaby zabrać głos także jako wnioskodawczyni?

(Senator Czesława Christowa: Nie, dziękuję.)

Dziękuję.

Pan senator Edmund Wittbrodt ma jeszcze prawo do zabrania głosu.

(Senator Edmund Wittbrodt: Dziękuję bardzo.)

Dziękuję bardzo.

Czy jest sprzeciw wobec wniosku komisji w sprawie łącznego głosowania nad poprawkami od pierwszej do dziewiętnastej?

Nie ma, bo nie ma senatora Kozłowskiego. Gdyby był, to byłby wniosek. (Wesołość na sali)

(Głos z sali: Którego Kozłowskiego?)

Krzysztofa, Krzysztofa.

(Głos z sali: Tego też nie ma.)

A więc nie ma obu Kozłowskich. (Wesołość na sali)

Dobrze. W takim razie przystępujemy do łącznego głosowania nad zaproponowanym blokiem poprawek. Są to poprawki, jak mówiła sprawozdawczyni, poparte przez obydwie komisje.

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawek od pierwszej do dziewiętnastej?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Wstrzymał się jeszcze pan senator Sławiński, ale zaraz się odtrzyma. (Wesołość na sali)

Dziękuję. Proszę o podanie wyników.

Wynik jest jednoznaczny, bo jednogłośny - 86 głosów za. (Głosowanie nr 126)

Poprawka dwudziesta ma to do siebie, że jej przyjęcie wyklucza głosowanie nad kolejną poprawką, dwudziestą pierwszą. Jest to poprawka pani senator Czesławy Christowej, która występowała przy omawianiu tej ustawy w głównej roli. Poprawka została poparta przez połączone komisje.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

(Senator Lesław Podkański: Coś się zacięło.)

Nie, nic się nie zacięło, po prostu jeszcze patrzę.

O, właśnie. Dziękuję. Bardzo proszę o wyniki.

Znów osiągnęliśmy jednogłośność - 86 głosów za. (Głosowanie nr 127)

A zatem nie głosujemy nad poprawką dwudziestą pierwszą.

Pozostaje nam głosowanie nad przyjęciem uchwały w sprawie tej ustawy w całości, wraz z przyjętymi dwudziestoma poprawkami.

Kto z państwa jest za przyjęciem uchwały?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Bardzo proszę o wyniki.

Jednogłośnie - 86 senatorów za. (Głosowanie nr 128)

Wobec takich wyników stwierdzam, że Senat oczywiście podjął uchwałę w sprawie ustawy o portowych urządzeniach do odbioru odpadów oraz pozostałości ładunkowych ze statków.

Powracamy do rozpatrzenia punktu siedemnastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o normalizacji.

Przypominam, że Komisja Nauki, Edukacji i Sportu odniosła się do wniosków zgłoszonych w trakcie dyskusji.

Proszę pana senatora Kazimierza Drożdża, aby kontynuował swoją misję prowadzenia tej ustawy jako sprawozdawca komisji już do ostatniego etapu.

Senator Kazimierz Drożdż:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Komisja Nauki, Edukacji i Sportu na posiedzeniu w dniu 7 sierpnia 2002 r., po rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych w trakcie dyskusji nad ustawą o normalizacji, przedstawia Wysokiemu Senatowi następujące stanowisko. Wysoki Senat raczy przyjąć poprawki od pierwszej do dwudziestej czwartej, które zostały jednogłośnie przyjęte przez komisję.

Równocześnie w imieniu komisji wnioskuję o głosowanie łączne nad tymi poprawkami, zgodnie z art. 54 Regulaminu Senatu. Dziękuję.

Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:

Dziękuję bardzo.

Pan senator Marian Żenkiewicz ma jeszcze prawo do zabrania głosu.

Senator Marian Żenkiewicz:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Chciałbym państwa poinformować, że zgłoszone przeze mnie poprawki, aczkolwiek obszerne w treści, dotyczą tylko i wyłącznie spraw związanych z zapewnieniem zgodności tej ustawy z konstytucją, a konkretnie z tymi jej postanowieniami, które są związane z wydawaniem aktów prawnych. Dziękuję.

Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:

Dziękuję bardzo.

Wobec zgłoszenia przez senatora Kazimierza Drożdża wniosku o przeprowadzenie głosowania łącznego mam obowiązek zapytać państwa, czy ktoś jest innego zdania. Nikt.

A zatem przystępujemy do łącznego głosowania nad poprawkami od pierwszej do dwudziestej czwartej.

Proszę o włączenie maszyny.

(Głos z sali: Przegrzała się maszyna.)

Bardzo proszę, kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wynik.

84 senatorów głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu.

(Głosowanie nr 129)

Stwierdzam, że poprawki zostały przyjęte.

Teraz głosujemy nad całością ustawy, wraz z przyjętymi poprawkami.

Prosimy przygotować maszynę do głosowania. Już jest gotowa, dobrze.

Kto z państwa jest za przyjęciem ustawy w całości, wraz z przyjętymi poprawkami?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wynik.

Jest on identyczny z poprzednim: 84 senatorów głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 130)

Pozostaje mi tylko stwierdzić, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o normalizacji.

Powracamy do rozpatrzenia punktu osiemnastego porządku obrad

: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o utworzeniu Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

Komisje obradowały do późna i teraz senator Witold Gładkowski przedstawi nam plon tych obrad i uzgodnione wnioski.

Senator Witold Gładkowski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

W imieniu i z upoważnienia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Nauki, Edukacji i Sportu

informuję, iż po odbyciu wspólnego posiedzenia w dniu 7 sierpnia i rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych w dniu 7 sierpnia 2002 r. w trakcie debaty nad ustawą o utworzeniu Uniwersytetu Medycznego w Łodzi obie komisje przedstawiają Wysokiemu Senatowi wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek.

W trakcie debaty obu komisji zgłoszono cztery poprawki...

(Senator Edmund Wittbrodt: Nie komisji.)

(Senator Grażyna Staniszewska: Na posiedzeniu plenarnym, a nie na posiedzeniu komisji.)

Tak, na plenarnym...

(Głos z sali: To na jedno wychodzi.)

...ale na posiedzeniu komisji je powtórzono.

(Senator Lesław Podkański: Komisje rozpatrzyły te poprawki.)

Tak. Jedna poprawka to poprawka mniejszości komisji, a trzy poprawki to poprawki pana senatora Wittbrodta. Dziękuję.

Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Pan senator Edmund Wittbrodt może jeszcze zabrać głos.

Bardzo proszę.

Senator Edmund Wittbrodt:

Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.

Wysoki Senacie, skorzystam z tego prawa. Chciałbym prosić o głosowanie za przyjęciem poprawek: drugiej, trzeciej i czwartej.

Poprawka druga zmierza do zapewnienia przestrzegania standardów obowiązujących w szkolnictwie wyższym. Przypomnę te standardy. One są zawarte w opinii Państwowej Komisji Akredytacyjnej. Ta komisja przypomina, że w 1992 r. Rada Główna Szkolnictwa Wyższego, biorąc pod uwagę tradycje oraz rangę uniwersytetów polskich, określiła kryteria powoływania nowych uczelni typu uniwersyteckiego. Zgodnie z tymi kryteriami uczelnia typu uniwersyteckiego powinna: po pierwsze, zatrudniać na podstawie mianowania co najmniej sześćdziesięciu nauczycieli akademickich posiadających stopień naukowy doktora habilitowanego, w tym co najmniej trzydziestu posiadających tytuł; po drugie, prowadzić studia magisterskie na co najmniej sześciu kierunkach oraz mieć uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora w co najmniej sześciu dyscyplinach nauki, w tym w co najmniej trzech dyscyplinach nauk humanistycznych, i do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego w co najmniej dwóch dyscyplinach; po trzecie, uzyskać pozytywną opinię zespołu powołanego przez radę główną, sformułowaną na podstawie opinii senatów trzech uniwersytetów. W tym przypadku ani kryterium drugie, ani kryterium trzecie nie są spełnione, bo jak wszyscy wiemy, tych opinii senatów uniwersytetów w ogóle nie ma. To dotyczy poprawki drugiej.

Jeżeli chodzi o poprawkę trzecią, to polega ona na skreśleniu czegoś, co reguluje inna ustawa, dlatego że sprawy uprawnień akademickich, stopni i tytułów reguluje inna ustawa, ustawa o stopniach i tytułach naukowych.

I wreszcie poprawka czwarta. Gwarantuje ona, że po powołaniu nowej uczelni senat, który będzie funkcjonował, będzie jednym senatem, a nie będzie tak jak wydziały czy rady złączeniem...

(Senator Zbigniew Romaszewski: Ale dlaczego tu jest słowo "uniwersytet", skoro postuluje pan, by w nazwie było słowo "akademia"?)

Nie, tu jest wszystko dobrze, dlatego że jest poprawka, która mówi, że wyrazy "uniwersytet" zastępuje się wyrazami "akademia".

Tak więc dokończę: poprawka czwarta upewnia nas, że po połączeniu tych uczelni będzie jeden senat.

Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:

Dziękuję bardzo.

Jeszcze pani senator Zdzisława Janowska, jako sprawozdawczyni Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia

, ma prawo do zabrania głosu.

Zapraszamy na trybunę.

Senator Zdzisława Janowska:

Panie Marszałku! Panie Senator i Panowie Senatorowie!

Chciałabym jeszcze, tak jak w debacie i w czasie posiedzeń komisji, podkreślić, iż poprawki zgłoszone przez pana senatora Wittbrodta, szczególnie poprawki trzecia i czwarta, niejako nie mają racji bytu, ponieważ w naszym projekcie ustawy funkcjonuje stosowny zapis.

Jeszcze raz pragnę się odnieść do nazwy, ponieważ ona wzbudziła największe kontrowersje, nazwy zawierającej słowa "Uniwersytet Medyczny". W czasie dyskusji starano się udowodnić, że ta nazwa nie ma racji bytu. Jeszcze raz pragnę spróbować kolegów przekonać. Po pierwsze, tenże przyszły Uniwersytet Medyczny, składający się z obydwu uczelni, będzie miał niewątpliwie bardzo wysoki potencjał naukowy. Będzie to najsilniejsze centrum medyczne w Polsce...

(Poruszenie na sali)

(Senator Zbigniew Religa: Pani Senator!)

Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:

Bardzo proszę o danie pani senator sprawozdawczyni możliwości wypowiedzenia się.

Senator Zdzisława Janowska:

Będzie nim ze względu na bardzo dużą liczby profesorów, w tym profesorów tytularnych. Pragnę powiedzieć, że spełniony jest warunek dotyczący liczby kierunków. Pragnę powiedzieć, że spełniony jest warunek dotyczący możliwości habilitowania i doktoryzowania. I pragnę powiedzieć również, że w ciągu najbliższego roku dzięki potencjałowi istniejącemu w ośrodku naukowym Łodzi będą dołączone następne kierunki.

(Senator Grażyna Staniszewska: Gruszki na wierzbie.)

To nie są gruszki na wierzbie, Pani Senator. Możemy dokonać określonego zakładu. W ciągu najbliższych miesięcy...

(Senator Grażyna Staniszewska: Tak się nie powołuje uniwersytetów.)

(Rozmowy na sali)

Bardzo przepraszam, chciałabym dokończyć.

Jeśli chodzi o kierunki, które będą dołączone, bo jest wymóg dołączenia kierunków humanistycznych, to pragnę powiedzieć, że będą to: socjologia, psychologia, zarządzanie, filozofia i biotechnologia. A więc wymóg interdyscyplinarności będzie spełniony.Dziękuję bardzo.

(Rozmowy na sali)

(Senator Grażyna Staniszewska: Będzie, będzie. To skandal. Jak za rok coś będzie, to wtedy zrobimy uniwersytet. Skandal!)

Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:

Dziękuję bardzo.

Oponentom proponuję nie śmiać się przed głosowaniem, bo za chwilę Senat rozważy argumenty i racje.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o utworzeniu Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

W pierwszej kolejności będziemy głosowali nad wnioskiem Komisji Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia, popartym przez połączone komisje, o przyjęcie tej ustawy bez poprawek, czyli nad wnioskiem o utworzenie Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

Naciskamy przycisk obecności.

Ale najpierw włączymy maszynę. Dziękuję bardzo.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyświetlenie wyniku.

(Głos z sali: Skandal!)

Odpowiedź mamy na tablicy: 54 senatorów głosowało za, 22 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu.

(Głosowanie nr 131)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o utworzeniu Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

Powracamy do rozpatrzenia punktu dziewiętnastego porządku obrad

: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty.

Komisja Kultury i Środków Przekazu oraz Komisja Nauki, Edukacji i Sportu przedstawiły w druku nr 203A wspólny projekt uchwały, w którym wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.

Właśnie ten projekt za chwilę poddam pod głosowanie.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez obie komisje projektem uchwały.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej uchwały?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyświetlenie wyników głosowania.

78 senatorów głosowało za, a 8 wstrzymało się od głosu.

(Głosowanie nr 132)

Wobec tych wyników stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty.

Powracamy do rozpatrzenia punktu dwudziestego porządku obrad

: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym oraz ustawy o wyższych szkołach zawodowych.

W tej sprawie odbyło się posiedzenie Komisji Nauki, Edukacji i Sportu, która odniosła się do wniosków przedstawionych w toku debaty.

Za chwilę od senatora sprawozdawcy,pana senatora Jerzego Smorawińskiego, usłyszymy, jaki jest plon tego posiedzenia.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Jerzy Smorawiński:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Członkowie Komisji Nauki, Edukacji i Sportu

na posiedzeniu w dniu wczorajszym wyrazili w głosowaniu swoją wolę przyjęcia wniosku zawartego w punkcie oznaczonym rzymską jedynką, a więc przyjęcia ustawy bez poprawek. Dziękuję.

Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:

Dziękuję bardzo.

Czy pan senator wnioskodawca January Bień chciałby jeszcze zabrać głos?

(Senator January Bień: Dziękuję serdecznie, Panie Marszałku.)

Dziękuję bardzo.

Przystępujemy zatem do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym oraz ustawy o wyższych szkołach zawodowych.

W pierwszej kolejności będziemy głosowali nad wnioskiem przedstawionym przed chwilą, wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek. Jeśli ten wniosek komisji przepadnie, czyli nie uzyska wymaganej większości, to wtedy będziemy wnosili poprawki, które proponuje senator January Bień.

Przystępujemy do głosowania.

Kto z państwa jest za wnioskiem Komisji Nauki, Edukacji i Sportu?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyświetlenie wyników głosowania.

69 senatorów głosowało za, 4 - przeciw, 12 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 133)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym oraz ustawy o wyższych szkołach zawodowych.

Powracamy do rozpatrzenia punktu dwudziestego pierwszego porządku obrad

: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o służbie cywilnej.

Obradująca w przerwie Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.

Za chwilę będziemy głosowali nad tym wnioskiem.

Kto z państwa jest za przyjęciem tego wniosku?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o wynik.

81 senatorów głosowało za, 1 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu.

(Głosowanie nr 134)

Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o służbie cywilnej.

Powracamy do rozpatrzenia punktu dwudziestego drugiego porządku obrad

: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o współpracy przy dokonywaniu kontroli osób, towarów i środków transportu przekraczających polsko-ukraińską granicę państwową.

Po procedurach, które już się dokonały, możemy przystąpić do głosowania.

Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.

Właśnie ten wniosek poddaję pod głosowanie.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wynik.

Jednogłośnie - 85 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 135)

Wobec tych wyników stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o współpracy przy dokonywaniu kontroli osób, towarów i środków transportu przekraczających polsko-ukraińską granicę państwową.

Powracamy do rozpatrzenia punktu dwudziestego trzeciego porządku obrad

: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Porozumienia między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Europejską Agencją Kosmiczną o współpracy w dziedzinie badania i użytkowania przestrzeni kosmicznej do celów pokojowych, podpisanego w Warszawie dnia 24 stycznia 2002 r.

Komisja Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.

Właśnie ten wniosek poddaję pod głosowanie.

Kto z państwa jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wynik.

Jednogłośnie - 85 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 136)

Stwierdzam zatem, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Porozumienia między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Europejską Agencją Kosmiczną o współpracy w dziedzinie badania i użytkowania przestrzeni kosmicznej do celów pokojowych, podpisanego w Warszawie w dniu 24 stycznia 2002 r.

Powracamy do rozpatrzenia punktu dwudziestego czwartego porządku obrad

: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Protokołu z Kioto do Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu.

Komisja Ochrony Środowiska oraz Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwały, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek, a Wysoki Senat do tych wniosków się odniesie.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyświetlenie wyniku.

83 senatorów głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu.

(Głosowanie nr 137)

Wobec tego stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Protokołu z Kioto do Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu.

Nie będziemy na razie powracać do kolejnych punktów.

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu trzydziestego pierwszego porządku obrad: zmiana w składzie komisji senackiej.

Przypominam, że wniosek Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich w tej sprawie zawarty jest w druku nr 170.

Proszę senatora Zbigniewa Kulaka, aby w imieniu komisji zechciał przedstawić ten wniosek.

Senator Zbigniew Kulak:

Panie Marszałku! Panie Senator i Panowie Senatorowie!

