Druk nr 36 Z

22 grudnia 2005 r.

SENAT

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

VI KADENCJA

SPRAWOZDANIE

KOMISJI GOSPODARKI NARODOWEJ

(wraz z zestawieniem wniosków)

Komisja, na posiedzeniu w dniu 22 grudnia 2005 r. po rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych w toku debaty w dniu 21 grudnia 2005 r. nad ustawą

o zmianie ustawy o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa,

przedstawia Wysokiemu Senatowi następujące stanowisko:

- Wysoki Senat raczy przyjąć wniosek zawarty w pkt I.

Przewodniczący Komisji

Gospodarki Narodowej

(-) Marek Waszkowiak

 

ZESTAWIENIE WNIOSKÓW

do ustawy o zmianie ustawy o Prokuratorii Generalnej

Skarbu Państwa

  

I.

Wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Wniosek
KGN poparty przez komisję

II.

Wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy:

  

1)

w art. 1 w pkt 3, w art. 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. W razie niezgodności stanowiska Prokuratorii Generalnej z wnioskiem podmiotu reprezentującego Skarb Państwa w przedmiocie wszczęcia postępowania, cofnięcia pozwu lub wniosku, uznania roszczenia lub wniosku, zrzeczenia się roszczenia lub ograniczenia roszczenia, Prokuratoria Generalna podejmuje czynności kierując się interesem Skarbu Państwa oraz zawiadamia wnioskodawcę o zajętym stanowisku, z podaniem uzasadnienia na piśmie. Zawarcie przez Prokuratorię ugody sądowej dopuszczalne jest tylko po uzyskaniu na to zgody podmiotu reprezentującego Skarb Państwa i uzgodnieniu z nim warunków przewidywanej ugody.";

Poprawka sen.
B. Lisieckiego

2)

w art. 1:

a) dodaje się pkt 7a w brzmieniu:

"7a) w art. 29:

a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

"4) odbyła aplikację w Prokuratorii Generalnej, zakończoną zdanym egzaminem zawodowym;",

b) w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

"1a) posiada uprawnienia radcy prawnego, adwokata lub notariusza albo zajmowała stanowisko sędziego sądu powszechnego, sędziego sądu wojskowego lub sędziego sądu administracyjnego albo stanowisko prokuratora;";",

b) dodaje się pkt 12a w brzmieniu:

"12a) po rozdziale 6 dodaje się rozdział 6a w brzmieniu:

"Rozdział 6a Aplikacja w Prokuratorii Generalnej

Art. 66a. 1. Aplikacja w Prokuratorii Generalnej, zwana dalej "aplikacją", polega na zaznajomieniu się z zadaniami i czynnościami Prokuratorii Generalnej oraz teoretycznym i praktycznym przygotowaniu do wykonywania czynności radcy Prokuratorii Generalnej.

2. Aplikacja trwa 3 lata i 6 miesięcy.

3. Aplikacja obejmuje zajęcia seminaryjne i praktykę.

4. Prezes Prokuratorii Generalnej ustala harmonogram aplikacji dla każdego aplikanta oraz wyznacza mu patrona spośród radców Prokuratorii Generalnej. W trakcie aplikacji aplikant składa co najmniej jedno kolokwium zdziedzin prawa, które były przedmiotem zajęć seminaryjnych w okresie poprzedzającym kolokwium.

5. Prezes Prokuratorii Generalnej może upoważnić aplikanta, który ukończył co najmniej dwa lata aplikacji i zdał co najmniej jedno kolokwium z wynikiem pozytywnym, do samodzielnego wykonywania określonych czynności Prokuratorii Generalnej, w tym do udziału w postępowaniu przed sądami, z wyłączeniem Sądu Najwyższego.

6. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, organizację aplikacji oraz program szkolenia aplikantów, uwzględniając zakres wiedzy teoretycznej i praktyki, niezbędnych do wykonywania zadań i czynności Prokuratorii Generalnej.

Art. 66b. 1. Aplikantem Prokuratorii Generalnej może być mianowana osoba, która spełnia warunki określone w art. 29 ust. 1 pkt 1-3, 5 i 6.

2. Aplikantów Prokuratorii Generalnej mianuje i rozwiązuje z nimi stosunek pracy Prezes Prokuratorii Generalnej.

3. Mianowanie, o którym mowa w ust. 2, stanowi nawiązanie stosunku pracy na podstawie mianowania, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, na czas określony oznaczony w akcie mianowania.

4. Prezes Prokuratorii Generalnej, mianując aplikanta, przydziela go do Głównego Urzędu lub oddziału Prokuratorii Generalnej. W toku aplikacji aplikant może być skierowany, zgodnie z harmonogramem aplikacji, do innych jednostek organizacyjnych, w tym sądów i prokuratur.

5. Wynagrodzenie aplikantów Prokuratorii Generalnej składa się z wynagrodzenia zasadniczego i dodatku za wieloletnią pracę w Prokuratorii Generalnej. Przepisy art. 44 stosuje się odpowiednio.

6. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia zasadniczego aplikantów Prokuratorii Generalnej, mając na względzie poziom wynagrodzeń zasadniczych aplikantów sądowych.

Art. 66c. 1. Nabór na aplikację w Prokuratorii Generalnej odbywa się w drodze konkursu.

2. Konkurs, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza komisja konkursowa powołana przez Prezesa Prokuratorii Generalnej.

3. Członkom komisji konkursowej przysługuje wynagrodzenie.

4. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia:

1) zakres i tryb przeprowadzenia konkursu, o którym mowa w ust. 1, oraz skład komisji konkursowej i sposób powoływania jej członków, uwzględniając zakres wiedzy podlegającej sprawdzeniu w trakcie konkursu, pisemną i ustną formę etapów konkursu oraz system punktowy ocen konkursowych, zapewniający wszechstronność i rzetelność oceny kandydatów;

2) wysokość wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 3, uwzględniając kwalifikacje oraz zakres i nakład pracy członków komisji konkursowej w trakcie konkursu.

Art. 66d. Przed podjęciem czynności aplikant składa ślubowanie wobec Prezesa Prokuratorii Generalnej według następującej roty: "Ślubuję uroczyście sumiennie wypełniać obowiązki aplikanta Prokuratorii Generalnej, w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości oraz dochować tajemnicy państwowej i służbowej"; składający ślubowanie może dodać na końcu zwrot: "Tak mi dopomóż Bóg".

Art. 66e. 1. Mianowanie aplikanta wygasa, jeżeli osoba mianowana nie podejmuje wykonywania czynności aplikanta w terminie określonym w akcie mianowania, bez usprawiedliwionej przyczyny.

2. Rozwiązanie stosunku pracy z aplikantem następuje z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, jeżeli aplikant:

1) zrzekł się stanowiska; nie czyni postępów w toku aplikacji, a w szczególności jeżeli uzyskał dwie negatywne opinie patronów albo nie przystąpił do kolokwium z przyczyn nieusprawiedliwionych lub nie uzyskał pozytywnej oceny z kolokwium;

2) rażąco narusza obowiązki aplikanta;

3) został uznany za trwale niezdolnego do wykonywania czynności aplikanta.

3. Rozwiązanie stosunku pracy z aplikantem z przyczyn, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3, następuje na wniosek dyrektora oddziału Prokuratorii Generalnej, do którego aplikant został przydzielony zgodnie z art. 66b ust. 4.

Art. 66f. 1. W miesiącu poprzedzającym upływ okresu aplikacji aplikant składa egzamin zawodowy przed komisją egzaminacyjną powołaną przez Prezesa Prokuratorii Generalnej.

2. Zezwolenia na zdawanie egzaminu zawodowego w późniejszym terminie od przewidzianego w ust. 1 można udzielić w razie stwierdzenia okoliczności uniemożliwiających przystąpienie do egzaminu w tym terminie. Zezwolenia udziela Prezes Prokuratorii Generalnej.

3. Egzamin zawodowy jest przeprowadzany w formie pisemnej i ustnej.

4. Egzamin zawodowy obejmuje dziedziny prawa, które były przedmiotem zajęć seminaryjnych oraz zadania i czynności Prokuratorii Generalnej.

5. W razie niedostatecznego wyniku egzaminu zawodowego, aplikant może przystąpić jeden raz do ponownego jego składania, w ciągu roku od dnia egzaminu poprzedniego.

6. Członkom komisji egzaminacyjnej przysługuje wynagrodzenie.

7. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia:

1) zakres i tryb przeprowadzenia egzaminu zawodowego oraz skład komisji egzaminacyjnej i sposób powoływania jej członków, uwzględniając zakres wiedzy podlegającej sprawdzeniu w trakcie egzaminu, pisemną i ustną formę etapów egzaminu oraz system punktowy ocen egzaminacyjnych, zapewniający wszechstronność i rzetelność oceny aplikantów;

2) wysokość wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 6, uwzględniając kwalifikacje oraz zakres i nakład pracy członków komisji konkursowej w trakcie konkursu.

Art. 66g. 1. Aplikanta, który ukończył aplikację i zdał egzamin zawodowy, Prezes Prokuratorii Generalnej mianuje radcą Prokuratorii Generalnej po upływie terminu, o którym mowa w art. 66b ust. 3.

2. W przypadku nieprzystąpienia do egzaminu zawodowego z przyczyn nieusprawiedliwionych albo nieuzyskania pozytywnej oceny z tego egzaminu, rozwiązanie stosunku pracy z aplikantem następuje z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia.

Art. 66h. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale do stosunku pracy aplikantów Prokuratorii Generalnej stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, z wyjątkiem przepisów o aplikacji administracyjnej, a w sprawach nieuregulowanych także w tych przepisach - przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.";".

Poprawka sen.
B. Lisieckiego