Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następna część dokumentu

W Kielcach, w Świętokrzyskim Centrum Onkologii, odbyło się wyjazdowe posiedzenie Komisji Zdrowia poświęcone profilaktyce i leczeniu chorób nowotworowych w województwie świętokrzyskim.

W posiedzeniu wziął udział wiceminister zdrowia Jarosław Pinkas oraz dyrekcja i lekarze Świętokrzyskiego Centrum Onkologii. Senatorowie zwiedzili kielecki szpital i zapoznali się z jego funkcjonowaniem.

Jak podkreślił dyrektor centrum prof. Stanisław Góźdź, kierowana przez niego placówka jest jedną z najnowocześniejszych lecznic w Polsce, uznaną również za granicą. W szpitalu od kilku lat prowadzone są badania skryningowe w zakresie raka piersi, szyjki macicy i prostaty, służące jak najwcześniejszemu wykryciu tych nowotworów. W 2001 r. Dział Radioterapii i Ośrodek Leczenia Radiojodem otrzymał certyfikat ISO 9002, przyznany po raz pierwszy w kraju jednostkom opieki zdrowotnej przez Lloyd's Registry Quality Assurance Ltd. Od 1995 r. Świętokrzyski Rejestr Onkologiczny jest członkiem International Agency for Cancer Research i uczestniczy w pracach badawczych inicjowanych przez tę organizację. W czerwcu 2001 r. Świętokrzyskie Centrum Onkologii jako drugie centrum w Polsce zostało przyjęte do Organizacji Europejskich Instytutów Onkologicznych.

Prof. S. Góźdż podkreślił, że obserwujemy w Polsce stały wzrost zachorowań na choroby nowotworowe. Schorzenia te są przyczyną około 40% zgonów wśród kobiet i 30% zgonów wśród mężczyzn w wieku 45-64 lat. Bezobjawowe przeżycie 5-letnie wynosi około 30%.

Rak piersi jest najczęstszą chorobą nowotworową wśród kobiet. Liczba chorujących na raka piersi kobiet na przestrzeni ostatnich dwóch dekad nieustannie rośnie, podczas gdy umieralność z powodu tej choroby od 1950 r. zmienia się nieznacznie. Przyczyną dysproporcji jest prawdopodobnie zwiększona wykrywalność raka piersi we wczesnym stadium choroby, co jest wynikiem wprowadzenia badań skriningowych dla grup wysokiego ryzyka. Ważnymi czynnikami ryzyka raka piersi są: wczesny wiek pierwszej miesiączki, późny wiek ostatniej miesiączki, pierwsza ciąża powyżej 30 roku życia, wystąpienie raka piersi u krewnych I stopnia. Profesor dodał, że istotnym czynnikiem ryzyka jest także otyłość, dodatkowymi czynnikami ryzyka choroby nowotworowej piersi są brak dzieci oraz życie w mieście przemysłowym. Ponieważ nieznane są skuteczne metody zapobiegania rakowi piersi, Świętokrzyskie Centrum Onkologii podejmuje wszelkie działania zmierzające do zmniejszenia śmiertelności z powodu tej choroby. Skupiają się one na organizacji efektywnych programów skriningowych skierowanych do grup wysokiego ryzyka, a opartych na badaniach mammograficznych i cytologicznych. Dyrektor Świętokrzyskiego Centrum Onkologicznego przypomniał, że początkowo program profilaktyki raka piersi był realizowany tylko przez tę placówkę. W II kwartale br. do programu przystąpił Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Opatowie, a w III kwartale dodatkowo 4 świadczeniodawców zawarło umowy z Świętokrzyskim Oddziałem NFZ na realizację tego typu świadczeń (ZOZ Ostrowiec, SPZZOZ Sandomierz, ZOZ Skarżysko i Świętokrzyskie Centrum Matki i Noworodka w Kielcach).

Podczas posiedzenia dr Janusz Słuszniak omówił przyczyny i profilaktykę w kierunku raka jelita grubego. Podkreślił, że jest on jednym z najpoważniejszych problemów zdrowotnych w Polsce. Rocznie rozpoznaje się około 11 tys. nowych zachorowań (w krajach Unii Europejskiej - 220 tys.). Liczba zgonów z powodu tej choroby sięga 8 tys. (w UE - 112 tys.). Odsetek 5-letnich przeżyć nie przekracza 20%. Około 70% inwazyjnej postaci raka jelita grubego rozwija się z polipów gruczolakowatych. Wczesna diagnostyka endoskopowa może zredukować ryzyko rozwoju raka jelita grubego o ponad 50% w kolejnych 10 latach. Zachorowalność na raka jelita grubego wzrasta po 50 roku życia. Idealne badanie przesiewowe powinno się charakteryzować odpowiednią czułością i specyficznością, musi być tanie, proste do wykonania oraz łatwo dostępne. W skryningu raka jelita grubego osób, u których nie występują żadne objawy choroby, można rozważyć zastosowanie następujących testów: badanie na krew utajoną w kale, badanie per rectum, sigmoidoskopię, test łączony - badanie na krew utajoną w kale oraz sigmoidoskopię, kolonoskopię, wirtualną kolonoskopię, rezonans magnetyczny, wlew doodbytniczy z podwójnym kontrastem oraz marker nowotworowy CEA. Dr J. Słuszniak podkreślił, że wśród lekarzy toczy się dyskusja na temat najlepszego skryningu w wypadku raka jelita grubego. Wydaje się, że w warunkach polskich optymalnym schematem tego typu badań jest coroczne wykonywanie testu na krew utajoną w kale oraz uzupełniające badanie per rectum u osób po 50 roku życia.

Podczas posiedzenia dr Arkadiusz Chil przedstawił senatorom Program profilaktyki raka szyjki macicy, akcentując, że od początku roku jest on realizowany przez 35 świadczeniodawców, do których w II kwartale br. dołączyły 4 zakłady.

W poszczególnych powiatach województwa świętokrzyskiego zadania z zakresu profilaktyki nowotworowej realizowane są częściowo ze środków Świętokrzyskiego Oddziału NFZ, a częściowo ze środków własnych samorządów i zakładów ochrony zdrowia. Na przykład w I kwartale br. w powiecie skarżyskim SPZOZ Przychodnie Miejskie zrealizował świadczenia zdrowotne w zakresie Programu profilaktyki raka szyjki macicy oraz Programu profilaktyki raka piersi, które sfinansował Urząd Gminy Skarżysko-Kamienna.

W wyniku dyskusji senatorowie z Komisji Zdrowia postanowili wystąpić do prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z wnioskiem o przygotowanie informacji dotyczącej finansowania opieki długoterminowej przez NFZ.

W posiedzeniu Komisji Gospodarki Narodowej, zwołanym w celu przyjęcia stanowiska w sprawie górnictwa węgla kamiennego, wziął udział wiceminister gospodarki Paweł Poncyljusz. Przedstawił on senatorom "Strategię działalności górnictwa węgla kamiennego na lata 2007-2015", nad którą pracuje resort gospodarki. Dokument ten jest obecnie w konsultacjach ze stroną społeczną i w uzgodnieniach międzyresortowych.

Jak stwierdził wiceminister, spółki węglowe będą decydować o poziomie wydobycia i zatrudnieniu, jednak decyzje te muszą być oparte na rachunku ekonomicznym.

W strategii założono, że co najmniej 2-3 spółki węglowe w ciągu roku - półtora powinny być gotowe do prywatyzacji. Jak wyjaśnił wiceminister, chodzi o upublicznienie części akcji tych spółek (20-30%) na warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. Jego zdaniem, mogłyby to być Jastrzębska Spółka Węglowa, Katowicki Holding Węglowy i Węglokoks. Zaznaczył, że na upublicznienie nie ma szans Kompania Węglowa.

Wiceminister P. Poncyljusz mówił m.in. o trudnej sytuacji Kompanii Węglowej, której długi przekraczają 2 mld zł. "Zdajemy sobie sprawę, że spłacenie tego długu będzie bardzo trudne - stąd propozycja rządu, by wydłużyć okres spłat wobec ZUS do 2015 r. i podzielić je na równe raty" - powiedział wiceminister.

Wiceminister gospodarki powiedział, że rząd chce, by kolejne odprawy pracowników powierzchni odbywały się "tylko na koszt spółki węglowej i tylko w takiej sytuacji, kiedy spółkę węglową na to stać". Przypomniał, że dotąd wszystkie odprawy dla odchodzących z górnictwa pracowników odbywały się na koszt państwa, którego - jak podkreślał - dzisiaj już na to nie stać.

"Trudno jest polskim podatnikom wytłumaczyć, że z pieniędzy budżetu płacone są odprawy, kiedy rokrocznie spółki węglowe wypłacają nagrody z zysku" - zaznaczył wiceminister.

Strategia zakłada również uzależnienie wynagrodzeń od zysków poszczególnych zakładów. Punkt ten - jak dodał - "spotyka się z oporem strony społecznej". Zdaniem wiceministra, wydaje się, że propozycja rządowa to jasne postawienie sprawy i unikanie corocznych targów, co się komu należy z tzw. wypłat z nagród z zysku. Jak stwierdził, takie będą premie dla załogi, jaki jest zysk kopalni.

Wiceminister P. Poncyljusz powiedział, że kopalnia "Budryk" ma być włączona w struktury Jastrzębskiej Spółki Węglowej (JSW). Jego zdaniem, JSW i "Budryk" są do siebie podobne, ale JSW jest w znacznie lepszej sytuacji finansowej. JSW miała w 2005 r. 270 mln zł zysku, a "Budryk" 5 mln zł. "Budryk" potrzebuje potężnych inwestycji, ale samodzielnie nie ma na to szans.

Wiceminister gospodarki wyjaśnił, że strategia przewiduje również sprzedaż do "Węglokoksu" "dwóch nie najlepszych kopalń". Sprecyzował jedynie, że chodzi o kopalnie sprzedające węgiel w "eksporcie morskim".