Pani senator Maria Szyszkowska w dniu 22 czerwca złożyła na ręce marszałka Senatu prośbę o przyjęcie jej rezygnacji z pracy w Komisji Emigracji i Polaków za Granicą. Prośba zawierała kilkuzdaniowe uzasadnienie, które zostało także odnotowane w mediach. Pani senator swoją decyzję motywowała poczuciem bezradności. Jej zdaniem komisja ulega naciskom profesora Stelmachowskiego i podejmuje decyzje niezgodne z interesem państwa. Wbrew zastrzeżeniom głosowania odbywają się w obecności zainteresowanych podmiotów. Panią senator niepokoi także faktyczny monopol Wspólnoty Polskiej oraz brak koncepcji kontaktów z Polonią.

Na posiedzeniu Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich w dniu 17 czerwca po odczytaniu wspomnianego wniosku kilku senatorów zabrało głos w dyskusji. Składający państwu senatorom niniejsze sprawozdanie poinformował, że podobne było uzasadnienie rezygnacji, która nastąpiła 30 maja 1996 r., rezygnacji z pracy we wspomnianej komisji w trzeciej kadencji Senatu, oraz wyraził szacunek dla pani senator za otwartość i odwagę w przedstawieniu swoich uwag i wątpliwości.

Podobny był ton wypowiedzi kolejnych senatorów, którzy przypomnieli dziwne reakcje i zachowania pana marszałka Andrzeja Stelmachowskiego na posiedzeniach Komisji Emigracji i Polaków za Granicą w przeszłości. Komisja, mimo że jej skład się zmieniał, wielokrotnie pozwalała na manipulacje i naciski ze strony prezesa i innych urzędników Wspólnoty Polskiej.

Senatorowie jednogłośnie wyrazili zgodę na rezygnację pani senator Marii Szyszkowskiej z pracy w komisji. Ale równocześnie byli zgodni, że sytuacji nie można traktować jako normalnej, że wymaga ona zainteresowania ze strony Prezydium Senatu i podjęcia działań radykalnie zmieniających formy i kryteria przekazywania środków finansowych na pomoc Polakom na całym świecie. Dziękuję.

Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z państwa chciałby w tej sprawie zabrać głos?

Pan senator Tadeusz Rzemykowski, bardzo proszę. Przypominam, że odnosimy się do wniosku o rezygnację z pracy w komisji.

Senator Tadeusz Rzemykowski:

Szanowny Panie Marszałku! Szanowni Państwo Senatorowie!

Mamy troszeczkę czasu, a ta sprawa wykracza poza zwyczajowy tryb postępowania i poza mury tego Senatu - to, przede wszystkim, chcę powiedzieć.

Ślub - dodam: cywilny - był cichy, ale rozwód jest przy pełnych światłach. Nikt nikomu nie zabrania wstępować do komisji, ale nikt też nie ma pretensji do nikogo, że chce z komisji wystąpić. Pytam więc: o co tu chodzi? Pani senator Maria Szyszkowska, zresztą bardzo ceniona przeze mnie i lubiana, nigdy na posiedzeniu komisji nie zgłosiła żadnego wniosku merytorycznego związanego z tematyką polonijną. Nie przeprowadziła ze mną także żadnej rozmowy, nawet wtedy, gdy razem siedzieliśmy w pokoiku, czekając na rozmowę z panem marszałkiem Senatu. A o tych tematach mówi się publicznie, podaje się to do prasy.

Sprawa druga: jest pewna niedopowiedziana myśl o funkcjonowaniu spraw polonijnych w Senacie. Chcę powiedzieć, że nie jest możliwe - ze względów prawnych, organizacyjnych i kadrowych - by prowadzić tę działalność wyłącznie przez Kancelarię Senatu, przy pomocy organów Senatu. Musimy korzystać z pomocy instytucji pozarządowych czy rządowych - taką instytucją na dzisiaj jest Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" czy na przykład Fundacja "Pomoc Polakom na Wschodzie".

Jest wiele spraw, które są zaognione czy dyskutowane na linii Senat - Stowarzyszenie "Wspólnota Polska". Chcę zauważyć, przypomnieć, szczególnie młodszym stażem państwu senatorom, że stowarzyszenie to zostało powołane przez tę Izbę, że na prezesa tego stowarzyszenia delegowano pierwszego marszałka naszej Izby, profesora Andrzeja Stelmachowskiego, że temu stowarzyszeniu przekazano wielkiej wartości majątek byłej fundacji państwowej, że prawnie usankcjonowano współpracę z Senatem. Do tej pory budżet stowarzyszenia był uchwalany równocześnie z uchwalaniem budżetu państwa i Senat nie miał na to wpływu. Ta praktyka miała lepsze bądź gorsze strony i jest zmieniana przez naszą Komisję Emigracji i Polaków za Granicą, przez Senat.

Wystąpiłem 5 marca do marszałka Senatu, a 6 marca do przewodniczącego Klubu Senatorskiego SLD i Unii Pracy z wnioskiem, żeby powrócić do unii personalnej Senatu i Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" i żeby marszałek Senatu ponownie był szefem Rady Krajowej Stowarzyszenia "Wspólnota Polska". Do tej pory nie ma odpowiedzi pozytywnej.

Dotąd współpraca ze stowarzyszeniem wynikała z automatycznego zapisu dotyczącego wielkości przyznawanych stowarzyszeniu z budżetu pieniędzy. Taką praktykę zastaliśmy w bieżącym roku. Budżet uchwaliliśmy w marcu, a podpisany został w kwietniu. To był budżet uchwalany w specyficznych warunkach, a Senat odzyskiwał go z ministerstw.

Nie mogliśmy niczego zasadniczego zmienić, tym bardziej że "Wspólnota Polska" była tą jednostką, do której kierowano wszystkie wnioski polonijne. Nie kierowano ich do Senatu, a nawet gdy kierowano do Senatu, to Senat odsyłał je do Stowarzyszenia "Wspólnota Polska".

W tym roku wprowadziliśmy, upowszechniliśmy poprzez Internet informację...

(Wicemarszałek Ryszard Jarzembowski: Przepraszam, Panie Senatorze, ale tematem tego punktu jest zmiana w składzie komisji senackiej, a nie ukierowanie relacji między Senatem a "Wspólnotą"...)

No to, Panie Marszałku, jeszcze jedno zdanie...

(Wicemarszałek Ryszard Jarzembowski: Tak, ale bardzo proszę o tym pamiętać.)

Dobrze. Jest to jednak główny powód tej rezygnacji, potwierdzony jeszcze przez sprawozdawcę komisji.

Chcę powiedzieć wyraźnie, że zmieniamy tę praktykę. W roku następnym będzie ona zmieniona w sposób zasadniczy. Chcę jednak postawić wyraźnie pytanie: czy zasadą naszej pracy nad zmienianiem przepisów, tej praktyki, jest rezygnacja w formie manifestacyjnej z działalności, czy też wywieranie wpływu poprzez działalność? Bo wszyscy ślubowaliśmy pracę, a nie rezygnowanie z tej pracy. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:

Dziękuję bardzo.

Zgłasza się jeszcze pani senator Maria Szyszkowska. Proszę bardzo.

Przypominam jeszcze raz, że tematem jest zmiana w składzie komisji senackiej.

Senator Maria Szyszkowska:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Wysoka Izbo!

Moja rezygnacja z dalszej pracy w Komisji Emigracji i Polaków za Granicą jest wyrazem mojego poczucia pełnej bezradności i wyrazem protestu w stosunku do tych prac, w stosunku do tego, co zachodzi w tej komisji.

Rezygnuję z wielką przykrością, ponieważ sprawy emigracji, z takich czy innych powodów, w szczególny sposób mnie interesują. Nastał jednak moment, w którym zrozumiałam, że moje uwagi do niczego nie doprowadzą, jeżeli w żaden sposób nie uczynię jakiejś, że tak powiem, manifestacji, po prostu występując z tej komisji.

Po pierwsze, chcę powiedzieć, że przez cały czas, mimo moich próśb, naruszane były względy formalne, które mają istotne znaczenie, a głosowaliśmy przecież nad wnioskami jawnie, w obecności podmiotów zgłaszających te wnioski. Oczywiście tym podmiotem jest głównie "Wspólnota Polska", która ma niemal monopol. Zaznaczam, że nie powiedziałam: "monopol", powiedziałam: "niemal monopol".

Po drugie, zgłaszane przeze mnie zarzuty pod adresem niegospodarności "Wspólnoty Polskiej", które opierałam na doniesieniach prasowych, były całkowicie ignorowane, a sygnalizowałam je w czasie posiedzeń komisji. Były ignorowane do tego stopnia, że po mojej prośbie, ażeby nie podejmować decyzji, nie przyznawać funduszy "Wspólnocie Polskiej", ale żeby przemyśleć doniesienia prasowe, jeszcze tego samego dnia ogromne sumy zostały jej przekazane.

Poza tym w czasie posiedzeń komisji podnosiłam również to, że błędne są decyzje idące na przykład w kierunku finansowania pism na niskim poziomie. Przy tym - ponieważ znam się nieco, jak mam nadzieję, na wydawaniu książek i pism - wiem, że przyznawane sumy są zawyżone w stosunku do możliwych, o wiele mniejszych sum na analogiczne wydawnictwa, i to w dodatku na wyższym poziomie...

(Wicemarszałek Ryszard Jarzembowski: Pani Senator, serce mi krwawi, ale muszę sformułować taką samą uwagę, jaką formułowałem wobec pana senatora Tadeusza Rzemykowskiego, ponieważ tematem jest zmiana w składzie komisji senackiej, a nie funkcjonowanie tej komisji.)

Proszę pozwolić na tylko jedno zdanie kończące.

(Wicemarszałek Ryszard Jarzembowski: Proszę bardzo.)

Chcę powiedzieć, że 17 lipca, a więc po tym, gdy złożyłam rezygnację, pan przewodniczący komisji w piśmie przyznał, że należy skorygować dotychczasowe formy pracy i powinna nastąpić radykalna zmiana we współpracy ze "Wspólnotą Polską". Ale to było już po mojej rezygnacji.

Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:

Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę w wystąpieniach koncentrować się zawsze na temacie, jaki jest zapisany w konkretnym punkcie porządku obrad. Przepraszam za te uwagi, nie lubię formułować tego typu uwag, ale jestem do tego zmuszony ze względów regulaminowo-proceduralnych.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez Komisję Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich projektem uchwały w sprawie zmiany w składzie komisji senackiej. Mamy ten projekt w druku nr 170.

Kto z państwa jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wynik.

61 senatorów głosowało za, 4 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 138)

Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie zmiany w składzie komisji senackiej.

Mam dla państwa propozycję, żebyśmy nie na końcu posiedzenia, ale teraz przystąpili do wygłaszania oświadczeń. Czy jest sprzeciw?

(Senator Grażyna Staniszewska: A kiedy będzie druga tura głosowań?)

O 21.00.

(Senator Grażyna Staniszewska: Punktualnie?)

Powiedzmy, że tak punktualnie, jak pani senator przychodzi na posiedzenia. (Wesołość na sali)

Głosu sprzeciwu nie słyszałem.

Zatem przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.

Miałbym ogromną prośbę, żeby państwo opuszczali tę salę - jeżeli ktoś ma taką potrzebę - w ciszy. A możemy wysłuchać...

Zostało zgłoszonych piętnaście oświadczeń, z tym że dwunastu senatorów złożyło swoje oświadczenia do protokołu, pozbawiając nas przyjemności słuchania. Ogromnie cieszę się więc, że senator Maria Szyszkowska i senator Henryk Stokłosa zaszczycą nas wygłoszeniem oświadczeń z tej wysokiej trybuny.

Zapraszam w pierwszej kolejności panią senator Marię Szyszkowską. Pana senatora Stokłosę proszę o cierpliwość.

Senator Maria Szyszkowska:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Moje oświadczenie kieruję do wicepremiera, ministra finansów Grzegorza Kołodki.

Zwracam się do wicepremiera z prośbą o ponowną analizę rozporządzenia, na mocy którego we wszystkich taksówkach w Polsce mają być zamontowane kasy fiskalne. Po długotrwałej analizie i przeprowadzonych rozmowach nie mam wątpliwości co do tego, że jedyną korzyść z tego odniosą producenci tych urządzeń.

Całe oświadczenie składam do protokołu*.

Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:

Dziękuję bardzo, Pani Senator.

Widzę, że pan senator Henryk Stokłosa "ćwiczy" sobie w palcach swoje oświadczenie.

Proszę bardzo. Jak zwykle napisane wszystko dużymi literami, a więc nie będzie kłopotu.

Senator Henryk Stokłosa:

Małymi również.

Panie Marszałku! Państwo Senatorowie!

Zbliża się nowy rok szkolny, a sytuacja w oświacie ciągle się pogarsza: alarmują o tym nauczyciele, interweniują dyrekcje szkół, protestują samorządy. Jako senator okręgu pilskiego otrzymuję w tej sprawie listy ze stanowiskami i apelami z całej Wielkopolski, których ton jest jeden: wielkopolska oświata jest na granicy bankructwa. Taką tezę sformułował między innymi zjazd przedstawicieli członków Stowarzyszenia Gmin i Powiatów Wielkopolskich, a potwierdziły ją badania ankietowe przeprowadzone w stu trzydziestu dziewięciu gminach województwa. Wynikają z tych badań następujące wnioski.

Po pierwsze, środki przekazywane samorządom w bieżącym roku w ramach subwencji oświatowej nie pokrywają bieżących kosztów prowadzenia szkół. Wydatki osobowe stanowią bowiem 86-88% tych kosztów i, pomimo zamrożenia wynagrodzeń w sferze budżetowej, konsumują całość subwencji oświatowej. Dzieje się tak, mimo że Wielkopolska ma obecnie najbardziej racjonalną sieć szkół w całym kraju.

Po drugie, od gmin i powiatów nie można wymagać dalszego dofinansowywania zobowiązań budżetu państwa. Obecnie wydatki na oświatę pochłaniają ponad 50% dochodów gmin. Finansowane w ten sposób są przede wszystkim inwestycje i remonty.

Po trzecie, zmiany sposobu podziału subwencji oświatowej nie zmieniają dramatycznej sytuacji finansowej szkół. Należy bezwzględnie zwiększyć kwotę bazową: finansowy standard A, który w bieżącym roku wynosi 2 tysiące 271 zł i 41 gr na ucznia, a winien wynosić minimum 2 tysiące 700 zł.

Po czwarte, za niedopuszczalne uznają samorządowcy naliczanie subwencji oświatowej bez przekazania im tak zwanej metryczki. W takiej sytuacji gminy, którym zmniejszono subwencje nawet o 8-10%, nie są w stanie sprawdzić prawidłowości naliczania. Brakuje pełnej informacji o odstąpieniu rządu od przekazywania rzetelnej informacji i partnerskiego traktowania samorządów.

W związku z tymi opiniami zwracam się do pani minister Krystyny Łybackiej z prośbą o ustosunkowanie się do następujących kwestii.

Pytanie pierwsze: czy jako nauczyciel akademicki z zawodu i posłanka z Wielkopolski zgadza się pani z przedstawionymi tu opiniami dotyczącymi stanu wielkopolskiej oświaty?

Pytanie drugie: w jakim zakresie ma pani zamiar uwzględnić przedstawione wnioski i opinie w procesie przygotowań do budżetu państwa na rok 2003? Dziękuję za uwagę.

Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:

Dziękuje bardzo, Panie Senatorze.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby jeszcze przemówić?

(Głos z sali: Dziękujemy bardzo.)

Dziękuję bardzo.

Informuję dla porządku, że trwa rywalizacja, jeśli chodzi o liczbę oświadczeń. I tak do protokołu złożyli: sześć oświadczeń - pan senator Zbigniew Gołąbek, cztery oświadczenia - pan senator Józef Sztorc, po trzy - senator Krystyna Sienkiewicz i senator Adam Biela, oraz skromnie, bo po jednym, senator Marian Lewicki, Krzysztof Szydłowski, Władysław Bułka, Adam Graczyński, Zbigniew Kruszewski, Jolanta Popiołek, Bogdan Podgórski, Zbigniew Religa, Andrzej Chronowski, Tadeusz Bartos, Sergiusz Plewa i Witold Gładkowski*.

(Senator Irena Kurzępa: Czy to jest pochwała, Panie Marszałku?)

Nie, to jest obowiązek, który spełniłem nie bez przyjemności, bo czytam nazwiska ludzi, których znam, lubię i cenię.

I tym optymistycznym akcentem na pożegnanie rozstajemy się do godziny 21.00. Dziękuję bardzo.

(Przerwa w obradach od godziny 19 minut 07 do godziny 21 minut 00)

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Wznawiam obrady.

Proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.

Zgodnie z życzeniem i prośbą pani senator Staniszewskiej, wznawiam obrady punktualnie co do sekundy, chociaż pani senator nie ma. (Wesołość na sali)(Oklaski)

(Rozmowy na sali)

Bardzo proszę szanowną lewicę o skupienie się na obradach.

Powracamy do rozpatrzenia punktu dwudziestego piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w tej sprawie.

Przypominam też, że Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.

Projekty te zawarte są w drukach senackich nr 200A i 200B.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za".

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 73 obecnych senatorów wszyscy głosowali za.

(Głosowanie nr 139)

Stwierdzam, że uchwała w sprawie tej ustawy została podjęta jednogłośnie.

Powracamy do rozpatrzenia punktu dwudziestego szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo farmaceutyczne.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, głos mogą zabrać jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę zatem sprawozdawcę Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, senatora Jerzego Cieślaka, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków. (Rozmowy na sali)

Bardzo proszę o ciszę na sali.

