Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra gospodarki Waldemara Pawlaka

Szanowny Panie Premierze!

Zakończyło się nasze wojskowe zaangażowanie w Iraku. Stwarzało ono wyjątkową sposobność do tego, aby szeroko i na korzystnych warunkach podejmować w tym kraju działalność gospodarczą. Należy z przykrością stwierdzić, że do dziś możliwości, które wciąż istnieją, nie są, moim zdaniem, praktycznie wykorzystywane.

Obecność polskich firm w Iraku jest niestety śladowa. Zupełnie inaczej wygląda to w wypadku niektórych innych państw europejskich, USA i Japonii. Z posiadanych przeze mnie informacji wynika, że kontrakty naftowe otrzymują nawet małe i nieznane firmy europejskie, Japończycy eksplorują złoża gazowe, Węgrzy eksportują do Iraku stal, Czesi prowadzą prace konserwatorskie, Włosi budują centra handlowe, a Rosjanie kończą budowę silosów żywnościowych.

Szczególnie wiele możliwości biznesowych oferuje iracki Kurdystan, który w porównaniu z pozostałymi prowincjami ma stabilną sytuację i, co warte szczególnego podkreślenia, najbardziej liberalne - obok Dubaju - prawo gospodarcze w tej części Azji. Atrakcyjność biznesową Kurdystanu podnosi fakt dysponowania sporymi nadwyżkami środków finansowych. W ostatnim czasie Kurdystan przeżywa prawdziwy boom gospodarczy i jest obiektem szczególnego zainteresowania przedsiębiorców z całego świata. Pod koniec września premier rządu regionalnego Nechirvan Barzani podpisał wart 2 miliardy dolarów kontrakt z Korean National Oil Company. Kurdystan odwiedziła niemiecka misja handlowa, w której skład wchodzili, obok ambasadora RFN w Iraku, przedstawiciele pięćdziesięciu firm uczestniczących w dorocznych targach odbywających się w stolicy prowincji Ebrilu. Miarą zainteresowania naszych zachodnich sąsiadów rozwojem stosunków z Kurdystanem niech będzie fakt utworzenia w tej prowincji niemieckiego konsulatu.

Pozwalam sobie zadać następujące pytania.

1. Jakie były i są przyczyny praktycznej nieobecności polskich firm w Iraku?

2. Czy rząd ma jakieś plany, aby zwiększyć polską obecność gospodarczą w Iraku, a w szczególności w Kurdystanie?

3. Czy jakakolwiek polska firma uczestniczyła w tym roku we wspomnianych targach w Ebrilu?

4. Czy nie warto byłoby wziąć przykład z Niemiec i również utworzyć nasz konsulat w Ebrilu bądź w Kirkuku?

Z wyrazami szacunku
Jan Wyrowiński