Na zakończenie posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej przyjęto stanowisko w sprawie górnictwa węgla kamiennego.

Podczas posiedzenia Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą zaakceptowano projekt inicjatywy ustawodawczej dotyczącej ustawy o opiece Senatu nad Polonią i Polakami za granicą. Proponowana ustawa zmienia ustawę z 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej i ustawę z 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu przyjętego projektu, szczególne zainteresowanie Senatu sprawami Polonii i Polaków za granicą oraz udzielanie pomocy finansowej w tym zakresie stanowi jedną z charakterystycznych cech działalności drugiej izby polskiego parlamentu. Ustawa o opiece Senatu nad Polonią i Polakami za granicą ma na celu uregulowanie tej działalności z uwzględnieniem dotychczasowej praktyki, doświadczeń i dorobku Senatu w budowaniu więzi między krajem a Polonią i Polakami w świecie.

Na podkreślenie zasługuje fakt, że odrodzony w 1989 r. Senat powrócił do historycznej tradycji z okresu międzywojennego i ponownie objął opieką środowiska polonijne i polskie poza granicami.

Dotychczasowe działania Senatu skupione są przede wszystkim na pomocy Polakom zamieszkałym w krajach położonych za wschodnią granicą w zachowaniu poczucia tożsamości narodowej, przy jednoczesnej dbałości o wzrost prestiżu polskiej grupy etnicznej w krajach ich osiedlenia. Działania te dotyczą dziedziny oświatowej, w szczególności upowszechnienia języka polskiego i wiedzy, kultywowania polskiej tradycji i obyczaju, ochrony polskiego dziedzictwa kulturowego, organizacji wypoczynku letniego dzieci i młodzieży pochodzenia polskiego, udziału w kursach i szkoleniach zawodowych oraz w imprezach sportowych i turystycznych.

W uzasadnieniu przyjętego projektu przypomniano, że działalność Senatu w omawianym zakresie nie została dotychczas uregulowana w przepisach powszechnie obowiązującego prawa, nie licząc wzmianki w art. 3 ust. 5 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Od 1990 r. w ustawach budżetowych w części dotyczącej wydatków Kancelarii Senatu umieszczane są środki przeznaczone na opiekę nad Polonią i Polakami za granicą. Środki te są wykorzystywane w trybie zlecania zadań organizacjom pozarządowym i przyznawania dotacji celowych na ich wykonanie na podstawie przepisów ustawy o finansach publicznych oraz uregulowań legislacji wewnętrznej.

Zdaniem wnioskodawców, podjęcie inicjatywy ustawodawczej jest w pełni uzasadnione, biorąc pod uwagę, iż podstawą prawną wydatkowania określonych środków z budżetu państwa nie może być wyłącznie ich coroczne wyodrębnianie w ustawie budżetowej w ramach budżetu Kancelarii Senatu ze wskazaniem, że mają być przeznaczone na opiekę nad Polonią i Polakami za granicą. Konieczne jest wprowadzenie wyraźnych normatywnych podstaw podejmowania przez Senat aktywności w tym zakresie. Uregulowanie w projekcie ustawy różnych aspektów finansowania zadań związanych z opieką nad Polonią i Polakami za granicą będzie ponadto spełnieniem wymogu płynącego z art. 216 ust. 1 konstytucji, zgodnie z którym środki finansowe na cele publiczne są gromadzone i wydatkowane w sposób określony w ustawie. Wykonywanie zadań związanych ze wspieraniem Polonii koresponduje z wyrażoną w art. 6 ust. 2 konstytucji zasadą udzielania przez Rzeczpospolitą Polską pomocy Polakom zamieszkałym za granicą w zachowaniu ich związków z narodowym dziedzictwem kulturalnym.

Odnosząc się do celowości ustawowej regulacji przedmiotowej materii w uzasadnieniu projektu zauważono, że dotychczasowa praktyka funkcjonuje bez większych zastrzeżeń. Jednak, w opinii wnioskodawców, jednoznaczne i konsekwentnie działania prowadzone wobec Polaków zamieszkałych za granicą nie mogą być uzależnione od zmiennych zapatrywań politycznych. Przyjęcie projektowanej ustawy ustabilizuje stan prawny i będzie działać stymulująco na siły polityczne, obligując je do przestrzegania zasad zawartych w ustawie.

Skutkiem uchwalenia ustawy będzie kompleksowa regulacja procedury zlecania zadań Senatu w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą organizacjom pozarządowym i przyznawania dotacji na ich wykonywanie. Oprócz uporządkowania systemu prawa ustawa przyczyni się do optymalizacji działania organów władzy publicznej na rzecz koordynacji i racjonalnego rozdziału środków budżetowych przeznaczonych na opiekę nad Polonią i Polakami za granicą.

W projekcie zachowano funkcjonujący dotychczas, na podstawie uchwały nr 27 Prezydium Senatu z 23 grudnia 2005 r., trójstopniowy system rozpatrywania wniosków o zlecenie zadań w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za Granicą:

- wstępnej oceny wniosku będzie dokonywał szef Kancelarii Senatu zgodnie z zasadami sformułowanymi w art. 13 i 14 projektu; w wypadku wniosku składanego przez organizację zagraniczną w tej wstępnej fazie będzie uczestniczył także konsul właściwy dla siedziby organizacji, którego obowiązkiem będzie przesłanie wniosku szefowi Kancelarii wraz z opinią w zakresie celowości zlecenia zadania (art. 24);

- drugim etapem będzie rozpatrzenie wniosku przez właściwą komisję senacką w celu wydania opinii dla Prezydium Senatu (art. 15);

- w następnej kolejności wniosek będzie przedmiotem obrad Prezydium Senatu, które będzie podejmowało decyzję w przedmiocie zlecenia zadania i wysokości udzielonej dotacji (art. 16); na podstawie uchwały prezydium szef Kancelarii będzie zawierał z organizacją pozarządową umowę w sprawie zlecenia zadania (art. 18).

Ustawa szczegółowo reguluje kwestie kontroli wykorzystania dotacji udzielonych na wykonanie zleconych zadań, do sprawowania której zobowiązuje przepis art. 153 ust. 2 ustawy o finansach publicznych. Celem kontroli przeprowadzanej przez Kancelarię Senatu będzie sprawdzenie prawidłowości wykorzystania otrzymanej dotacji pod względem zgodności z przeznaczeniem oraz stosunku pomiędzy wysokością wykorzystanej dotacji a stopniem wykonania zadania przewidzianego do finansowania dotacją, prawidłowości i terminowości realizacji zleconego zadania oraz wykonania innych obowiązków wynikających z umowy.

Nowością w stosunku do obecnej praktyki jest umożliwienie w projekcie zlecania przez Prezydium Senatu zadań "polonijnych" zagranicznym organizacjom zrzeszającym mniejszość polską, zarejestrowanym zgodnie z przepisami prawa obcego. Obecnie zadania w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą są zlecane wyłącznie organizacjom pozarządowym (tj. podmiotom utworzonym na podstawie prawa polskiego). Umożliwienie ich zlecania także zagranicznym organizacjom zagranicznym - poprzez bezpośredni kontakt dysponenta środków publicznych z faktycznym wykonawcą zadania - przyczyni się do bardziej efektywnego, celowego i oszczędnego dokonywania wydatków z budżetu państwa. Projekt przewiduje, że organizacji zagranicznej będzie można zlecić wyłącznie zadanie o charakterze programowym (niemające charakteru inwestycyjnego), a w składaniu przez organizację zagraniczną wniosku o zlecenie zadania będzie pośredniczył konsul (stąd niezbędna zmiana ustawy o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej). W myśl projektu, dotacja przyznana organizacji zagranicznej nie będzie mogła obejmować kosztów niezbędnych do poniesienia w celu prawidłowej realizacji zadania.

W zakresie nowelizacji ustawy o finansach publicznych projekt zmierza do wyłączenia stosowania jednej z zasad gospodarki finansowej obowiązującej w toku wykonywania budżetu państwa, w myśl której zlecanie zadań powinno następować na zasadzie wyboru najkorzystniejszej oferty - w odniesieniu do zlecania zadań w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą. Wspomniana zasada wyboru najkorzystniejszej oferty nie jest stosowana przy zlecaniu tego rodzaju zadań. Szczególny tryb ich zlecania opiera się bowiem na inicjatywie organizacji pozarządowych, będącej rezultatem postulatów środowisk polonijnych, a nie na ogłaszaniu konkursu ofert. Odmienność tę respektuje wspomniany art. 3 ust. 5 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Projekt ustawy nie pociąga za sobą obciążenia budżetu państwa, nie licząc nieznacznych skutków finansowych, które być może będą związane z dodatkowymi obowiązkami nałożonymi na konsulów.

Przedmiot projektowanej ustawy pozostaje poza obszarem regulacji prawa Unii Europejskiej.

Na przedstawiciela wnioskodawcy - Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą wybrano senatora Piotra Zientarskiego.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą zapoznała się ze stanem prac nad projektem pakietu ustaw polonijnych.

Prace nad projektami ustaw: o ustalaniu polskiego pochodzenia oraz o Karcie Polaka, o obywatelstwie polskim, o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu RP oraz o zmianie ustawy o wyborze prezydenta omówił sekretarz Zespołu Międzyresortowego ds. Polonii i Polaków za Granicą Michał Dworczyk.

Na zakończenie posiedzenia Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą rozpatrzyła i zaopiniowała następujące wnioski o dotacje z budżetu Kancelarii Senatu na wykonanie zadań państwowych na opiekę nad Polonią i Polakami za granicą:

1. Wnioski o zlecenie zadań państwowych o charakterze programowym i przyznanie dotacji na ich wykonanie

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: Dofinansowanie działalności Polskiego Centrum Informacji i Kultury w Dublinie. Całkowity koszt realizacji zadania - 1 282 930 zł, wnioskowana kwota dotacji - 172 414 zł. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przyznać 25 000 zł. Komisja postanowiła zaproponować Prezydium Senatu przyznanie kwoty dwukrotnie wyższej - 50 000 zł.