Senator Jerzy Cieślak:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Na dzisiejszym posiedzeniu połączonych Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej senatorowie rozpatrzyli poprawki zgłoszone w czasie prac Senatu nad ustawą o zmianie ustawy - Prawo farmaceutyczne.

Informuję Wysoki Senat, że pan senator Bernard Drzęźla zmienił treść swojej poprawki mającej na celu zmianę brzmienia art. 1 pkt 64 ustawy, chodzi o poprawkę osiemnastą w zestawieniu wniosków.

Pan senator Adam Graczyński wycofał swoją poprawkę zmierzającą do zmiany brzmienia art. 1 pkt 67 ustawy. W czasie posiedzenia komisji poprawka ta została podtrzymana przez senatora Zbigniewa Kulaka. Chodzi o poprawkę dwudziestą czwartą w zestawieniu wniosków.

Ze względu na to, że szanuję czas Wysokiej Izby, i to, że wszystkie zgłoszone poprawki zostały wcześniej, w czasie debaty, szczegółowo omówione przez sprawozdawców obydwu komisji oraz przez wnioskodawców, od razu proszę Wysoki Senat o przyjęcie tych poprawek, które uzyskały poparcie połączonych komisji, zgodnie z wnioskiem przedstawionym w druku nr 178Z. Dziękuję, Panie Marszałku.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Czy któryś z senatorów wnioskodawców lub drugi senator sprawozdawca chcą jeszcze zabrać głos?

Pan senator Jerzy Cieślak?

Senator Jerzy Cieślak:

Tak, Panie Marszałku.

Chcę prosić Wysoki Senat o przyjęcie poprawki dwudziestej trzeciej. Przypomnę tylko z debaty, że poprawka dwudziesta trzecia gwarantuje zabezpieczenie ekonomicznego i gospodarczego rozwoju zarówno polskiego przemysłu farmaceutycznego, jak i dystrybutorów leków w naszym kraju. Mam tu na myśli państwowych dystrybutorów leków. Chodzi o to, by holding farmaceutyczny, nad którego stworzeniem rząd obecnie pracuje, na terenie Polski wytrzymał konkurencję z podmiotami zagranicznymi. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Senator Adam Graczyński?

(Senator Adam Graczyński: Dziękuję.)

Pani senator Maria Szyszkowska?

Senator Maria Szyszkowska:

Będę mówić bardzo krótko.

Chcę powiedzieć, że moje poprawki niepoparte przez komisje mają na celu nie tyle obronę aptekarzy, ile odwrotnie, obronę pacjentów, a więc praktycznie wszystkich mieszkańców Polski. Jedna z moich poprawek, która nie została poparta przez komisje, ma na celu właściwe uregulowanie kwestii rozmieszczenia aptek, gdyż obecnie o ich lokalizacji decyduje chęć zysku aptekarzy, a nie wzgląd na dobro pacjentów.

Proszę o poparcie moich poprawek, niepopartych przez komisje.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Senator Bernard Drzęźla, proszę bardzo.

Senator Bernard Drzęźla:

Czy na tym etapie można jeszcze wycofać poprawkę?

(Wicemarszałek Kazimierz Kutz: Można.)

Wobec tego wycofuję poprawkę osiemnastą.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Bóg zapłać. (Wesołość na sali)

Czy w związku z decyzją senatora Drzęźli ktoś z państwa senatorów chce podtrzymać jego poprawkę? Nie widzę chętnych. Dziękuję.

Senator Zbigniew Kulak?

Senator Zbigniew Kulak:

Tak, Panie Marszałku.

Chciałbym poinformować, że przejęcie przeze mnie poprawki dwudziestej czwartej było właściwie przejęciem poprawki, z której zrezygnował pan senator Graczyński. Ale zrobiłem to na posiedzeniu komisji dopiero wtedy, gdy moja poprawka, dwudziesta druga, została odrzucona. Nie mogę znaleźć się w takiej sytuacji, że zgłaszam dwie rozbieżne poprawki, w związku z tym podtrzymuję poprawkę dwudziestą drugą, a rezygnuję z dwudziestej czwartej.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Rozumiem.

Czy ktoś z państwa chciałby podtrzymać poprawkę, z której wycofał się senator Zbigniew Kulak?

(Senator Zbigniew Romaszewski: Bardzo proszę o głos.)

Proszę bardzo, senator Zbigniew Romaszewski.

Senator Zbigniew Romaszewski:

Ja ją podtrzymuję. Dziwię się jednak, że jest ona zarejestrowana jako dwudziesta czwarta, mimo że idzie dalej niż dwudziesta trzecia.

(Wicemarszałek Kazimierz Kutz: Ale już nie dyskutujemy.)

Przepraszam, ale porządek głosowania jest rzeczą bardzo istotną. Jest to poprawka dalej idąca.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Senator Romaszewski podtrzymuje poprawkę dwudziestą czwartą, senatora Zbigniewa Kulaka.

(Senator Zbigniew Romaszewski: Ale prosiłbym o wyjaśnienie, dlaczego to zostało tak ustalone.)

Kogo pan prosi o wyjaśnienie?

(Senator Zbigniew Romaszewski: Tego, kto zestawiał poprawki.)

Rozumiem. Analizowano trzy poprawki dotyczące mniej więcej tego samego obszaru i komisja doszła do wniosku, że ta jest poprawką najdalej idącą.

(Senator Zbigniew Romaszewski: Przepraszam, ale jest rzeczą zdumiewającą...)

Ale już nie dyskutujemy. Nie ma dyskusji.

(Senator Bogusław Litwiniec: Jeszcze ja proszę o głos, Panie Marszałku.)

Przepraszam, w jakiej sprawie?

(Senator Zbigniew Romaszewski: Przepraszam, czy ja mogę złożyć protest w tej sprawie? Logika obowiązuje nawet w Senacie.)

W jakiej sprawie, Panie Senatorze?

(Senator Bogusław Litwiniec: W sprawie poprawki, Panie Marszałku.)

Proszę.

Senator Bogusław Litwiniec:

Panie Marszałku, proszę o dopisanie również mnie do przejęcia poprawki dwudziestej czwartej.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dopisujemy pana.

(Senator Zbigniew Romaszewski: Dwudziestej czwartej jako dwudziestej trzeciej.)

Pan senator Janowski.

Senator Mieczysław Janowski:

Ja w tej samej sprawie. Też się zgłaszam.

(Wicemarszałek Kazimierz Kutz: Dopisać pana, tak?)

Tak. Zgłaszam się do przejęcia tej poprawki, Panie Marszałku.

(Wicemarszałek Kazimierz Kutz: Dwudziestej czwartej?)

Tak jest.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Proszę to zanotować, Panowie Sekretarze.

Czy są jeszcze zgłoszenia? Nie.

Chcę także oświadczyć, że sprawozdawcą Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej był senator Zbigniew Kulak.

Przystępujemy zatem do głosowania nad ustawą o zmianie ustawy - Prawo farmaceutyczne.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisje oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.

Poprawka pierwsza, komisji, poparta przez połączone komisje, ma charakter uściślająco-redakcyjny.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wyniki.

Na 73 obecnych senatorów wszyscy głosowali za.

(Głosowanie nr 140)

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Poprawka druga, komisji, poparta przez połączone komisje, również ma charakter uściślająco-redakcyjny.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wyniki.

Na 74 obecnych senatorów wszyscy głosowali za.

(Głosowanie nr 141)

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Poprawka trzecia, senatora Cieślaka, poparta przez połączone komisje, ma na celu zapewnienie spójności tej ustawy z ustawą o wyrobach medycznych oraz ustawą o zmianie ustawy o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych w zakresie instytucji Inspekcji Badań Klinicznych.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wyniki.

Na 74 obecnych senatorów 73 głosowało za, 1 nie głosował.

(Głosowanie nr 142)

Poprawka przeszła dzięki uzyskaniu większości głosów.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką czwartą, komisji, dotyczącą wniosku o dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego. Wprowadza ona możliwość składania niektórych dokumentów dołączanych do tego wniosku nie tylko w języku angielskim, lecz także w językach francuskim i niemieckim.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wyniki.

Na 74 obecnych senatorów 10 głosowało za, 58 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 143)

Poprawka nie została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką piątą, komisji, popartą przez połączone komisje. Ma ona na celu uzupełnienie delegacji dla ministra zdrowia o podstawę do wydania rozporządzenia również w zakresie sposobu i trybu dokonywania zmian danych objętych pozwoleniem oraz zmian dokumentacji, na podstawie której jest wydawane pozwolenie dotyczące wprowadzenia do obrotu produktu leczniczego.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Proszę podać wyniki głosowania.

Na 74 obecnych senatorów wszyscy głosowali za.

(Głosowanie nr 144)

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Uwaga: nad poprawkami szóstą i trzydziestą drugą należy głosować łącznie. Są to poprawki komisji, poparte przez połączone komisje. Poprawka szósta ma na celu zastąpienie niedookreślonego i niezdefiniowanego w systemie prawnym pojęcia "znikomej wartości materialnej" odniesieniem do pojęcia konkretnego i posiadającego wartość realną i wymierną. Poprawka trzydziesta druga stanowi konsekwencję tej poprawki.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę podać wyniki.

Na 75 obecnych senatorów 72 głosowało za, 3 - przeciw.

(Głosowanie nr 145)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta dzięki uzyskaniu większości głosów.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką siódmą, komisji, popartą przez połączone komisje. Ma ona na celu zapewnienie jednolitości terminologicznej ustawy dostosowanie jej do terminologii użytej w art. 22 ust. 3 ustawy nowelizującej.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę o wyniki.

Na 75 obecnych senatorów 74 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu.

(Głosowanie nr 146)

Stwierdzam, że poprawka przeszła dzięki uzyskaniu większości głosów.

Poprawka ósma, komisji, poparta przez połączone komisje, ma na celu uzupełnienie delegacji dla ministra zdrowia do określenia laboratoriów kontroli jakości leków, które specjalizują się w badaniach produktów krwiopochodnych, z uwzględnieniem wymagań Dobrej Praktyki Klinicznej w zakresie kontroli laboratoryjnej.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wyniki.

Na 74 obecnych senatorów 73 głosowało za, 1 senator nie raczył głosować. (Głosowanie nr 147)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta olbrzymią większością głosów.

Uwaga, przystępujemy do łącznego głosowania nad poprawkami dziewiątą i dziesiątą. Są to poprawki komisji, poparte przez połączone komisje. Dostosowują one określenie ministra zdrowia do terminologii ustawy z 4 września 1997 r. o działach w administracji rządowej.

(Senator Jerzy Cieślak: Przepraszam, Panie Marszałku, ale chodzi o ministra pracy, nie o ministra zdrowia.)

Proszę pana senatora, ja mam tutaj napisane: "o działach w administracji rządowej", to może się zgadzać.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wyniki.

Na 75 obecnych senatorów 71 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu, 3 nie głosowało. (Głosowanie nr 148)

Poprawki przeszły dzięki uzyskaniu większości głosów.

Przechodzimy do głosowania nad poprawką jedenastą, senatora Graczyńskiego, popartą przez połączone komisje. Ma ona na celu umożliwienie zwolnienia apteki z obowiązku prowadzenia receptury lub jej części.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wyniki.

Na 75 obecnych senatorów 64 głosowało za, 3 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 149)

Stwierdzam, że poprawka przeszła dzięki uzyskaniu większości głosów.

Uwaga: przyjęcie poprawki dwunastej wyklucza głosowanie nad poprawką trzynastą. Poprawka dwunasta, pani senator Szyszkowskiej, poparta przez połączone komisje, dotyczy warunków, jakie musi spełnić kierownik apteki. Znosi ona ograniczenie w zakresie wieku i wprowadza wymóg legitymowania się pięcioletnim stażem w zawodzie farmaceuty oraz egzaminem państwowym po ukończeniu specjalizacji w dziedzinie farmacji aptecznej.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

Na 76 obecnych senatorów 49 głosowało za, 21 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 150)

Stwierdzam, że poprawka dwunasta przeszła dzięki uzyskaniu większości głosów.

Poprawka czternasta, pani senator Szyszkowskiej...

Bardzo proszę nie robić drugiego senatu w tej samej izbie w trakcie trwania obrad. Nie będę mówił, kto do tego doprowadza.

(Senator Ryszard Jarzembowski: I słusznie.)

Poprawka czternasta dotyczy zadań kierownika apteki i ma na celu zmianę nazwy rejestru farmaceutów poprzez dodanie do tej nazwy wyrazów "z prawem wykonywania zawodu aptekarza".

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę podać wyniki głosowania.

Na 76 obecnych senatorów 22 głosowało za, 46 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 151)

Stwierdzam, że poprawka nie została uchwalona.

Uwaga: nad poprawkami piętnastą i dziewiętnastą będziemy głosować łącznie. Ich przyjęcie wyklucza głosowanie nad poprawką osiemnastą. Poprawki te są autorstwa komisji i zostały poparte przez połączone komisje. Poprawki piętnasta i dziewiętnasta dotyczą kwalifikacji zawodowych farmaceuty uzyskiwanych w trakcie przeszkolenia specjalizacyjnego. Mają one na celu zapewnienie zgodności ustawy z ustawą o szkolnictwie wyższym.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 75 obecnych senatorów 72 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 152)

Stwierdzam, że poprawka przeszła większością głosów.

Uwaga: nad poprawkami szesnastą i siedemnastą będziemy głosować łącznie. Są to poprawki pani senator Szyszkowskiej. Mają na celu zaostrzenie warunków niezbędnych do rozpoczęcia specjalizacji dla farmaceutów.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 76 obecnych senatorów 19 głosowało za poprawkami, 51 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 153)

Stwierdzam, że poprawki nie zostały przyjęte.

Przechodzimy do poprawki dwudziestej. Jest to poprawka senator Szyszkowskiej i została poparta przez połączone komisje. Wskazuje ona, że powierzchnia apteki, określona w przepisie art. 97, obejmuje nie tylko powierzchnię podstawową, lecz także pomocniczą.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 74 obecnych senatorów 50 głosowało za, 22 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 154)

Stwierdzam, że poprawka została uchwalona.

Uwaga: nad poprawkami dwudziestą pierwszą, dwudziestą szóstą i dwudziestą siódmą należy głosować łącznie. Ich przyjęcie wyklucza głosowanie nad poprawkami dwudziestą drugą, dwudziestą trzecią i dwudziestą czwartą. Te trzy poprawki, o których wspomniałem, są autorstwa komisji i zmierzają do utrzymania stanu prawnego sprzed nowelizacji w zakresie uprawnienia do uzyskania zezwolenia na prowadzenie apteki.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 76 obecnych senatorów 13 głosowało za, 60 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 155)

Stwierdzam, że poprawki zostały odrzucone.

Przystępujemy w związku z tym do głosowania nad poprawką dwudziestą drugą. Jest to poprawka senatora Kulaka. Jej przyjęcie wyklucza głosowanie nad poprawkami dwudziestą trzecią i dwudziestą czwartą. Poprawka dwudziesta druga ma na celu ograniczenie możliwości wydawania zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej przez wskazanie, że jeden podmiot może uzyskać tylko jedno zezwolenie.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 77 obecnych senatorów 21 głosowało za, 46 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 156)

Stwierdzam, że poprawka została odrzucona.

W związku z tym przechodzimy do głosowania nad poprawką dwudziestą trzecią. Jest to poprawka komisji. Określa warunki, w których nie wydaje się zezwolenia na prowadzenie apteki. Jej przyjęcie wyklucza głosowanie nad poprawką dwudziestą czwartą.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 77 obecnych senatorów 52 głosowało za poprawką, 20 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 157)

Stwierdzam, że poprawka przeszła większością głosów.

Przechodzimy do poprawki dwudziestej piątej. Jest to poprawka pani senator Szyszkowskiej. Ma na celu wskazanie, że zezwolenie na prowadzenie apteki nie może być wydane, jeżeli na jedną aptekę na terenie gminy będzie przypadać mniej niż cztery tysiące mieszkańców.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 77 obecnych senatorów 9 głosowało za, 64 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 158)

Stwierdzam, że poprawka nie została przez Izbę przyjęta.

Przechodzimy teraz do poprawki dwudziestej ósmej. Jest to poprawka komisji i została poparta przez połączone komisje. Ma ona charakter porządkująco-legislacyjny.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 77 obecnych senatorów 75 głosowało za, 2 nie głosowało (Głosowanie nr 159)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką dwudziestą dziewiątą. Jest to poprawka senatora Drzęźli. Została poparta przez połączone komisje i ma charakter redakcyjny. Przyjęcie tej poprawki wyklucza głosowanie nad poprawką trzydziestą.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 76 obecnych senatorów 67 głosowało za, 2 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 160)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Przystępujemy w związku z tym do głosowania nad poprawką trzydziestą pierwszą. Jest to poprawka komisji i została poparta przez połączone komisje. Uściśla ona przepis karny.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Proszę o podanie wyników.

Na 77 obecnych senatorów 73 głosowało za, a tylko 4 się wstrzymało od głosu. (Głosowanie nr 161)

Nad poprawką trzydziestą drugą głosowaliśmy łącznie z poprawką szóstą, w związku z tym możemy teraz przystąpić do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo farmaceutyczne w całości, wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 77 obecnych senatorów 63 głosowało za, 12 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 162)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo farmaceutyczne.

