Podczas posiedzenia Komisji Ustawodawczej przeprowadzono pierwsze czytanie projektu uchwały o uczczeniu 90. rocznicy odzyskania niepodległości.

W imieniu wnioskodawców - grupy senatorów - projekt przedstawił wicemarszałek Zbigniew Romaszewski.

W dyskusji senatorowie Grażyna Sztark, Krzysztof Kwiatkowski i Bohdan Paszkowski podkreślali potrzebę wskazania wśród twórców odzyskania niepodległości również Wincentego Witosa i Wojciecha Korfantego. Pozostałe poprawki zgłaszane przez senatorów miały charakter stylistyczny i językowy.

Senatorowie zapoznali się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które nie zgłosiło żadnych uwag do przedstawionego projektu uchwały.

Senator K. Kwiatkowski, przewodniczący obradom, zgłosił wniosek o przyjęcie przedstawionego projektu uchwały wraz z poprawkami. Komisja przyjęła ten wniosek jednogłośnie. Do przedstawienia sprawozdania komisji podczas posiedzenia plenarnego Izby został wybrany senator B. Paszkowski. Zaproponuje on wprowadzenie poprawki do projektu uchwały zgłoszonej przez wnioskodawców, polegającej na zmianie tytułu uchwały: "w 90. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę" oraz nadaniu treści uchwały nowego brzmienia, uwzględniającego poprawki senatorów.

Tego samego dnia Komisja Ustawodawcza rozpatrzyła wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 1 lipca br., dotyczący ustawy o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji.

Orzeczenie omówiła przedstawicielka senackiego biura legislacyjnego Katarzyna Konieczko. Jak wyjaśniła, trybunał stwierdził niezgodność z konstytucją art. 4 ust. 1, 3 i 5 ustawy o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji w zakresie, w jakim przepisy te określają tryb wyboru oraz odwołania rady pracowników w zależności od przynależności pracowników do reprezentatywnej organizacji związkowej. Trybunał Konstytucyjny zdecydował się w tym wypadku na odsunięcie w czasie terminu utraty mocy obowiązującej zakwestionowanych przepisów o 12 miesięcy od daty publikacji wyroku, czyli od 8 lipca 2009 r.

Jak poinformowała K. Konieczko, wyrok nie został do tej pory wykonany i żaden podmiot nie wystąpił z inicjatywą ustawodawczą mającą na celu jego wykonanie. Jej zdaniem, celowe jest podjęcie przez komisję inicjatywy ustawodawczej w tej sprawie.

Mając na uwadze wywody trybunału, zawarte w uzasadnieniu wyroku, oraz cele nakreślone we wstępie do dyrektywy 2002/14/WE, której wykonaniu miała służyć powołana ustawa, można postawić tezę, że nie ma potrzeby angażowania organizacji związkowych w wybór rady pracowników jako organu przedstawicielstwa pracowniczego, uprawnionego do pozyskiwania stosownych informacji od pracodawcy i przekazywania mu poglądów oraz prowadzenia z nim dialogu w imieniu załogi. Według legislatorki, wystarczające jest pozostawienie samego trybu "załogowego", gdyż jedynie on umożliwia osiągnięcie pełnej reprezentatywności rady pracowników. Dlatego, w opinii K. Konieczki, zasadne jest uchylenie nie tylko art. 4 ust. 1, 3 i 5 ustawy o informowaniu pracowników oraz funkcjonalnie związanych z tymi przepisami art. 4 ust. 2 oraz art. 4 ust. 6 tej ustawy, ale także pozostałych przepisów odnoszących się do funkcji, jaką aktualnie pełnią organizacje związkowe w powoływaniu rady pracowników, liczby wybieranych przez nie pracowników, zasad działania rady wyłonionej w trybie "związkowym" albo "mieszanym", oraz ustania członkostwa w radzie pracowników osób wybranych w jednym z tych trybów (art. 3 ust. 2, 3 i 4, art. 5 ust. 1 pkt 4, art. 6 pkt 2, art. 8 ust. 3, art. 10 ust. 2 pkt 1 i art. 12 ust. 3 i 4) oraz definicji organizacji związkowej (art. 2 ust. 1). W konsekwencji wyżej wskazanych zmian należałoby dokonać również usunięcia pustych już odesłań ustawowych.

W rezultacie zmieniony art. 4 ust. 4 ustawy o informowaniu pracowników wyznaczy w istocie nowe zasady wyboru rady pracowników zamiast trzech trybów, jakie przewidziano w ustawie z 7 kwietnia 2006 r., pozostawiony zostanie jedynie tryb "załogowy", ustanowiony mocą powołanej normy.

Jak stwierdziła przedstawicielka senackiego biura legislacyjnego, projekt inicjatywy ustawodawczej musi również zawierać przepisy intemporalne. W tym wypadku wyrażałyby się one w skróceniu kadencji dotychczasowych rad pracowników, wybranych w jednym z niekonstytucyjnych trybów, przy równoczesnym wskazaniu terminu, w jakim powinno dojść do wyboru nowych rad zgodnie ze zmienionymi zasadami.

Po zapoznaniu się z informacją senackiego biura legislacyjnego, dotyczącą wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 1 lipca br. odnośnie do ustawy o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji, przewodniczący Komisji Ustawodawczej senator K. Kwiatkowski przedstawił wniosek o podjęcie inicjatywy ustawodawczej, mającej na celu wykonanie tego wyroku. W głosowaniu komisja jednomyślnie przyjęła przedstawiony wniosek. Do reprezentowania komisji w dalszych pracach nad projektem ustawy realizującej rozpatrzony wyrok trybunału została upoważniona senator G. Sztark.

Tego samego dnia Komisja Ustawodawcza przeprowadziła także pierwsze czytanie projektu uchwały o ogłoszeniu roku 2009 Rokiem Polskiej Demokracji, skierowanego przez marszałka Senatu 29 października br., i zgodnie z art. 84a ust. 3 regulaminu Izby przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

W imieniu wnioskodawców projekt uchwały przedstawiła wicemarszałek Krystyna Bochenek, wyjaśniając okoliczności i genezę jego powstania.

Podczas rozpatrywania projektu senatorowie dostrzegli konieczność wprowadzenia kilku zmian o charakterze stylistycznym i językowym, z którymi zgodziła się wicemarszałek K. Bochenek.

W głosowaniu Komisja Ustawodawcza jednomyślnie zgodziła się na wprowadzenie poprawki do tekstu projektu uchwały, zgłoszonego przez wnioskodawców, zgodnie z którą otrzymała ona następujące brzmienie:

"Mija 90. rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości, a 4 czerwca 2009 r. upłynie 20 lat od wyborów, które oznaczały powrót Rzeczypospolitej Polskiej do rodziny krajów demokratycznych. Do istnienia został przywrócony Senat. Wybory do Senatu w 1989 r. były w pełni wolne i demokratyczne. Ich wynik jednoznacznie dowiódł, że Polacy chcą sami decydować o swoim losie.

System narzucony nam po II wojnie światowej wywołał w dwóch pokoleniach Polaków tęsknotę za prawdziwą wolnością, której demokracja jest jedyną rękojmią. Pragnienie wolności nigdy w naszym narodzie nie zgasło. Gdy tylko pojawiła się szansa na jego spełnienie, została wykorzystana przez Polaków jak najlepiej.

