W imieniu zespołu posłów i senatorów Polskiej Partii Socjalistycznej
w Klubie Parlamentarnym SLD wyrażam głębokie zaniepokojenie szybko pogarszającą się sytuacją naszego kraju w pierwszych dwóch miesiącach 1999 r. Poważnym zagrożeniem dla rozwoju gospodarczego i poziomu życia społeczeństwa jest dalszy spadek produkcji w styczniu bieżącego roku o 6,1% w stosunku do stycznia ubiegłego roku, a w lutym bieżącego roku o 5,6% w stosunku do lutego ubiegłego roku. Wykorzystanie aż 58% środków z deficytu budżetowego zaplanowanego na rok 1999 wskazuje na konieczność nowelizacji ustawy budżetowej. Środowisko weteranów pracy skrajnie zaniepokojone jest faktem, że ZUS zmuszony był zaciągnąć w bankach komercyjnych pożyczkę w wysokości 790 milionów zł na pokrycie bieżących wypłat świadczeń emerytalno-rentowych, a przewidywany deficyt wydatków ZUIS do końca roku szacuje się na 5 miliardów 800 milionów zł. Po raz pierwszy od kilku lat rezerwy dewizowe państwa zmniejszyły się o 575 milionów dolarów amerykańskich. Szybko maleje liczba ofert pracy, a rośnie liczba zwolnień grupowych. Stopa bezrobocia wzrosła do 12%. Równoczesne zmniejszenie nakładów na aktywne formy zwalczania bezrobocia i opiekę społeczną spowodowało, że samorządy wypłacają zasiłki w obrażającej godność obywateli wysokości 14 zł. Niezależni eksperci z Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju prognozują wzrost produktu krajowego brutto nie przekraczający 3%, przy planowanym 5,1%.

Naszym zdaniem, rząd nie ma koncepcji gospodarczego i społecznego rozwoju kraju i realizuje tylko niespójne fragmenty ogólnikowo zarysowanych programów Unii Wolności oraz poszczególnych ugrupowań wchodzących w skład Akcji Wyborczej Solidarność. Nie potrafi zwiększać dochodów, w związku z tym koncentruje swoją uwagę niemal wyłącznie na ograniczeniu wydatków budżetowych państwa. Nie ma środków na inwestowanie w rozwój gospodarki, co prowadzi do zamierania działalności i masowych zwolnień pracowników sfery budżetowej. Politycy koalicji rządzącej, zajmując się głównie rozgrywkami personalnymi na szczytach władzy ustawodawczej i wykonawczej, w sposób niedopuszczalny zaniedbali interesy kraju i społeczeństwa.