Powracamy do rozpatrzenia punktu dwudziestego siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o wyrobach medycznych.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam też, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę zatem sprawozdawcę Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej senatora Zbigniewa Kulaka o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Zbigniew Kulak:

Panie Marszałku! Panie Senator i Panowie Senatorowie!

Komisje po posiedzeniu w dniu dzisiejszym proponują przyjąć poprawki: pierwszą, drugą, trzecią i czwartą, oraz nie przyjmować poprawek piątej i szóstej.

Krótkie wyjaśnienie. Treść poprawek czwartej i piątej jest bardzo podobna. Proszę jednak zwrócić uwagę na to, że w poprawce czwartej jest mowa o szerszym niż w poprawce piątej rozumieniu wyrobów medycznych wykonywanych na zamówienie. W poprawce piątej dotyczy to tylko przedmiotów ortopedycznych. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostały senator sprawozdawca chcą jeszcze zabrać głos?

Senator Jerzy Cieślak?

(Senator Jerzy Cieślak: Dziękuję, Panie Marszałku.)

Senator Jerzy Smorawiński?

(Senator Jerzy Smorawiński: Poprawka czwarta jest lepsza, dziękuję bardzo.)

Dziękuję.

Stwierdzam, że sprawozdawcą Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia był senator Jerzy Cieślak.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o wyrobach medycznych.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione następujące wnioski: Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej wnosiła o przyjęcie ustawy bez poprawek; Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej o przyjęcie ustawy o zmianie ustawy o wyrobach medycznych bez poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za, proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.

Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 75 obecnych senatorów 5 głosowało za, 69 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu.

(Głosowanie nr 163)

Stwierdzam, że Senat nie przyjął pierwszej propozycji.

Wobec odrzucenia wniosku o przyjęcie ustawy bez poprawek przechodzimy do głosowania nad przedstawionymi przez Komisję Polityki Społecznej i Zdrowia oraz senatorów wnioskodawców poprawkami.

Poprawka pierwsza jest poprawką komisji, popartą przez połączone komisje. Ma ona na celu uściślenie znaczenia wyrobu medycznego związanego z dokonywaniem kontroli parametrów i stanów fizjologicznych.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

Na 75 obecnych senatorów 74 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 164)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Uwaga: poprawkę drugą należy przegłosować łącznie z poprawkami pierwszą i szóstą z zestawienia wniosków do ustawy o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych oraz ustawy o zawodzie lekarza. Jest to druk nr 179Z. Jest to poprawka komisji, poparta przez połączone komisje. Poprawka ta ma na celu prawidłowe legislacyjnie zamieszczenie uregulowań dotyczących stosowania i wejścia w życie przepisów dotyczących oznaczania znakiem zgodności CE, które powinny być zawarte w ustawie o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych oraz ustawy o zawodzie lekarza, druk senacki nr 179. Poprawki pierwsza i szósta mają charakter technicznolegislacyjny i polegają na umieszczeniu przepisu dodatkowego art. 22b we właściwym ze względu na charakter tego przepisu i strukturę ustawy miejscu. Przepis ust. 2 jest konsekwencją zmiany wprowadzonej do ustawy o wyrobach medycznych.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

Na 75 obecnych senatorów 74 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu.

(Głosowanie nr 165)

Stwierdzam, że poprawki zostały przyjęte większością głosów.

Przystępujemy do poprawki trzeciej... Chyba do poprawki czwartej. Mogę panią o to zapytać?

(Głosy z sali: Chyba do poprawki trzeciej.)

(Głos z sali: Trzecia została wycofana.)

Poprawka czwarta...

(Głosy z sali: Trzecia.)

Proszę? Nie mam poprawki trzeciej. (Poruszenie na sali)

W związku z tym, że nie mam w rejestrze tej poprawki, ogłaszam pięciominutową przerwę.

(Przerwa w obradach od godziny 21 minut 37 do godziny 21 minut 47)

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Proszę o zajmowanie miejsc na sali.

Wznawiam obrady.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką trzecią. Jest to poprawka komisji poparta przez połączone komisje. Zmierza ona do usunięcia wątpliwości interpretacyjnych w zakresie podmiotów mogących dokonywać dystrybucji wyrobów medycznych.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

Na 74 obecnych senatorów 72 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu.

(Głosowanie nr 166)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką czwartą - uwaga, wyklucza ona głosowanie nad poprawką piątą. Poprawka czwarta, autorstwa senatora Cieślaka, jest poparta przez połączone komisje. Wyłącza ona z obowiązku wpisu do rejestru wytwórców wyrobów medycznych wyroby medyczne wykonywane na zamówienie. Obowiązkiem tym objęci zostali jedynie wytwórcy tych wyrobów.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wyniki.

Na 74 obecnych senatorów 71 głosowało za, 2 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu.

(Głosowanie nr 167)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Teraz przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy...

(Głosy z sali: A poprawka szósta?)

Szósta? Sekretarz mówi, że nie trzeba...

(Głos z sali: Jak to nie trzeba?)

Przepraszam.

(Głos z sali: My mówimy, że trzeba.)

Przepraszam, zostałem wprowadzony w błąd.

(Senator Lesław Podkański: Trzeba zmienić sekretarza.)

Przystępujemy do głosowania nad poprawką szóstą. Jest to poprawka senatora Smorawińskiego. Poprawka ta zmienia datę wejścia w życie ustawy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Proszę podać wyniki głosowania.

Na 72 obecnych senatorów 13 głosowało za, 54 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 168)

Poprawka nie przeszła.

Teraz przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o wyrobach medycznych w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 73 obecnych senatorów 72 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 169)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o wyrobach medycznych.

Bardzo bym jednak prosił szanowną lewicę o większe uczestnictwo w obradach, inaczej dam na mszę w waszej intencji. (Wesołość na sali)

(Senator Lesław Podkański: A kto zapłaci?)

Ja.

(Głos z sali: Paryż wart jest mszy, Panie Marszałku.)

Powracamy do rozpatrzenia punktu dwudziestego ósmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przypominam, że Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia przedstawiła projekt uchwały, który wnosi o wprowadzenie poprawek do ustawy. Toteż zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę przeprowadzimy kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi przez komisję poprawkami.

Poprawka pierwsza ma charakter redakcyjny i polega na dodaniu brakującego wyrazu.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

(Rozmowy na sali)

Proszę o ciszę.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wynik głosowania.

Na 74 obecnych senatorów 69 senatorów głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 170)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Poprawka druga ma charakter technicznolegislacyjny. Ujednolica brzmienie przepisów ustawy, które określają zakres działań Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 73 obecnych senatorów 72 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 171)

Wobec tego przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Wyrobów Biobójczych w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników.

Na 74 obecnych senatorów 71 było za, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 172)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Powracamy do rozpatrzenia punktu dwudziestego dziewiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych oraz ustawy o zawodzie lekarza.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę zatem sprawozdawcę Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia, panią senator Alicję Stradomską, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków. Proszę bardzo.

Senator Alicja Stradomska:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Mam zaszczyt poinformować Wysoką Izbę...

(Wicemarszałek Kazimierz Kutz: Chwileczkę, nie działają mikrofony.)

Może już?

(Wicemarszałek Kazimierz Kutz: Tak jest.)

Mam zaszczyt poinformować Wysoką Izbę, że w dniu dzisiejszym odbyło się posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia. Po rozpatrzeniu wniosków w trakcie debaty komisja rekomenduje poprawki zawarte w druku nr 179Z. Są to poprawki: pierwsza, druga, czwarta, szósta, ósma i dziewiąta. Poprawki trzecia i siódma zostały wycofane przez wnioskodawców. Nad poprawką piątą głosowano przeciw, ponieważ dalej idącą była autopoprawka czwarta. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Czy senator wnioskodawca Marek Balicki chce jeszcze zabrać głos?

(Senator Marek Balicki: Dziękuję bardzo.)

Dziękuję.

Przypominam, że następujący wnioskodawcy wycofali swoje wnioski: senator Marek Balicki poprawkę trzecią z druku nr 179Z, i Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia poprawkę siódmą z druku nr 179Z.

Zgodnie z art. 52 ust. 7 Regulaminu Senatu każdy senator może podtrzymać wycofany wniosek, przejmując uprawnienia dotychczasowego wnioskodawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów chce podtrzymać wycofane wnioski? Nie widzę chętnych.

W tym stanie rzeczy możemy przystąpić do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawy o wyrobach medycznych oraz ustawy o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Wyrobów Biobójczych oraz ustawy o zawodzie lekarza.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisja oraz senator wnioskodawca przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję zatem, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu, za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.

Uwaga, poprawki pierwsza i szósta były przegłosowane łącznie z poprawką drugą z zestawienia wniosków do ustawy o zmianie ustawy o wyrobach medycznych - to druk nr 180Z.

Przystępujemy wobec tego do głosowania nad poprawką drugą. Jest to poprawka senatora Balickiego, poparta przez komisje. Poprawka ta określa, że podmiot odpowiedzialny zobowiązany będzie do złożenia pełnej dokumentacji oryginalnego produktu leczniczego nie później niż dwanaście miesięcy od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską uczestnictwa w Unii Europejskiej, a nie, jak przewidywała ustawa nowelizująca, w ciągu dwunastu miesięcy od tej daty.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

Na 69 obecnych senatorów 65 głosowało za, 2 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 173)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Uwaga, poprawka trzecia jest wycofana i nie została podtrzymana.

W związku z tym możemy przejść do głosowania nad poprawką czwartą. Jest to poprawka senatora Marka Balickiego, poparta przez komisje. Nad poprawkami czwartą, ósmą i dziewiątą należy głosować łącznie. Przyjęcie tych poprawek wyklucza głosowanie nad poprawką piątą. Poprawki: czwarta, ósma i dziewiąta, wprowadzają przepisy likwidujące z dniem 1 października 2002 r. Centralny Ośrodek Techniki Medycznej. Ponadto poprawka czwarta określa właściwą nazwę jednej z jednostek organizacyjnych Instytutu Leków. Są to oczywiście poprawki poparte przez komisje.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

Na 70 obecnych senatorów, 65 głosowało za, 3 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 174)

Stwierdzam, że poprawki zostały przyjęte większością głosów.

Poprawka piąta odpada, nad poprawką szóstą już głosowaliśmy łącznie z poprawką pierwszą i drugą z zestawienia wniosków do ustawy o zmianie ustawy o wyrobach medycznych, zawartego w druku nr 187Z. Poprawka siódma została wycofana, nad ósmą głosowaliśmy łącznie z poprawką dziewiątą, a nad poprawką dziewiątą głosowaliśmy łącznie z poprawką czwartą i ósmą.

W związku z tym możemy przystąpić do głosowania nad przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych oraz ustawy o zawodzie lekarza w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciwko, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto wstrzymał się od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 69 obecnych senatorów 62 głosowało za, 5 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 175)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych oraz ustawy o zawodzie lekarza.

Powracamy do rozpatrzenia punktu trzydziestego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o produktach biobójczych.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przypominam, że Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o wprowadzenie poprawek do ustawy - druki senackie nr 193A i 193B.

Zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę przeprowadzimy głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

W jakiej sprawie, Senatorze?

Senator Zbigniew Kulak:

Właśnie w tej sprawie, Panie Marszałku. Poprawki obu komisji są jednobrzmiące, ponadto zostały przyjęte jednomyślne. Wnoszę więc o głosowanie łączne.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Tak jest. (Wesołość na sali)

Przystępujemy do głosowania.

(Głos z sali: Jeśli nie ma sprzeciwu.)

Dobrze. Czy jest sprzeciw wobec tego wniosku? Dziękuję.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi... Poprawka pierwsza... (Rozmowy na sali)

Aha, łącznie, tak. Przystępujemy do łącznego głosowania nad poprawkami: pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, piątą, szóstą i siódmą.

Kto jest za przyjęciem poprawek od pierwszej do siódmej, proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 70 obecnych senatorów 66 głosowało za, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 176)

Stwierdzam, że poprawki zostały przyjęte.

W tej sytuacji przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o produktach biobójczych w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciwko, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto wstrzymał się od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 70 obecnych senatorów 66 głosowało za, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 177)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o produktach biobójczych.

W tej sytuacji stwierdzam, że zostanie ogłoszony jeden komunikat. Przepraszam, dwa komunikaty.

Proszę bardzo.

Senator Sekretarz Marian Lewicki:

Komunikat pierwszy dotyczy Komisji Ustawodawstwa i Praworządności. W dniu 10 września 2002 r., we wtorek, o godzinie 15.00 w sali nr 176 odbędzie się spotkanie komisji. W porządku obrad jest przewidziane pierwsze czytanie zgłoszonego przez Komisję Ustawodawstwa i Praworządności projektu ustawy o ustanowieniu 22 lutego dniem ofiar przestępstw, a w drugim punkcie tego spotkania pierwsze czytanie zgłoszonego przez senator Annę Kurską projektu uchwały Senatu w dwudziestą rocznicę tragicznych wydarzeń w Lubinie.

Komunikat drugi. Państwo Senatorowie, informuję, że kolejne, dwudzieste czwarte posiedzenie Senatu odbędzie się w dniach 11 i 12 września bieżącego roku. Informacje na ten temat wraz z projektem porządku obrad zostaną państwu dostarczone do biur senatorskich.

Rozumiem, że to pan marszałek złożył ten komunikat.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Informuję, że porządek obrad dwudziestego trzeciego posiedzenia Senatu został wyczerpany.

Teraz przystępujemy do oświadczeń senatorów poza obrządkiem... (Wesołość na sali)

(Głosy z sali: Już były!)

Były, były. Zamykam dwudzieste trzecie posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej piątej kadencji.

Życzę wszystkim wszystkiego najlepszego.

(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)

(Koniec posiedzenia o godzinie 22 minut 08)

 

 

 

 

Oświadczenie złożone przez senator Marię Szyszkowską

Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra finansów Grzegorza Kołodki

Zwracam się do Pana Premiera z uprzejmą prośbą o ponowną analizę rozporządzenia będącego podstawą nałożenia obowiązku zakupu i montażu kas rejestrujących w taksówkach osobowych. Szczegółowo zapoznałam się z argumentami zarówno Ministerstwa Finansów, jak i przedstawicieli korporacji i zrzeszeń taksówkarzy.

Istotnie, jedyną korzyść odniosą producenci takich urządzeń. Trudno zgodzić się z uzasadnieniem, że umożliwi to skuteczne egzekwowanie uprawnień konsumentów do otrzymywania dokumentu rozliczającego usługę. Na każde życzenie klienta wystawiany jest bowiem rachunek umożliwiający złożenie reklamacji. Korporacje skutecznie eliminują ze swego grona nieuczciwych pracowników. Leży to przecież w ich interesie.

Ale nawet najbardziej szczegółowe przepisy prawa nie wyeliminują, stanowiącej na szczęście margines, grupy nieuczciwych taksówkarzy wożących pasażerów bez włączonego licznika. Bez uruchomienia urządzenia, taksometru czy kasy rejestrującej ustalenie właściwej wysokości opłaty za dany kurs nie jest możliwe.

Zwracam również uwagę na fakt, iż w chwili obecnej, a  więc na początku sierpnia, kasy fiskalne nie są dostępne w sprzedaży, tak więc dotrzymanie terminu ich uruchomienia, od 1 października, może okazać się niemożliwe.

Jedna z firm, spółka Posnet, już w czerwcu posiadała świadectwo - tak zwaną homologację - dopuszczające urządzenia do eksploatacji, choć sama kasa rejestrująca nie została wyprodukowana. Odpowiednie służby potwierdziły prawidłowość funkcjonowania nieistniejącego urządzenia. Historia jest niemal identyczna jak w przypadku wprowadzenia na rynek urządzeń głośnomówiących, umożliwiających prowadzenie rozmów telefonicznych w czasie jazdy samochodem. Kilka dni po ogłoszeniu stosownego przepisu urządzenia były dostępne w sieci detalicznej. Czy to przypadek?

Panie Premierze, moim zdaniem koszty związane z zakupem i montażem kas rejestrujących nadmiernie obciążą budżet państwa i usługodawców. Spowodują wzrost ceny świadczonej usługi, czyli dalsze ograniczenia jej dostępności dla klienta. Tymczasem program gospodarczy rządu zakłada wprowadzenie znacznych ułatwień dla małych i średnich firm poprzez zmniejszenie obciążeń finansowych, uproszczenie procedur podatkowych i zminimalizowanie biurokracji. Obowiązek montażu kas fiskalnych oceniam jako odwrotny w stosunku do zapowiedzianego kierunku działań.

Maria Szyszkowska

Oświadczenie złożone przez senatora Zbigniewa Gołąbka

Oświadczenie skierowane do dyrektora Mazowieckiego Zakładu Gazowniczego "Gazownia Warszawska" w Warszawie, Oddziału Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa SA Michała Szubskiego

Zgodnie z ustawą o wykonywaniu mandatu posła i senatora zwracam się z prośbą o kontynuację inwestycji w ramach porozumienia z władzami miasta i gminy Warka.