Nie mogło być inaczej w kraju, którego nazwa od wieków symbolizowała przywiązanie do demokratycznych ideałów; kraju, którego naród, odrzucając nacjonalistyczny egoizm, umieszczał na sztandarach hasło «Za wolność waszą i naszą».

My nie zapominamy, że to głos Polaków, którzy od Strajku Sierpniowego wyraźnie i donośnie formułowali program powrotu do europejskiej wspólnoty, zburzył mur dzielący Europę.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej ogłasza rok 2009 Rokiem Polskiej Demokracji.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej zwraca się do wszystkich obywateli Rzeczypospolitej Polskiej o pielęgnowanie demokratycznych tradycji i szerzenie demokratycznych obyczajów w życiu społecznym.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej zachęca władze państwowe i samorządowe do podejmowania inicjatyw sprzyjających ugruntowaniu demokratycznych reguł postępowania. Senat uznaje, że poszanowanie demokracji jest istotnym elementem polskiej racji stanu na arenie międzynarodowej.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej apeluje do nauczycieli, wychowawców młodych Polaków o kształtowanie postaw demokratycznych wśród pokolenia, które będzie decydowało o przyszłości Polski.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej jest przekonany, że za utrzymanie i rozwój demokratycznych norm jesteśmy odpowiedzialni wszyscy, więc ich propagowanie powinno być naturalnym zadaniem mediów. Wszelkie wartości kształtujące demokrację, w tym także dotyczące wolności słowa, powinny być traktowane z powagą i odpowiedzialnością.

Polskość, polska kultura, obyczaje i historyczna pamięć są nierozerwalnie złączone z demokracją. Uważamy przeto, że Rok Polskiej Demokracji powinien być czasem umacniania naszych demokratycznych tradycji.

Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej «Monitor Polski»".

Ustalono, że w imieniu Komisji Ustawodawczej nowe brzmienie projektu uchwały o ogłoszeniu roku 2009 Rokiem Polskiej Demokracji zarekomenduje Izbie senator K. Kwiatkowski.

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich oraz Komisji Ustawodawczej odbyło się pierwsze czytanie projektu uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Senatu.

W posiedzeniu uczestniczyli dyrektor i wicedyrektor Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu Roman Kapeliński i Adam Niemczewski.

Projekt uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Senatu przedstawiła senator Grażyna Sztark. Zmierzał on do ustanowienia Komisji Ochrony Środowiska i Infrastruktury poprzez wyodrębnienie z dotychczasowej Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska oraz Komisji Gospodarki Narodowej, które stałyby się odpowiednio komisjami: Gospodarki Narodowej oraz Rolnictwa. W zakresie prac nowej komisji znalazłyby się: ochrona i kształtowanie środowiska, ochrona zasobów naturalnych, gospodarka wodna, geologia, leśnictwo i gospodarka leśna, łowiectwo, edukacja ekologiczna, gospodarka finansowa państwa w zakresie ochrony środowiska, atomistyka i ochrona radiologiczna, współpraca z zagranicą w zakresie ekologii, gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa, budownictwo, transport, łączność, informatyzacja, gospodarka morska.

Jak podnoszono w uzasadnieniu projektu, propozycja wprowadzenia takiego rozwiązania jest spowodowana dużym obciążeniem pracą dotychczasowych komisji: Rolnictwa i Ochrony Środowiska oraz Gospodarki Narodowej, a także trudnościami w należytym zajmowaniu się sprawami ochrony środowiska w powiązaniu z problemami rolnictwa.

Przewodniczący Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich senator Piotr Zientarski zgłosił poprawki do tego projektu. Zawierały one propozycję powołania dwóch nowych stałych komisji senackich - Komisji Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisji Środowiska. Kolejna istotna poprawka dotyczyła oświadczeń senatorskich. Senator P. Zientarski wniósł, aby składane na końcu posiedzenia oświadczenie senatorskie nie mogło służyć podjęciu interwencji, o której mowa w art. 20 ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora. Każdy senator mógłby wygłosić w trakcie tego samego posiedzenia tylko jedno oświadczenia senatorskie. Następna poprawka polegała na dodaniu do Regulaminu Senatu przepisów regulujących tryb rozpatrywania petycji składanych do Senatu i jego organów.

Wśród pozostałych proponowanych zmian znalazło się doprecyzowanie przepisu dotyczącego wniosków mniejszości: jest nim wniosek, który był poddany pod głosowanie i uzyskał co najmniej 2 głosy poparcia albo został wykluczony przez przyjęcie innego wniosku, ale uzyskał poparcie co najmniej 2 senatorów.

Inna poprawka autorstwa senatora P. Zientarskiego odnosiła się do przepisów działu X Regulaminu Senatu, dotyczącego postępowania w sprawie ogólnokrajowego referendum.

W trakcie dyskusji senatorowie: Krzysztof Kwiatkowski, Piotr Ł.J. Andrzejewski, Zbigniew Romaszewski negatywnie oceniali poprawkę dotyczącą wygłaszania oświadczeń senatorskich. W wyniku dyskusji senator P. Zientarski wycofał ją.

Kontrowersje budziło też dodanie przepisów dotyczących rozpatrywania petycji. Zdaniem senatorów, najpierw należy uchwalić ustawę o petycji, a następnie przepisy rangi regulaminowej. Po dyskusji senator P. Zientarski wycofał również tę poprawkę.

Wicemarszałek Z. Romaszewski zaproponował, aby do zakresu przedmiotowego Komisji Środowiska z zakresu Komisji Gospodarki Narodowej przenieść kwestie związane z gospodarką przestrzenną i budownictwem. Wniosek ten został jednak odrzucony przez połączone komisje.

Następnie w wyniku głosowania połączone komisje przyjęły poprawki zgłoszone przez senatora P. Zientarskiego, m.in. wnoszące o powołanie Komisji Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisji Środowiska, a także dotyczące wniosków mniejszości. Przyjęto też poprawkę, zgodnie z którą marszałek Senatu może zwrócić się do prezydenta o przedstawienie uzasadnienia do projektu postanowienia o zarządzeniu referendum.

Połączone komisje przygotowały sprawozdanie, w którym wniosły o przyjęcie projektu uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Senatu z poprawkami.

* * *

Podczas wspólnego posiedzenia Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Praw Człowieka i Praworządności rozpatrywały ustawę o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego.

W posiedzeniu uczestniczyli podsekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Zbigniew Wrona, zastępca dyrektora Departamentu Legislacyjno-Prawnego w tym resorcie Grażyna Stanek i prokurator Anita Kołakowska z tego departamentu, a także Roman Bebak - prokurator w Departamencie Centrum Ogólnopolskich Rejestrów Sądowych. Obecna była też Beata Mandylis z Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

Projekt nowelizacji ustawy przedstawił wiceminister Z. Wrona. Wprowadza ona do kodeksu postępowania karnego zmiany zwiększające gwarancje procesowe, dotyczące zatrzymania i tymczasowego aresztowania, a także zmiany odnoszące się do podstaw przedłużania tymczasowego aresztowania. Projekt stanowi część bloku ustaw określanych jako pakiet dla przedsiębiorczości. Chodzi o to, aby proces karny nie dezorganizował bardziej niż to konieczne działalności gospodarczej i nie wywoływał negatywnych społecznie i gospodarczo skutków.