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: Dofinansowanie kosztów wydawniczych "Dziennika Polskiego", "Dziennika Żołnierza" oraz "Tygodnika Polskiego". Całkowity koszt realizacji zadania - 623 506 zł, wnioskowana kwota dotacji - 131 034 zł. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przyznać 60 000 zł. Komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: Zakup środków trwałych dla organizacji polskich i polonijnych poza granicami kraju. Całkowity koszt realizacji zadania - 35 485 zł, wnioskowana kwota dotacji - 29 946 zł. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przyznać 29 946 zł. Komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Fundacja "Oświata Polska za Granicą" w Warszawie: Zakup strojów ludowych dla młodzieżowego zespołu polonijnego w Nowym Sołońcu, w Rumunii. Całkowity koszt realizacji zadania - 11 450 zł, wnioskowana kwota dotacji - 11 450 zł. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przyznać 11 450 zł. Komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Fundacja "Na Obcej Ziemi" w Długiej Szlacheckiej: Czarny Teatr w Warszawie. Całkowity koszt realizacji zadania - 15 870 zł, wnioskowana kwota dotacji - 10 000 zł. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przyznać 10 000 zł. Komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie Doradców Gospodarczych "Pro-Akademia" w Łodzi: "Paczki z darami świątecznymi (żywność, książki, odzież, leki, artykuły higieniczne i gospodarcze) dla polskich kombatantów żyjących na Wschodniej Ukrainie i Republice Mołdawii". Całkowity koszt realizacji zadania - 64 900 zł, wnioskowana kwota dotacji - 54 000 zł. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przyznać 20 000 zł. Komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Fundacja "Na Obcej Ziemi" w Długiej Szlacheckiej: Partnerstwo szkół - edycja 2006 etap 1 - poznajmy się. Całkowity koszt realizacji zadania - 48 120 zł, wnioskowana kwota dotacji - 32 520 zł. Zespół Finansów Polonijnych proponuje nie przyznawać dotacji. Komisja przychyliła się do opinii zespołu.

2. Rozpatrzenie wniosków o zlecenie zadań państwowych o charakterze inwestycyjnym i przyznanie dotacji na ich wykonanie

- Rezygnacja przez Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie z wykonania zadania inwestycyjnego pn. Zakończenie budowy Domu Polskiego z częścią muzealną w Kirowogradzie, na Ukrainie. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przychylić się do prośby Stowarzyszenia "Wspólnota Polska". Komisja poparła opinię zespołu.

- Zmniejszenie przyznanej Stowarzyszeniu "Wspólnota Polska" w Warszawie dotacji na zadanie pn. Rozbudowa Szkoły Podstawowej w Jekabpilsie, na Łotwie. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przychylić się do prośby Stowarzyszenia "Wspólnota Polska". Komisja popiera opinię zespołu.

- Zwiększenie przyznanej Stowarzyszeniu "Wspólnota Polska" w Warszawie dotacji na realizację następujących zadań:

- Nazwa zadania: Remont Szkoły Podstawowej w Czużakampiach, na Litwie. Przyznana dotacja - 100 214 zł, wnioskowane zwiększenie środków finansowych o 7834 zł, łączna kwota dotacji po zwiększeniu - 108 048 zł. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przyznać kwotę 7834 zł. Komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Nazwa zadania: Remont Szkoły Podstawowej w Kamionce, na Litwie. Przyznana kwota dotacji - 193 497 zł, wnioskowane zwiększenie środków finansowych o 16 875 zł, łączna kwota dotacji po zwiększeniu - 210 372 zł. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przyznać kwotę 16 875 zł. Komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Nazwa zadania: Remont Biblioteki Polskiej w Kiszyniowie, w Mołdawii. Przyznana kwota dotacji - 53 476 zł, wnioskowane zwiększenie środków finansowych - 45 241 zł, łączna kwota dotacji po zwiększeniu - 98 717 zł. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przyznać kwotę 45 241 zł. Komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Nazwa zadania: Remont Przedszkola w Solecznikach, na Litwie. Przyznana kwota dotacji - 570 749 zł, wnioskowane zwiększenie środków finansowych - 26 620 zł, łączna kwota dotacji po zwiększeniu - 697 369 zł. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przyznać kwotę 126 620 zł. Komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Nazwa zadania: Budowa Domu Kultury Polskiej z częścią oświatową w Barze, na Ukrainie. Przyznana kwota dotacji - 80 000 zł, wnioskowane zwiększenie środków finansowych - 64 170 zł, łączna kwota dotacji po zwiększeniu - 144 170 zł. Zespół Finansów Polonijnych proponuje odłożyć rozpatrzenie wniosku. Komisja przychyliła się do opinii zespołu.

Nowe wnioski Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" w Warszawie:

- Nazwa zadania: Remont kościoła w Wierszynie, w Rosji. Wnioskowana kwota dotacji - 38 220 zł. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przyznać 38 220 zł. Komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Nazwa zadana: Remont kościoła w Izmailu, na Ukrainie. Wnioskowana kwota dotacji - 130 000 zł. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przyznać 100 000 zł. Komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Nazwa zadania: Remont lokalu dla Stowarzyszenia Kulturalnego w Bekescsaba, na Węgrzech. Wnioskowana kwota dotacji - 16 000 zł. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przyznać 16 000 zł. Komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Nazwa zadania: Wymiana instalacji elektrycznej i oświetlenia w gimnazjum w Niemenczynie, na Litwie. Wnioskowana kwota dotacji - 27 380 zł. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przyznać 27 380 zł. Komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Remont Biblioteki Polskiej im. I. Domeyki w Buenos Aires, w Argentynie (II etap);

- Budowa Domu Polskiego w Campo do Tenente, w Brazylii;

- Rozbudowa Szkoły Podstawowej w Egliszkach, na Litwie;

- Remont klas w Szkole Ogólnokształcącej w Iwano-Frankowsku, na Ukrainie;

- Remont Kościoła w Biełastoku koło Tomska, w Rosji;

- Remont Kościoła w Tobolsku, w Rosji;

- Roboty wykończeniowe sali przy kościele w Szaróweczce, na Ukrainie;

- Remont pomieszczeń dla Centrum Polsko-Ukraińskiego w Chmielnickim, na Ukrainie.

Zespół Finansów Polonijnych proponuje przychylić się do próśb Stowarzyszenia "Wspólnota Polska". Komisja poparła opinię zespołu.

Zespół Finansów Polonijnych proponuje przychylić się do prośby Stowarzyszenia "Wspólnota Polska". Komisja poparła opinię zespołu

- Wniosek Fundacji "Światło-Życie" w Katowicach o zlecenie zadania państwowego pn. Remont Ośrodka "Marianum" w Carlsbergu, w Niemczech. Zespół Finansów Polonijnych proponuje przyznanie dotacji w wysokości 30 000 zł na zakup materiałów budowlanych. Komisja przychyliła się do opinii zespołu.

Odbyło się posiedzenie Komisji Kultury i Środków Przekazu, podczas którego zaprezentowano projekt dotyczący powołania instytucji kultury - Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku.

Ideę, koncepcję i założenia merytoryczne centrum, a także uwarunkowania architektoniczne, techniczne i finansowe przedstawili wiceprezydent Gdańska Wiesław Bielawski i pełnomocnik prezydenta Gdańska Sławomir Czarlewski.

W posiedzeniu wzięli udział wicemarszałkowie Senatu Maciej Płażyński, Krzysztof Putra i Marek Ziółkowski, sekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego Jarosław Sellin, senatorowie Zbigniew Romaszewski i Antoni Szymański oraz poseł Arkadiusz Rybicki.

W dyskusji przedstawiona koncepcja spotkała się z aprobatą senatorów. Uznano, że powstanie tej instytucji ma aspekt zarówno polski, jak i uniwersalny, ze względu na najnowszą historię naszego kraju, a także Europy i świata. Dlatego przedstawiona koncepcja zasługuje na wsparcie.

Senator Krzysztof Piesiewicz zaproponował przyjęcie na kolejnym posiedzeniu stanowiska komisji w tej sprawie.

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich oraz Komisji Ustawodawczej przystąpiono do pierwszego czytania zgłoszonego przez grupę senatorów projektu uchwały Senatu w sprawie zmiany Regulaminu Senatu.

W imieniu wnioskodawców projektowaną zmianę przedstawił i uzasadnił senator Kazimierz Wiatr. Wniesiony przez grupę senatorów projekt zmiany Regulaminu Senatu miał na celu wyeliminowanie konieczności ponownego zbierania się właściwej komisji w wypadku niezgłoszenia w debacie wniosku o przyjęcie ustawy bez poprawek i odrzucenia w trakcie głosowania wszystkich zgłoszonych poprawek. W obecnym stanie prawnym - zgodnie z art. 54 ust. 5 Regulaminu - w takim wypadku możliwe jest jedynie ponowne przekazanie przez Senat projektu uchwały do komisji, jeżeli zostanie złożony taki wniosek. Zgodnie z zaproponowanym przez grupę senatorów nowym brzmieniem art. 54 ust. 1 pkt 5 w wypadku odrzucenia wszystkich poprawek marszałek Senatu poddawałby pod głosowanie wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek zgłoszony przez jednego z senatorów.

Podczas posiedzenia połączone komisje zapoznały się z opinią o projekcie uchwały przedstawioną przez Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu. Jak stwierdzono w opinii, za przyjęciem proponowanego rozwiązania, oprócz niewątpliwego usprawnienia pracy Izby, przemawia zasada konstytucyjna, zgodnie z którą, jeżeli Senat w ciągu 30 dni od dnia przekazania ustawy nie podejmie stosownej uchwały, ustawę uznaje się za uchwaloną w brzmieniu przyjętym przez Sejm. Niepodjęcie przez Senat uchwały w sprawie ustawy sejmowej ma zatem taki sam skutek, jak przyjęcie tej ustawy przez Senat bez poprawek.