W dniu 29 grudnia 2000 r. podpisane zostało porozumienie pomiędzy Polskim Górnictwem Naftowym i Gazownictwem SA w Warszawie a  gminą Warka dotyczące gazyfikacji osiedla Winiary. Porozumienie dotyczy ustalania warunków realizacji kolejnych etapów inwestycji polegającej na budowie gazociągów średniego ciśnienia o łącznej planowanej długości około 8 km i około pięciuset przyłączy gazowych o łącznej długości około 3 km. Porozumienie zostało zawarte zgodnie ze Zmienną Koncepcją Programową Gazyfikacji Miasta i Gminy Warka uzgodnioną z MZG 11 lipca 1996 r.

Gazyfikacja osiedla Winiary przebiega etapowo. Każdy etap inwestycji obejmuje umowa przyłączeniowa o przyłączenie do sieci gazowej, uwzględniająca ustalenia niniejszego porozumienia. Udział stron w nakładach na inwestycje jest uwzględniany w rozliczeniu z opłatą związaną z przyłączeniem, należną MZG od urzędu miejskiego jako podmiotu ubiegającego się o przyłączenie. Rozliczenie jest dokonywane każdorazowo przy przyłączeniu wybudowanych w kolejnych etapach inwestycji gazociągów i przyłączy gazowych. Udział urzędu miejskiego w nakładach finansowych związanych z realizacją inwestycji jest w umowach przyłączeniowych traktowany i rozliczany jako opłata za przyłączenie do sieci gazowej.

Pierwszy etap inwestycji zrealizowanej w 2000 r. przez MZG i Urząd Miejski w Warce docelowo na osiedle Winiary obejmował następujący zakres: gazociąg średniego ciśnienia w ulicach: Polnej, Wysockiego i Cmentarnej o łącznej długości 904 m.; przyłącza gazowe w liczbie szesnastu sztuk. Koszt inwestycji wyniósł 242 tysiące 436 zł 30 gr. Udział finansowy gminy to 40 tysięcy zł. Udział finansowy MZG to 202 tysiące 436 zł 30 gr. Wydano jedenaście pozwoleń na budowę gazowej instalacji wewnętrznej.

Drugi etap inwestycji realizowanej na przełomie 2001 i 2002 r. przez MZG, finansowany już przez Urząd Miejski w Warce, obejmuje następujący zakres: gazociąg średniego ciśnienia w ulicach: Pułaskiego, Turystycznej, Jesiennej, Myśliwskiej, Ledóchowskiego, Słonecznej, Willowej, Szwedzkiej, Miłej, Księżycowej i Kwiatowej o łącznej długości 2 tysięcy 297 m.; przyłącza gazowe w liczbie pięćdziesięciu ośmiu sztuk. Koszt inwestycji wyniósł 310 tysięcy 956 zł 11 gr. Udział finansowy gminy wynosi 180 tysięcy zł, w tym mapy kosztowały 14 tysięcy 43 zł 89 gr. Udział finansowy mieszkańców wynosi 145 tysiące zł. Wydano docelowo pięćdziesiąt osiem pozwoleń na budowę gazowej instalacji wewnętrznej. Zaawansowanie inwestycji - 90%.

Trzeci etap będzie obejmował budowę gazociągu na osiedlu Winiary II. Po przeprowadzeniu rozeznania na osiedlu Winiary II i spotkaniu z jego mieszkańcami uzyskano czterdzieści jeden deklaracji o przystąpieniu do wspólnego inwestowania. Za przyłączenie do sieci gazowej mieszkańcy osiedla Winiary II wpłacili na konto kwotę 92 tysięcy 500 zł. Na wymienione zadanie zaplanowano w budżecie gminy 70 tysięcy zł. Wykonane zostały mapy do celów projektowych, za które urząd miejski zapłacił 8 tysięcy zł. Przesłano informację do biura obsługi klienta w Warszawie w celu przeprowadzenia symulacji przebiegu trasy gazociągu wraz z przyłączami. Przesłano również w dniu 8 maja 2002 r. zapytanie do przedsiębiorstwa, czy będzie możliwość dofinansowania zadania z funduszy gazowni, lecz do dnia dzisiejszego nie otrzymano odpowiedzi w przedmiotowej sprawie. Realizacja trzeciego etapu budowy zaplanowana jest w 2002 r. W ramach zapewnienia dużego odbioru gazu przeprowadzana jest modernizacja trzech kotłowni na terenie miasta Warka - termin poboru gazu to IV kwartał 2002 r. Łączny pobór gazu dla trzech kotłowni wynosi 138,53 m³/h.

Uprzejmie proszę o zapoznanie się ze sprawą i podjęcie stosownych działań zmierzających do kontynuacji inwestycji w ramach porozumienia.

Z poważaniem
Zbigniew Gołąbek
Senator RP

Oświadczenie złożone przez senatora Zbigniewa Gołąbka

Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra rolnictwa i rozwoju wsi Jarosława Kalinowskiego, ministra pracy i polityki społecznej Jerzego Hausnera, ministra gospodarki Jacka Piechoty, prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa Aleksandra Bentkowskiego oraz prezesa Banku Ochrony Środowiska Józefa Kozioła

Zgodnie z ustawą o wykonywaniu mandatu posła i senatora na wniosek Stowarzyszenia "Szydłowieckie Forum Gospodarcze" i zrzeszenia pszczelarzy z Krakowa, które w ramach wojewódzkiego programu "Agroalternatywa 2001" zrealizowało projekt Systemu APIPOL, funkcjonujący w oparciu o normy europejskie i reprezentujący najbardziej nowoczesne metody gospodarowania w pasiece, zwracam się z uprzejmą prośbą o zapoznanie się ze sprawą i wsparcie wymienionej inicjatywy.

Projekt ten umożliwia w prosty sposób wybór optymalnych kierunków działania w branży pszczelarskiej, zapewnia profesjonalne wyposażenie gospodarstwa hodowlanego w nowoczesne urządzenia, gwarantuje również odbiór pszczelich produktów od producenta.

Zatrudnienie w pszczelarstwie może stać się jednym z doraźnych sposobów na narastające bezrobocie i szansą na rozwój lokalnej przedsiębiorczości. Jest to jedna z propozycji dla osób prowadzących pasieki hobbystycznie, bezrobotnych posiadających tradycje rodzinne związane z tym zawodem lub poszukujących alternatywnych form działalności pozarolniczej. Do tej pory nie traktowano pszczelarstwa jako zawodu, lecz jako hobby. Brak było profesjonalnego modelu gospodarki pasiecznej oraz przemysłu przetwórczego wykorzystującego surowce pochodzenia pszczelego do produkcji leków, parafarmaceutyków i dietetycznych środków spożywczych.

W chwili obecnej dąży się do zmiany istniejącego stanu rzeczy i stworzenia systemu dającego zwiększenie nie tylko liczby istniejących pasiek, ale też możliwości zarobkowania osób bezrobotnych, zwłaszcza w gminach rolniczych szczególnie zagrożonych bezrobociem strukturalnym. Wychodząc naprzeciw tym potrzebom oraz dostrzegając w Systemie APIPOL szansę ożywienia gospodarczego regionu, Stowarzyszenie "Szydłowieckie Forum Gospodarcze" zrealizowało w ramach wojewódzkiego programu "Agroalternatywa 2001" projekt dotyczący zorganizowania i przeprowadzenia szkolenia w zawodzie: pszczelarz producent ziołomiodów i innych produktów pszczelich. Szkoleniem objęto sześćdziesiąt osób mieszkających w gminach wiejskich, miejsko-wiejskich albo w miastach, których liczba mieszkańców nie przekracza piętnastu tysięcy, na terenie powiatów szydłowieckiego, przysuskiego i radomskiego. Powiaty te wybrano ze względu na wysoką stopę bezrobocia oraz przeważające na tych obszarach tereny rolnicze.

Celem projektu było umożliwienie osobom bezrobotnym zdobycia niezbędnych kwalifikacji do pracy oraz przygotowanie uczestników szkolenia pod względem merytorycznym, praktycznym i prawnym do uruchomienia własnej działalności gospodarczej uwzględniającej uwarunkowania właściwe dla specyfiki zawodu pszczelarza. Każdy uczestnik kursu po jego zakończeniu otrzymał dokument uprawniający do podpisania umowy kontraktacyjnej o wzajemnej współpracy z firmą APIPOL z Krakowa. W trakcie realizacji zadania wykreowano potrzebę stałego szkolenia, przygotowywania pszczelarzy do pozyskiwania produktów pszczelich w standardach ISO 9000, wymaganych w krajach Unii Europejskiej.

Kontynuacją programu były odbywające się z inicjatywy wojewódzkiego urzędu pracy regularne spotkania osób, które ukończyły szkolenie w zakresie pszczelarstwa, z przedstawicielami ewentualnych pożyczkodawców, to jest powiatowych urzędów pracy, banków, fundacji, oraz z przedstawicielami funduszu poręczeń kredytowych. W wyniku tych spotkań część osób zainteresowanych uruchomieniem pasieki otrzymała kredyty.

W dniu 19 lipca 2002 r. firma APIPOL z Krakowa dostarczyła czterdziestu uli i rodzin pszczelich, które zostały ustawione w czterech nowo powstałych pasiekach w rejonie Szydłowca. Brak środków Funduszu Pracy na pożyczki dla pozostałych zainteresowanych wstrzymuje jednak dalszą realizację programu.

Wielokrotne rozmowy i pisma przekazane do Banku Ochrony Środowiska w sprawie rozważenia możliwości uruchomienia, jako elementu systemu wspierania przedsiębiorczości, niskooprocentowanej linii kredytowej w oparciu o zasady udzielania kredytów na realizację inwestycji w rolnictwie, przetwórstwie spożywczym, usługach dla rolnictwa i działalności pozarolniczej (rozdział I ust. 1 pkt 3 - A.01.60.00), która to linia przeznaczona byłaby dla około stu indywidualnych odbiorców na realizację inwestycji w działalności związanej z pasiecznictwem, pozostały bez echa. Gwarantem powodzenia przedsięwzięcia są umowy kontraktacyjne zawarte przez kredytobiorców z firmą APIPOL, a  także poręczenie funduszu poręczeń kredytowych przy Radomskim Centrum Przedsiębiorczości.

Oprócz wymienionego przykładowego projektu celowe jest także kontynuowanie innych programów skierowanych do bezrobotnych zamieszkałych na terenie gmin zagrożonych bezrobociem strukturalnym. Ogromnym zainteresowaniem wśród mieszkańców wsi cieszy się pomysł dokonywania zasiewów pod uprawę rzepaku, malwy pensylwańskiej i podobnych roślin, które mogłyby zostać w części przeznaczone jako półprodukty do wytwarzania paliwa ekologicznego. Realizacja programów wymaga wsparcia ze strony instytucji mogących udzielić pomocy finansowej, zorganizowania na ten cel odpowiednich środków nie tylko z budżetu państwa, jak również uruchomienia specjalnej, niskooprocentowanej linii kredytowej.

Z poważaniem
senator RP
Zbigniew Gołąbek

Oświadczenie złożone przez senatora Józefa Sztorca

Oświadczenie skierowane do prezesa Rady Ministrów Leszka Millera

Zgodnie z art. 49 pktem 4 Regulaminu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej składam niniejsze oświadczenie w sprawie zasad działania inwestorów w specjalnych strefach ekonomicznych.

Szanowny Panie Premierze! W związku z powstającym zaniepokojeniem ze strony inwestorów i zarządzających specjalnymi strefami ekonomicznymi potencjalnymi konsekwencjami dla polskiej gospodarki toczących się negocjacji z Unią Europejską, uprzejmie proszę o zlecenie poinformowania zainteresowanych o aktualnym stanie negocjacji rząd - Unia Europejska.

Niedoinformowanie ponad siedmiuset inwestorów znacznie pogarsza klimat sprzyjający inwestowaniu w Polsce, i to głównie nie za sprawą dekoniunktury. Nie mamy także do czynienia z kwestionowaniem intencji czy kompetencji negocjatorów, zwłaszcza że proponowane przez naszą stronę rozwiązania dla znacznej grupy przedsiębiorców - jeśli będą zaakceptowane przez UE - są korzystne i pozwalają zachować dzisiejsze uprawnienia. Dotyczy to głównie małych i średnich firm, natomiast w przypadku grupy dużych podmiotów gospodarczych, jak informują zainteresowani, propozycje idą w kierunku zwrotu 1/2, a  najwyżej 3/4 nakładów inwestycyjnych w miejsce wielokrotnie większych, gwarantowanych ustawą z 1994 r. korzyści.

Kontrowersje i zaniepokojenie zarządzających polskimi strefami ekonomicznymi budzą narzucane, godzące w polski interes, odmienne definicje kwalifikowania przedsiębiorstw do grup wrażliwych. Ta zmiana naszej definicji oznacza w praktyce wielu niezadowolonych i prawdopodobnie ograniczających swoje plany inwestycyjne w Polsce. Jestem pewien, że nie muszę przekonywać, iż to duże przedsiębiorstwa z kapitałem zagranicznym mają silny charakter opiniotwórczy i że powinno nam zależeć na dobrych stosunkach z nimi ze względu na nowo tworzone miejsca pracy i wielkość produkcji, głównie na eksport.

Znam zapewnienia przedstawicieli rządu, iż nie rozważa się sięgania po wariant polegający na odbieraniu inwestorom praw nabytych, ulg i zwolnień. Takie zapewnienia, jak mówią inwestorzy, dawał także rząd premiera Buzka, a  od 1 stycznia 2001 r. pozbawiono ich prawa do zwolnienia z podatków od nieruchomości.

Jak wiemy, obawy potęgują klauzule zawarte w większości rozporządzeń tworzących strefy mówiące, że warunki zwolnień mogą być zmienione ze względu na integrację z UE lub stwierdzenie u podmiotu inwestującego zaległości podatkowych przekraczających 3%.

Jasne wyartykułowanie stanowiska polskiego rządu w sprawie specjalnych stref ekonomicznych powinno być ważnym elementem programu antykryzysowego.

Z wyrazami szacunku
Józef Sztorc

Oświadczenie złożone przez senatora Józefa Sztorca

Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra finansów Grzegorza Kołodki

Zgodnie z art. 49 pkt 4 Regulaminu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej składam niniejsze oświadczenie jako uzupełniające do już przekazanego przy piśmie z dnia 28 maja 2002 r. na ręce Ministra Finansów, dotyczące odliczenia w zakładach pracy chronionej podatku VAT naliczonego od faktur związanych z zakupem materiałów przeznaczonych na realizację inwestycji, na przykład domu rehabilitacji dla własnych niepełnosprawnych pracowników.

Serdecznie dziękuję pani minister Irenie Ożóg za przekazaną odpowiedź. Jak słusznie pani minister zauważyła, poprzednie oświadczenie nie precyzowało, o jakie towary i usługi chodzi oraz z jakich środków są one zakupione. W związku z czym dodatkowo informuję:

1. Budowany obiekt będzie służył rehabilitacji i rekreacji dla własnych pracowników niepełnosprawnych i zostanie sfinansowany w części ze środków spółki oraz z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

2. Ponieważ zakład pracy chronionej ma obowiązek zapewnienia doraźnej specjalistycznej opieki lekarskiej oraz usług rehabilitacyjnych dla osób niepełnosprawnych zatrudnionych w zakładzie, co jest nierozerwalnie związane z prowadzoną przez zakład działalnością, mamy tu do czynienia z realizacją przez zakład obowiązków wynikających ze stosunku pracy, w tej sytuacji nie dochodzi więc do świadczenia usług.

3. W świetle powyższego w obiektach tych nie będą realizowane usługi rehabilitacyjne zwolnione od podatku VAT w rozumieniu klasyfikacji statystycznej, a  czynności te należy traktować jako wykonywane przez zakład pracy chronionej dla potrzeb własnej działalności gospodarczej.

4. W przypadku realizacji własnej działalności gospodarczej, o której mowa, w całości opodatkowanej, podatek VAT naliczony przy zakupach materiałów i usług związanych z budową domu rehabilitacyjnego jest w całości odliczany.

W związku z powyższym zwracam się do Pana Ministra z uprzejmą prośbą o wyjaśnienie, czy taka interpretacja jest prawidłowa.

Z poważaniem
Józef Sztorc

Oświadczenie złożone przez senatora Józefa Sztorca

Oświadczenie skierowane do minister edukacji narodowej i sportu Krystyny Łybackiej

Szanowna Pani Minister!

W budżecie na 2002 r. gmina i miasto Bochnia przeznaczyła na zadania oświatowe kwotę 15 milionów 877 tysięcy 606 zł, co stanowi 42,1% środków własnych. Co roku samorząd dopłaca do oświaty coraz większe kwoty, a  subwencja oświatowa relatywnie maleje. W 2001 r. wynosiła 9 milionów 736 tysięcy 352 zł, a  w 2002 r. wynosi 9 milionów 198 tysięcy 457 zł - zmniejszenie subwencji o 537 tysięcy 895 zł - podczas gdy wzrosła liczba uczniów i nauczycieli.

Samorząd stara się w miarę możliwości realizować założenia reformy oświatowej. Podnoszone są warunki pracy w szkołach przez realizację licznych remontów i doposażenie bazy w nowy sprzęt i pomoce dydaktyczne.

Podnoszony jest poziom usług edukacyjnych między innymi przez wprowadzanie już od pierwszych klas szkoły podstawowej nauki języków obcych, realizację zajęć pozalekcyjnych i kół zainteresowań. W czasie wakacji i ferii w szkołach organizowane są przez gminę zajęcia sportowe dla dzieci i młodzieży, której ze względu na niskie zarobki rodziców nie stać na wyjazdy na wakacje.