W dyskusji głos zabrali wiceminister Z. Wrona oraz senatorowie Stanisław Piotrowicz, Leon Kieres, Krzysztof Kwiatkowski, Zbigniew Romaszewski, Bohdan Paszkowski i Krzysztof Piesiewicz.

Przedstawicielka Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu nie zgłaszała uwag o charakterze legislacyjnym, nie mieli ich również senatorowie.

Przewodniczący obradom przedstawił wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek. Został on przyjęty jednomyślnie, ośmioma głosami.

Postanowiono, że stanowisko połączonych komisji na posiedzeniu plenarnym przedstawi Izbie senator S. Piotrowicz.

Senatorowie z Komisji Gospodarki Narodowej zapoznali się z informacją Ministerstwa Skarbu Państwa na temat sytuacji stoczni polskich.

Informację przedstawił podsekretarz stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa Zdzisław Gawlik. W posiedzeniu wzięli także udział dyrektor Departamentu Nadzoru Właścicielskiego i Prywatyzacji II w tym resorcie Małgorzata Dobczyńska, wiceprezes Agencji Rozwoju Przemysłu SA Jacek Goszczyński oraz radca ministra w Departamencie Polityki Integracyjnej Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej Adam Ambroziak.

Wiceminister Z. Gawlik omówił sytuację polskich morskich stoczni produkcyjnych. Zgodnie z przyjętą przez Radę Ministrów 31 sierpnia 2006 r. "Strategią dla sektora stoczniowego (morskie stocznie produkcyjne) w latach 2006-2010", głównym kierunkiem działań wobec polskiego sektora stoczniowego stało się pozyskanie inwestorów dla procesu prywatyzacji. Ze względu na toczące się od 1 czerwca 2005 r. postępowanie wyjaśniające, dotyczące udzielenia po 1 maja 2004 r. pomocy publicznej Stoczni Gdynia SA, Stoczni Szczecińskiej Nowa Sp. z o.o. (SSN) oraz Stoczni Gdańsk SA, Komisja Europejska także wskazała na konieczność przeprowadzenia prywatyzacji,

Jak przypomniał wiceminister skarbu państwa, 16 lipca br. Komisja Europejska odroczyła podjęcie ostatecznej decyzji w ramach postępowania wyjaśniającego, dotyczącego udzielonej pomocy publicznej dla morskich stoczni produkcyjnych, w związku z formalnym zobowiązaniem rządu polskiego do przedstawienia do 12 września br. alternatywnych planów restrukturyzacji dla stoczni, zgodnie z zasadami udzielania pomocy publicznej, przyjętymi w wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw 2004/C 244/02.

12 września br. strona polska przekazała Komisji Europejskiej finalne wersje programów restrukturyzacji, przygotowanych przez inwestorów - plan restrukturyzacji Nowej Stoczni Gdańsk - Gdynia oraz program restrukturyzacji Stoczni Szczecińskiej Nowa Sp. z o.o. Ponadto z inwestorami podpisano umowy dotyczące kluczowych warunków przyszłych umów prywatyzacyjnych Stoczni Gdynia SA oraz SSN i 12 września br. przekazano je do Komisji Europejskiej.

Wiceminister Z. Gawlik poinformował, że prowadząca postępowanie wyjaśniające komisarz UE ds. konkurencji Neelie Kroes, nie wydając decyzji odnośnie do złożonych planów w stosunku do Stoczni Gdynia SA oraz SSN, zaproponowała stronie polskiej inne rozwiązanie, polegające na zbyciu aktywów stoczni w trakcie prowadzenia działalności przez stocznie. Komisja oczekuje sprzedaży majątku stoczni w drodze otwartego, przejrzystego, niedyskryminującego i bezwarunkowego przetargu.

Obecnie w Ministerstwie Skarbu Państwa oraz w Agencji Rozwoju Przemysłu SA prowadzone są wzmożone prace, mające na celu przygotowanie powyższej koncepcji do realizacji w warunkach polskich. Realizacja projektu sugerowanego przez Komisję Europejską jest uzależniona od uprzednich zmian prawa.

W odniesieniu do Stoczni Gdańsk SA Ministerstwo Skarbu Państwa do końca listopada br. zamierza przekazać plan restrukturyzacji Stoczni Gdańsk SA z zastrzeżeniem złożenia ostatecznej wersji planu przez inwestora.

W trakcie dyskusji z przedstawicielami Ministerstwa Skarbu Państwa senatorowie poruszali kwestie dotyczące planów rządu odnośnie do utrzymania funkcjonowania stoczni, pracowników stoczni, restrukturyzacji stoczni i rozmów z inwestorami, a także zakwestionowania przez Komisję Europejską pomocy publicznej dla stoczni.

W swoim wystąpieniu wiceminister Z. Gawlik podkreślił, że już od grudnia ub.r. stocznie są utrzymywane dzięki wsparciu finansowemu państwa. Obecnie opracowywane są projekty ustaw dotyczące m.in. restrukturyzacji stoczni oraz osłon dla pracowników.

Same plany restrukturyzacji stoczni nie były kwestionowane przez Komisję Europejską. Zastrzeżenia budziła natomiast wielosetmilionowa pomoc publiczna udzielana stoczniom przez państwo polskie. Miało to wpływ na decyzję, którą 12 maja br. podjął inwestor Amber Sp. z o.o. Poinformował on, że odstępuje od dalszych negocjacji w sprawie zakupu udziałów Stoczni Szczecińskiej Nowa Sp. z o.o. oraz rezygnuje z uczestnictwa w procesie prywatyzacji Stoczni Gdynia SA. Jeszcze w maju br. minister skarbu państwa podjął działania mające na celu pozyskanie nowych inwestorów. W ich wyniku we wrześniu br. podpisano dwie umowy:

• umowę w sprawie kluczowych warunków sprzedaży udziałów Stoczni Szczecińskiej Nowa Sp. z o.o. inwestorowi Mostostal Chojnice SA oraz przekazano Komisji Europejskiej finalną wersję programu restrukturyzacji;
• umowę z ISD Stocznia Sp. z o.o., dotyczącą kluczowych warunków przyszłej umowy prywatyzacyjnej spółki Stocznia Gdynia SA, oraz przekazano Komisji Europejskiej finalną wersję planu restrukturyzacji, przygotowaną przez tego inwestora. Plan ten został przygotowany dla projektu połączonych stoczni Gdańsk i Gdynia.

