U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 1 kwietnia 2004 r.

w sprawie ustawy o wyrobach budowlanych

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 12 marca 2004 r. ustawy o wyrobach budowlanych, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

1)

w art. 2 w pkt 8 wyrazy "art. 10, 12 i 13" zastępuje się wyrazami "art. 11, 13 i 14";

2)

w art. 5 w ust. 4 po wyrazach "Aprobat Technicznych (EOTA)" dodaje się wyrazy "zwanych dalej "wytycznymi do europejskich aprobat technicznych"";

3)

w art. 7 w ust. 3:

a) w pkt 1 wyrazy "wytycznych EOTA" zastępuje się wyrazami "wytycznych do europejskich aprobat technicznych",

b) w pkt 3 wyrazy "wytycznych do aprobat technicznych EOTA" zastępuje się wyrazami "wytycznych do europejskich aprobat technicznych";

4)

w art. 9 w ust. 1 w pkt 1 skreśla się wyrazy "EOTA";

5)

w art. 30 w ust. 5 po wyrazie "producenta" dodaje się wyrazy "wyrobu budowlanego";

6)

art. 41 otrzymuje brzmienie:

"Art. 41. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 10 ust. 4 i 7 ustawy, o któ rej mowa w art. 37, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisó w wykonawczych wydanych odpowiednio na podstawie art. 7 ust. 2, art. 8 ust. 6 i art. 9 ust. 6 niniejszej ustawy, nie dłuz ej jednak niz przez 12 miesięcy od dnia wejścia w z ycie niniejszej ustawy."

WICEMARSZAŁEK SENATU

Jolanta DANIELAK

UZASADNIENIE

Po rozpatrzeniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o wyrobach budowlanych, Senat podjął uchwałę o wprowadzeniu do niej 6 poprawek.

Przyjmując poprawkę nr 1 Senat usunął z ustawy błędne odesłanie.

Poprawki nr 2, 3 i 4 mają na celu zapewnienie ustawie spójności terminologicznej.

W poprawce nr 5 Senat postanowił wyraźnie wskazać, że przedmiotem decyzji nakazującej wycofanie z obrotu wyrobu budowlanego albo jego określonej partii oraz decyzji zakazującej obrotu określoną partią wyrobu budowlanego, jest wyrób budowlany a nie jego producent.

Poprawka nr 6 uściśla zawarty w ustawie przepis przejściowy, czasowo utrzymujący w mocy dotychczasowe akty wykonawcze. Senat uznał, że zasady przyzwoitej legislacji wymagają, aby w sposób precyzyjny wskazać przepisy wykonawcze, których wejście w życie spowoduje utratę mocy obowiązującej przez dotychczas obowiązujące rozporządzenia