Jednocześnie, odnosząc się do tekstu rozpatrywanego projektu, w opinii zwrócono uwagę, że treść proponowanego brzmienia art. 54 ust. 1 pkt 5 pozostaje w sprzeczności z tą częścią uzasadnienia projektu, która wskazuje, iż chodzi o wypadki, w których nie zgłoszono wniosku o przyjęcie ustawy bez poprawek. Ponieważ nie wydaje się zasadne dwukrotne (w czasie tego samego głosowania) poddawanie pod głosowanie wniosku o przyjęcie ustawy bez poprawek, należałoby wyraźnie zastrzec, iż proponowana norma dotyczy sytuacji, w której wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek nie był wcześniej poddany pod głosowanie. Przyjęcie tej propozycji wiązałoby się z koniecznością zapisania proponowanej normy w następujący sposób: w art. 54 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) głosowanie za przyjęciem uchwały w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek, a w przypadku odrzucenia wszystkich poprawek - głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, jeżeli wniosek taki zostanie zgłoszony, a nie był wcześniej poddany pod głosowanie".

W dyskusji poprawkę proponowaną przez biuro legislacyjne zgłosił senator Włodzimierz Łyczywek. W głosowaniu uzyskała ona akceptację połączonych komisji. Ustalono, że podczas drugiego czytania projektu uchwały Senatu w sprawie zmiany Regulaminu Senatu jego przyjęcie wraz z wprowadzoną zmianą zarekomenduje Izbie senator W. Łyczywek.

Podczas posiedzenia Komisji Ustawodawczej przeprowadzono pierwsze czytanie zgłoszonego przez grupę senatorów projektu apelu w sprawie potępienia przez Senat RP korupcji politycznej.

W imieniu wnioskodawców projekt przedstawił i uzasadnił senator Stefan Niesiołowski. W projekcie apelu napisano: "Wobec ujawnionych faktów korupcji politycznej związanej z próbami tworzenia większości parlamentarnej, Senat RP stanowczo potępia takie działania. Senat RP uważa, że misja tego rządu i parlamentu została wyczerpana".

W dyskusji senatorowie negatywnie ocenili przedstawiony projekt i stwierdzali, że w obecnej sytuacji - po odrzuceniu wniosku o samorozwiązanie Sejmu i odzyskaniu przez rząd poparcia większości parlamentarnej - potrzebne jest wyciszenie emocji politycznych.

W głosowaniu, na wniosek senatora Janusza Gałkowskiego, Komisja Ustawodawcza postanowiła wnieść o odrzucenie projektu. Ustalono, że podczas drugiego czytania projektu apelu w sprawie potępienia przez Senat RP korupcji politycznej sprawozdanie w tej sprawie przekaże senator J. Gałkowski.

Na swym posiedzeniu Komisja Gospodarki Narodowej rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy - Prawo bankowe.

Przyjęcie uchwalonej przez Sejm nowelizacji rekomendował senatorom wiceminister skarbu państwa Paweł Szałamacha. Komisja zapoznała się także z opiniami o ustawie, które przedstawili członek zarządu Narodowego Banku Polskiego Andrzej Jakubiak, prezes Związku Banków Polskich Krzysztof Pietraszkiewicz i dyrektor Biura Licencji Bankowych w Komisji Nadzoru Bankowego Tadeusz Parys. Zapoznano się także z uwagami Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

Celem rozpatrywanej nowelizacji było stworzenie podstaw prawnych podziału banków w formie spółki akcyjnej. W związku z tym ustawa wprowadza możliwość podziału banków w formie spółki akcyjnej w sposób określony w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych z zastrzeżeniem, że przeniesienie części majątku banku dzielonego nastąpi na spółkę akcyjną będącą bankiem krajowym lub instytucją kredytową. Tak dokonany podział wymagać ma uzyskania zezwolenia Komisji Nadzoru Bankowego, która odmawia zezwolenia, jeżeli podział może okazać się niekorzystny dla ostrożnego i stabilnego zarządzania bankiem dzielonym lub bankami, na które zostaje przeniesiony majątek banku dzielonego albo jeżeli może on spowodować poważne szkody dla gospodarki narodowej lub dla ważnych interesów państwa.

Dokonana zmiana była konsekwencją umowy z kwietnia br., zawartej między polskim rządem a włoskim UniCredito, kończącej spór w sprawie fuzji banków Pekao SA i BPH. Dotychczas obowiązujące przepisy zakazują podziału banków. Rządowy projekt noweli zakładał, że podział stałby się możliwy pod warunkiem, iż kupujący jest bankiem krajowym lub instytucją kredytową. Sejm przyjął poprawkę, w myśl której banki w formie spółki akcyjnej podlegają podziałowi przez wydzielenie jej części (w sposób określony w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych), "z zastrzeżeniem, że przeniesienie części majątku banku dzielonego nastąpi na spółkę akcyjną będącą bankiem krajowym lub instytucją kredytową".

W dyskusji przedstawiciele NBP i Związku Banków Polskich wskazywali na ryzyko przenoszenia działalności polskich banków przez ich zagranicznych akcjonariuszy do oddziałów banków zagranicznych funkcjonujących w Polsce. Może to oznaczać utratę kontroli polskiego nadzoru nad bankami działającymi na terenie Polski, ponieważ nadzór na oddziałami banków zagranicznych sprawują odpowiednie instytucje ich krajów macierzystych. Istnieje też ryzyko wycofania banków z warszawskiej giełdy.

Zdaniem NBP, umowę z UniCredito można było przeprowadzić na gruncie obowiązującego prawa. Wówczas klienci banków mieliby możliwość podjęcia decyzji o pozostaniu w banku.

W swojej opinii senackie biuro legislacyjne zwróciło uwagę na możliwą niekonstytucyjność ustawy ze względu na jej ograniczenie tylko do banków działających w formie spółki akcyjnej. Na ten sam argument wskazywał także NBP.

Zdaniem Związku Banków Polskich, wejście w życie nowelizacji Prawa bankowego, dotyczącej fuzji banków Pekao SA i BPH SA, niesie zbyt duże ryzyko zagrażające stabilności i bezpieczeństwu sektora bankowego w Polsce. Związek przypomniał w swoim stanowisku, że przepis Prawa bankowego, mówiący o tym, że banki nie podlegają podziałowi, został wprowadzony w 2004 r. i celem tej regulacji była ochrona polskiego sektora bankowego przed niekorzystnymi skutkami przekształceń banków krajowych, zależnych od instytucji kredytowych, mających siedzibę na terenie innych krajów Unii Europejskiej, w oddziały tych instytucji.

Bankowcy podkreślili, że obecnie obowiązujące przepisy pozwalały na realizację porozumienia między ministrem skarbu a UniCredito. Ich zdaniem, zgodnie z art. 124a ustawy - Prawo bankowe, przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część może być nabyte przez inny bank, stąd realizacja fuzji banków BPH SA i Pekao SA nie wiąże się z koniecznością zmian przepisów ustawy. Najlepszym rozwiązaniem byłoby przyjęcie ustawy epizodycznej, dotyczącej wyłącznie sposobu wykonywania postanowień umowy zawartej pomiędzy ministrem skarbu a UniCredito. Zdaniem bankowców, uchroniłoby to w przyszłości polski rynek usług bankowych przed negatywnymi skutkami wprowadzenia proponowanej regulacji.

W stanowisku Ministerstwa Skarbu państwa stwierdzono, że rozpatrywana zmiana prawa bankowego dopuszcza podział banków w jeden z przewidzianych w Kodeksie spółek handlowych sposobów, tj. poprzez wydzielenie. Dotychczas prawo bankowe zabraniało podziału banków, preferując w ten sposób powstawanie jedynie większych podmiotów, co osłabiało intensywność konkurencji na rynku bankowym. Nowelizacja ustawy prawo bankowe pozwala na przeprowadzenie procesów restrukturyzacji w drugą stronę, gdyż dla dobra gospodarki jest wskazane, żeby prawo umożliwiało zarówno połączenia i przejęcia, jak i podział spółek, w zależności od uzasadnienia ekonomicznego.

Nowelizacja, zdaniem resortu skarbu, umożliwia realizację porozumienia pomiędzy Ministerstwem Skarbu Państwa a UniCredito z 19 kwietnia br., dotyczącego banku Pekao SA i BPH SA w sposób preferowany przez rząd. Powoduje ona bowiem, że w Polsce (w Krakowie) pozostanie w pełni funkcjonalny bank, zachowujący ciągłość działalności, posiadający licencję bankową, działający pod nazwą BPH i używający swojego znaku graficznego rozpoznawalnego przez klientów oraz wyposażony w sieć sprzedaży w postaci 200 placówek. W przeciwnym wypadku realizacja porozumienia nastąpiłaby, zdaniem resortu, według mniej korzystnego scenariusza. BPH zostałby wchłonięty przez Pekao SA, co oznacza że zaprzestałby na pewien czas swojej działalności, po czym musiałaby nastąpić reaktywacja banku - wyodrębnienie składników majątkowych i ich sprzedaż. Jak stwierdzono, w wymiarze ekonomicznym wynik końcowy tych dwóch procesów jest różny, przy czym pierwszy z nich powoduje, że jeden z celów Ministerstwa Skarbu Państwa (więcej silnych banków w Polsce) zostaje osiągnięty w większym stopniu.

Ministerstwo Skarbu Państwa nie zgodziło się argumentami Narodowego Banku Polskiego dotyczącymi m.in. szacunków nieuzyskanych wpływów podatkowych. Za nieuzasadnione uznano również argumenty dotyczące ryzyka związanego z podziałem banków w kontekście interesów ich klientów i szerzej - stabilności sektora bankowego. Komisja Nadzoru Bankowego będzie mogła odmówić zezwolenia na podział w wypadku, gdyby taka transakcja zagrażała stabilnemu zarządzaniu bankiem oraz interesom gospodarczym państwa.