Podczas posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej wiceprezes Agencji Rozwoju Przemysłu SA J. Goszczyński poinformował m.in., że w wypadku Stoczni Gdańsk SA proces przekształceń własnościowych realizowała agencja. Większościowy pakiet akcji Stoczni Gdańsk SA znalazł się w rękach Grupy ISD Polska Sp. z o.o. Od stycznia br. ISD we współpracy z władzami polskimi nawiązał kontakty z Komisją Europejską celem przygotowania i przedstawienia jej planu restrukturyzacji Stoczni Gdańsk SA. Komisja Europejska wyraziła jednak oczekiwania trudne do zaakceptowania, dotyczące m.in. pomocy publicznej i ograniczenia zdolności produkcyjnych. Grupa ISD, zainteresowana jednocześnie nabyciem akcji Stoczni Gdynia SA, przygotowała plan restrukturyzacji połączonych Stoczni Gdańsk - Gdynia. Inwestor przygotował także plan restrukturyzacji Stoczni Gdańsk SA, który został złożony 30 września br. w Ministerstwie Skarbu Państwa. Obecnie prowadzone są rozmowy z inwestorem na temat tego planu, w szczególności dotyczące wielkości udziału własnego, wielkości nakładów inwestycyjnych, ewentualnej pomocy publicznej oraz środków kompensujących i związanych z nimi ograniczeń zdolności produkcyjnych.

Podsumowując obrady, senator Kazimierz Kleina stwierdził, że Komisja Gospodarki Narodowej po wysłuchaniu informacji Ministerstwa Skarbu Państwa zapoznała się z aktualną sytuacją stoczni polskich.

W drugiej części posiedzenia senatorowie przystąpili do rozpatrzenia ustawy zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o rachunkowości. Opinię na temat sejmowej nowelizacji, uchwalonej na podstawie projektu poselskiego, przedstawiła podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów Elżbieta Chojna-Duch. Ustawa określa wymogi, jakie powinna spełniać osoba ubiegająca się o certyfikat księgowy, i dotyczy możliwości jego uzyskania. Certyfikat księgowy to uprawnienie do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych bez przystępowania do egzaminu przez osoby z odpowiednią praktyką i wykształceniem.

Zgodnie z sejmową nowelą, certyfikat księgowy będzie mogła uzyskać osoba z trzyletnią praktyką w księgowości i wykształceniem magisterskim o specjalności rachunkowość, uzyskanym na uczelni (w jednostce) mającej uprawnienia do nadawania stopni doktora nauk ekonomicznych. Certyfikat bez egzaminu będzie również przyznawany osobom posiadającym trzyletnią praktykę w księgowości i wykształcenie magisterskie lub równorzędne oraz studia podyplomowe z rachunkowości, ukończone na uczelni mogącej nadawać stopnie doktora nauk ekonomicznych.

Autorzy proponowanych rozwiązań uważają, że będą one korzystne dla przedsiębiorstw, ponieważ zwiększą liczbę podmiotów zajmujących się świadczeniem usług księgowych.

Podczas posiedzenia komisja zapoznała się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które zgłosiło uwagi o charakterze legislacyjnym, redakcyjnym, a także ogólnym. Po doprecyzowaniu wiceminister E. Chojna-Duch poparła uwagi przedstawione przez biuro.

W dyskusji senatorowie pytali m.in. o obecne wymogi dotyczące usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych

Senator K. Kleina zgłosił poprawki zaproponowane w opinii senackiego biura legislacyjnego. W głosowaniu wszystkie zgłoszone zmiany zostały przyjęte przez komisję. Ogółem poparcie uzyskało 13 poprawek. Na sprawozdawcę stanowiska Komisji Gospodarki Narodowej w sprawie ustawy zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o rachunkowości wybrano senatora Stanisława Bisztygę.

Następnie przystąpiono do rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego oraz ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego.

Opinię o sejmowej nowelizacji, uchwalonej na podstawie projektu poselskiego, przedstawiła wiceminister finansów E. Chojna-Duch. Nowela przesuwa na 1 stycznia 2012 r. termin wejścia w życie zapisów zmniejszających z 0,6% do 0,25% wysokość rezerwy części oświatowej subwencji ogólnej.

W dyskusji uwag o charakterze legislacyjnym nie zgłosili ani przedstawicielka senackiego biura legislacyjnego, ani senatorowie. W związku z tym przewodniczący obradom senator K. Kleina zgłosił wniosek o przyjęcie rozpatrywanej ustawy bez poprawek.

W głosowaniu wniosek poparło 11 senatorów, 3 było przeciwnych, a 1 osoba wstrzymała się od głosu. Ustalono, że przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego oraz ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego w imieniu komisji zarekomenduje Izbie senator Andrzej Owczarek.

Podczas posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej rozpatrzono także ustawę o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Przedstawił ją wiceprezes Rządowego Centrum Legislacyjnego Jacek Krawczyk. Jak poinformował, nowelizacja wykonuje orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego wskazujące, że instruktorem może być osoba niekarana wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w ruchu drogowym, a nie jak dotychczas - również za wykroczenie.

Do sejmowej noweli żadnych uwag o charakterze legislacyjnym nie zgłosiło senackie biuro legislacyjne.

W trakcie dyskusji senatorowie pytali m.in. o dane statystyczne oraz o uregulowania dotyczące pracowników ochrony będących w takiej samej sytuacji prawnej jak instruktorzy. Odpowiedzi na pytania senatorów udzielał wiceprezes J. Krawczyk.

W wyniku głosowania, na wniosek senatora K. Kleiny, komisja opowiedziała się jednomyślnie za przyjęciem bez poprawek ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Na sprawozdawcę komisji na posiedzeniu plenarnym Izby wybrano senatora Antoniego Motyczkę.

Na zakończenie posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Prowadzący obrady senator K. Kleina poinformował, że mimo iż marszałek Senatu nie skierował nowelizacji sejmowej do Komisji Ustawodawczej, postanowiła ona z własnej inicjatywy zająć się nią ze względu na zobowiązania nakładane na przedsiębiorców. Jak stwierdził senator, regulamin Izby dopuszcza takie działanie komisji.

Ustawę, uchwaloną na podstawie projektu wniesionego przez rząd, omówił podsekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska Bernard Błaszczyk. Nowela dostosowuje polskie prawo do wymagań Unii Europejskiej. Zobowiązuje m.in. ministra środowiska do wydania - w porozumieniu z ministrem gospodarki - rozporządzenia określającego roczne poziomy zbierania zużytego sprzętu elektrycznego i elektrotechnicznego pochodzącego z gospodarstw domowych. Wprowadzający na rynek sprzęt elektryczny i elektroniczny będą zobowiązani do prowadzenia kampanii edukacyjnych oraz przeznaczania na nie co najmniej 0,1% swoich przychodów, osiąganych w danym roku kalendarzowym.

Przedstawiciel biura legislacyjnego poinformował o stanowisku Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska, rekomendującej wprowadzenie poprawek do ustawy. Senator Witold Idczak zgłosił wniosek o poparcie tego stanowiska przez Komisję Gospodarki Narodowej.

W dyskusji senatorowie pytali m.in. o obciążenia przedsiębiorców kosztami kampanii edukacyjnej, o podmiot uprawniony do prowadzenia tej kampanii oraz roczne limity zbiórki zużytego sprzętu, a także przygotowanie infrastrukturalne w tym zakresie.

Uczestniczący w posiedzeniu przedstawiciele organizacji skupiających przedsiębiorców wskazywali na zbyt duże, ich zdaniem, obciążenia oraz zapisy nierówno traktujące podmioty.

