Oświadczenie skierowane do ministra środowiska Macieja Nowickiego

W styczniu bieżącego roku podsekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska Andrzej Markowiak złożył na ręce prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska rezygnację z zajmowanego stanowiska. Dymisja została przyjęta. Jako przyczynę swojej decyzji pan Andrzej Markowiak podał względy osobiste, jednak media donosiły, iż powodem dymisji były tak zwane problemy lustracyjne.

Do zakresu działania ministra Andrzeja Markowiaka należały sprawy ochrony klimatu, w tym priorytetowe dla polskiej gospodarki sprawy dotyczące rozdziału uprawnień do emisji dwutlenku węgla pomiędzy polskie przedsiębiorstwa. W chwili obecnej w tak istotnych sprawach z punktu widzenia gospodarki i środowiska istnieje ogromny chaos, gdyż w resorcie środowiska nie ma w najwyższym kierownictwie osoby, która w sposób kompetentny i rzetelny - tak jak czynił to minister Markowiak - zajmowałaby się tymi sprawami. Świadczą o tym liczne doniesienia mediów oraz wystąpienia przedstawicieli Ministerstwa Środowiska w parlamencie.

Zdumiewający jest także fakt, że do chwili obecnej rząd RP nie może poradzić sobie z projektem nowego rozporządzenia w sprawie Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień. Powszechnie wiadomo, że wielu przedsiębiorców ma poważny problem związany z brakiem możliwości utrzymywania bezpośrednich kontaktów w sprawie rozdziału uprawnień do emisji z władzami resortu środowiska.

Sprawa ta jest niezwykle istotna, ponieważ rozdział uprawnień pomiędzy polskie przedsiębiorstwa budzi wiele kontrowersji z powodu niedostatecznej liczby uprawnień przyznanych Polsce przez Komisję Europejską. Brak odpowiedniej liczby uprawnień do emisji dwutlenku węgla spowodować może obniżenie wzrostu gospodarczego, zwiększenie bezrobocia i zmniejszenie konkurencyjności polskiej gospodarki na okres wielu lat. Z tego powodu decyzja Komisji Europejskiej w tej sprawie została zaskarżona przez rząd RP kierowany przez pana premiera Jarosława Kaczyńskiego do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich.

Wobec takiej perspektywy brak informacji o osobie z kierownictwa resortu odpowiedzialnej za wyżej wymienione sprawy świadczy o lekceważącym traktowaniu przez obecny rząd spraw dotyczących polskich przedsiębiorców, a także całej sfery związanej ze zmianami klimatu i handlem emisjami. Jest to także bardzo niepokojące w kontekście organizacji przez Polskę wielkiego wydarzenia na skalę światową, jakim jest Konferencja Stron Konwencji Klimatycznej ONZ w Poznaniu.

W związku z powyższym zwracam się z prośbą o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania.

Kto z kierownictwa resortów gospodarki i środowiska jest odpowiedzialny za sprawy związane z ochroną klimatu i emisją CO₂?

Czy obecny rząd zdaje sobie sprawę z odpowiedzialności, jaka na nim spoczywa w związku z koniecznością podjęcia istotnych w skutkach decyzji gospodarczych? Jaka jest strategia rządu w sprawie KPRU?

Jak rząd zamierza wykorzystać i kontynuować sukces rządu Jarosława Kaczyńskiego, jakim jest przyznanie Polsce organizacji XIV Konferencji Stron Konwencji Klimatycznej? Bardzo proszę o podanie konkretnych działań.

Dlaczego rząd Donalda Tuska nie wykorzystuje wysokiej pozycji Polski na arenie światowej w sprawach klimatycznych, wypracowanej przez poprzedniego ministra środowiska, profesora doktora habilitowanego Jana Szyszkę?

Jak rząd planuje wykorzystać ogromne osiągnięcia Polski w ograniczeniu efektu cieplarnianego? Chodzi o znaczące zmniejszenie emisji CO₂ w porównaniu do roku bazowego.

Z poważaniem
Wojciech Skurkiewicz