W głosowaniu Komisja Gospodarki Narodowej postanowiła zaproponować Senatowi odrzucenie ustawy o zmianie ustawy - Prawo bankowe. W imieniu komisji przyjęte stanowisko zarekomenduje podczas posiedzenia plenarnego Izby senator Tomasz Misiak. Do stanowiska komisji zgłoszono wniosek mniejszości, dotyczący przyjęcia rozpatrywanej nowelizacji bez poprawek. Jego sprawozdawcą będzie senator Marek Waszkowiak.

W drugim punkcie porządku dziennego Komisja Gospodarki Narodowej rozpatrzyła ustawę o dotacji przeznaczonej dla przedsiębiorstwa państwowego Zakłady Chemiczne "Tarnowskie Góry" w Tarnowskich Górach w likwidacji.

Senatorowie zapoznali się z wyjaśnieniami przedstawicieli Ministerstwa Gospodarki, Ministerstwa Środowiska i Ministerstwa Finansów, a także z opinią senackiego biura legislacyjnego.

Przedmiotem tej ustawy jest umożliwienie przeznaczenia z budżetu państwa dotacji na proces likwidacji "bomby ekologicznej", jaka istnieje w Tarnowskich Górach. Pieniądze te są w dyspozycji wojewody śląskiego, który ma je przeznaczyć na ten cel.

W głosowaniu senatorowie postanowili zarekomendować Izbie przyjęcie bez poprawek rozpatrywanej ustawy. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Jerzego Szymurę.

Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Nauki, Edukacji i Sportu w celu rozpatrzenia ustawy o nadaniu nowych nazw niektórym publicznym uczelniom akademickim.

Senatorowie wysłuchali informacji przekazanej przez dyrektor Departamentu Organizacji Szkolnictwa Wyższego w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego Ewę Sieczek. Zapoznali się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

Rozpatrywana ustawa jest pierwszą regulacją wykonującą zapis art. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym, uchwalonej w lipcu 2005 r. Zgodnie z art. 255 tej ustawy do 30 czerwca 2010 r. mają nastąpić zmiany nazw wszystkich uczelni publicznych i niepublicznych, tak aby spełniały one wymagania zawarte w art. 3. W trzech artykułach zmieniono nazwy trzech uczelni. Akademia Techniczno-Rolnicza imienia Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Bydgoszczy otrzymuje nazwę Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego imienia Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Bydgoszczy. Akademia Rolnicza we Wrocławiu uzyskuje nazwę "Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu", a Pomorskiej Akademii Pedagogicznej w Słupsku nadaje się nazwę "Akademia Pomorska w Słupsku".

Rządowy projekt ustawy przed przekazaniem do prac sejmowych był konsultowany społecznie z Radą Główną Szkolnictwa Wyższego, Państwową Komisją Akredytacyjną, Centralną Komisją do spraw Stopni i Tytułów, Polską Akademią Nauk, Konferencją Rektorów Akademickich Szkół Polskich, a także z przedstawicielami wielu związków zawodowych, Konfederacji Pracodawców Polskich, Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych, Business Centre Club i innymi podmiotami.

W głosowaniu Komisja Nauki, Edukacji i Sportu postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie omawianej ustawy bez poprawek. Ustalono, że sprawozdanie w tej podczas posiedzenia plenarnego Izby złoży senator Kazimierz Wiatr.

Następnie komisja rozpatrzyła ustawę o nadaniu nowej nazwy Politechnice Śląskiej im. Wincentego Pstrowskiego w Gliwicach.

Po zapoznaniu się z informacją przedstawioną przez dyrektor E. Sieczek z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz z opinią senackiego biura legislacyjnego senatorowie postanowili nie zgłaszać zastrzeżeń do rozpatrywanej ustawy i w głosowaniu opowiedzieli się za przyjęciem jej bez poprawek. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Mariana Miłka.

Zgodnie z ustawą, która była przedłożeniem rządowym, Politechnice Śląskiej im. Wincentego Pstrowskiego w Gliwicach nadaje się nazwę "Politechnika Śląska". Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Unii Europejskiej, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaopiniowała następujące projekty aktów prawnych UE.

- Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady ustalającego wielkości dopuszczalne połowów i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych mające zastosowanie do Morza Bałtyckiego na 2007 r.; wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; (COM (2006) 485 końcowy), sygnatura Rady UE 12518/06.

Resort wiodący: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Referent: senator Paweł Michalak.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Sebastian Filipek-Kaźmierczak.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt rozporządzenia Rady i postanowiła nie wnosić uwag.

- Wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie wniosku dotyczącego wprowadzenia zmian do załącznika I do Konwencji Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNECE) w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych; wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; (COM (2006) 493 końcowy), sygnatura Rady UE 12937/06.

Resort wiodący: Ministerstwo Środowiska.

Referent: senator Andrzej Kawecki.

Przedstawiciel rządu: zastępca głównego inspektora ochrony środowiska Roman Jaworski.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt decyzji Rady i postanowiła nie wnosić uwag.

- Wniosek dotyczący dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 92/84/EWG w sprawie zbliżenia stawek podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych; (COM (2006) 486 końcowy), sygnatura Rady UE 12698/06.

Resort wiodący: Ministerstwo Finansów.

Referent: senator Mirosława Nykiel.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Jarosław Neneman.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt dyrektywy Rady i postanowiła nie wnosić uwag.

- Wniosek w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wzajemnej pomocy administracyjnej dla ochrony interesów finansowych Wspólnoty Europejskiej przeciwko oszustwom i innym czynom bezprawnym (Amended proposal for a Regulation of the European Parliament and the Council on mutual administrative assistance for the protection of the financial interests of the European Community against fraud and any other illegal activities); wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; (COM (2006) 473 końcowy), sygnatura Rady UE 12854/06.

Resort wiodący: Ministerstwo Finansów.

Referent: senator Andrzej Kawecki.

Przedstawiciel rządu: dyrektor Departamentu Kontroli Skarbowej Janusz Kobeszko.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady i postanowiła nie wnosić uwag.

- Wniosek w sprawie decyzji upoważniającego Zjednoczone Królestwo do wprowadzenia specjalnego środka stanowiącego odstępstwo od artykułu 21 ust. 1 lit. a) dyrektywy 77/388/EWG w sprawie harmonizacji praw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatku obrotowego; wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; (COM (2006) 555 końcowy), sygnatura Rady UE 13390/06.

Resort wiodący: Ministerstwo Finansów.

Referent: senator Urszula Gacek.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu J. Neneman.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt decyzji Rady i postanowiła nie wnosić uwag.

- Wniosek w sprawie rozporządzenia Rady nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz etanoloamin pochodzących ze Stanów Zjednoczonych Ameryki; wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; (COM (2006) 560 końcowy), sygnatura Rady UE 13391/06.

Resort wiodący: Ministerstwo Gospodarki.

Referent: senator Przemysław Berent.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Marcin Korolec.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt rozporządzenia Rady i postanowiła nie wnosić uwag.

- Wnioski nierozpatrywane - propozycja zaakceptowana przez komisję:

- wnioski przekazane w trybie art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy - COM (2006) 420, 432, 456,464, 469, 477, 478, 497, 498, 505, 506, 511, 513, 520, 521, 522, 523, 525, 526, 528, 529, 530, 531, 532, 533, 534, 535,

- wnioski przekazane w trybie art. 6 ust. 4 ustawy - COM (2006) 495.

W siedzibie "Ekoenergocentrum" w Warszawie odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej na temat "Energetyka rozproszona szansą dla energetyki odnawialnej w Polsce". W posiedzeniu wzięli udział przedstawiciele sektora energetycznego oraz gmin.

Referat wprowadzający "Energetyka rozproszona i infrastruktura w e-gminach. Powiązanie z restrukturyzacją wielkiej energetyki" wygłosił prof. dr hab. inż. Jan Popczyk z Instytutu Elektroenergetyki i Sterowania Układów Wydziału Elektrycznego Politechniki Śląskiej. Jego zdaniem, powiązanie rozwoju energetyki rozproszonej (gazowej i odnawialnej, w tym agroenergetyki) oraz infrastruktury w e-gminach z restrukturyzacją elektroenergetyki i gazownictwa (zwłaszcza w obszarze zatrudnienia) jest wyjątkową szansą rozwojową dla Polski. Dlatego powiązanie to powinno się stać jednym z najważniejszych narzędzi w polityce rozwoju regionalnego i powinno zostać uwzględnione w opracowywanej strategii rozwoju kraju celem zapewnienia efektywnego wykorzystania środków unijnych. Powinno także stać się ważną częścią programów wyborczych w nadchodzących wyborach samorządowych.

"Gminne przedsiębiorstwa infrastrukturalne nowej generacji. Przykład rozwoju takich przedsiębiorstw w gminach Zagórz, Kleszczów, Gierałtowice" - to temat wystąpienia prezesa Zarządu ZUT Sp. z o.o. w Zagórzu Mariana Hniłka. Jak stwierdził, najbardziej innowacyjne gminy wchodzą w etap budowy rynków zintegrowanych usług infrastrukturalnych, obejmujących dostawy mediów energetycznych (ciepła, energii elektrycznej, gazu), dostawy wody oraz utylizację ścieków i śmieci, a także e-usługi. W ramach tego procesu gminy restrukturyzują tradycyjne przedsiębiorstwa komunalne i tworzą nowe przedsiębiorstwa, zdolne do integrowania usług branżowych. Jednocześnie w nowy etap restrukturyzacji wchodzą elektroenergetyka i gazownictwo (w szczególności jest to etap związany z otwarciem w połowie 2007 r. unijnych rynków energii elektrycznej i gazu dla ludności, a także z potrzebą głębokiej restrukturyzacji zatrudnienia w tych sektorach). Dlatego pojawia się wspólny interes gmin oraz elektroenergetyki i gazownictwa, polegający na kreowaniu przedsiębiorstw infrastrukturalnych nowej generacji.