Na pytania i wątpliwości senatorów oraz przedstawicieli przedsiębiorców odpowiadali wiceminister B. Błaszczyk i posłanka sprawozdawczyni Jolanta Hibner.

Senator K. Kleina przypomniał, że komisja nie może przyjąć oficjalnego stanowiska w sprawie sejmowej nowelizacji. Zaproponował natomiast, aby senatorowie po wysłuchaniu opinii przedstawionych na posiedzeniu przemyśleli zawarte w nich uwagi i ewentualnie zgłosili poprawki na posiedzeniu plenarnym. Senatorowie zgodzili się z przedstawioną propozycją.

Komisja Zdrowia zebrała się na swym posiedzeniu w celu rozpatrzenia ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

Gośćmi senatorów byli główny inspektor sanitarny Andrzej Wojtyła, jego zastępcy Przemysław Biliński i Jan Orgelbrand oraz konsultant krajowy ds. epidemiologii Andrzej Zieliński z Państwowego Zakładu Higieny.

Sejmową nowelizację, uchwaloną z przedłożenia rządowego, omówił wiceminister A. Wojtyła. Jak podkreślił, zastępuje ona dotychczasową ustawę o chorobach zakaźnych i zakażeniach z 6 września 2001 r. Zaakcentował, że w związku z pojawiającymi się
w ostatnich latach zagrożeniami zdrowia publicznego i ze względu na szczególnie niebezpieczne choroby zakaźne należało wprowadzić nowe rozwiązania systemowe. Główny inspektor sanitarny zwrócił uwagę, że nowe przepisy umożliwiają koordynację działań organów administracji i służb sanitarnych, monitorowanie systemu nadzoru epidemiologicznego w Polsce, a także szybkie reagowanie na zagrożenia epidemiologiczne.

Senatorowie zapoznali się też z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, w której przedstawiono uwagi do ustawy sejmowej i zaproponowano wprowadzenie poprawek o charakterze redakcyjnym i porządkującym. Zgłoszone uwagi uzyskały akceptację senatorów i przedstawicieli resortu zdrowia. Senator Zbigniew Pawłowicz zaproponował poprawki doprecyzowujące przepisy ustawy, m.in. dotyczące rozszerzenia o obowiązek określenia kryteriów rozpoznawania choroby szczególnie niebezpiecznej i wysoce zakaźnej delegacji ustawowej, zawartej w art. 3 ust. 4, a także ujednolicenia w art. 41 w ust. 4 i 5 nazwy zakażenia. Poprawka merytoryczna, zaproponowana w art. 5 ust 1, obejmuje zmianę zapisu pkt 7 - osoby, które przebywają na terytorium Polski są zobowiązane do udzielania informacji oraz niezbędnych danych podmiotom sprawującym nadzór epidemiologiczny. Zmiana art. 21 ust. 1 natomiast dotyczy zgłaszania niepożądanych odczynów poszczepiennych w ciągu 24 godzin od powzięcia podejrzenia jego wystąpienia, a nie 15 dni, jak zapisano w wersji sejmowej. W głosowaniu Komisja Zdrowia przyjęła jednomyślnie wnioski przedstawione w trakcie dyskusji.

Senator Stanisław Karczewski zaproponował przyjęcie poprawki do art. 26, dotyczącej rozszerzenia katalogu osób rozpoznających zakażenie i zobowiązanych do pouczenia chorego o środkach służących zapobieganiu przeniesieniu zakażenia na inne osoby. W wyniku głosowania ten wniosek uzyskał jednomyślne poparcie komisji.

Całość ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi wraz z 8 poprawkami przyjętymi wcześniej Komisja Zdrowia zaakceptowała jednomyślnie. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Z. Pawłowicza.

Na wspólnym posiedzeniu zebrały się Komisja Gospodarki Narodowej, Komisja Praw Człowieka i Praworządności oraz Komisja Ustawodawcza.

Senatorowie przystąpili do rozpatrywania ustawy o zmianie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze oraz ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Podczas rozpatrywania sejmowej nowelizacji, uchwalonej na podstawie projektu wniesionego przez Radę Ministrów, rząd reprezentował wiceminister sprawiedliwości Zbigniew Wrona, któremu towarzyszył wicedyrektor Departamentu Legislacyjno-Prawnego w tym resorcie Jan Bołonkowski. Obecni byli także przedstawiciele Związku Banków Polskich i Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych "Lewiatan" oraz Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

W Sejmie projekt poparło 270 posłów, przeciw było 135, a jedna osoba wstrzymała się od głosu. Regulacja wprowadza możliwość upadłości konsumenckiej wobec osób fizycznych, które nie są przedsiębiorcami. Z upadłości konsumenckiej będzie można skorzystać raz na 10 lat w wypadku, gdy zadłużenie powstało z przyczyn niezależnych od dłużnika, np. na skutek zdarzeń losowych (przewlekłe choroby, wypadki, niezawiniona utrata pracy). O jej ogłoszeniu będzie decydował sąd. Na wniosek upadłego sąd będzie orzekał o planie spłat wierzytelności. Okres ten nie powinien przekroczyć pięciu lat, może jednak zostać przedłużony o dwa lata. W okresie spłat dłużnik nie będzie mógł robić zakupów z odroczonym terminem płatności lub na raty.

Sąd będzie mógł zwiększyć zakres spłat dłużnika w razie poprawy jego sytuacji materialnej. Chodzi o wypadki nadzwyczajne, na przykład otrzymanie darowizny, spadku czy wygranej w grach losowych.

Zgodnie z sejmową nowelizacją, koszty postępowania upadłościowego dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej będą niższe niż w wypadku przedsiębiorców. Opłata za wszczęcie postępowania wyniesie 200 zł.

W opinii ustawodawcy, jest to ustawa, która ma nie tylko rozwiązywać problemy konsumentów i dawać im szansę powrotu do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie, ale też pomagać rozwiązywać problemy po stronie przedsiębiorców, czyli wierzycieli.

Sejm przyjął ustawę o zmianie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze oraz ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w wersji zaproponowanej przez rząd, odrzucając poprawki poselskie.

Podczas posiedzenia senatorowie zapoznali się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które nie zgłosiło żadnych uwag o charakterze legislacyjnym.

W dyskusji, w której głos zabrali senatorowie: Jan Wyrowiński, Kazimierz Kleina, Krzysztof Kwiatkowski, Stanisław Iwan, Leon Kieres, Łukasz Abgarowicz i Krzysztof Piesiewicz, wyrażano obawę, że z uwagi na charakter proponowanych zmian, a także w celu zapewnienia rzetelności procesu legislacyjnego konieczne jest dokładne zaznajomienie się z materią rozpatrywanej ustawy oraz z opiniami nadesłanymi do komisji, m.in. Związku Banków Polskich, OPZZ i sędziego Cezarego Zalewskiego z Sądu Gospodarczego w Warszawie. W związku z tym senator L. Kieres zgłosił wniosek o odroczenie prac nad nowelizacją sejmową do następnego posiedzenia połączonych komisji, 18 listopada br.

O sporządzenie i przekazanie uwag lub opinii do przedmiotowej ustawy zwrócono się także do działających w Polsce stowarzyszeń syndyków.

