Dzięki inicjatywie Ministerstwa Edukacji Narodowej i osobistemu zaangażowaniu pana ministra Edmunda Wittbrodta w szesnastu były miastach wojewódzkich, w tym także w Pile, powstały w tym roku państwowe wyższe szkoły zawodowe. Ich znaczenie dla ośrodków, które utraciły półtora roku temu statusy miast wojewódzkich, trudno przecenić.

Piła, dziś centrum północnej Wielkopolski, regionu o najwyższym w województwie wskaźniku bezrobocia, staje się dzięki utworzeniu PWSZ ośrodkiem akademickim, który daje młodzieży szansę zdobycia solidnego wykształcenia, a co się z tym wiąże, także możliwości uzyskania satysfakcjonującej pracy. Z tej szansy chcą skorzystać setki młodych ludzi, którzy nigdy nie mogliby - zwłaszcza ze względów materialnych - kształcić się w oddalonych o ponad 100 km ośrodkach akademickich w Poznaniu, Bydgoszczy i Szczecinie. Świadczy o tym nabór do Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Pile. Na poszczególne kierunki tej uczelni zgłosiło się od dwóch do czterech kandydatów. Wielu odeszło więc z kwitkiem, rozczarowanych faktem, że przegrali - bądź w konkursie świadectw, bądź w rozmowie kwalifikacyjnej, bo takie formy rekrutacji z konieczności przyjęto w tym roku. Wielu, mimo zdanych egzaminów i oficjalnego potwierdzenia przyjęcia, nie znalazło miejsca w filii jednej z wyższych uczelni bydgoskich, która niespodziewanie zaprzestała działać w Pile. Dla nich, pozostawionych na lodzie, jedyną szansą jest PWSZ.

Mam pełną świadomość faktu, w jak trudnej sytuacji finansowej jest dziś Ministerstwo Edukacji Narodowej w związku z źle wyszacowanymi zobowiązaniami, wynikającymi z Karty Nauczyciela. Ale Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Pile nie może żyć na kredyt. Pomagają jej wszyscy, jednak zasoby finansowe samorządu są na wyczerpaniu. Stąd moja druga prośba i pytanie: jaki terminarz ich przekazywania będzie obowiązywał?