Prezes Zarządu "Megaterm" SA w Opolu Andrzej Jurkiewicz wygłosił referat poświęcony gazowej kogeneracji rozproszonej i systemom ESCO jako sposobowi na modernizację systemów zaopatrzenia gmin w ciepło. Na ten temat mówił także wiceprezes Energetyki Cieplnej Opolszczyzny SA Andrzej Goździkowski. Potencjał rozwojowy kogeneracji (efektywnej ekonomicznie) w gminach i miastach (początkowo gazowej, a w kolejnych latach biomasowej) tkwiący w ciepłownictwie ocenia się na około 3000 MWel. Wykorzystanie tego potencjału jest kluczowe z punktu widzenia racjonalizacji zaopatrzenia gmin w ciepło, ale także z punktu widzenia elektroenergetyki, która stoi przed koniecznością podjęcia wielkiego programu inwestycyjnego w źródła wytwórcze, w tym sprostania wymaganiom unijnym, szczególnie związanym z traktatem akcesyjnym i z dyrektywą kogeneracyjną. Program wykorzystania potencjału kogeneracyjnego w ciepłownictwie (kogeneracja rozproszona) musi być przy tym zintegrowany z programem wykorzystania wielkiego potencjału termomodernizacyjnego (istniejące budynki) oraz z dyrektywą dotyczącą efektywności energetycznej budynków (istniejących i nowych), wprowadzającą do obrotu nieruchomościami wymagalność certyfikatu energetycznego budynku.

Prezes Zarządu Centrum Elektroniki Stosowanej w Krakowie Witold Płatek przedstawił zagadnienia dotyczące agroenergetyki - biomasowej energetyki rozproszonej. Jego zdaniem, istnieje pilna potrzeba włączenia gmin w proces przygotowań do produkcji biomasy na potrzeby współspalania w elektrowniach kondensacyjnych oraz na potrzeby ciepłownictwa i kogeneracji rozproszonej. Odniesieniem w tych działaniach powinny być strategie ogłaszane i realizowane przez kolejne kraje, a także polityka energetyczna opracowywana przez Komisję Europejską. Najbardziej radykalną strategię w tym zakresie ogłosiła Szwecja, której premier Goran Persson zapowiedział w październiku 2005 r. całkowite odejście Szwecji od ropy (już za 15 lat), przede wszystkim na rzecz biopaliw i biomasy. Z kolei prezydent George Bush w orędziu wygłoszonym do narodu w lutym 2006 r. zapowiedział zmniejszenie w ciągu 20 lat importu ropy z Bliskiego Wschodu o 75% i zastąpienie go w głównej części biopaliwami i biomasą. Zielona Księga ogłoszona w marcu 2006 r. przez Komisję Europejską i działania Parlamentu Europejskiego zmierzają w kierunku wprowadzenia w UE wymaganego udziału energii odnawialnej w produkcji ciepła wynoszącego 20%. Aby ten udział w Polsce pokryć biomasą, jej produkcja powinna wynieść około 50 mln ton. Te strategie pokazują, że elektroenergetyka będzie coraz bardziej "ściskana" przez technologie energetyczne rozwijane na potrzeby transportu z jednej strony i na potrzeby ciepłownictwa z drugiej. Wspólnym mianownikiem tych technologii jest agroenergetyka, tzn. produkcja biopaliw i biomasy nowej generacji, z wykorzystaniem inżynierii genetycznej. Trzeba przy tym podkreślić, że rynek biopaliw osiągnął już w niektórych krajach (na przykład w Brazylii) wielkość zapewniającą ich przewagę konkurencyjną nad ropą naftową przy cenie ropy powyżej 35 USD za baryłkę. Rząd Brazylii, w której obecnie już 50% samochodów zasilanych jest biopaliwem, mającym tam w bilansie paliw silnikowych udział ponad 30-procentowy, dąży do tego, aby w 2011 r. wszystkie samochody jeździły na tym paliwie.

Koncepcję wirtualnego centrum zarządzania infrastrukturą rozproszoną w gminie - pierwszą polską elektrownię wirtualną omówił prezes ESP-Usługi Sp. z o.o. Bogdan Zagórski. Jak stwierdził, infrastruktura teleinformatyczna na potrzeby operatorstwa i zarządzania rozproszonymi źródłami wytwórczymi (kogeneracyjnymi, wodnymi, wiatrowymi oraz zintegrowanymi wiatrowo-gazowymi i gazowo-biomasowymi) na rynku energii (energii elektrycznej i ciepła) oraz na potrzeby eksploatacji musi spełniać bardzo wysokie wymagania. Doświadczenia uzyskane z wdrażania tej infrastruktury mogą stanowić bardzo dobrą podstawę do kreowania zaawansowanej technologicznie infrastruktury teleinformatycznej gminy i do wdrażania technologii domu - obiektu inteligentnego oraz generalnie szerokiego zakresu e-usług w gminie.

Na zakończenie posiedzenia przewodniczący Komisji Gospodarki Narodowej zapowiedział, że komisja na swoim kolejnym posiedzeniu przyjmie stanowisko dotyczące omawianych zagadnień.

W dniach 26 i 27 października br. w województwach małopolskim i podkarpackim odbyło się posiedzenie wyjazdowe Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska. Tematem posiedzenia, zorganizowanego z inicjatywy senatora Andrzeja Gołasia, były zagadnienia związane z tzw. czystą energią.

26 października w auli Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie senatorowie wzięli udział w konferencji dotyczącej nowoczesnej energetyki.

Konferencję otworzyli prorektor AGH prof. dr hab. inż. Tadeusz Słomka i przewodniczący komisji senator Jerzy Chróścikowski.

Podczas konferencji senator Paweł Michalak odczytał wystąpienie ministra środowiska Jana Szyszki dotyczące polityki energetycznej Polski w kontekście wymagań ochrony środowiska.

Następnie prof. dr hab. inż. Wojciech Górecki z Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH omówił zagadnienia dotyczące teraźniejszości i przyszłości energii geotermalnej w Polsce. Jego zdaniem, należałoby stworzyć fundusz gwarancyjny dla inwestorów, finansowany przez NFOŚ i fundusze wojewódzkie. Pozwoliłoby to zachęcić inwestorów komercyjnych do pozyskiwania energii geotermalnej. W krakowskiej AGH można by utworzyć centrum informacyjne. Jak stwierdził, jedną z barier w rozwoju geotermii są wysokie opłaty geologiczne.

Uczestnicy konferencji mogli się również zapoznać z przygotowanym przez poseł Annę Paluch referatem dotyczącym perspektyw rozwoju energetyki geotermalnej w związku z możliwościami finansowania z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej.

"Konwencjonalne źródła energii a energetyka jądrowa" - to temat wystąpienia radcy ministra gospodarki Przemysława Zawadzkiego.

Na temat gazu ziemnego i ropy naftowej w Europie i w Polsce mówił prof. dr hab. inż. Jakub Siemek z Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu, Inżynierii Gazowniczej AGH.

Wykorzystaniu odwiertów naftowych do pozyskania ciepła górotworu z zastosowaniem pomp ciepła poświęcone było wystąpienie prof. dr hab. inż. Andrzeja Goneta z Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu AGH. Jego zdaniem, można pozyskiwać ciepło z istniejących starych odwiertów. Jak wskazał, Zakład Robót Górniczych w Krośnie likwiduje rocznie około 70 takich odwiertów. By temu zapobiec, należałoby wprowadzić odpowiednie uregulowania formalnoprawne. Dzięki otworowym wymiennikom ciepła, które mogą być wykonane na bazie istniejących odwiertów ponaftowych przeznaczonych do likwidacji lub zrealizowanych specjalnie w tym celu otworów, można uzyskać dodatkowe ilości energii cieplnej w każdym rejonie Polski, a przez to poprawić:

- bezpieczeństwo energetyczne kraju,

- stan środowiska przyrodniczego,

- wskaźnik pozyskania energii ze źródeł odnawialnych w bilansie energetycznym kraju zgodnie z dyrektywami Unii Europejskiej.

Pomimo istniejących możliwości technicznych dotychczas nie zaadaptowano żadnego odwiertu na otworowy wymiennik ciepła. Głównymi przeszkodami są uregulowania formalnoprawne i konieczność zainwestowania środków finansowych na początku inwestycji, jak w wypadku każdego odnawialnego źródła energii. Wykonywaniem otworowych wymienników ciepła powinno zająć się PGNiG SA poprzez rozszerzenie zakresu swego działania, z uwzględnieniem środków finansowych przeznaczanych co roku na likwidację odwiertów.

Na temat czystej energii węglowo-jądrowej mówił prof. dr hab. Stefan Taczanowski z Wydziału Fizyki i Informatyki Stosowanej AGH. Wśród zalet tego rozwiązania wskazał m.in. czynniki strategiczno-polityczne, społeczne i ekonomiczne. Zdaniem profesora, długofalowo jest to pożądany wariant pozyskiwania energii w Polsce.

Węgiel - jako surowiec do produkcji paliw syntetycznych na tle narastającego kryzysu paliwowo-energetycznego to temat wystąpienia prof. dr hab. inż. Jana Adamczyka z Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH. Jego zdaniem, należy poprzeć koncepcję budowy zakładu produkcji paliw syntetycznych z węgla.

Wystąpienie prof. dr hab. inż. A. Gołasia, senatora RP, poświęcone było ochronie środowiska w kontekście bezpieczeństwa energetycznego państwa. Zdaniem senatora, w kreowaniu polityki energetycznej kraju najważniejsze powinny być przede wszystkim względy ekonomiczne. Senator wskazał także na potrzebę uchwalenia ustawy o racjonalnym wykorzystaniu źródeł energii odnawialnej i przypomniał, że za rządów premiera Jerzego Buzka przygotowano już taki projekt.