Senatorowie z Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej zapoznali się z dodatkowymi opiniami do ustawy o służbie cywilnej.

Podczas posiedzenia wysłuchano opinii o ustawie sejmowej, którą przedstawił przewodniczący Krajowej Sekcji Pracowników Administracji Rządowej i Samorządowej NSZZ "Solidarność" Zbigniew Bartoń.

W pierwszym punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisji Rodziny i Polityki Społecznej rozpatrzono ustawę o ratyfikacji Konwencji w sprawie kontaktów z dziećmi, sporządzonej w Strasburgu w dniu 15 maja 2003 r.

Cel ustawy i założenia przedmiotowej konwencji omówił wicedyrektor Departamentu Prawno-Traktatowego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Jacek Such. Konwencja, przyjęta przez Komitet Ministrów Rady Europy 3 maja 2002 r., ma służyć polepszeniu i wzmocnieniu pozycji dziecka w sytuacjach, gdy jego kontakty z jednym z rodziców lub innymi członkami rodziny są ograniczone ze względu na rozłączenie rodziny i ich zamieszkiwanie w różnych krajach. Dotyczy także ustanowienia zabezpieczeń i gwarancji prawidłowego wykonywania kontaktów dziecka z rodziną oraz bezzwłocznego i bezpiecznego powrotu dziecka do kraju po upływie okresu kontaktu z rodziną. Współpraca międzynarodowa będzie wykonywana za pośrednictwem wskazanych przez państwa organów centralnych. W wypadku Polski zostanie to powierzone Ministerstwu Sprawiedliwości. Obecnie pełni ono funkcję organu centralnego w zakresie innych konwencji dotyczących międzynarodowego obrotu prawnego w sprawach rodzinnych, w tym zwłaszcza konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę. Oświadczenie odpowiedniej treści będzie złożone przez Polskę sekretarzowi generalnemu Rady Europy wraz z instrumentem ratyfikacyjnym. Zważywszy na to, że materia regulowana w konwencji dotyczy wolności, praw i obowiązków obywatelskich określonych w konstytucji oraz spraw uregulowanych w ustawie, związanie się nimi przez Rzeczpospolitą Polską powinno nastąpić w drodze ratyfikacji za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie, zgodnie z art. 89 ust. 1 konstytucji.

Podczas dyskusji senator Jan Rulewski zwrócił uwagę, że w orzecznictwie naszych sądów bardzo często zapadają wyroki dotyczące rozwodów na korzyść jednej ze stron. W zdecydowanej większości tych orzeczeń matka jest osobą sprawującą opiekę nad dzieckiem.

Obecny na posiedzeniu Komisji Rodziny i Polityki Społecznej sędzia Cezary Dziurkowski z Departamentu Współpracy Międzynarodowej i Prawa Europejskiego w Ministerstwie Sprawiedliwości potwierdził, że najczęściej wyroki sądów przyznają opiekę nad dzieckiem matce. Nie wynika to jednak z prawa rodzinnego, gdzie oboje rodzice są traktowani równo. Podkreślił, że konwencja ma tylko za zadanie ułatwić kontakt rodzica z dzieckiem niezależnie o miejsca jego pobytu.

Przewodniczący komisji senator Mieczysław Augustyn zapytał o możliwość przystąpienia do omawianej konwencji krajów arabskich w związku z dużymi trudnościami w kontaktach rodziców z dziećmi urodzonymi właśnie w tych krajach. Senator Piotr Kaleta zaś zwrócił uwagę, że do konwencji nie przystąpiły jeszcze największe kraje Unii Europejskiej.

Sędzia C. Dziurkowski stwierdził, że przystąpienie Polski do konwencji ułatwi lobbowanie w Parlamencie Europejskim na rzecz maksymalnego poszerzenia grona państw sygnatariuszy tej umowy międzynarodowej. Przyczyni się także do większego oddziaływania na państwa arabskie, obecnie niechętne postanowieniom konwencji. Sędzia podkreślił też, że omawiany akt prawny jest nowoczesnym i skutecznym instrumentem chroniącym prawa obywatelskie dzieci i rodziców wobec nasilającej się emigracji zarobkowej i coraz większej liczby spraw z tego zakresu.

Rozpatrywana ustawa sejmowa nie budziła zastrzeżeń Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

W wyniku głosowania, na wniosek senatora M. Augustyna, Komisja Rodziny i Polityki Społecznej jednomyślnie opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek ustawy o ratyfikacji Konwencji w sprawie kontaktów z dziećmi, sporządzonej w Strasburgu w dniu 15 maja 2003 r. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senator Małgorzatę Adamczak.

W drugim punkcie porządku dziennego kontynuowano rozpatrywanie ustawy o zmianie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania". Pierwsze posiedzenie w tej sprawie odbyło się 28 października br.

Celem sejmowej nowelizacji jest stworzenie podstawy prawnej do udzielania pomocy, w formie posiłków, głodnym uczniom i dzieciom korzystającym w szkole z zajęć w ramach rocznego przygotowania przedszkolnego.

Po krótkiej dyskusji przewodniczący komisji senator M. Augustyn zgłosił wniosek o wprowadzenie poprawki do rozpatrywanej noweli sejmowej, zaproponowanej przez Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu. Zgłoszona zmiana rozszerza krąg podmiotowy ustawy o dzieci, które odbywają obowiązkowe roczne przygotowanie przedszkolne w przedszkolach.

Zgłoszoną poprawkę poparła naczelnik w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej Joanna Łukasik. Poinformowała także, że środki przewidziane na realizację programu powinny zapewnić jego wykonanie. Zaznaczyła, że program dożywiania jest realizowany sprawnie i bez zakłóceń.

W głosowaniu komisja poparła jednomyślnie wniosek o wprowadzenie poprawki, a następnie przyjęła rozpatrywaną ustawę z wraz z zaakceptowaną zmianą. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senator M. Adamczak.

Na zakończenie posiedzenia senator M. Augustyn poinformował członków komisji o ich zadaniach w pracach Komisji Rodziny i Polityki Społecznej nad ustawą budżetową na
rok 2009.

Na wspólnym posiedzeniu Komisji Gospodarki Narodowej i Komisji Ustawodawczej rozpatrywano ustawę z 23 października br. o zmianie ustawy - Kodeks spółek handlowych.

W posiedzeniu uczestniczyli przedstawiciele Ministerstwa Sprawiedliwości: zastępca dyrektora Departamentu Legislacyjno-Prawnego Jan Bołonkowski, sędzia Zofia Fiedorowicz i sędzia Jolanta Hencel, a także Jakub Zabielski z Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

Rozpatrywaną ustawę przedstawił wicedyrektor J. Bołonkowski. Jej projekt został przygotowany przez sejmową komisję nadzwyczajną do zmian w kodyfikacjach na podstawie projektów - rządowego i poselskiego. Celem nowelizacji jest wprowadzenie ułatwień w prowadzeniu działalności gospodarczej. Przewiduje ona obniżenie minimalnego kapitału zakładowego w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością do 5 tys. zł. Obecnie limit ten wynosi 50 tys. zł. W wypadku spółek akcyjnych zaproponowano obniżenie minimalnego kapitału z obecnych 500 tys. do 100 tys. zł.