Jest to jednak kropla w morzu potrzeb. Stare budynki szkolne wymagają ogromnych nakładów finansowych w celu ciągłej renowacji, w wielu placówkach trzeba wymienić stolarkę okienną i dokonać remontów dachów. Nie można mówić o nowoczesnym nauczaniu bez nowoczesnej bazy. Chcąc realizować zajęcia edukacyjne zgodnie z założeniami podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkół podstawowych i gimnazjów, trzeba między innymi w każdej szkole uruchomić pracownię informatyczną. Wyposażenie tylko jednej placówki w komputery to koszt rzędu 25 tysięcy zł.

Doskonalony jest poziom umiejętności nauczycieli przez podnoszenie kwalifikacji i zdobywanie coraz wyższych stopni awansu zawodowego. W czerwcu 2002 r. dziewiętnastu nowych nauczycieli uzyskało stopień nauczyciela dyplomowanego, czternastu - stopień nauczyciela mianowanego, jedenastu - stopień nauczyciela kontraktowego. Na dzień 21 czerwca 2002 r. struktura zatrudnienia nauczycieli według stopni awansu zawodowego przedstawia się następująco: 11% - dyplomowani; 71,1% - mianowani; 12,9% - kontraktowi; 5% - stażyści. Gmina nie jest w stanie dopłacać coraz większych kwot do oświaty.

Przedstawiając powyższe problemy, proszę o zrozumienie trudnej sytuacji i uwzględnienie miasta Bochni przy podziale środków z rezerwy ustawowej.

Z wyrazami szacunku
Józef Sztorc

Oświadczenie złożone przez senatora Józefa Sztorca

Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra finansów Grzegorza Kołodki

Szanowny Panie Ministrze!

Od wielu lat województwo małopolskie jest stawiane w niekorzystnej sytuacji finansowej. Otrzymuje ono z budżetu państwa nieporównywalnie mniej środków niż inne województwa. Wiele dziedzin finansowanych z budżetu wojewody nie jest zasilanych kwotą, która byłaby niezbędna dla realizowania podstawowych inwestycji i zapewnienia odpowiedniego ich funkcjonowania. Przedstawiony niekorzystny stan finansów w budżecie wojewody małopolskiego utrzymuje się od 1999 r., gdyż już wtedy budżet został niewłaściwie skonstruowany, co było wynikiem podziału wydatków dokonanego przez likwidowane województwa.

Pomimo zgłaszanych przez wojewodę małopolskiego ministrom finansów, a  także przewodniczącemu sejmowej Komisji Finansów Publicznych uwag i zastrzeżeń do ustaw budżetowych, które dotyczyły utrzymującego się stanu niedoszacowania budżetu na tle innych województw, sytuacja, mimo tych usilnych zabiegów, nie ulegała jednak zmianie.

Stan niedoszacowania wydatków w budżecie pogłębia się z roku na rok i w 2002 r. stanowi kwotę 141 milionów zł, licząc w stosunku do średniej krajowej. Tak znaczne niedoszacowanie odbija się niekorzystnie na działalności wszystkich instytucji publicznych. W szczególny sposób dotyczy to samorządów, którym zlecono zadania administracji rządowej w dziedzinie bezpieczeństwa publicznego, nadzoru weterynaryjnego i budowlanego oraz zwalczania bezrobocia. Brakuje środków na bezpieczeństwo publiczne i ochronę przeciwpożarową, co w dużym stopniu odzwierciedla bardzo mała liczba nowych zatrudnień.

Niezwykle trudnym problemem, wymagającym pilnego uwzględnienia, jest pomoc społeczna. Na 2003 r. przewiduje się zwiększoną liczbę klientów pomocy społecznej otrzymujących zasiłki i renty oraz konieczność uruchomienia dalszych domów pomocy społecznej, ośrodków wsparcia i placówek opiekuńczo-wychowawczych. Dodatkowe środki w budżecie potrzebne na te zadania wynoszą 50 milionów zł.

Dalsze pilne potrzeby na 2003 r. związane z dotychczasowym niedoszacowaniem budżetu dotyczą finansowania oświetlenia dróg publicznych krajowych, wojewódzkich i powiatowych oraz dopłaty do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami komunikacji samochodowej na kwotę 35 milionów zł. Na zadania w zakresie bezpieczeństwa publicznego i Państwowej Straży Pożarnej oraz gospodarki gruntami i nieruchomościami braki na 2003 r. z tytułu niedoszacowania wydatków stanowią łącznie kwotę 55 milionów zł. Dlatego istotne jest ułożenie takiego kształtu przyszłorocznego budżetu, który pozwoli na zaspokojenie niezbędnych zadań i potrzeb.

Sytuacja budżetu województwa jest zła i rzutuje na rozwój regionu oraz sytuację jego mieszkańców. Wysokość środków, jakimi dysponuje wojewoda, wskazuje na znaczne ich zaniżenie w porównaniu do innych województw. Ustawa budżetowa na rok 2002 przewiduje przeznaczenie 326 zł na jednego mieszkańca, co w skali kraju plasuje województwo na piętnastym, przedostatnim miejscu.

Województwo małopolskie, obok mazowieckiego, śląskiego i wielkopolskiego, należy do województw najlepiej rozwiniętych gospodarczo i aby ten stan nie uległ pogorszeniu, konieczne jest zapewnienie mu niezbędnych środków.

Przedstawiając powyższe problemy, proszę o ich rozważenie i uwzględnienie w przedkładanym parlamentowi projekcie ustawy budżetowej na rok 2003.

Z wyrazami szacunku
Józef Sztorc

Oświadczenie złożone przez senator Krystynę Sienkiewicz

Oświadczenie skierowane do ministra sprawiedliwości Grzegorza Kurczuka

Na podstawie informacji Kancelarii Radców Prawnych s.c. (J. Ziółkowska-Gryber, J. Książkiewicz) uprzejmie proszę Pana Ministra o rozważenie możliwości zmiany rozporządzenia ministra sprawiedliwości z dnia 9 marca 1968 r. (DzU 26/71 poz. 239 ost. zm. DzU 133/97 poz. 882) w sprawie czynności komorników poprzez określenie: maksymalnej stawki dla komorników egzekwujących zadłużenia na rzecz Funduszu Alimentacyjnego, zakazu pobierania opłat egzekucyjnych od dobrowolnych wpłat dokonywanych przez dłużników na podstawie umowy z ZUS, uściślenia podstawy do prowadzenia egzekucji w przypadku nieprzestrzegania postanowień umowy z ZUS.

Z praktyki wymienionej Kancelarii Radców Prawnych wynika, iż komornicy - w poczuciu bezkarności? - pobierają nadmierne opłaty i działają w ten sposób na szkodę Funduszu Alimentacyjnego oraz zobowiązanych. Obecne stawki, określone w art. 45 i następnych ustawy o komornikach sądowych, są nieadekwatne do egzekucji alimentów. Specyfika Funduszu Alimentacyjnego, a  zwłaszcza jego cel, zadania, oczekiwania społeczne i możliwości budżetu państwa w sposób szczególny uzasadniają uregulowanie tej dziedziny prawa.

Z poważaniem
Krystyna Sienkiewicz

Oświadczenie złożone przez senator Krystynę Sienkiewicz

Oświadczenie skierowane do ministra sprawiedliwości Grzegorza Kurczuka

Szanowny Panie Ministrze!

Współpracuję ze Stowarzyszeniem Rodzin i Ofiar Osób Poszkodowanych przez Pijanych Kierowców i Będących pod Wpływem Środków Odurzających BART w Chojnicach. Nowe wspólne doświadczenia i obserwacje wskazują, iż prawo w Polsce w pewnych obszarach jest martwe.

Od 15 grudnia 2000 r. kodeks karny uznaje za przestępstwo prowadzenie pojazdów w stanie nietrzeźwości, to znaczy gdy stężenie alkoholu we krwi przekracza 0,5‰, lub pod wpływem środka odurzającego. Kierowca samochodu może zostać skazany nawet na dwa lata więzienia, a  rowerzysta, motorowerzysta lub woźnica - na rok. Można także na dziesięć lat stracić prawo jazdy.

Prawo jest jednak martwe!

W 2001 r. w województwie kujawsko-pomorskim policjanci zatrzymali siedem tysięcy dwustu dwudziestu dziewięciu kierujących w stanie nietrzeźwym. W sześciu miesiącach tego roku w porównaniu z rokiem ubiegłym nastąpił wzrost o około 2%. Wszczęto trzy tysiące trzysta dziewięćdziesiąt dwa postępowania. W ubiegłym roku w toruńskim okręgu sądowniczym skazano ośmiuset osiemdziesięciu pięciu kierowców samochodów i pięciuset pięciu kierujących innymi pojazdami. I nawet winni wypadków, zasługujący na pozbawienie wolności, rzadko "fizycznie" podlegają odosobnieniu, w praktyce wykonanie tej kary podlega zawieszeniu. Zasądzonej grzywny z reguły nie płacą, a  nawiązki są wręcz śmieszne i upokarzające dla poszkodowanych, na przykład członków stowarzyszenia BART. Notabene toruńscy sędziowie nie szczędzili nawiązek, przeznaczając je na Klub Strzelecki "Magnum", w którym chętnie ćwiczyli strzelanie wraz… ze skazanymi na te nawiązki.

Za przestępstwo prowadzenia pojazdów w stanie nietrzeźwości rzadko stosuje się bezwzględną karę pozbawienia wolności, a  w ten sposób prowokuje się los i sprowadza niebezpieczeństwo wypadku. Ofiary wypadków, a  nierzadko i osierocone rodziny, są pozostawione bez pomocy i nikt się nimi nie interesuje. Bywa też, że narażone są na kontakty ze sprawcą wypadku.

Czy ten stan będzie trwał nadal? I czy będzie on utrwalał u jednych poczucie bezkarności, a  u innych bezradności i krzywdy?

Proszę Pana Ministra o informację, czy kierowany przez Pana resort ma rozeznanie, jak ta sprawa wygląda w Polsce, i czy moja wiedza i obserwacje nie ograniczają się do określonego terytorium.

Z poważaniem
Krystyna Sienkiewicz

Oświadczenie złożone przez senator Krystynę Sienkiewicz

Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Mariusza Łapińskiego

Cechą szczególną Pana i kierowanego przez Pana urzędu jest umiejętność wywoływania niepokoju u różnych grup społecznych, szczególnie u osób dotkniętych przewlekłymi chorobami, które wiążą się ze stałym przyjmowaniem określonych leków, wywoływania poczucia zagrożenia zdrowia i życia oraz uruchamiania lawiny pism, protestów, próśb o interwencję.

Aktualnie zagrożeni poczuli się chorzy na cukrzycę - pisma w załączeniu* - w związku z zapowiedzią zastąpienia obecnej opłaty ryczałtowej za leki, wynoszącej 2 zł 50 gr, opłatą w wysokości 10% wartości leków, bo spowoduje to blisko dziesięciokrotny wzrost wydatków na lek życia, jakim jest insulina, a  także na paski testowe i inne leki stosowane w leczeniu cukrzycy.

Polska populacja chorych na cukrzycę to w olbrzymiej większości emeryci i renciści, a  więc ludzie o niskich dochodach, i tak zmuszani do wyboru między jedzeniem i leczeniem. Obciążanie ich dodatkową odpłatnością za leki spowoduje powstanie bariery ekonomicznej, uniemożliwi stosowanie leków, a  w następstwie doprowadzi do powikłań itd.

Uprzejmie proszę zatem o informację, jakie jeszcze zmiany na listach leków i jakie sposoby odpłatności planuje Ministerstwo Zdrowia.

Z poważaniem
Krystyna Sienkiewicz

Oświadczenie złożone przez senatora Adama Bielę

Oświadczenie skierowane do ministra sprawiedliwości, prokuratora generalnego Grzegorza Kurczuka

Analizując treść debaty sejmowej z 17 lipca 2002 r. dotyczącej drugiego czytania nowelizacji ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru (DzU z 2001 r. nr 76 poz. 810; nr 122 poz. 1322), doszedłem do wniosku, iż zachodzi uzasadnione podejrzenie o uleganie przez urzędników Ministerstwa Skarbu Państwa nielegalnemu lobbingowi firm zagranicznych, które może wykazywać znamiona przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu. W związku z tym proszę o odpowiedź na następujące pytania.

Dlaczego w kampanii cukrowniczej 2001/2002 niewykorzystany limit A i B produkcji cukru sprzedano w cenie 9 gr za 1 kg firmie Pfeifer und Langen, a  nie spółkom skarbu państwa, na przykład cukrowniom bydgoskim, które ten limit mogły przerobić? Jaki ta sytuacja ma wpływ na rozregulowanie rynku cukru?

Na jakiej podstawie minister skarbu państwa negocjuje z firmą Pfeifer und Langen zmniejszenie pakietu inwestycyjnego objętego umową sprzedaży pięciu cukrowni grupy kalisko-konińskiej?

Na jakiej podstawie i z jakiego upoważnienia wynikającego z przepisów ustawy wiceminister skarbu państwa Małgorzata Ostrowska prowadzi negocjacje w sprawie sprzedaży Cukrowni "Przeworsk", skoro ustawodawca jednoznacznie przesądził o wniesieniu jej akcji do Krajowej Spółki Cukrowej? Podejrzenie budzi między innymi fakt niepowiadomienia zarówno o wniosku o upadłość, jak i o negocjacjach z firmą Südzucker dotyczących sprzedaży Cukrowni "Przeworsk" właściciela 51% akcji tej cukrowni i jej wierzyciela - na sumę wierzytelności około 12 milionów zł - jakim jest Lubelsko-Małopolska Spółka Cukrowa z siedzibą w Zamościu oraz jego nieuczestniczenie w tym procesie.

Co przesądziło o udzieleniu przez walne zgromadzenie, które reprezentował minister skarbu państwa, skwitowania prezesowi cukrowni "Pruszcz", który dopuścił się poświadczenia nieprawdy we wniosku o kredyt bankowy, dokonując zastawu z zapasu cukru, którego faktycznie nie posiadał?

Zwracam się o wyjaśnienie związków gospodarczych cukrowni i spółek cukrowych z firmą "Halex" oraz podanie strat, jakie w wyniku tych powiązań poniosły cukrownie.

Dlaczego w procesie o ustalenie minister skarbu państwa wystąpił z pozwem o stwierdzenie ważności umowy sprzedaży Śląskiej Spółki Cukrowej wbrew postanowieniom §1 ust. 3 tej umowy, które jednoznacznie stanowią, iż umowa w związku z niespełnieniem warunków zawieszających uległa rozwiązaniu bez prawa do odszkodowania?

Z wyrazami poważania
senator Adam Biela

Oświadczenie złożone przez senatora Adama Bielę

Oświadczenie skierowane do ministra sprawiedliwości, prokuratora generalnego Grzegorza Kurczuka

Wydział Cywilny Sądu Rejonowego w Hrubieszowie rozpatrywał sprawę o zasiedzenie na wniosek Danuty Drozdy i postanowił wyrokiem z dnia 13 stycznia 2000 r. oddalić ten wniosek (sygnatura akt I Ns 379/99). Sąd Okręgowy w Zamościu po rozpatrzeniu sprawy w dniu 10 maja 2000 r. w trybie apelacji wnioskodawczyni postanowił apelację oddalić. Również Sąd Najwyższy na posiedzeniu niejawnym Izby Cywilnej w dniu 10 czerwca 2002 r. odmówił przyjęcia kasacji do rozpoznania.

Równolegle w trybie postępowania administracyjnego toczyła się sprawa na podstawie skargi Danuty Drozdy w przedmiocie komunalizacji nieruchomości (sygnatura akt I S.A. 1260/99), która uzyskała swój finał w dniu 6 października 2000 r. w Naczelnym Sądzie Administracyjnym. NSA w sentencji wyroku, po pierwsze, uchylił zaskarżoną decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia 20 maja 1999 r. (nr KKU 82/99) oraz poprzedzającą ją decyzję wojewody lubelskiego z dnia 2 marca 1999 r. (nr GKN 2-7224-6/49-1/99), a po drugie, zasądził od KKU na rzecz Danuty Drozdy zwrot kosztów postępowania sądowego.

W tym kontekście zdziwienie budzi decyzja wojewody lubelskiego z dnia 8 lutego 2001 r., który odmówił uchylenia decyzji wojewody zamojskiego z dnia 10 października 1991 r. (znak GKGG.I. 828-49/32/91) w części dotyczącej działki nr 72 o powierzchni 0,09 ha położonej w obrębie Kolonii Staszic w gminie Uchanie.

W związku z tym chciałbym postawić następujące pytania.

Po pierwsze, jaki jest zakres kompetencji oraz wzajemne relacje między toczącymi się równolegle trybami postępowania: cywilnym i administracyjnym w przedmiotowej sprawie?

Po drugie, dlaczego wojewoda lubelski nie wykonał decyzji NSA z dnia 6 października 2000 r. dotyczącej uchylenia przedmiotowej decyzji?

Po trzecie, w jaki sposób ma tę sytuację rozumieć obywatel, któremu NSA przywrócił własność?

I po czwarte, jaki organ władzy jest kompetentny, żeby zakończyć tę "wojnę" trybów postępowania sądowego?