Następnie odbyła się dyskusja, w której poruszano m.in. problemy dotyczące technicznej i społecznej wizji przyszłości energetycznej Polski, samowystarczalności energetycznej w kontekście istniejących zasobów węgla kamiennego i brunatnego i wykorzystania energii odnawialnej (geotermia biomasa, wiatr, słonce i woda).

Tego samego dnia Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska złożyła wizytę studialną w gospodarstwie agroturystycznym Jarosława Janika, w Czernej pod Krakowem. Rozmawiano m.in. o możliwości uzyskania przez rolników dodatkowych dochodów z działalności pozarolniczej.

27 października senatorowie złożyli wizytę studialną w Laboratorium Geotermalnym Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN w Bańskiej Niżnej. Mogli tam zapoznać się z obiektami doświadczalnymi zagospodarowania energii geotermalnej: szklarniami, hodowlą ryb, a także suszarnią drewna oraz budową obiektów sportowych.

Senatorowie wysłuchali także wystąpień dr Beaty Kępińskiej i dr Wiesława Bujakowskiego, którzy mówili na temat podhalańskiego systemu geotermalnego i projektu ciepłowniczego.

Ponadto Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska złożyła wizytę studialną w obiekcie Odwiert PIG-1 Furmanowa, a następnie w Geotermii Podhalańskiej SA, gdzie mieli możliwość praktycznego zapoznania się z finansowymi i ekonomicznymi podstawami funkcjonowania geotermii w Polsce. Te zagadnienia przedstawił prezes Zarządu "Geotermii Podhalańskiej SA" Wiktor Łukaszczyk, a także wójt gminy Szaflary Stanisław Ślimak.

Senatorowie zapoznali się z mapami geotermalnymi Polski, z uwzględnieniem bardzo szczegółowych map województwa małopolskiego, a także z tabelami ilustrującymi nakłady i koszty eksploatacji inwestycji geotermalnych. Szacuje się, że zwrot poniesionych nakładów (obecnie bardzo wysokich) następuje średnio po 10-15 latach.

W dyskusji podkreślano, że niektóre regiony Polski mają bardzo dobre warunki do wykorzystywania energii geotermalnej. Barierą w jej wykorzystywaniu są przede wszystkim wysokie koszty inwestycyjne wynikające m.in. z bardzo kosztownej informacji geologicznej. Nakłady można by również zmniejszyć przez wykorzystanie już istniejących starych i nieczynnych odwiertów po poszukiwaniach ropy i gazu.

Podczas posiedzenia Komisji Obrony Narodowej rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Ustawę, którą uchwalono na podstawie projektu prezydenckiego, przedstawił senatorom dyrektor Biura Prawa i Ustroju w Kancelarii Prezydenta Adrian Dworzyński. Na temat nowelizacji wypowiadał się także wicedyrektor Departamentu Prawnego w Ministerstwie Obrony Narodowej Piotr Pabisiak-Karwowski.

W swojej opinii Biuro legislacyjne Kancelarii Senatu stwierdziło, że rozpatrywana ustawa nie budzi zasadniczych zastrzeżeń legislacyjnych. Rozumiejąc intencję ustawodawcy, zwrócono jednak uwagę, że nowelizowanie przepisów przejściowych może być negatywnie oceniane z punktu widzenia spójności, stabilności i funkcjonalności systemu prawa. Dlatego też należy mieć na względzie, że dla oceny jakości prawa istotne jest, aby uchwalane przepisy, w tym również przejściowe, były oparte na rzetelnej i spójnej wiedzy o dziedzinie spraw, która ma być normowana.

Sejmowa nowelizacja przewidywała wydłużenie terminu wprowadzenia w wojsku pełnej zgodności zajmowanego stanowiska i posiadanego stopnia. Ustawa o służbie żołnierzy zawodowych (uchwalona we wrześniu 2003 r., a obowiązująca od lipca 2004 r.) do każdego stanowiska w armii przypisywała konkretny stopień. Przewidywała też, że wojsko ma zlikwidować rozbieżności w tym zakresie do końca 2006 roku. W wypadku, gdy tak się nie stanie, żołnierzowi grozi zwolnienie ze służby od 2007 r. lub - jeżeli ma stopień wojskowy wyższy niż etatowy - wykonywanie obowiązków służbowych w stopniu niższym.

Jak wynika z danych Ministerstwa Obrony Narodowej, obecnie około 150 oficerów i ponad 1,3 tys. podoficerów zajmuje stanowiska służbowe o stopniu etatowym wyższym od posiadanego stopnia wojskowego. Stanowiska o stopniu etatowym niższym od posiadanych stopni wojskowych zajmuje około 1 tys. oficerów oraz ponad 26 tys. podoficerów.

Zaproponowana przez prezydenta nowelizacja zakłada wydłużenie terminu zmian: w wypadku oficerów do 31 grudnia 2007 r., a w wypadku podoficerów - do 31 grudnia 2010 r. Oznacza to, że gdyby w tych terminach nie nastąpiło wyznaczenie na niższe stanowisko lub mianowanie na wyższy stopień, oficer podlegałby np. zwolnieniu ze służby 1 stycznia 2008 r., a podoficer 1 stycznia 2011 r.

W głosowaniu Komisja Obrony Narodowej opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Ludwika Zalewskiego.

W drugim punkcie porządku dziennego senatorowie przystąpili do rozpatrywania ustawy o systemie oceny zgodności wyrobów przeznaczonych na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa.

Na temat ustawy, będącej projektem rządowym, wypowiadali się sekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Marek Zająkała oraz przedstawiciele Wojskowego Centrum Normalizacji, Jakości i Kodyfikacji płk Marian Pławiak i mjr Andrzej Kowalski. Swoje uwagi zgłosiło senackie biuro legislacyjne.

Przyjęta przez Sejm jednogłośnie ustawa przewiduje m.in. aktywny udział dostawców, jednostek badawczych i jednostek certyfikujących w procesie oceny zgodności wyrobów wojskowych.

Z powodu utraty mocy niektórych aktów prawnych minister obrony narodowej oraz minister spraw wewnętrznych i administracji utracili obecnie możliwość regulowania kwestii związanych z oceną zgodności takich wyrobów. Niemożliwa stała się także realizacja niektórych przepisów ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.

Obecnie prowadzone oceny zgodności opierają się tylko na zasadach kontraktowych, tj. przez wpisanie odpowiednich klauzul do umów o dostawę wyrobów, wymuszających prowadzenie oceny zgodności wyrobów przed wprowadzeniem ich do użytku w Siłach Zbrojnych RP oraz jednostkach podległych ministrowi spraw wewnętrznych i administracji.

Uchwalona przez Sejm ustawa przewiduje aktywny udział dostawców, jednostek badawczych oraz jednostek certyfikujących w procesie oceny zgodności wyrobów. Sprawdzenie zakończy się wydaniem deklaracji zgodności w zakresie obronności i bezpieczeństwa (deklaracji OiB), w której dostawca stwierdza, na swą wyłączną odpowiedzialność, że wyrób spełnia wymagania zawarte w specyfikacji technicznej.

Ponadto ustawa wprowadza nadzór nad funkcjonowaniem systemu oceny zgodności takich wyrobów. Będzie to nadzór nad wyrobem wprowadzonym do użytku przez rejonowe przedstawicielstwa wojskowe realizujące odbiór wojskowy wyrobów. Prowadzony będzie także nadzór nad działalnością jednostek badawczych oraz certyfikujących m.in. przez Wojskowe Centrum Normalizacji Jakości i Kodyfikacji. Jednostki badawcze i certyfikujące podlegać będą akredytacji prowadzonej przez MON oraz MSWiA.

W głosowaniu Komisja Obrony Narodowej postanowiła zarekomendować Senatowi wprowadzenie poprawek do ustawy o systemie oceny zgodności wyrobów przeznaczonych na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa. Proponowane poprawki były zbieżne z sugestiami zawartymi w opinii Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu i miały charakter legislacyjny oraz redakcyjny. Ustalono, że ich uchwalenie zarekomenduje Izbie senator Andrzej Łuczycki.

Odbyło się posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych mające na celu upamiętnienia 50. rocznicy powstania węgierskiego w 1956 r.

Na temat wydarzeń węgierskich głos zabrali: Ambasador Republiki Węgierskiej w Polsce Mihály Győr, podsekretarz stanu w MSZ, ambasador RP w Republice Węgierskiej w latach 2001-2005, szef Instytutu Polskiego w Budapeszcie w roku 1997 Rafał Wiśniewski, ambasador Republiki Węgierskiej w Polsce w latach 1990-1995, uczestnik Powstania Węgierskiego w 1956 r. Ákos Engelmayer, radca Ambasady Republiki Węgierskiej w Polsce w latach 1991-1995 oraz 1999-2003 Adrienne Kőrmendy oraz współorganizator Robotniczo-Studenckiego Komitetu Pomocy Węgrom w Krakowie w roku 1956, autor książki "Bezbronne braterstwo" Andrzej Bratkowski.

Na zakończenie posiedzenia przyjęto stanowisko Komisji Spraw Zagranicznych Senatu w sprawie Powstania na Węgrzech w 1956 roku:

"W pięćdziesiątą rocznicę Powstania na Węgrzech Komisja Spraw Zagranicznych
Senatu Rzeczypospolitej Polskiej wyraża szacunek i podziw dla bohaterskich powstańców węgierskich, którzy w staraniach o niepodległość i demokrację dla swojej Ojczyzny mieli odwagę podjąć walkę z komunistyczną tyranią i sowieckim imperializmem. Opuszczeni przez mocarstwa zachodnie, uznające jałtański podział Europy na narody wolne i zniewolone, samotnie walczyli z przeważającymi siłami Armii Czerwonej, jak i z rodzimymi kolaborantami i zdrajcami. Powstanie Węgierskie było największym zrywem wolnościowym po II wojnie światowej i stanowiło inspirację oraz punkt odniesienia dla wszystkich późniejszych działań narodów zniewolonych przez komunistów. Całe społeczeństwo polskie udzielało swojego wsparcia powstańcom węgierskim.