Nowelizacja znosi także obowiązek przekształcania spółki cywilnej w jawną w razie przekroczenia określonego limitu przychodów. Obecnie wspólnicy spółki cywilnej muszą przekształcić ją w spółkę jawną, jeżeli w ciągu dwóch poprzednich lat przychód przekraczał limit, powodujący konieczność prowadzenia pełnej księgowości. Pełne księgi należy zacząć prowadzić, jeżeli roczne przychody przekroczą równowartość 800 tys. euro.

Zgodnie z wprowadzonymi zmianami, spółka cywilna będzie mogła przekształcić się w spółkę jawną po zgłoszeniu do sądu rejestrowego przez wszystkich wspólników. Spółka jawna, do której wniesiono jednoosobowe przedsiębiorstwo, będzie odpowiadać za jego zobowiązania.

Rozpatrywany projekt zmian kodeksu spółek handlowych przewiduje też, że w uchwałach zgromadzenia wspólników należy określać daty wypłaty dywidendy. Jeżeli zgromadzenie wspólników tego nie zrobi, to w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością datę wypłaty dywidendy określi zarząd, a w spółkach akcyjnych - rada nadzorcza. Inna ważna zmiana przewiduje, że umowa spółki partnerskiej powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności.

Wicedyrektor J. Bołonkowski zwrócił uwagę, że rozpatrywana nowelizacja jest oczekiwana przez przedsiębiorców.

Przedstawiciel biura legislacyjnego nie zgłosił do niej uwag o charakterze legislacyjnym. Ustawa nie budziła też wątpliwości senatorów. Jedynie senator Piotr Ł.J. Andrzejewski wyraził obawy, jak zmiany kodeksu spółek handlowych wpłyną na sytuację przekształcanych szpitali. Przedstawiciel ministerstwa sprawiedliwości wyjaśnił, iż sytuację prawną szpitali przekształcanych w spółki regulują odrębne szczegółowe przepisy.

Przewodniczący Komisji Gospodarki Narodowej senator Kazimierz Kleina, prowadzący obrady, zgłosił wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek. Połączone komisje przyjęły go 13 głosami, przy 1 głosie wstrzymującym się.

Na sprawozdawcę komisji na posiedzenie Senatu wybrano senatora K. Kleinę.

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą, Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Ustawodawczej rozpatrzono wnioski, zgłoszone na 20. posiedzeniu Senatu do projektu ustawy o obywatelstwie polskim.

W posiedzeniu uczestniczyli: podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Piotr Stachańczyk, dyrektor Departamentu Obywatelstwa i Repatriacji w tym resorcie Mateusz Sora, przedstawiciele Kancelarii Prezydenta RP -podsekretarz stanu Andrzej Duda, zastępca dyrektora Biura Prawa i Ustroju Andrzej Dorsz, doradca prezydenta Andrzej Stelmachowski i ekspert Krystyna Lachowicz, a także radca ministra Maciej Krych i ekspert Maria Albiniak z Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Była również obecna przedstawicielka Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu Renata Bronowska.

Przewodniczący Komisji Ustawodawczej senator Krzysztof Kwiatkowski przypomniał, że w trakcie debaty na 20. posiedzeniu Senatu przedstawiono projekt ustawy, a senatorowie składali wnioski o charakterze legislacyjnym do marszałka prowadzącego obrady. Po debacie wnioski zostały zestawione przez biuro legislacyjne i przedstawione senatorom - członkom połączonych komisji.

Senator K. Kwiatkowski przypomniał, że do wniosku nr 1, zawartego w zestawieniu zgłoszonych poprawek, uwagi przygotował Urząd Komitetu Integracji Europejskiej.

Następnie głos zabrał senator sprawozdawca Andrzej Person, który omówił jeszcze raz projekt ustawy. Podkreślił też jej znaczenie jako inicjatywy senackiej, regulującej sprawy obywatelstwa polskiego w sposób kompleksowy i nowoczesny po raz pierwszy od ponad 40 lat.

Jako autor pierwszego wniosku głos zabrał senator Piotr Ł.J. Andrzejewski. Zaproponował wprowadzenie rozwiązania opcyjnego, a więc deklaracji obywatela wielu państw, w stosunku do którego będzie on wykonywał prawa i obowiązki. Podsekretarz stanu w MSWiA P. Stachańczyk zajął negatywne stanowisko wobec takiego rozwiązania. W wyniku głosowania połączone komisje odrzuciły ten wniosek. Senator Bronisław Korfanty postanowił zgłosić go zatem jako wniosek mniejszości.

Poprawki druga, trzecia i siódma zostały zaprezentowane przez senatora Leona Kieresa. Miały one charakter porządkująco-językowy, nie zgłaszano do nich żadnych zastrzeżeń. Wnioski zostały przyjęte w głosowaniu łącznym przez połączone komisje.

Wniosek czwarty, zgłoszony przez senatora P.Ł.J. Andrzejewskiego, komisje odrzuciły.

Poprawka piąta, autorstwa senatora B. Korfantego, została odrzucona przez komisje. Senator postanowił więc zgłosić ją jako wniosek mniejszości.

Wniosek szósty, zgłoszony przez senatora Zbigniewa Cichonia, komisje odrzuciły.

Poprawki ósmą i dziesiątą zaproponował i omówił senator B. Korfanty. Odniósł się do nich podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP A. Duda. Zmierzają one do znacznego ograniczenia możliwości nabycia obywatelstwa polskiego w trybie administracyjnym, zaproponowanym w projekcie. Poprawki uwzględniają jedynie bezpaństwowców, pomijając uchodźców, dzieci z małżeństw mieszanych i cudzoziemców przebywających w Polsce legalnie od 10 lat. Wiceminister A. Duda poparł te wnioski. Wiceminister P. Stachańczyk zaś apelował o ich odrzucenie, argumentując, że w razie ich przyjęcia niemożliwa stanie się ratyfikacja Europejskiej Konwencji o Obywatelstwie. Połączone komisje postanowiły zatem odrzucić te wnioski.

Podobną decyzję komisje podjęły w sprawie poprawki dziewiątej, autorstwa senatora P.Ł.J. Andrzejewskiego. Senator B. Korfanty postanowił zgłosić ją jako wniosek mniejszości.

Poprawki jedenasta i dwunasta, zaproponowane przez senatora Piotra Zientarskiego, które powinny być głosowane łącznie, dotyczyły doprecyzowania konieczności określenia okoliczności zagrożenia państwa przy nabyciu obywatelstwa. Połączone komisje przyjęły te wnioski.

Wniosek czternasty, również autorstwa senatora P. Zientarskiego, dotyczył określenia okoliczności, gdy nie przywraca się cudzoziemcowi obywatelstwa polskiego, jeżeli stanowi to zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego. Poprawka nie budziła wątpliwości, połączone komisje poparły ją więc jednogłośnie.

Wnioski: trzynasty, szesnasty i siedemnasty, zgłoszone przez senatora B. Korfantego, zostały zmienione w trybie autopoprawki. Przedstawicielka biura legislacyjnego zaproponowała kolejność głosowania. Wniosek trzynasty, senatora B. Korfantego, został poparty przez A. Stelmachowskiego, a potem jednogłośnie przyjęty przez senatorów.