Adam Biela

Oświadczenie złożone przez senatora Adama Bielę

Oświadczenie skierowane do prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast Marka Bryxa

W związku z realizacją ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych - DzU z 2001 r. nr 4, poz. 27, nr 57, poz. 601, nr 154, poz. 1802 - chciałbym zwrócić uwagę na niektóre problemy z tym związane, a dotyczące następujących kwestii:

1) refundacji przez wojewodów kosztów uzasadnionych prac geodezyjnych - art. 41 ust. 4-8;

2) taksy notarialnej w związku z przekształceniem spółdzielczego własnościowego prawa do domu jednorodzinnego w prawo własności - art. 2 i art. 39;

3) problematyczności powoływania rzeczoznawcy majątkowego w związku z realizacją uprawnienia przysługującego członkom spółdzielni mającym spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego - art. 12;

4) problemu zwrotu przez członków spółdzielni mieszkaniowych znominalizowanych kwot dotacji lub umorzeń ustawowych części kredytów uzyskanych przez spółdzielnię jako osobę prawną, przypadającej na członka spółdzielni - art. 10 ust. 2 w związku z uprawnieniami zawartymi w art. 12.

Ad. 1. Ustawodawca wprowadził odpowiednie przepisy nowelizujące w ramach tak zwanych ustaw okołobudżetowych, które weszły w życie od 1 stycznia 2002 r., stanowiące, iż spółdzielnia składa wniosek do wojewody o refundację z budżetu państwa kosztów uzasadnionych prac geodezyjnych, o których mowa w art. 41 ust. 4. Otrzymałem niepokojące sygnały od jednej spółdzielni mieszkaniowej, iż właściwy miejscowo ze względu na siedzibę spółdzielni wojewoda dał jej odpowiedź, że nie ma on środków na zwrot kosztów dla spółdzielni, o których mówi ustawa.

W związku z tym stawiam pytania. Czy wojewoda może nie realizować zobowiązań ustawowych wobec spółdzielni, które wykonały prace geodezyjne i oczekują zwrotu kosztów zgodnie ze znowelizowaną ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych? Skąd wojewoda powinien wziąć środki budżetowe na realizację ustawy dla tych spółdzielni, które są już gotowe, jeśli chodzi o prace geodezyjne? Jaki sposób poinformowania wojewodów o możliwościach realizacji art. 41 ust. 7 widzi Urząd Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast?

Ad. 2. Niektórzy notariusze interpretują art. 39 ustawy w taki sposób, iż wysokość wpłaty określona w ust. 6 nie obejmuje członków spółdzielni mających spółdzielcze własnościowe prawo do domu jednorodzinnego. W ust. 1 mowa jest wprawdzie o członkach, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, jednak przepisy art. 2 mówią w ust. 1, iż lokalem w rozumieniu ustawy jest samodzielny lokal mieszkalny, z czego wynika, że w zakres desygnatów tego pojęcia wchodzą również domy mieszkalne jednorodzinne. Z kolei domem jednorodzinnym w rozumieniu ustawy jest również samodzielna część domu bliźniaczego lub szeregowego, przeznaczona do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych - art. 2 ust. 3. W tym kontekście chciałbym zapytać, czy dozwolona jest interpretacja ust. 6 art. 39, stosowana przez niektórych notariuszy, którzy mają w związku z realizacją tej ustawy chęć pobierania wyższych opłat, niż przewiduje przepis ustawy, od członków spółdzielni mających spółdzielcze prawo do domu jednorodzinnego.

Ad. 3. Realizacja ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w art. 12 wymaga ustalenia przez spółdzielnię wartości mieszkania. Przed dniem wejścia w życie tej ustawy spółdzielnie, proponując swoim członkom przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, wyceniły wartość mieszkań we własnym zakresie, na przykład na mocy odpowiedniej uchwały rady nadzorczej, bez konieczności powoływania w tym celu rzeczoznawcy majątkowego. Wprawdzie art. 46 ust. 2 odnosi ustalenie wartości mieszkania poprzez odniesienie do działu IV rozdziału 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, lecz w świetle utracenia mocy art. 46 ust. 1, do którego odnosi się przepis art. 2, oraz wprowadzenia przez ustawę nowelizującą stałych opłat dotyczących taksy notarialnej - i w związku z tym skreślenia przez ustawę nowelizującą również art. 50 - a także opłaty sądowej dotyczącej złożenia i wpisu do księgi wieczystej, pomysł powoływania rzeczoznawcy majątkowego jest co najmniej problematyczny. Ponadto taki rzeczoznawca musiałby, zgodnie z metodologią wyceny, oszacować wartość mieszkania według aktualnego standardu, w który wyposażył go członek spółdzielni zgodnie ze swoimi indywidualnymi preferencjami oraz możliwościami finansowymi. Czy w tym kontekście powoływanie rzeczoznawcy majątkowego przez spółdzielnię jest uzasadnione w związku z przekazywaniem przez spółdzielnię prawa odrębnej wartości lokali swoim członkom?

Ad. 4. Skorzystanie z ustawowej możliwości przeniesienia przez spółdzielnię na członka prawa własności lokalu spółdzielczego wymaga zwrotu przez członka kwoty ustawowego umorzenia lub dotacji uzyskanej z finansów publicznych przez spółdzielnię jako osobę prawną, przypadającej na indywidualnego członka spółdzielni. Zwrot tych kwot do budżetu państwa byłby odprowadzany przez członków spółdzielni za pośrednictwem swoich spółdzielni. Plan dochodów budżetu państwa na rok 2002, zgodnie z przyjętą ustawą budżetową, w części 55 dotyczącej Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast przewiduje w rozdziale 70014 zatytułowanym "Umorzenie kredytów mieszkaniowych" wpływy do budżetu w kwocie 50 tysięcy zł.

Z omówienia projektu budżetu państwa na 2002 r. w części 55, dotyczącej Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, wynika, iż dochody w tym rozdziale dotyczą wpłat z tytułu zwróconych przez kredytobiorców nominalnych kwot umorzeń kredytów mieszkaniowych, dokonanych przy ostatecznym rozliczeniu kosztów budowy, przede wszystkim w związku z przeniesieniem prawa własności do lokalu zajmowanego dotychczas na podstawie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu.

W związku z tym stawiam pytania. Czy z punktu widzenia ustawy budżetowej oraz innych przepisów jest prawnie dopuszczalne odprowadzenie przez spółdzielnie mieszkaniowe do budżetu państwa znominalizowanych kwot uzyskanego przez spółdzielnię ustawowego umorzenia lub dotacji z finansów publicznych, a pobieranie przez tę spółdzielnię nieznominalizowanych kwot od indywidualnych członków, a więc kwot kilkaset razy większych niż te odprowadzone do budżetu państwa? Czy w związku z tym członek spółdzielni winien wpłacić znominalizowaną kwotę umorzenia przypadającą na jego mieszkanie spółdzielni mieszkaniowej, która odprowadzi te kwoty do budżetu państwa, zgodnie z ustawą budżetową na 2002 r.?

Z wyrazami szacunku
Adam Biela

Oświadczenie złożone przez senatora Mariana Lewickiego

Oświadczenie skierowane do ministra pracy i polityki społecznej Jerzego Hausnera

Szanowny Panie Ministrze!

Rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 18 grudnia 1996 r. - DzU nr 2, poz. 12 z 1997 r. - w sprawie rozdziałów specjalistycznych usług opiekuńczych oraz kwalifikacji osób świadczących takie usługi dla osób z zaburzeniami psychicznymi, zasad i trybu ustalania i pobierania opłat za te usługi, jak również warunków częściowego lub całkowitego zwolnienia z opłat przewiduje w treści §3.1., że specjalistyczne usługi dla osób z zaburzeniami psychicznymi mogą być świadczone przez osoby posiadające kwalifikacje do wykonania zawodu: pielęgniarki, pracownika socjalnego, rehabilitanta, fizykoterapeuty, psychologa, pedagoga, logopedy, terapeuty zajęciowego lub innego pokrewnego zawodu.

Posiadanie kwalifikacji wzmocnione zostało dodatkowo obowiązkiem posiadania co najmniej półrocznego stażu pracy w zakładzie psychiatrycznym opieki zdrowotnej lub w jednostce organizacyjnej pomocy społecznej dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Treść rozporządzenia, jak rozumiem, nacechowana jest dużą troską o to, by osoby zajmujące się chorymi z zaburzeniami psychicznymi posiadały jak największe kompetencje. W praktyce jednak spotyka się wiele sytuacji, w których wydaje się, że to niezwykle precyzyjne ujęcie zakresu kompetencji stanowi barierę w osiągnięciu celu, jakim jest fachowa, specjalistyczna opieka.

Oto bowiem z napływających do mojego biura sygnałów wynika, że w przetargach organizowanych przez ośrodki pomocy społecznej odrzucani są przedsiębiorcy z powodu niespełnienia przez ich pracowników warunku minimum półrocznej pracy w szpitalach psychiatrycznych, pomimo że zatrudniają pielęgniarki z kilkuletnim stażem klinicznym, wieloletnim stażem środowiskowym, posiadające ukończone specjalistyczne kursy z zakresu pielęgniarstwa środowiskowego, rodzinnego. Wydaje się, że osoby takie posiadają wystarczające kompetencje do pracy również z osobami chorymi psychicznie, a w wielu pojedynczych przypadkach można by wskazać, że ich kompetencje są większe od młodych pielęgniarek posiadających minimalny okres półrocznej pracy w szpitalu psychiatrycznym i nic więcej.

Moim zdaniem większa elastyczność treści rozporządzenia w niczym nie umniejszyłaby staranności o właściwą ochronę ludzi psychicznie chorych. Jestem zwolennikiem szczególnej troski o to, aby ludziom chorym zapewnić jak najlepszą opiekę. Moim zdaniem nie ulegnie ona jednak uszczerbkowi, gdy w większym zakresie uelastyczni się warunki dopuszczające wspomniane przeze mnie pielęgniarki środowiskowe, rodzinne z wieloletnim stażem.

Przedstawiając powyższe Panu Ministrowi, bardzo proszę o rozważenie, czy zdaniem Pana Ministra istnieją racjonalne przesłanki, aby modyfikując treść rozporządzenia, dopuścić do opieki nad osobami chorymi psychicznie również pewną grupę doświadczonych pielęgniarek rodzinnych i środowiskowych. Proszę o zajęcie przez Pana Ministra stanowiska w przedmiocie sprawy.

Z wyrazami szacunku
Marian Lewicki

Oświadczenie złożone przez senatora Krzysztofa Szydłowskiego

Oświadczenie skierowane do ministra gospodarki Jacka Piechoty

Mocą rozporządzenia ministra gospodarki z dnia 15 grudnia 2000 r. w sprawie obowiązku zakupu energii ze źródeł niekonwencjonalnych i odnawialnych oraz wytwarzanej w skojarzeniu z wytwarzaniem ciepła, a także ze źródeł niekonwencjonalnych i odnawialnych oraz zakresu tego obowiązku (DzU nr 122 poz. 1336) spółki dystrybucyjne zostały zobligowane do zakupu energii elektrycznej ze źródeł niekonwencjonalnych i odnawialnych tak, by udział ilości energii elektrycznej pochodzącej z tego typu źródeł stanowił w 2002 r. nie mniej niż 2,5% wykonanej całkowitej rocznej sprzedaży energii elektrycznej. W kolejnych latach ten udział procentowy sukcesywnie rośnie, osiągając 7,5% w 2010 r. i latach następnych. Rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 stycznia 2001 r.

Realizacja tego obowiązku w 2002 r. oznacza w skali kraju konieczność zakupu tak zwanej energii zielonej w ilości około 2,5 TWh. Cena energii zielonej na rynku wynosi z reguły powyżej 230 zł netto za MWh i dochodzi nawet do 350 zł za MWh - przewyższa zatem kilkakrotnie cenę energii elektrycznej ze źródeł konwencjonalnych. Taryfy spółek dystrybucyjnych zatwierdzone na rok taryfowy 2002/2003 nie pokrywają w pełni rzeczywistych kosztów zakupu energii zielonej. Zyski z inwestycji w źródła odnawialne transferowane są zaś do kieszeni prywatnych inwestorów, którzy wykorzystując koniunkturę w mediach, starają się wymusić sprzedaż nawet większą, niż wynika to z wymienionego rozporządzenia.

Mając to wszystko na uwadze, pytam: czy spółki dystrybucyjne mogą zostać zwolnione z tego obowiązku w sytuacji, gdy rosnące obciążenia fiskalne sektora - na przykład lokalne podatki od nieruchomości, akcyza - powodują już i tak znaczący wzrost kosztów, skutkujący ujemnymi wynikami finansowymi przedsiębiorstw? Jeśli nie, to czy w drodze wyjątku byłoby możliwe zwolnienie spółek dystrybucyjnych z realizacji tego obowiązku przynajmniej do końca 2002 r.?

Krzysztof Szydłowski

Oświadczenie złożone przez senatora Władysława Bułkę

Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra rolnictwa i rozwoju wsi Jarosława Kalinowskiego

Jako senator z przygranicznego regionu Podbeskidzie otrzymuję wiele zapytań, monitów i wniosków w sprawie utworzenia punktu kontroli fitosanitarnej na rozbudowywanym obecnie drogowo-kolejowym przejściu granicznym w Zwardoniu. Podmioty gospodarcze, administracja celna i samorządowa oraz przedsiębiorstwa przewozowe są żywo zainteresowane uruchomieniem takiego punktu.

Ze względu na centralne położenie Zwardonia i dużą odległość od już istniejących punktów kontroli w Zebrzydowicach (Czechy) i Plavec-Muszynie (Słowacja), organizacja takiej placówki w tym miejscu wydaje się korzystna i uzasadniona. Obiekty budowlane kubaturowe rozbudowywanej platformy odpraw towarowych w Zwardoniu są przygotowane do urządzenia punktu kontroli fitosanitarnej w pełnym wymiarze logistycznym.

Uczestnicy siódmego posiedzenia Polsko-Słowackiej Komisji Międzyrządowej do spraw Współpracy Transgranicznej w Korbielowie w dniach 24 i 25 czerwca pozytywnie odnieśli się do zgłoszonego wniosku.

Władysław Bułka

 

Oświadczenie złożone przez senatora Adama Graczyńskiego

Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Mariusza Łapińskiego

Moje oświadczenie dotyczy kontraktu na procedury nr 15 z Górnośląskiego Centrum Medycznego w Katowicach.

Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny nr 7 Górnośląskiego Centrum Medycznego w Katowicach jest placówką medyczną na najwyższym światowym poziomie. Wykonuje zabiegi kardiochirurgiczne związane z chorobą serca. Niestety u nas, na Śląsku, kolejka chorych cierpiących na zaburzenia pracy serca wydłuża się, na zabieg czeka się około sześciu miesięcy i dłużej. W regionie, w którym zachorowalność i śmiertelność spowodowana chorobami serca jest najwyższa w kraju, o 20% większa niż w innych częściach Polski, należy zrobić wszystko, by proces ten zahamować i umożliwić szpitalowi zwiększenie liczby dokonywanych zabiegów kardiochirurgicznych.

W 2001 r. Centrum zakontraktowało z Ministerstwem Zdrowia trzysta osiemdziesiąt osiem wysokospecjalistycznych procedur kardiochirurgicznych, a wykonało czterysta pięćdziesiąt sześć - ratując życie pacjentów.

Ministerstwo Zdrowia poinformowało dyrekcję Centrum, że nie zapłaci kwoty 832 tysięcy zł za wykonanie procedur medycznych poza limitem.

W obecnym roku zaplanowano dla Centrum o sto procedur mniej, to jest o 2 miliony zł mniej dotacji. Dokonywanie zabiegów może więc zakończyć się we wrześniu, ergo za miesiąc.

Zwracam się do Pana Ministra z prośbą o uwzględnienie odwołania Górnośląskiego Centrum Medycznego i przywrócenie limitu na rok 2002 na poziomie co najmniej ubiegłorocznym. Sytuacja zdrowotna mieszkańców Śląska jest zła, ograniczenie limitu świadczeń nie znajduje uzasadnienia.

Proszę Szanownego Pana Ministra o podjęcie stosownych decyzji.

Z poważaniem
Senator RP
Adam Graczyński

Oświadczenie złożone przez senatora Zbigniewa Kruszewskiego

Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra rolnictwa i rozwoju wsi Jarosława Kalinowskiego

Panie Premierze! Z przykrością muszę stwierdzić, że jak każdego roku, tak i obecnie resort rolnictwa zaskoczony został żniwami. Horror, jaki przeżywają rolnicy przed punktami skupu zbóż, jest nie do zaakceptowania.

Także w moim płocko-ciechanowskim okręgu wyborczym sytuacja jest bardzo zła. Na zmniejszenie w stosunku do ubiegłego roku limitów skupowych nałożyło się jeszcze to, że tegoroczne zboża są lepszej jakości i praktycznie w 100% kwalifikują się do skupu.

Odnoszę jednak wrażenie, że o polityce rolnej państwa, a przynajmniej o jej części dotyczącej skupu zbóż, nie decyduje Państwo, a właściciele czy użytkownicy elewatorów.

Pragnę zapytać Pana Premiera, jakimi kryteriami kierowano się przy ustalaniu limitów skupowych. Dlaczego dochodzi do takich sytuacji, że na przykład w Płońsku ustala się limit 20 tysięcy t, z którego na dzień 2 sierpnia 2002 r. - według moich informacji - wykorzystano jedynie 4 tysiące t, a w podpłockich Proboszczewicach ustala się limit na 6,8 tysiąca t i zostaje on wyczerpany błyskaw ticznie?