Nie można pominąć wpływu, jaki na wydarzenia węgierskie miał robotniczy bunt w Poznaniu, w czerwcu 1956 r. Pamiętamy, że Powstanie Węgierskie zapoczątkowała manifestacja solidarności z polskim październikiem i Polską pod hasłem <<Wszyscy Węgrzy chodźcie z nami, pójdziemy za Polakami>>, która odbyła się pod pomnikiem generała Józefa Bema, bohatera narodu polskiego i węgierskiego.

W pięćdziesiątą rocznicę tych wydarzeń oddajemy cześć węgierskim bohaterom, którzy zginęli w walce o wolne Węgry, oraz kilkuset powstańcom powieszonym w wyniku późniejszych represji i wszystkim straconym. Składamy hołd ich przywódcom, zdradzonym, oszukanym, podstępnie uwięzionym i skazanym na męczeńską śmierć: premierowi Węgier Imre Nagyowi, ministrowi obrony narodowej generałowi Pálowi Maleterowi oraz ich współpracownikom".

Odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawczej, podczas którego rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw.

Przyjęcie ustawy, będącej projektem wniesionym do Sejmu przez Radę Ministrów, rekomendował senatorom wiceminister sprawiedliwości Andrzej Duda. Na temat ustawy wypowiadali się także poseł Stanisław Pięta, dyrektor Biura Legislacyjno-Prawnego w Ministerstwie Sprawiedliwości Bogusław Słupik oraz dyrektor Biura Prawnego Komendy Głównej Policji Mariusz Róg. Senatorowie zapoznali się również z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

Rozpatrywana nowelizacja zmienia oprócz Kodeksu karnego: Kodeks postępowania karnego, Kodeks karny wykonawczy oraz Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.

Zmiana dokonana w Kodeksie karnym wprowadza instytucję chuligańskiego charakteru przestępstwa jako okoliczności wpływającej na zaostrzenie wymiaru kary. Nowelizacja Kodeksu postępowania karnego przewiduje wprowadzenie do procedury karnej postępowania przyspieszonego jako jednego ze szczególnych trybów procesowych, zakładającego stawianie sprawców określonych w ustawie przestępstw przed sądem w ciągu 48 godzin od chwili ich ujęcia oraz osądzanie przed upływem następnej doby, a najdalej - dwóch tygodni.

Wprowadzane zmiany uzasadniono troską o umocnienie bezpieczeństwa obywateli oraz potrzebą zdecydowanego przeciwdziałania przewlekłości postępowań w sprawach karnych.

W głosowaniu Komisja Ustawodawcza postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Stanisława Piotrowicza.

W drugim punkcie porządku dziennego senatorowie rozpatrywali ustawę o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw.

Na temat ustawy, będącej projektem rządowym, wypowiadali się wiceminister sprawiedliwości Krzysztof Józefowicz, wicedyrektor Departamentu Legislacyjno-Prawnego w tym resorcie Jcek Sadomski, a także wiceprezes Krajowej Rady Komorniczej Andrzej Kulongowski.

Rozpatrywana nowelizacja zmierza do skrócenia czasu trwania postępowań sądowych w sprawach gospodarczych oraz przyspieszenia rozpoznawania tych spraw. Nowela przewiduje m.in. możliwość wyrokowania na posiedzeniu niejawnym. Wprowadza nową instytucję ukarania grzywną stron lub ich pełnomocników, którzy w złej wierze podają nieprawdziwe okoliczności skutkujące koniecznością odroczenia rozprawy.

Nowela rozszerza kompetencję referendarza sądowego w zakresie czynności procesowych w postępowaniu cywilnym. Referendarz będzie mógł wydawać orzeczenia o odmowie ustanowienia adwokata, radcy prawnego dla stron. Nowela przewiduje prawo referendarza do nadawania "klauzuli wykonalności tytułem egzekucyjnym z wyłączeniem spraw, w którym konieczne jest rozstrzygnięcie zagadnień prawnych".

Przyjęte zmiany przyznają też referendarzowi sądowemu możliwość podejmowania czynności w zakresie zwalniania od kosztów sądowych, przyznawania i ustalania należności świadków, biegłych, tłumaczy, dokonywania zwrotu nadpłaconych opłat sądowych, a także kompetencje do szczegółowego wyliczenia kosztów procesu.

W głosowaniu, na wniosek senatora Piotra Ł.J. Andrzejewskiego, Komisja Ustawodawcza postanowiła zarekomendować Senatowi wprowadzenie 4 poprawek do rozpatrywanej ustawy. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora P.Ł.J. Andrzejewskiego.

Na zakończenie posiedzenia senatorowie rozważali podjęcie inicjatywy ustawodawczej dotyczącej zmiany ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Celem projektowanej nowelizacji jest wykonanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 10 kwietnia br., w którym trybunał orzekł o niezgodności z konstytucją art. 1 pkt 81 lit. a w związku z art. 9 ustawy z 7 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych ustaw, w zakresie, w jakim odnosi się do wszczętych, a niezakończonych przed wejściem w życie przepisu spraw dotyczących nabycia użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność gminy, niezabudowanych przez ich posiadaczy.

Zdaniem trybunału, prawodawca, zmieniając ustawę o gospodarce nieruchomościami, nie zapewnił kontynuacji toczących się postępowań o nabycie użytkowania wieczystego na dotychczasowych warunkach, a tym samym nie zabezpieczył realizacji ekspektatyw maksymalnie ukształtowanych, nabytych na podstawie pierwotnego brzmienia ustawy (art. 207 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Proponowana nowelizacja ustawy o gospodarce nieruchomościami polega na ustanowieniu przepisu przejściowego (ust. 1b w art. 207), umożliwiającego nabycie posiadanych nieruchomości podmiotom, które wszczęły postępowanie w sprawie nabycia użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność gminy, na podstawie art. 207 ust. 1 ustawy z 21 sierpnia 1997 o gospodarce nieruchomościami sprzed nowelizacji.

Nowelizacja nie wywołuje żadnych skutków społecznych i gospodarczych. Nie powoduje także bezpośrednich skutków finansowych dla budżetu państwa. Ustawa spowoduje jednak uszczuplenie majątku Skarbu Państwa i gmin, które częściowo będzie zrekompensowane opłatami z tytułu użytkowania wieczystego. Ustawa wywoła pozytywne skutki prawne, zapewniając wykonanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego oraz, realizując zasadę ochrony praw słusznie nabytych, zwiększy zaufanie obywateli do państwa.

W wyniku dyskusji senatorowie postanowili kontynuować prace nad projektem. Stwierdzano jednak, że należałoby rozszerzyć zakres nowelizacji, np. o uregulowanie kwestii warszawskich wynikających z tzw. dekretu Bieruta.

Podczas posiedzenia Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej rozpatrywano ustawę o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.

Ustawę, będącą projektem rządowym, omówił podsekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego Tomasz Nowakowski. Wiceminister wskazał na cztery zasadnicze części: pierwszą - dotyczącą pojęć zawartych w ustawie, drugą - omawiającą dokument podstawowy, jakim jest Strategia Rozwoju Kraju, trzecią - dotyczącą realizacji programów operacyjnych i przedstawiającą kompetencje podstawowych trzech instytucji oraz czwartą - precyzującą rodzaje projektów. Następnie wiceminister rozwoju regionalnego przedstawił pięć poprawek zaproponowanych przez rząd do omawianej ustawy.

Rozpatrywana ustawa tworzy ramy prawne do kompleksowego usystematyzowania prowadzenia polityki rozwoju rozumianej jako zespół wzajemnie powiązanych działań podejmowanych i realizowanych w celu zapewnienia trwałego i zrównoważonego rozwoju kraju oraz spójności społeczno-gospodarczej i terytorialnej, w skali krajowej, regionalnej lub lokalnej. Wskazuje m. in. na podmioty prowadzące politykę rozwoju oraz tryb przygotowania, ustanowienia i realizacji strategii, programów operacyjnych i planów wykonawczych oraz projektów.

Przewodniczący komisji senator Jerzy Szmit zapoznał ze stanowiskami różnych instytucji samorządowych, jakie wpłynęły do komisji.

Senatorowie wysłuchali także opinii Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, w której znalazły się propozycje poprawek do uchwalonej przez Sejm ustawy.

Adam Mikołajczyk z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego przedstawił prezentację multimedialną, przygotowaną przez zarząd tego województwa, zawierającą propozycje zmian, a także stanowisko zarządu poparte przez Konwent Marszałków RP.

Stanowisko Konwentu Marszałków RP omówił senator J. Szmit.

Do przedstawionych stanowisk negatywnie odniósł się Jerzy Zająkała ze Związku Gmin Wiejskich RP.

W opinii senatora J. Szmita, są różne punkty widzenia tej samej sprawy w zależnie od szczebla samorządu terytorialnego.

Senator Ryszard Ciecierski przedstawił stanowisko marszałka województwa opolskiego, zwracając uwagę na kwestie wzmocnienia uprawnień ministra kosztem samorządu województwa.

Wiceminister T. Nowakowski poinformował senatorów o konsultacjach przeprowadzonych ze środowiskami samorządowymi, a także o spotkaniach, jakie minister rozwoju regionalnego Grażyna Gęsicka odbyła z podmiotami zainteresowanymi rozwiązaniami przyjętymi w rozpatrywanej ustawie.

Po krótkiej dyskusji przewodniczący Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przeszedł do głosowania zgłoszonych w dyskusji poprawek: 5 zmian zaproponowanych przez rząd, 5 poprawek senatora Andrzeja Owczarka oraz 2 propozycji senackiego biura legislacyjnego.

Ostatecznie komisja postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 8 poprawek do ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wyznaczono senatora Andrzeja Jarocha.

Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następna część dokumentu