Następnie głosowano nad wnioskiem nr 15A, autorstwa senatora P.Ł.J. Andrzejewskiego. Połączone komisje odrzuciły ten wniosek, a senator B. Korfanty postanowił zgłosić go jako wniosek mniejszości.

Poprawka siedemnasta, zaproponowana przez senatora B. Korfantego, dotyczyła osób zawierających związki małżeńskie z cudzoziemcem, utraty obywatelstwa i jego przywrócenia. Rząd zaproponował odrzucenie poprawki. Taką też decyzję podjęły połączone komisje.

Komisje odrzuciły także poprawkę osiemnastą, zaproponowaną przez senatora P.Ł.J. Andrzejewskiego. Senator B. Korfanty postanowił zgłosić ją jako wniosek mniejszości.

Połączone komisje zdecydowały o przyjęciu wniosku dziewiętnastego, autorstwa senatorów Romana Ludwiczuka i A. Persona, popartego przez rząd.

Postanowiono, że sprawozdawcą połączonych komisji na posiedzeniu plenarnym Senatu zostanie senator A. Person.

Na swym posiedzeniu senatorowie z Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą zapoznali się z informacją Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa na temat remontu Cmentarza Wojennego na Monte Cassino.

Informację przedstawił sekretarz generalny rady Andrzej Przewoźnik. W posiedzeniu wzięli także udział wicedyrektor Departamentu Konsularnego i Polonii w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Wojciech Tyciński oraz dyrektor Biura Polonijnego Kancelarii Senatu Artur Kozłowski.

A. Przewoźnik stwierdził, że przeprowadzenie remontu generalnego cmentarzy żołnierzy II Korpusu Polskiego na terenie Włoch planowano na lata 2009-2010. Ze względu jednak na stan Cmentarza Wojennego na Monte Cassino przyspieszono remont na bieżący rok. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, przy współpracy Konsulatu Generalnego RP w Mediolanie, przeprowadziła kompleksowy remont cmentarza w Bolonii. Prace na cmentarzu Monte Cassino zaplanowano na lata 2009-2010. Wymaga to jednak przygotowania dokumentacji obiektu, ekspertyz i dokumentacji przetargowej. W lipcu br. odbyło się spotkanie z udziałem przedstawicieli ambasady RP w Rzymie i prezesa Związku Polaków we Włoszech, dotyczące planowanej renowacji polskich cmentarzy w Loreto i na Monte Cassino oraz realizacji projektu budowy centrum informacyjnego przy cmentarzu na Monte Cassino.

Ustalono, że prace remontowe na cmentarzu Monte Cassino rozpoczną się w br. od renowacji rzeźby godła RP tam się znajdującej. W październiku br. na zlecenie Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa przeprowadzono inwentaryzację na cmentarzu, niezbędną do wykonania pełnej dokumentacji remontu i konserwacji, a także dokumentacji wymaganej w postępowaniu o zamówienia publiczne. W styczniu 2009 r. przeprowadzone zostanie postępowanie wyłaniające wykonawcę robót. Rada opracowała zakres prac remontowo-konserwatorskich cmentarza, przewidzianych do wykonania w latach 2009-2010, w trzech etapach. Dokonała również wstępnej kalkulacji kosztów, szacowanych na kwotę 3,5 mln zł w wypadku cmentarza na Monte Cassino, a około 2,9 mln zł w odniesieniu do cmentarza w Loreto.

A. Przewoźnik poinformował, że do Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa zgłosiło się Stowarzyszenie "Quo Vadis" z Rzeszowa z ofertą nieodpłatnej pomocy przy pracach porządkowych na cmentarzu. Rada zamierza złożyć propozycję wykonania przez stowarzyszenie prac wokół cmentarza, przy pomnikach upamiętniających polskich żołnierzy, ponieważ prace na cmentarzu będzie wykonywać firma wyłoniona w postępowaniu przetargowym.

Następnie głos zagrała senator Barbara Borys-Damięcka. Poinformowała, że będąc we Włoszech, spotykała się z przedstawicielami środowisk polskich z Sycylii, Rzymu, Kalabrii, Mediolanu, Neapolu i Turynu. Podczas tych licznych spotkań wysłuchała krytycznych uwag na temat stanu polskiego cmentarza na Monte Cassino i działalności Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w zakresie opieki nad tą nekropolią. Senator dodała, że również Polonia włoska i londyńska wykazuje głęboką troskę związaną ze złym stanem tego największego miejsca pamięci żołnierzy polskich na Zachodzie. W związku z planowanymi 18 maja 2009 r. uroczystościami 65. rocznicy bitwy pod Monte Cassino senator B. Borys-Damięcka wyraziła wątpliwość, czy będą się one odbywać w godnych warunkach. Podkreśliła, że stan polskich cmentarzy jest wizytówką Polski, która jest odpowiedzialna za zorganizowanie uroczystości.

Senator odniosła się również do kwestii braku woli współpracy ze Stowarzyszeniem "Quo Vadis", deklarującym pomoc od bardzo dawna i wielokrotnie usiłującym spotkać się w tej sprawie z przedstawicielami rady. Jak poinformowała, odbyła rozmowę z delegacją Stowarzyszenia "Quo Vadis" w Senacie RP.

Odnosząc się do wypowiedzi senator B. Borys-Damięckiej, A. Przewoźnik stwierdził, że urząd, który reprezentuje, działa w zakresie obowiązującego prawa i podejmuje różne działania. Musi przy tym spełniać wymogi określone prawem. Dodał, że rada utrzymuje stały kontakt z przewodniczącym Związku Polaków we Włoszech i uzyskuje bieżące informacje. A. Przewoźnik zwrócił uwagę, że Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa liczy 40 osób, co ogranicza możliwości jej działania.

W dyskusji udział wzięli senatorowie: Maria Pańczyk-Pozdziej, Piotr Zientarski, Andrzej Person, B. Borys-Damięcka. Senator P. Zientarski bardzo pozytywnie ocenił działalność rady zarówno w kontekście historycznym, jak i dokumentacyjnym.

Przedstawiciel Ministerstwa Spraw Zagranicznych wicedyrektor W. Tyciński odniósł się do kwestii współpracy resortu i przedstawicielstw polskich za granicą z Radą Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Podkreślił, że radą kieruje od 1992 r. osoba o dużym doświadczeniu. Współpracę z resortem spraw zagranicznych ocenił jako bardzo dobrą. Przedstawiając zakres współdziałania obu instytucji, wicedyrektor W. Tyciński poinformował, że dotyczy ono doraźnej opieki nad miejscami pamięci, odbywającej się najczęściej w porozumieniu z Polonią, oraz spraw o charakterze prawnym, np. przy okazji negocjacji umów o ochronie grobów. Stwierdził, że reprezentantem Polaków we Włoszech, zgodnie z zapisem statutowym, jest tamtejszy Związek Polaków. Wsłuchując się w głosy innych partnerów z różnych organizacji polonijnych, należy zaś czynić wiążące uzgodnienia z jednym statutowym przedstawicielem.