Pytam także, czy ktoś - i kto - koordynuje w kraju skup zboża i czy Pański resort panuje nad sytuacją?

Jednocześnie pragnę stwierdzić, że tłumaczenie, iż do dnia 2 sierpnia bieżącego roku skupiono więcej zboża niż w latach poprzednich, uważam za śmieszny argument, gdyż stanowi to zaledwie około 4% całkowitego planowanego skupu.

Zbigniew Paweł Kruszewski
Senator RP

Oświadczenie złożone przez senator Jolantę Popiołek

Oświadczenie skierowane do ministra pracy i polityki społecznej Jerzego Hausnera oraz ministra skarbu państwa Wiesława Kaczmarka

W swym oświadczeniu zwracam się do Panów Ministrów z prośbą o wyjaśnienie i rozstrzygnięcie niżej przedstawionej sprawy.

Do dnia 30 czerwca 1992 r. w Sochaczewie funkcjonowało przedszkole PKP podlegające resortowi Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej. Na różnych stanowiskach było w nim zatrudnionych kilkunastu pracowników. Wszystkie zatrudnione w przedszkolu osoby otrzymały następujące dokumenty uprawniające do odbioru rekompensat z tytułu niepodwyższania płac w sferze budżetowej w okresie od 1 lipca 1991 r. do 28 czerwca 1992 r.:

1. Zawiadomienia, że zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższenia płac w sferze budżetowej przysługuje im określona ilość świadectw rekompensacyjnych. Dokumenty takie wystawiła Centralna Dyrekcja Okręgowa PKP w dniu 11 sierpnia 1997 r.

2. Informacje dla osób uprawnionych, przesłane przez Powszechną Kasę Oszczędności Bank Polski w lutym 2002 r.

3. Pisma Premiera Jerzego Buzka z informacją o przyznaniu rekompensaty wraz z gratulacjami na tę okoliczność z dnia 15 lutego 2000 r.

Niektórzy pracownicy przedszkola pobrali w 2000 i 2001 r. przyznane im rekompensaty, mimo że we wrześniu 2000 r. resort, któremu podlegali, wprowadził zmiany w spisie uprawnionych do pobierania rekompensat w raporcie do MSWiA.

W maju bieżącego roku kolejni pracownicy już nie znaleźli swoich nazwisk na listach wypłat rekompensat. Na reklamację złożoną do PKO BP otrzymali oni w dniu 3 czerwca pisemne wyjaśnienie, podpisane przez pełnomocnika do spraw spisów uprawnionych do rekompensat w Ministerstwie Infrastruktury, panią Krystynę Czerwiec, że wymienione osoby nie są uprawnione do otrzymania rekompensaty, gdyż w latach 1991-1992 były pracownikami PKP, a nie jednostki budżetowej.

Wydaje mi się to niezrozumiałe, ponieważ wszystkie osoby zatrudnione w wyżej wymienionym. przedszkolu posiadają wpis na świadectwach pracy, świadczący o tym, że były pracownikami zakładu pracy - przedszkola resortowego Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej oraz wymiary uposażeń stwierdzające, że ich wynagrodzenia przyznane są zgodnie z zarządzeniem ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 31 lipca 1989 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników ekonomicznych, administracyjnych i pracowników obsługi szkół. Powstała sytuacja budzi olbrzymią frustrację i niezadowolenie społeczne. Zainteresowani pracownicy nie mogą ponosić odpowiedzialności za urzędnicze niedopatrzenia i błędne interpretacje. Odmowa wypłacania wcześniej urzędowo awizowanych świadczeń rekompensacyjnych dla pozostałych pracowników jest ewidentnym przykładem niesprawiedliwości.

Ci, którzy rekompensaty pobrali, już ich nie oddadzą. Stąd, moim zdaniem, jedynym rozwiązaniem byłoby wypłacenie rekompensat wszystkim pracownikom przedszkoli PKP (a jest ich niewielu), którym to w urzędowy sposób zagwarantowano.

Bardzo proszę Panów Ministrów o zainteresowanie się tą sprawą i wyjaśnienie jej z korzyścią dla poszkodowanych.

Z wyrazami szacunku
Jolanta Popiołek

Oświadczenie złożone przez senatora Bogdana Podgórskiego

Oświadczenie skierowane do prezesa Narodowego Banku Polskiego Leszka Balcerowicza

Moje oświadczenie dotyczy prawnych i finansowych skutków nowelizacji "Podręcznika inspekcji w miejscu" autorstwa generalnego inspektora nadzoru bankowego, dokonanej w styczniu 2002 r.

W styczniu 2002 r. banki działające na terenie Polski otrzymały do wiadomości i stosowania uzupełnienie nowelizacyjne tak zwanego "Podręcznika inspekcji w miejscu". Jeden z jego rozdziałów poświęcony został finansowaniu rynku nieruchomości. Zgodnie z treścią tego rozdziału i według opinii autorów podręcznika finansowanie rynku nieruchomości w Polsce obciążone jest podwyższonym ryzykiem kredytowym. W opinii bankowców zobowiązuje ich to do tworzenia rezerwy celowej na zrównoważenie ryzyka kredytowego w przypadku kredytowania inwestycji na rynku nieruchomości, pod rygorem zarzutu nieprawidłowego działania w przypadku kontroli ze strony generalnego inspektora nadzoru bankowego. Z kolei tworzenie rezerwy celowej w momencie udzielenia kredytu skutkuje jego wyższą ceną.

Zastanawiające jest, że właśnie taki kierunek nowelizacji polityki inspekcyjnej banku centralnego został sformułowany niezwłocznie po publicznym ogłoszeniu zamiarów rządu, które wiązały się z powierzeniem budownictwu roli koła zamachowego gospodarki.

W związku z powyższym zwracam się do prezesa NBP Leszka Balcerowicza z prośbą o odpowiedzi na następujące pytania.

Po pierwsze, czy Komisja Nadzoru Bankowego zdaje sobie sprawę z tego, że przyjęta forma upowszechniania takich dokumentów jak przywołany "Podręcznik inspekcji w miejscu" stanowi przykład zaniechanej praktyki stanowienia prawa powielaczowego?

Po drugie, czy służby sprawozdawcze Narodowego Banku Polskiego dokonały analizy skutków upowszechnienia zaleceń "Podręcznika inspekcji w miejscu", w szczególności w zakresie ceny kredytów na budownictwo mieszkaniowe i ogólne, infrastrukturę, w tym drogi itd.?

Po trzecie, czy Narodowy Bank Polski potwierdza informacje o obniżeniu dostępności kredytów na finansowanie rynku nieruchomości w związku z wydaną regulacją?

Po czwarte, czy istniały merytoryczne przyczyny wprowadzenia w życie tej regulacji w styczniu 2002 r., a nie na przykład dwanaście miesięcy wcześniej?

Z poważaniem
Bogdan Podgórski

Oświadczenie złożone przez senatora Zbigniewa Religę

Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Mariusza Łapińskiego

W związku z pismem, które wpłynęło do mnie w lipcu bieżącego roku, dotyczącym sytuacji finansowej Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 7 Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach - Górnośląskiego Centrum Medycznego, zwracam się z prośbą do Pana Ministra o ustosunkowanie się do kwestii poruszonych w piśmie, a mianowicie finansowania z budżetu państwa wysokospecjalistycznych procedur kardiochirurgicznych wykonywanych w centrum oraz renegocjacji kontraktu.

Załączam pismo Górnośląskiego Centrum Medycznego nr DH/460/02*.

Zbigniew Religa

Oświadczenie złożone przez senatora Andrzeja Chronowskiego

Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Mariusza Łapińskiego

Samodzielne Publiczne Powiatowe Pogotowie Ratunkowe w Gorlicach od dnia 1 stycznia 2001 r. jest samodzielnym zakładem, powstałym z połączenia wydzielonego z SPZ ZOZ w Gorlicach oddziału pomocy doraźnej oraz likwidowanej Małopolskiej Kolumny Transportu Sanitarnego w Nowym Sączu Oddział nr 4 w Gorlicach.

Zakład dysponuje trzema zespołami ratownictwa medycznego: jednym zespołem ratowniczo-reanimacyjnym "R" i dwoma zespołami ratowniczo-wypadkowymi "W", zakontraktowanymi przez Małopolską Regionalną Kasę Chorych w Krakowie. Czynione są starania o zakontraktowanie czwartego zespołu ratowniczo-medycznego. SPPPR w Gorlicach wypracowało dodatni wynik finansowy, zakupiło z własnych środków ambulans reanimacyjny i uzupełniło sprzęt medyczny.

Prosimy o odpowiedź na pytanie, czy w świetle ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym i obowiązujących przepisów SPPPR w Gorlicach może nadal funkcjonować jako samodzielny zakład opieki zdrowotnej i czy jako dysponent zespołów ratownictwa medycznego może jedynie samodzielnie kontraktować u wojewody.

Andrzej Chronowski

Oświadczenie złożone przez senatora Tadeusza Bartosa

Oświadczenie skierowane do ministra finansów Grzegorza Kołodki

W moim wystąpieniu pragnę zwrócić uwagę na problem klasyfikacji wyrobów przeznaczonych do ciągników rolniczych uniwersalnych i skutków podatkowych tych klasyfikacji. Rzecz dotyczy części do silników spalinowych wysokoprężnych, na przykład pierścieni tłokowych, sworzni, zaworów silnikowych, tłoków, tulei cylindrowych, bloków itp.

W okresie funkcjonowania podatku obrotowego wyroby te były z tego podatku zwolnione. Po wprowadzeniu podatku VAT jednostki autorskie GUS i wojewódzkie urzędy statystyczne w całym kraju wydawały podatnikom opinie klasyfikujące te wyroby do grupy SWW 1039, a urzędy skarbowe je honorowały. Tego typu interpretacje mają potwierdzenie również w pismach wychodzących z Ministerstwa Finansów.

Problem swoje początki bierze w dniu 1 lipca 1997 r. i po wprowadzeniu do statystyki PKWiU i systematycznie się nasila.

Z napływających do mnie informacji wynika, że coraz częściej urzędy skarbowe i urzędy kontroli skarbowej kwestionują zasadność zaklasyfikowania tych wyrobów do grupy SWW 1039 "Elementy i części ciągników rolniczych uniwersalnych", objętej zerową stawką podatku VAT. Przyjmują, że wyroby te winny być zaliczane do grupowania SWW 719-7 "Zespoły i części silników spalinowych tłokowych", objętego stawką podatku VAT wynoszącą 22%.

Rzecz jest niebagatelna, a jej skutki wielorakie. W pierwszym rzędzie dotykają one znaczną liczbę producentów i dystrybutorów, którzy po kontrolach urzędów skarbowych i urzędów kontroli skarbowej, w wyniku których naliczono "zaległy" podatek VAT plus odsetki, praktycznie są w stanie upadłości. Pozostają przy tym najczęściej z długami przewyższającymi cały dorobek ich życia i których nigdy nie będą w stanie uregulować. Następni w kolejce są rolnicy, którzy w przeważającej części nie mogą odliczyć zawartego w cenie wyrobu podatku, gdyż nie są płatnikami VAT. W ten sposób odbiera się im nadany wcześniej przywilej remontowania maszyn rolniczych po niższych kosztach. Jest to dla nich ukryta podwyżka cen. Zostają nią dotknięci w sytuacji niskich i ciągle spadających dochodów, niepozwalających na nowe inwestycje, a często ledwie zapewniających środki na egzystencję.

Problem ten wymaga jak najszybszego, niekrzywdzącego podatników, rozstrzygnięcia. Skutki wykładni nie powinny też działać wstecz.

W załączeniu przedkładam opinie niektórych organów statystycznych, odnoszące się do tej problematyki - klasyfikacji*.

Tadeusz Bartos

Oświadczenie złożone przez senatora Sergiusza Plewę

Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Marka Pola

Od października 2002 r. Podlaski Zakład Przewozów Regionalnych PKP w Białymstoku planuje zawieszenie kursowania pociągów osobowych na trasach Czeremcha - Białystok, Czeremcha - Hajnówka, Czeremcha - Siedlce i Czeremcha - Brześć na Białorusi. Zrealizowanie tego zamierzenia spowoduje ogromne uciążliwości dla mieszkańców całego powiatu, bo w wielu wypadkach kolej jest tam jedynym środkiem lokomocji.

Sprawa jest tym bardziej poważna, że w wielu wypadkach nie ma możliwości zastąpienia komunikacji kolejowej transportem kołowym ze względu na brak lub zły stan techniczny wielu dróg. Ponadto zawieszenie przewozów pasażerskich w czasie rozpoczętej komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji Przedsiębiorstwa Państwowego Polskie Koleje Państwowe jest jeszcze przedwczesne z uwagi na opóźnienie w wyłonieniu wiodącego przewoźnika pasażerskiego, który mógłby przejąć likwidowane lub zawieszane linie kolejowe.

Zawieszenie kursowania pociągów osobowych oznacza nie tylko utrudnienia w podróżowaniu, ale również likwidację wielu miejsc pracy związanych bezpośrednio z obsługą ruchu pasażerskiego, a pośrednio wynikającą też z utrudnień w dotarciu do pracy w Białymstoku i Siedlcach.

Z wyrazami szacunku
senator RP
Sergiusz Plewa

Oświadczenie złożone przez senatora Witolda Gładkowskiego

Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra infrastruktury Marka Pola

Wielce Szanowny Panie Premierze!

Od wielu lat Polskie Koleje Państwowe prowadzą restrukturyzację i przekształcenia. Zmiany te miały przynieść zasadniczą poprawę sytuacji finansowej przedsiębiorstw związanych z transportem kolejowym. W odczuciu społecznym zmiany te odnoszą się jednak tylko i wyłącznie do likwidacji linii ruchu pasażerskiego. W sposób szczególny odczuwamy to w północnej Polsce, a najbardziej dobitnie w województwie zachodniopomorskim.

W ciągu ostatnich pięciu lat zlikwidowano lub znacznie ograniczono przewozy pasażerskie na wielu liniach łączących małe miejscowości i miasteczka w północno-zachodniej Polsce. W konsekwencji społeczeństwo utraciło możliwość swobodnego przemieszczania się, tak niezbędnego w poszukiwaniu miejsc pracy. Dziewięć powiatów w województwie zachodniopomorskim odnotowuje najwyższą stopę bezrobocia w Polsce, przekraczającą 34%. Zubożenie społeczeństwa, szczególnie w miejscowościach popegeerowskich, jest ogromne. Kolejowe przewozy pasażerskie stanowią nadal dogodną i najtańszą formę dojazdu dla społeczności lokalnych.

Według mojej oceny, likwidacja przewozów pasażerskich w sposób szczególny dotyka południowych powiatów województwa zachodniopomorskiego, czyli terenu byłego województwa koszalińskiego.

W powiecie szczecineckim zlikwidowano połączenia Barwice - Połczyn Zdrój - Świdnin, Barwice - Grzmiąca, Łubowo - Borne Sulinowo, a także ograniczono przewozy i liczbę pociągów zatrzymujących się w Grzmiącej, Szczecinku, Łubowie i Białym Borze.

Szanowny Panie Premierze, od 15 grudnia 2002 r. planuje się likwidację ruchu pasażerskiego na trasie Szczecinek - Runowo Pomorskie i Szczecinek - Chojnice.

Przewozy na wymienionych trasach to ostatnie już dostępne połączenia kolejowe dla mieszkańców południowej części województwa zachodniopomorskiego i pomorskiego ze Szczecinem, Gdańskiem i Trójmiastem - aglomeracjami, które odgrywają rolę stolic regionów ze zlokalizowanymi tam urzędami i instytucjami wojewódzkimi, ośrodkami akademickimi, szpitalami, klinikami oraz dużą liczbą podmiotów gospodarczych i przedsiębiorstw, które mogą mieszkańcom naszych regionów, zagrożonych bezrobociem strukturalnym, zaproponować jakąkolwiek pracę.

Likwidacja tych linii będzie oznaczać dalszą degradację społeczności powiatów szczecineckiego, drawskiego, człuchowskiego i chojnickiego, a także utratę wielu stanowisk pracy zarówno na kolei, jak i w przedsiębiorstwach, do których dzisiaj dojeżdżają nasi mieszkańcy.

Proszę zatem o podjęcie działań zmierzających do:

1. Odstąpienia od likwidacji przewozów pasażerskich na liniach Szczecinek - Runowo Pomorskie i Szczecinek - Chojnice.

2. Zapewnienia mieszkańcom naszego regionu normalnego korzystania ze środków lokomocji kolejowej, pozwalającej na dojazd do pracy, szkoły, uczelni, szpitala, poradni specjalistycznych i urzędów.

3. Zmiany rozkładu jazdy pociągów, tak aby istniała możliwość większego korzystania z nich - chodzi o dostosowanie czasu połączeń do innych znaczących linii przewozu pasażerskiego.

4. Podjęcia działań zmierzających do szczegółowej weryfikacji linii przewozów pasażerskich w Zachodniopomorskim Zakładzie Przewozów Pasażerskich.

Załączam plik dokumentów przedstawiających stanowiska i informacje związane z powyższym problemem*.

Z szacunkiem
Witold Gładkowski

 

---