Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, odpowiedź, następne oświadczenie


45. posiedzenie Senatu RP

19 listopada 1999 r.

Oświadczenie

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Z niepokojem i obawą zarządy gmin przyjęły projekt wprowadzenia w miejsce subwencji oświatowej tak zwanych bonów oświatowych. Otrzymałem w tej sprawie kilka stanowisk, między innymi Zarządu Gminy i Miasta Ujście oraz Zarządu Gminy i Miasta Łobżenica.

Z przytoczonych w obu tych stanowiskach wyliczeń wynika, że po zmianie subwencji na bon oświatowy gminy wiejskie i małomiasteczkowe tracą około 10% środków w stosunku do roku ubiegłego. "Tak drastyczne zmniejszenie środków finansowych - piszą do mnie samorządowcy z Ujścia - zmusi nas do zamykania szkół, do których uczęszcza poniżej 1000 uczniów, a decyzje takie spowodują konflikty samorządu ze społecznościami wiejskimi".

Samorządowcy nie są przeciwnikami bonów oświatowych, wręcz przeciwnie, uważają je za dobry pomysł, natomiast nie akceptują przyjętych przez ministerstwo mnożników przeliczeniowych: 1,33 dla gmin wiejskich i 1,18 dla gmin z miasteczkami liczącymi do 5 tysięcy mieszkańców. Są one zbyt niskie. Samorządowcy w Łobżenicy proponują, by współczynniki te wynosiły: 1,55 dla gmin wiejskich i 1,41 dla gmin z miasteczkami liczącymi do 5 tysięcy mieszkańców. "Domagamy się - piszą - ponownego przeanalizowania projektu, względnie utrzymania dotychczasowego algorytmu naliczania subwencji oświatowej z zapisem, że kwota na zadania w roku 2000 nie może być mniejsza niż 105,7% - to znaczy, uwzględniając prognozowaną inflację - subwencji na zadania oświatowe w roku 1999".

Sądzę, że Ministerstwo Edukacji Narodowej otrzymało wiele tego typu sygnałów z całej Polski i dlatego pytam: czy istnieje możliwość takiej weryfikacji przyjętych wskaźników, by wyrównać szanse dzieci ze wsi i małych miasteczek w stosunku do ich rówieśników ze szkół wielkomiejskich?

Henryk Stokłosa


Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, odpowiedź, następne oświadczenie